Cmadong Chula

                         วันมาฆบูชา 18 ( 19-20 กุมภาพันธ์ 2554)   เริ่มต้นด้วยเวลา 05.00 น. ครอบครัวดองกันรวม  5 คน ออกเดินทางจากกรุงเทพฯ  10.00 น.ถึงท่าเรือนิลมังกร แหลมศอก จังหวัดตราด ฝากรถยนต์ไว้แล้ว  ขึ้นเรือโดยสารไปเกาะกูด มีรถสองแถวรับไปส่งที่พัก  ( เป็นการเดินทางท่องเที่ยวที่สะดวกสบาย)  14.00 น.ถึงเกาะกูด  เป็นเกาะใหญ่เป็นอันดับที่ 4 ของประเทศ เป็นเกาะสุดท้ายของทะเลตราด อยู่ห่างจากชายฝั่งทะเลมากที่สุด จึงยังคงความเป็นธรรมชาติ ความสวยงาม และความสงบไว้ได้มากที่สุด มีมรสุมเข้าระหว่างเดือนตุลาคม-มกราคม
                         เข้าพักที่ หินดาดรีสอร์ท  อ่าวง่ามโข่ เจ้าของผู้จัดการชื่อ ทัศนีย์ บุษบงษ์ โทร.039-520314,081-7818308 (เผื่อใครจะติดต่อไปพักบ้าง) เล่าให้ฟังว่า หินดาด เป็นหินที่แข็งมากๆ เป็นลาวาที่ไหลมาจากปล่องภูเขาไฟระเบิด มีเจ้าหน้าที่มาเก็บตัวอย่างหินไปดูว่าจะมีอายุกี่ร้อยกี่พันปี     ใช้ snorkel ว่ายน้ำที่ชายหาดน้ำตื้น น้ำใส(ธรรมดา ไม่ใช่สีมรกต)  เห็นปลาตัวเล็กตัวน้อยว่ายไปว่ายมา แต่ที่ชอบดูก็คือ มีปลาตัวขนาดเท่านิ้วชี้นอนสบายอารมณ์อยู่บนหาดทรายใต้น้ำ ไม่สนใจว่าจะมีอะไรเข้ามาใกล้ ผิดกับหอยมือเสือ (ขอบกาบสวยสีน้ำเงิน) เวลามีอะไรเข้ามาใกล้ก็รีบหุบทันที   มีปะการังสมองสีทอง และดอกไม้ทะเล รูปกรวยหงาย (คล้ายดอกลำโพงหัวกลับ มีสีเหมือนยางวงที่ไม่มีสี) ออกดอกเล็ก ดอกน้อย ดอกใหญ่ อยู่ติดกันเป็นแผงเต็มไปหมด บรรยายอย่างไรก็ไม่สามารถเทียบเท่าได้กับของจริง โลกใต้น้ำสวยมีเสน่ห์ ทำให้ไปแล้วอยากจะไปดูอีก
                         วันที่สองไปเที่ยว น้ำตกคลองเจ้า ขณะที่ไปมีน้ำน้อย และไปเที่ยว อ่าวสลัด เป็นที่ตั้งของบ้านเรือนชาวประมง ปัจจุบันชาวประมงลูกเรือส่วนใหญ่จะเป็นชาวต่างชาติเพื่อนบ้านของเรา เพราะคนไทยไม่อยากทำอาชีพนี้กันอีกแล้ว (ความจริงไปอ่าวสลัดทุกวัน เพราะวันแรกที่มาถึงและวันกลับ ก็มาขึ้น-ลงเรือที่อ่าวสลัด)   
                         ปิดท้ายด้วยเรื่องที่ฟังมาเรื่อง โซเนวา คีรี รีสอร์ท เป็นรีสอร์ทที่ใหญ่ที่สุดในเกาะกูด เป็นเครือของมัลดีฟ ราคาห้องพักคืนละ 60,000 -100,000 -600,000 บาท  คณะของ เจ้าหญิงแห่งสวีเดนพักที่นี่ 10 วัน ใช้เงินไปแค่ไม่เท่าไร เท่านั้นเอง


                                                  (http://img135.imageshack.us/img135/9813/dscn0093w.jpg)

                                                  (http://img135.imageshack.us/img135/4235/dscn0163o.jpg)

                                                  (http://img135.imageshack.us/img135/7118/dscn0169j.jpg)

                                                  (http://img135.imageshack.us/img135/860/dscn0171q.jpg)

                                                  (http://img135.imageshack.us/img135/7862/dscn0218g.jpg)

(http://img135.imageshack.us/img135/571/dscn0270j.jpg)

...ขอบคุณที่เอารูปมาให้ดูจ้า...
...คงคล้ายๆเกาะช้างหรือเปล่า...เนื่อง...ตู่ไปเกาะช้างบ่อย...ชอบ...ไม่ต้องนั่งเรือนาน...
...น้ำทะเลที่เกาะกูดไม่เป็นสีมรกตเนาะ...
...ดีใจที่ตัวเห็นประการังด้วย...

