|
หัวข้อ: ****ตากับตีน**** เริ่มหัวข้อโดย: Jim ที่ 30 กันยายน 2551, 08:57:46 ตีนกับตาอยู่กันมาแสนผาสุข
จะนั่งลุกยืนเดินเพลินหนักหนา วันหนึ่งตีนทะลึ่งเอ่ยปรัชญา ว่าตีนมีคุณต่อตาเสียจริงจริง ตีนพาตาไปในที่ต่างต่าง ตาจึงได้ชมนางและสรรพสิ่ง เพราะฉะนั้นดวงตาจงประวิง ว่าตีนนี้เป็นสิ่งควรบูชา ตาได้ฟังตีนคุยโม้ก็หมั่นไส้ จึงร้องบอกออกไปด้วยโทสา ว่าที่ตีนไปไหนได้ก็เพราะตา ดูบรรดาเศษแก้วไม่ตำตีน เพราะฉะนั้นตาจึงสำคัญกว่า ขอตีนอย่าได้มาคิดดูหมิ่น สรุปแล้วตามีค่าสูงกว่าตีน ทั่วธานินท์ตีนไปได้ก็เพราะตา ตีนได้ฟังก็คลั่งแค้นแสนจะโกรธ ก็พิโรธกระโดดไปใกล้หน้าผา เพราะอวดดีคุยเบ่งเก่งกว่าตา ดวงชีวาจะดับไปไม่รู้เลย ตาเห็นตีนทำเก่งเร่งกระโดด ก็พิโรธแกล้งระงับหลับตาเฉย ตีนพาตาถลาล้มทั้งก้มเงย ตกแล้วเว้ยตายห่าทั้งทั้งตาตีน คนเราอยู่ด้วยกันมันก็ต้องรักกัน สามัคคีกัน ไม่ว่าจากสังคมเล็ก ๆ ในที่ทำงาน หรือใหญ่ไปถึงระดับประเทศ 'ความดี' ของแต่ละคนไม่ต่างกันแต่ 'หน้าที่' ต่างหากที่ต่างกัน ดังนั้นสามัคคีกันเถิดเพื่อเชิดชูชาติไทย |