Cmadong Chula

พี่ป้อม...
       เรื่องที่อ้อยจะเล่า มันคนละเรื่องกับพี่ป้อม ..แน่นอนอยู่แล้วค่า..

         เรื่องนี้เกิดเมื่อปี37-37-38  ประมาณนั้น  คือตอนนั้นดอยตุงกำลังจะเริ่มพัฒนา ถนนขึ้นดอยตุงยังเป็นถนนลูกรังอยู่เลยอ้อยไปทำงานถ่ายสารคดีการส่งเสริมการเกษตรบนดอยตุง ไปกัน6-7คน ในทีมมีน้องคนนึง ที่ชอบพูดล้อเล่นแบบแรงๆตอนที่วิ่งรถผ่านทางไปแม่สาย มันก็ชอบจะพูดว่า ดูดิ นี่ขนาดนางนอนนะ ถ้านางลุกขึ้นยืนจะสูงขนาดไหน..

      และเมื่อต้องขึ้นดอย(ที่จริงเราก็ไปกันมาหลายครั้งแล้ว) ที่คราวนี้เราตั้งใจว่าจะผ่านดอยตุงแล้วไปลงอีกทางที่ลัดเข้าแม่สายเลย..หลังจากทำงานเสร็จเราไปไหว้พระธาตุดอยตุง แล้วลงไปทางผาหมี ผาฮี้..ขณะที่รถวิ่งผ่านไอ้น้องคนนั้นก็จะบรรยายว่า ตอนนี้เราน่าจะอยู่ตรงส่วนไหนของนางนอนตรงขา  ตรงท้อง..ตอนนี้น่าจะเป็นสะดือ เดี๋ยวเราจะขึ้นตรงส่วนนมนางกันล่ะ..

       เท่านั้นเอง..รถที่วิ่งมาดีๆ ก็มีอันสำลักกึกๆ...แล้วก็จอดสนิท พขร.พยายามหาทางแก้ไข แต่ไม่เป็นผล..เวลาขณะนั้นสักห้าโมงกว่า เราเพิ่งลงจากผาหมี จะไปผาฮี้ และแถวนั้นไม่มีบ้านคนอากาศก็เริ่มเย็น เราไม่ได้เอาเสื้อกันหนาวขึ้นรถมาด้วย อาหารอะไรก็ไม่มี  ค่ำลงทุกทีๆแสงอาทิตย์กำลังจะลับหาย เราก็ใจหายกันด้วย ถ้ารถไปไม่ได้เราจะทำกันยังไง?..เราเริ่มเดินหากิ่งไม้เพื่อก่อไฟกันหนาวและกันสัตว์ร้าย แล้วเราก็วิเคราะห์กันว่า เพราะอะไร รถจึงมาเสียตอนนี้ คงเป็นเพราะเราพูดไม่ดีเกี่ยวกับนางนอนรึเปล่า..

          ก็เลยบอกท่านในใจ ว่าเราไม่ได้ลบหลู่ เพียงแต่พูดเล่นด้วยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ และจะไม่พูดอย่างนี้อีกแล้ว... สักพักรถก็สตาร์ทติดพอวิ่งขึ้นเนินเขาต่อไปได้พอพ้นเนิน รถก็ดับอีก พขร.ก็บังคับรถลงเขาทั้งๆที่รถดับมันเลี้อยไปตามแนวเขาด้วยแรงส่งแล้วเบรคก็ไม่ได้ด้วย เราได้แต่นั่งภาวนาอย่าให้เกิดอันตรายขึ้น  คิดดูรถวิ่งปุเลงปุเลงลงเขาที่เป็นถนนดินที่บางทีก็มีก้อนหินก้อนเบ่อเร่อขวางอยู่เป็นระยะๆโดยที่ไม่มีเบรคอ่ะ มันเสียวขนาดไหน?..จนกระทั่งลงมาถึงช่วงที่มีธารน้ำผ่านรถจึงหยุด ตอนนั้นฟ้ามืดสนิทไปแล้วเหลือแต่แสงไฟหน้ารถเป็นทางเท่านั้นเอง เราเดินหากิ่งไม้มาก่อไฟอีกครั้ง...สักพักใหญ่ก็มีนายทหารที่มีค่ายอยู่แถวนั้นขับมอเตอร์ไซด์มาดูเราเลยได้อาศัยซ่อมรถ และกินข้าวกินน้ำกัน คืนนั้นกว่าจะกลับถึงที่พักที่ตีนดอยตุงก็ตีสองล่วงไปแล้ว...หนาวก็หนาว กลับถึงที่พักแทบสลบแต่ก็ต้องอาบน้ำเพราะรถเราไม่มีแอร์ แล้วทางที่เราผ่านก็มีแต่ฝุ่นกลั้นใจอาบน้ำแล้วเข้านอน กลับถึงกทม.เกือบทุกคนเป็นหวัดเป็นไข้  อ้อยไม่เป็นหวัดเป็นไข้  แต่..กรวยไตอักเสบ ต้องนอนโรงพยาบาลเกือบอาทิตย์ หนักกว่าใครเพื่อนเลย...
             เมื่อกลับถึงกทม.ก็มีข่าวว่าตรงที่รถเราไปจอดนิ่งตรงทางน้ำนั้น เป็นที่ที่ทหารปะทะกับพวกขนฝิ่นในวันรุ่งขึ้น..เล่นเอาสยอง...

                         นี่คือที่มาที่ทำให้เราไม่กล้าล้อเล่นกับเจ้าแม่นางนอนและเจ้าป่าเจ้าเขาอื่นๆอีกเลย....
 right]

		อ้างถึง			ข้อความของ อ้อย17 เมื่อ 19 สิงหาคม 2552, 07:53:21
	อ้างถึง ข้อความของ pusadee sittipong เมื่อ 18 สิงหาคม 2552, 20:29:28 พี่หมายถึง เสื้อชั้นในนางนอน อ้าว...ขอโทษค่า..เข้าใจผิดนิดหน่อย.. แสดงว่าเสื้อชั้นในอยู่คนละฟากกับตัวนางนอนละสิ... ถ้างั้นก็แหงละ..นางนอนจึงไม่ได้ใส่เสื้อชั้นใน...หุหุ emo43 emo43

 emo4:))

ผมฟังพี่ป้อม พี่อ้อย พี่ถาวร พี่อู๊ด และน้องตุ๋ยน้องหนิงคุยกัน
พยายามนึกภาพตาม   (...ภาพภูเขากับร้านเสื้อ...ไม่ใช่นางที่นอนไม่ใส่เสื้อ...)
แต่สิ่งที่มารบกวนจินตนาการคือ ภาพคนนอนมากกว่า...
555

 emo20:)):)

http://www.youtube.com/v/d3bUg8wsgVE&hl=de&fs=1&.swf