ตู่..
ในweb คงเป็นโลกของเรา 2 คน เท่านั้น
เรายังไม่เคยไปเกาะช้างเลย
ที่เกาะกูดมีหลายอ่าว ดูในweb บอกว่าน้ำใสเป็นสีมรกต
คงแตกต่างไปในแต่ละแห่ง ต้องไปพิสูจน์อีก
เราชอบดูโลกใต้น้ำ เพราะสวย มีเสน่ห์ แตกต่างจากโลกที่เราเห็นในชีวิตประจำวัน
แต่ในใจก็คิดว่าน่ากลัวมากถ้าต้องอยู่ตามลำพังคนเดียว
เสียดายที่เรา 2 คน ไม่ได้ไปที่ดูปะการังน้ำตื้น ที่หมู่เกาะสุรินทร์
จะได้รู้ว่ามีความแตกต่างกันอย่างไร อย่างไรก็ตามยังมีเวลาที่จะไปดูได้อีก

วันจันทร์ที่ 7 มีนาคม 2554 เวลา 18.00-22.00 น.
อี๊ดชวนไปงานเลี้ยงสังสรรค์แสดงความยินดีกับอาจารย์เผ่า
ณ.เรือนไทย จุฬาฯ ที่อาจารย์เผ่าเป็นคนออกแบบ
ชาวหอไปกันเต็มเรือน มีพี่อ้อยบอกว่าเป็นรุ่นพี่ 13 มาจากชลบุรี
พี่แก้วบัญชี 10 บอกว่าตู่มี 11 คนจะมารวมกับคนของพี่แก้วอีก 10 คน
รวมให้ได้ 20 คน แล้วก็จะมีเฉพาะแต่พวกเรา
ไปเที่ยวมรดกโลกจิ่วไจ้โกว กันในเดือนตุลาคม ปีนี้
เราก็ตอบตกลงไปแล้ว เราก็จะได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกครั้งหนึ่งนะ

อร...
ไปเที่ยวเกาะกูดแล้วชอบความสงบ คงต้องไปอยู่เงียบๆสบายๆอีก
ดีใจมากที่อรมาดู ทำให้มีเพื่อนเพิมอีก
ถือโอกาศชวนอรไปเที่ยวจิ่วไจ้โกวกับพี่แก้วบัญชี 10 เสียเลย
สำหรับพี่ตอบตกลงไปแล้วค่ะ
อย่างไรก็ตามยังคิดว่าจะไปเที่ยวภูฎานกับอรอยู่นะ

อร..จะแวะไปดูรูปที่พี่สิงห์..ขอบคุณที่บอกค่ะ
พี่อ้อยบอกว่า 13 จากเมืองชลค่ะ

มาชมรูปไปเกาะกูดด้วยค่ะพี่เนื่อง  ไม่เคยไป สิงห์ดำ 25 เดิมนัดจะไปมี้ทติ้ง
ที่เกาะกูด  พอบอกมาอีกครั้งเปลี่ยนเป็นไปเกาะช้าง วันที่ 11-13 มี.ค
คงเพราะไปเกาะกูดใช้เวลาเดินทางนานกว่าไปเกาะช้าง ต้องรีบไป รีบกลับ มีเวลาน้อย
รอชมรูปจากพี่ต่อค่ะ

พี่เนื่อง,
กระทู้โน้นหนิงยังเก็บไม่หมดเลย
กระทู้นี้มีมาให้ตื่นตาซะแร้ะ
แฮพก่อนคะ ค่อยคุยทีหลัง

nn.14+13

สวัสดีมีนา,หนิง และอร
ขอบคุณที่เข้ามาดู ทำให้รู้สึกไม่เงียบเหงาและอบอุ่นได้มากขึ้น
พี่ไปแล้วไม่เจอตัวร่าน (ใครช่างตั้งชื่อให้ ต้องมีคนเอาตัวแมลงมาใช้กับคนแน่เลย)
ถ้าพี่โดนต้องคันไปหลายวันแน่ๆเลย เพราะเป็นคนขี้แพ้อยู่แล้ว
มีนาไปเกาะช้างก็ยังดี เพราะพี่จะไปหลายที่แล้วก็ยังไม่ได้ไปเลย
สำหรับพี่ ไปที่ไหนๆก็ดีทั้งนั้นแหละค่ะ

หนิง...
พี่เนื่องไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมเก็บ
เพราะเปิดดูก็ต้องเจออยู่แล้ว

หนิงคงมีเป็น collection of people
พี่พอมีประสบการณ์
เมื่อคราวที่พี่อี๊ด 14ทำ ทำเนียบรุ่นของชาวหอrcu.
พี่ให้รูปที่เก็บไว้ไปหลายใบ ไปเปิดดูได้
ต่อไปใครจะทำทำเนียบรุ่นก็ให้มาขอที่หนิงได้

หนิงมีความตั้งใจเก็บจริง
แม้เครื่องพังไปเครื่องหนึ่งแล้วยังไม่ละความพยายาม
ยังเก็บต่อไปเรื่อยๆ
ต้องเข้าใจคนชอบเก็บค่ะ

อยากจะบอกว่าไม่เคยได้ยินเลยครับตัวร่าน 555 บางทีอาจเป็นชื่อที่เรียกในท้องถิ่นก็ได้มั้งครับ รู้จักแต่ตัว ริ้น กับ ไร ครับ

ริ้นจะหน้าตาคล้ายยุงหรือแมลงวันแต่ตัวเล็ก ๆ ครับ กินเลือด (ชื่ออังกฤษลองดูพวก sandflies ,blackflies) พวกนี้นำโรค สู่้คนได้ด้วยนะครับ  เช่น Leishmaniasis ,river blindness เพิ่มเติม http://pirun.kps.ku.ac.th/~g522560018/page2.html (http://pirun.kps.ku.ac.th/~g522560018/page2.html)

(http://www.benedicthudson.com/wp-content/uploads/sandfly.jpg)  (http://www.epa.gov/bioiweb1/images/invertebrates/diptera/blackfly.jpg)

ข้อมูลเกี่ยวกับริ้นดำ
http://quietwordz.wordpress.com/2006/05/08/%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%94%E0%B8%B3-black-flies-simuliidae/ (http://quietwordz.wordpress.com/2006/05/08/%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%94%E0%B8%B3-black-flies-simuliidae/)

เรียกอีกชื่อว่าตัวคุ่นครับ
http://www.tourdoi.com/general/camping/kun.htm (http://www.tourdoi.com/general/camping/kun.htm)


ส่วนพวกตัวไรมันจะหน้าตาเหมือน เห็บ หรือแมงมุมแต่ตัวเล็ก ๆ ละครับไม่มีปีกประมาณนี้ละครับ ตัวนี้เป็นไรฝุ่น

(http://www.anattara.com/images/DustMite1.jpg)

พวกนี้ก็นำโรคนะครับพวก Scrub Typhus และ Murine Typhus เพิ่มเติม http://med.md.kku.ac.th/site_data/mykku_med/701000033/Rickettsioses.pdf (http://med.md.kku.ac.th/site_data/mykku_med/701000033/Rickettsioses.pdf)

ตัวร่านนี้ไม่รู้จักจริง ๆ ครับ แต่ใน net มีคนพูดถึงริ้นทะเลก็ไม่รู้มันตัวไหนเหมือนกันครับ แต่มีที่เรียกแตนทะเลโดนแล้วเจ็บเหมือนกันเค้าบอกว่าเป็นพวกแพลงตอนครับ
(http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2007/08/E5738251/E5738251-1.gif)

ข้อมูลตามนี้ครับ http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2007/08/E5738251/E5738251.html (http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2007/08/E5738251/E5738251.html)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ขอบคุณน้องเมฆอีกครั้งคะ
ที่รวดเร็วทันใจ.
http://www.cmadong.com/board/index.php/topic,241.msg458924.html#msg458924

หนิง...ขอบคุณมากที่มาไขความกระจ่าง
อย่างไรก็ตามคงมีพี่อรเท่านั้นที่รู้จักตัวร่าน

ต้องขอบคุณน้องเมฆด้วยคนนะคะ

หนิง...สรุปไปทะเลต้องระวังริ้นทะเล,ตัวร่าน
และอีกหลายๆอย่างค่ะ

......แวะมาดูเกาะกูดค่ะ พี่เนื่อง
......เพื่อนส่งรูปเที่ยวเกาะช้างเมื่อ 11-13 มี.ค. มาให้ดู
เห็นคล้ายมีพี่วาไปด้วย (ที่ว่าคล้ายเพราะไม่เจอพี่เค้านานมากแล้ว)

...พี่วาไม่ใช่ชาวหอค่ะ แต่เป็นรัฐ 14 รุ่นเดียวกับพี่เนื่อง พี่ตู่ และเป็นชาวค่ายคณะทั้งสามคนด้วย
...พี่จ้องรูปอีกครั้ง น่าจะไม่ใช่แค่คล้ายๆ คงเป็นพี่สาวของเพื่อนในคณะทัวร์

...เอารูปมาลงสิ...นี้...เมื่อกี้แบ็ตหมดนะ...โทษที...
...ได้ยินเสียงเตือนว่าจะถามนี้แล้วว่าใครโทรหา...

...ค่ะ เดาว่าแบตหมด โทรกลับไปให้ฝากข้อความ
...ค่ำๆจะลองส่งรูปค่ะ ไปทำธุระอื่นก่อน
...ยังไม่รู้วิธีส่ง ดึงรูปจากเมล์ที่เพื่อนส่งมาไว้ในกระทู้ยังไงคะ  emo47

		อ้างถึง			ข้อความของ มีนา เมื่อ 30 มีนาคม 2554, 15:16:11
	...ค่ะ เดาว่าแบตหมด โทรกลับไปให้ฝากข้อความ ...ค่ำๆจะลองส่งรูปค่ะ ไปทำธุระอื่นก่อน ...ยังไม่รู้วิธีส่ง ดึงรูปจากเมล์ที่เพื่อนส่งมาไว้ในกระทู้ยังไงคะ  emo47

...เซฟรูปไว้ในไฟล์ก่อนค่ะ...
...คลิ๊กตรงตอบกระทู้...
...กด...เบราส์...
...เลือกรูป...
...กดโหลดภาพ...
...ก๊อปภาพ...
...วางภาพ...เอาวางตรงที่โพสท์ข้อความค่ะ...
...เข้าใจมั้ยเอ่ย...พี่ตู่พิมพ์อังกฤษไม่ได้...เพราะแป้นพิมพ์เสียแถวนึง...ถ้าภาษาไทยยังก๊อปได้...
...ถ้ายังไงก็โทรถามนะคะ...จะง่ายกว่าค่ะ...

ขอบคุณค่ะพี่ตู่ ส่งได้แล้ว ที่ว่าคล้ายๆพี่วาคือใส่เสื้อลายๆสีส้มนั่งหลังผู้ชายเสื้อดำ ใช่มั้ยเอ่ย  emo47

(http://img847.imageshack.us/img847/4/dsc0516z.jpg)

เพื่อนส่งรูปมาให้พี่บอกแค่ว่าไปเที่ยวเกาะช้าง ไม่ได้บรรยายแต่ละภาพค่ะ
แต่พี่เห็นรูปก่อนหน้าถ่ายป้ายว่าพิพิธภัณฑ์วัดบุปผาราม(ไม่รู้อยู่ที่ไหน)
ในรูป....ด้านหลังเห็นมีคนนั่งไหว้พระพุทธรูป  ด้านนี้คงมีด้วย..นั่งรอไหว้พระกัน เดาจ้ะ เดา..

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 30 มีนาคม 2554, 21:28:45
	อ้างถึง ข้อความของ มีนา เมื่อ 30 มีนาคม 2554, 14:44:19 ...พี่วาไม่ใช่ชาวหอค่ะ แต่เป็นรัฐ 14 รุ่นเดียวกับพี่เนื่อง พี่ตู่ และเป็นชาวค่ายคณะทั้งสามคนด้วย ...พี่จ้องรูปอีกครั้ง น่าจะไม่ใช่แค่คล้ายๆ คงเป็นพี่สาวของเพื่อนในคณะทัวร์ เกือบป๊ายยย.. เอ้อ,พี่มีนา สมัยเรียนหนิงก็ไปค่ายคณะค่ะ! มีรองผู้ว่ามาเยี่ยมค่าย...ชาวค่ายขอเพลง ขวัญใจจุฬา หาคนร้องคู่...หนิงไม่รู้ล่ะนั่งหน้าสุด จำเนื้อผิดๆถูกๆ แต่ขันอาสาก่อนใคร! สนุกกันจริงๆค่าได้ร้องกะพี่เก่า. ก็ผิดๆถูกๆกันทั้งคู่แหละคะ.

....ชาวค่ายเป็นคนขอก็ต้องรับผิดชอบร้องด้วยแหละ
ประสาพี่ๆน้องๆ สนุกสนานไม่สนเรื่องร้องผิดถูก

		อ้างถึง			ข้อความของ มีนา เมื่อ 30 มีนาคม 2554, 21:05:19
	ขอบคุณค่ะพี่ตู่ ส่งได้แล้ว ที่ว่าคล้ายๆพี่วาคือใส่เสื้อลายๆสีส้มนั่งหลังผู้ชายเสื้อดำ ใช่มั้ยเอ่ย  emo47 (http://img847.imageshack.us/img847/4/dsc0516z.jpg)

...เหมือนวามากเลย...พี่ว่าใช่นะ...90 เปอร์เซ็นต์...

มีนา,
ขอบคุณที่เข้ามาดู
ทำไมมีนาไม่ไปเที่ยวเกาะช้างกับพรรคพวก
บอกตามตรงว่าพี่ไม่คุ้นหน้าตากับคนในรูปเลย ยกเว้นพี่วาคนเดียว
พี่ขอตอบว่าเป็นพี่วาค่ะ รับรองว่าถูกต้อง 100 %
พี่วาเป็นท่านรองฯ ก.พ.ร.
หลังสุดพี่ไปเที่ยวลาวใต้กับพี่วา
ไปส่งพี่วา น้องสาวพี่วา และพี่ก้อย ที่สนามบินกลับกทม.แล้วเพี่อนที่เหลือค้างคืนต่ออีก 1 คืน
รุ่งเช้าไปเที่ยวสามพันโบกตามที่เขียนไว้

สวัสดีค่ะพี่เนื่อง

...ไม่ได้ไปเกาะช้างกับเค้าเพราะมีปัญหาแพ้แดด หมอให้หลีกเลี่ยงไว้ก่อน
รักษาฝังเข็มอยู่ ให้มีภูมิมากขึ้นนิดค่อยผจญแดดค่ะ
...ในรูปส่วนใหญ่เป็นสิงห์ดำ 25  มีเพื่อนเขย/สะใภ้ แทรกบ้าง
ในรุ่นนานๆเจอกันทีก็ต้องนึกทบทวนเหมือนกันว่าชื่ออะไร
...พี่ๆมีโปรแกรมนัดไปไหนกันอีกคะ

มีนา...พี่ๆต่างคนต่างนัดแล้วแต่ใครจะนัดกับใคร
ช่วงนี้อากาศไม่ปกติ ก็ไม่ค่อยอยากจะไปไหนกัน
อากาศดีๆค่อยหาเรื่องไปใหม่
พี่เคยไปฝังเข็มที่รพ.เวชศาสตร์เขตร้อนแก้ปวดสะโพก
แต่แล้วก็ขี้เกียจไปตามนัด ก็เลยงดไปเฉยเลย
ขอให้มีนามีภูมิต้านทานทานแข็งแรงเร็วๆ
เอาใจช่วยให้ท่องเที่ยวได้เร็วๆค่ะ

น้องหนิง..ขอบคุณคำแนะนำจ้ะ ตอนนี้ออกนอกบ้านใส่แขนยาว ปลอกแขน กางร่ม แว่นกันแดด
อุปกรณ์เพียบ   emo29:P:  สังเกตพอมีแรงต้านดีขึ้นบ้างแล้ว แต่ไม่ประมาท

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 31 มีนาคม 2554, 15:31:15
	มีนา...พี่ๆต่างคนต่างนัดแล้วแต่ใครจะนัดกับใคร ช่วงนี้อากาศไม่ปกติ ก็ไม่ค่อยอยากจะไปไหนกัน อากาศดีๆค่อยหาเรื่องไปใหม่ พี่เคยไปฝังเข็มที่รพ.เวชศาสตร์เขตร้อนแก้ปวดสะโพก แต่แล้วก็ขี้เกียจไปตามนัด ก็เลยงดไปเฉยเลย ขอให้มีนามีภูมิต้านทานทานแข็งแรงเร็วๆ เอาใจช่วยให้ท่องเที่ยวได้เร็วๆค่ะ

ขอบคุณค่ะพี่เนื่อง  ช่วงนี้เที่ยวอยู่แถวบางแสนแหละค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 31 มีนาคม 2554, 15:31:15
	มีนา...พี่ๆต่างคนต่างนัดแล้วแต่ใครจะนัดกับใคร ช่วงนี้อากาศไม่ปกติ ก็ไม่ค่อยอยากจะไปไหนกัน อากาศดีๆค่อยหาเรื่องไปใหม่ พี่เคยไปฝังเข็มที่รพ.เวชศาสตร์เขตร้อนแก้ปวดสะโพก แต่แล้วก็ขี้เกียจไปตามนัด ก็เลยงดไปเฉยเลยขอให้มีนามีภูมิต้านทานทานแข็งแรงเร็วๆ เอาใจช่วยให้ท่องเที่ยวได้เร็วๆค่ะ

...พี่เนื่องไม่ได้รักษาต่อแล้วหายปวดสะโพกรึยังคะ

.....ครบ 1 ปี จ้ะ น้องหนิง เป็นๆหายๆอยู่ประมาณ  4 ครั้ง
ในรอบ 6 เดือน แต่หลังจากนั้นก็ไม่มีผื่นขึ้นแล้ว ทำตามที่หมอแนะนำ
ป้องกันตัวเองเวลาต้องถูกแดด ใส่เสื้อแขนยาว ใช้ร่มฯ รีบรักษาตั้งแต่ต้น
ไม่ถึงกับเรื้อรังรักษายาก ดีแระ  emo43

มีนา..
พอไม่ได้ไปฝังเข็ม
ก็ไปที่รพ.รามาฯ แผนกเวชศาสตร์ฟื้นฟู
รักษาโดย hot pack ดึงหลัง หายนานแล้ว ขอบคุณค่ะ
แต่มีสิทธิ์กลับมาเป็นได้อีก ถ้าทำตัวไม่ถูกสุขลักษณะ() emo45:

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 05 เมษายน 2554, 11:40:31

มีนา..
พอไม่ได้ไปฝังเข็ม
ก็ไปที่รพ.รามาฯ แผนกเวชศาสตร์ฟื้นฟู
รักษาโดย hot pack ดึงหลัง หายนานแล้ว ขอบคุณค่ะ
แต่มีสิทธิ์กลับมาเป็นได้อีก ถ้าทำตัวไม่ถูกสุขลักษณะ

		อ้างถึง			ข้อความของ too_ploenpit เมื่อ 05 เมษายน 2554, 11:50:56
	อ้างถึง ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 05 เมษายน 2554, 11:40:31 มีนา.. พอไม่ได้ไปฝังเข็ม ก็ไปที่รพ.รามาฯ แผนกเวชศาสตร์ฟื้นฟู รักษาโดย hot pack ดึงหลัง หายนานแล้ว ขอบคุณค่ะ แต่มีสิทธิ์กลับมาเป็นได้อีก ถ้าทำตัวไม่ถูกสุขลักษณะ

...โทษที...เนื่อง...จะแก้ข้อความให้กลายเป็นเค้าโพสท์...
...จะบอกว่าตัวน่าจะทานอาหารเสริมด้วย...เช่นยาบำรุงต่างๆ...
...วิจดไปจากตู่ตัวนึงแล้ว...คือตู่ทานแล้วอาการดีขึ้น...
...ไว้เจอกันแล้วคุยกันถึงยาตัวนี้นะ...ไม่งั้นจะเป็นการโคสะนาไป...

ตู่..
ปวดสะโพกด้วยหรือ?
เราเคยเป็นแต่รักษาหายแล้ว
ขอบคุณที่แนะนำให้ทานอาหารเสริม
เราอ้วนมากคิดว่ากินอาหารธรรมดาก็ล้นเกินอยู่แล้ว

ตู่..เห็นแล้ว
ไม่ต้องไปแก้ให้เสียเวลา
เรารู้กันเองค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 05 เมษายน 2554, 14:59:30
	ตู่.. ปวดสะโพกด้วยหรือ? เราเคยเป็นแต่รักษาหายแล้ว ขอบคุณที่แนะนำให้ทานอาหารเสริม เราอ้วนมากคิดว่ากินอาหารธรรมดาก็ล้นเกินอยู่แล้ว

...เปล่า...เนื่อง...ตู่ไม่ได้ปวดสะโพก...
...แต่เป็นโรคเกี่ยวกับสายตา...และอื่นๆ...
...ซึ่งไม่ได้เป็นโรคติดต่อ...แต่เกิดจากเซลหรืออวัยวะเสื่อม...พูดง่ายๆคือ...แก่...
...จำเป็นต้องทานยาที่เข้าไปแก้หรือป้องกันความเสื่อม...
...ลองทานดู...แต่ยังไม่เห็นผลแน่ชัด...

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 06 เมษายน 2554, 15:55:50
	พี่ตู่,พี่เนื่อง, ทานยาแล้วต้องทานนานแค่ไหนคะ? ระวังบวมนะคะพี่..ผลข้างเคียง.

...ทานไปเรื่อยๆค่ะ...พวกวิตามินคงไม่มีผลข้างเคียงมั้งคะ...

หนิง..ยังไม่ทานยา ก็บวมไปทั้งตัวอยู่แล้วค่ะ

...สุขสันต์วันสงกรานต์จ้ะ...เนื่อง...น้องหนุงหนิง...น้องมีนา...น้องอร...และเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่รักทุกท่านค่ะ...

 emo43


(http://img571.imageshack.us/img571/694/songkran5.gif)

...ไม่ได้ไปไหนค่ะ...เลยมาเฝ้าห้องให้เนื่องค่ะ...

ตุ๋,มีนา,อร,หนิง..
หยุดสงกรานต์ พักผ่อนนอนหลับอยู่ที่บ้าน
ไม่ได้ไปเที่ยวเล่นน้ำที่ไหน
คิดว่าวัยไม่ให้แล้วค่ะ
หลังสงกรานต์ค่อยคิดว่าจะไปเที่ยวไหนดี
ปีใหม่ไทยผ่านไปแล้ว
ขอให้ทุกคนมีสุขภาพแข็งแรง
มีความสุขกายและสุขใจ

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 18 เมษายน 2554, 13:56:05
	ตุ๋,มีนา,อร,หนิง.. หยุดสงกรานต์ พักผ่อนนอนหลับอยู่ที่บ้าน ไม่ได้ไปเที่ยวเล่นน้ำที่ไหน คิดว่าวัยไม่ให้แล้วค่ะ หลังสงกรานต์ค่อยคิดว่าจะไปเที่ยวไหนดี ปีใหม่ไทยผ่านไปแล้ว ขอให้ทุกคนมีสุขภาพแข็งแรง มีความสุขกายและสุขใจ

พี่เนื่องพักผ่อนสุขสบายดีทั้งกายและใจแล้ว 
นี้มารับพรจากพี่เนื่องค่ะ

...รูปตอนนั้นน่าจะเป็นฟิล์ม...ไม่ใช่แผ่นซีดี...

...เนื่อง...เอารูปไปให้ลูกน้องตัวสแกนนะ...

...แล้วส่งรูปมาให้น้องหนุงหนิงดูค่ะ...

ตู่,หนิง ..
จะส่งรูปให้ตามที่แนะนำค่ะ

หนิง..
เหมือนที่ครูให้เราท่องตอนเด็กๆว่า ...ท.ทหารอดทน
การท่องเที่ยวก็ต้องมีความทรหดอดทนด้วย
ถือว่าเป็นประสบการณ์ ครั้งหนึ่งในชีวิต ที่แม้ขณะนี้หนิงก็ยังจำได้ไม่ลืมค่ะ

หนิง..
จะส่งรูปทุ่งคัสตาร์ดให้ดู
เป็นภาพถ่ายจากฟิล์ม นานมากแล้วค่ะ
ไม่รู้ว่าออกมาจะเป็นอย่างไร
ขอให้คอยติดตามชมในเร็ววันนี้ค่ะ

มีนา,
ขอพรพระให้มีนามีสุขภาพแข็งแรง
มีความสุขกายและสุขใจ
คิดอะไรก็ขอให้สมหวัง
อย่าเจ็บ อย่าจน มีเงินเยอะๆ

          สาธุ....   ค่ะ

ตู่,หนิง...
กำลังสแกนรูปที่ถ่ายจากฟิล์ม
เสร็จเมื่อไรก็จะส่งมา 4 รูป ในกระทู้นี้
คนสแกนบอกว่า..พี่เนื่องยิ่งแก่ยิ่งสวยขึ้น
แสดงว่าในอดีตไม่สวยเท่าปัจจุบัน(แม้ว่าปัจจุบันก็ไม่สวยก็ตาม)
ต้องทำใจก่อนดูด้วยนะคะ

หนิง
ไปอินเดีย 12 วัน ระหว่างวันที่ 20 พฤศจิกายน - 1 ธันวาคม 2531
สแกนแล้ว ส่งมาให้ดู 4 รูป
รูปที่ 1 ทุ่งคัสตาร์ด (ตามคำขอ)
รูปที่ 2 หญิงอินเดียหิ้วน้ำ บนศีรษะก็น่าจะเทินน้ำ
รูปที่ 3 ล่องเรือชมแม่น้ำคงคา
รูปที่ 4 ทัชมาฮาล

(http://upic.me/i/21/img039.jpg) (http://upic.me/show/23411148)

(http://upic.me/i/ks/img040.jpg) (http://upic.me/show/23411176)

(http://upic.me/i/25/img041.jpg) (http://upic.me/show/23411191)

(http://upic.me/i/ut/img042.jpg) (http://upic.me/show/23411210)

โหพี่เนื่อง
สุดยอดไปเลยคะ!
ตั้ง23ปีมาแล้ว พี่เนื่องยังเหมือนเดิม
ไม่เปลี่ยนแปลงมาก น่าปลื้มคะ
รูปชัด คม สวยคะนับเวลาแล้ว...

แจ๋วค่ะ.


ทุ่งRapsรู้สึกจะยังไม่บานเต็มที่นะคะ
เหมือนกับจะเป็นช่วงต้นๆน่ะค่ะ
(http://upic.me/i/21/img039.jpg)

หนิง..
ระหว่างทางจะเห็นทุ่งคัสตาร์ด
กว่าจะเอาออกมาป่นทานได้
เขาว่าราคาไม่ถูก แต่พี่ก็ไม่เคยซื้อ
ยกเว้นที่เขาเตรียมไว้ให้เราเอามาป้ายๆทาน

หนิง..
เดี๋ยวนี้คนส่วนมากก็จะทักพี่ว่า...
อ้วนท้วนสมบูรณ์ขึ้น

หนิง..
น่าจะเป็นช่วงต้นๆ
เพราะบางแห่งในพื้นที่ติดๆกัน
เห็นกำลังเตรียมพี้นที่ว่างสำหรับปลูกในแปลงที่ติดต่อกันไป

หนิง..
ขอบคุณที่ชม
มีคนบอกว่ารูปที่ถ่ายด้วยฟิล์มจะเก็บได้ทนดีกว่าด้วยดิจิตอล
จริงหรือเปล่าก็ไม่ทราบ

สวัสดีค่ะพี่เนื่อง

Like  รูปแรกค่ะ

ขอบคุณค่ะที่ได้ชมภาพ

ขอบคุณค่ะที่like รูปแรก
ส่งมาตามที่หนิงขอมาค่ะ

หนิง..
ดูก่อน..แล้วค่อยไปหาความหมาย
Katastrophal

ขอบคุณสำหรับ 3 in 1ค่ะ

...เนื่อง...ตู่ได้โปรแกรมทัวร์จิวจ่ายโกวมาแล้วนะ...

...ถ้าอยากดูโปรแกรม...ช่วยบอกด้วยค่ะว่าจะให้ส่งแบบไหน...แฟ็กซ์...หรือ...อีเมล์...ค่ะ...

...ช่วยบอกอี้ดด้วยจ้ะ...

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 26 พฤษภาคม 2554, 23:31:33
	เขียนในภาษาอังกฤษยังไงคะพี่ตู่? จิวจ่ายโกว... เดี๋ยวหนิง clickอีก versionให้คะ.

...เขียนไม่ถูกเหมือนกันค่ะ...น้องหนุงหนิง...

...คุ้นกับภาษาไทยมากกว่าค่ะ...

...เนื่อง...ตู่ฝากรูปให้วิด้วยจ้ะ...

...ถ้าเจอวิ...บอกให้วิเข้ามาดูรูปด้วยค่ะ...รูปนี้ถ่ายที่โรงแรมแห่งหนึ่งในพัทยาค่ะ...

...แบบว่าพาวิไปทานข้าวที่ร้านเจ๊เข็ม...แล้วเห็นโรงแรมนี้สวยดีค่ะ...เลยเข้าไปเดินเล่น...

...ช่วยบอกวิว่ารูปอัดไม่ได้...เพราะไฟล์เล็กมากค่ะ...

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd670765.jpg)


(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd480478.jpg)


(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd904743.jpg)

หนิง....
ขอบคุณค่ะสำหรับโกลาหล

ตู่...
รุปน่ารัก
จะบอกให้วิงมาเข้าweb

ตู่
จะส่งจดหมายให้ตู่
ขอที่อยู่ใหม่ที่ติดต่อได้ด้วย
ขอบคุณค่ะ

ตู่...
กำหนดการไปจิ่วไจ้โกว..
 จะไปเมื่อไร
วันที่เท่าไร
ตอบด้วย
ขอบคุณค่ะ

ตู่...
อี๊ดต้องติดต่อกับตู่แน่นอน
เพราะต้องเอาคนมารวมกัน
ช่วงนี้อี๊ดน่าจะพากุ้งกับลักษณ์ไปเยี่ยมหลานที่เชียงใหม่
คอยดูรูปหลานยายอี๊ด

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 29 พฤษภาคม 2554, 18:48:05
	ตู่ จะส่งจดหมายให้ตู่ ขอที่อยู่ใหม่ที่ติดต่อได้ด้วย ขอบคุณค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 29 พฤษภาคม 2554, 18:50:14
	ตู่... กำหนดการไปจิ่วไจ้โกว..  จะไปเมื่อไร วันที่เท่าไร ตอบด้วย ขอบคุณค่ะ

...เนื่อง...ไปจิวจ่ายโกววางแผนไว้ว่าประมาณ 6-11 ตุลา 54 จ้ะ...

...ที่อยู่ตู่นะ....20/77 หมู่ 8 หมู่บ้านพาร์คอเวนิว  สุขุมวิท-พัทยา 11 ต.หนองปลาไหล อ.บางละมุง จ.ชลบุรี 20150 ค่ะ.... emo42

ตู่...
รับทราบ6-11ต.ค.ค.
ขอบคุณสำหรับที่อยู่ใหม่ค่ะ

ตู่..
ขอราคาประมาณด้วย
จะได้เตรียมเงินไว้เที่ยว
ขอบคุณค่ะ

...ตกลงจะให้ส่งโปรแกรมไปทางไหนดี...

...เนื่อง...เดี๋ยวจะส่ง พี.เอ็ม.ให้ตัว...คอยรับด้วยนะ...

 
พี่เนื่องหายไปเลย(ไม่ใช่จังหวัดเลย)

...สวัสดีค่ะ...น้องหนุงหนิง...น้องมีนา...

...วันก่อนหลายสัปดาห์แล้ว...เนื่องโทรมา...บอกจะมาพระอาจารย์มาทัศนศึกษาตลาดน้ำสี่ภาค...

...เลยบอกไปว่า...คงไม่สะดวกเพราะทัวร์ลงเยอะ...

...และอากาศตอนกลางวันจะร้อนมาก...

...แนะนำว่าถ้ามาให้มาตอนเย็นๆ...เพราะตลาดที่นี่เปิดถึงกลางคืน...

...จะได้เดินเล่นแบบสบายๆ...

...เนื่องเลยไม่มาค่ะ...เพราะถ้ามาต้องรีบกลับ...

...เนื่องเป็นคนพิษณุโลกค่ะ...แต่ทำงานที่กรุงเทพฯ...

...บ้านอยู่แถวประชานิเวศน์ 3 ค่ะ...

...แต่เนื่องจะมาชลบุรีบ่อย...เพราะลูกชายเคยมาเรียนอยู่ที่วิศวะคอมพ์ที่ ม.เกษตร...ศรีราชาค่ะ...

...อยู่แถวๆอ่าวอุดม...ตอนนี้ก็มาทำงานแถวๆแหลมฉบัง...

...อาจจะแวะมาหาลูกชายบ้าง...แต่กับพี่ตู่นานๆได้เจอกันทีค่ะ...

...อ๋อ...หาดจอมเทียนจ้ะ...

...จากบ้านพี่ตู่แถวๆอำเภอบางละมุง...ไปอีกประมาณ 10 กิโลค่ะ...

...หน้านี้หน้าไฮค่ะ...น้องหนุงหนิง...

...ถึงแม้จะมีฝนตก...ส่วนมากจะช่วงเย็นๆ...

...ฝนหายตกแล้ว...ทุกอย่างจะแจ่มใสเหมือนเดิม...

...บาร์เบียร์เยอะมากๆค่ะ...เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวจริงๆ...

...น้องหนุงหนิง...

...มีค่ะ...มีน้ำท่วมอยู่วันนึงแถวเซียนซือ...นาเกลือ...

...เพราะเมืองปล่อยน้ำจากโรงกำจัดน้ำเสีย...ระบายออกลงสู่ทะเล...

...แล้วน้ำไหลแรงและเร็ว...ท่วมอยู่สักพักนึงค่ะ...

...ตอนนี้เรียบร้อยแล้ว...

...ยังไม่ได้ข่าวว่าภูเก็ตน้ำท่วมนะคะ...

...แต่ช่วงนี้คงมีฝนตกแทบทุกภาคค่ะ...

...วันนี้ที่พัทยาก็ฟ้าหลัวค่ะ...

สวัสดีตู่,หนิงและมีนา
หายไปเลยเพราะยุ่งมาก
1.เคลียร์งานทั้งเดือนก่อนเกษียณวันที่ 30 กันยายน 2554
จะได้ไม่ถูกคนว่าลับหลังว่าทิ้งงาน
2.ไปเที่ยวจิ่วจ้ายโกว(9หมู่บ้าน)กับชาวหอจุฬาฯ มีพี่แก้ว บัญชี 10 เป็นหัวหน้าทีม
ชวนกันไปเมื่อปีที่แล้ว แต่ล้มพับไป
ปี2554 พออี๊ดชวนก็รีบตอบรับไปทันที
ปีนี้ฤกษ์ดีเดินทางระหว่างวันที่ 5-11 ตุลาคม 2554
ขอให้ทุกคนคอยดูรูปที่เน็คจะเอามาลงให้ดูนะคะ
ตัวเราลงไม่เป็นมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ต้องรอคอยดูของคนอื่นๆๆๆค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยียนนะคะ
เข้าไปดูรูปของตู่แล้ว และดูVDOของหนิงแล้ว สวยอย่างนั้นจริๆๆๆค่ะ

ต้องจารึกไว้ในวันนี้เลย-ถ้านานไปก็จะต้องลืมเป็นธรรมดา..ว่า
1.ทั้งเดือนกันยายน 2554..เครียด..ต้องเคลียรงานให้เสร็จก่อนเกษียณ
2.ทั้งเดือนตุลาคม 2554 เหนื่อยมากๆๆๆ..เพราะ
-ไปเที่ยวจิ่วจ้ายโกว(ความจริงไปหลายแห่งมากกว่าจิ่วจ้ายโกว)ต้องเดินมากทุกวันในทุกสถานที่
กลับมาถึงบ้านประมาณ 2 ทุ่ม ของวันที่ 11 ตุลาคม 2554
มีคนมาบอกว่าพรุ่งนี้น้ำมาแน่จะท่วม 1 1/2 เมตร
เริ่มจากคืนนั้นก็เริ่มขนของหนีน้ำยกของจากชั้นล่างขึ้นชั้นบน
วันต่อๆๆๆๆไปก็ต้องขนของขึ้นไปเรื่อยๆ เหนื่อยมากๆๆก็นอนพัก พอมีแรงก็ขนต่อ
จนถึงวันนี้ 29ต.ค.2554 ตามข่าวว่าจะเลวร้ายที่สุด เรายังโชคดีอยู่ที่น้ำยังไม่ท่วมบ้าน
ต้องลุ้นเป็นวันๆๆๆไปค่ะ ยังต้องลุ้นสำหรับวันต่อๆๆๆไปอีก
เหนื่อยมากๆๆๆๆทั้งเดือนเลยค่ะ

ดวงทิพย์พาไปเที่ยวเฉิงตู

ไหนๆก็มีอย่างน้อยก็-ตู่,น้องหนิงและน้องมีนามาเข้าชม ก็ขอรายงานการท่องเที่ยวเฉิงตู

ความเดิมเริ่มจากพีปรีชา จุฬาพรศิริ (พี่แก้ว บัญชี 10 ) และสุรศักดิ์ เพชรวิสัย (หลิว เภสัช 14 )
ชวนไปเที่ยวตั้งแต่ปี 2553 แต่มีอันล้มพับไป
ปี2554 ชวนกันไปใหม่ อี๊ดโทร.มาชวนก็รับปากทันที
บอกว่าไปกับฮอลิเดย์ คอนเนคชั่น ราคา 36,900 บาท เท่าไรก็เท่านั้น O.K. ทันทีค่ะ

เดิมที่ตั้งใจจะไปโดยให้มีเฉพาะแค่ชาวหอ แต่มีการเปลี่ยนวันไป-เปลี่ยนวันมา ก็เลยทำให้สมาชิกลดน้อยลง
เหลือไม่เพียงพอที่จะไปกันเอง ก็ต้องไปรวมกับคนที่ซื้อทัวร์หน้าร้าน ตามรายชื่อมี 35 คน
+ไกด์ไทยชื่อคุณอัชฌาณัฐฐ์ ลีธรรมาคุณ +ไกด์ท้องถิ่นชื่อคุณสุรเดช (เสี่ยวเปา ) รวม 37 คน
สำหรับพวกชาวหอRCU.มี 17 คน เรียงตามห้องพัก 1.พี่แก้ว 2.หลิว 3.สุรชัย... 4.นพ.ณรงค์ -5.คุณวิไลรัตน์ ปวีณาเวชวสุ..
6.สุภาณี  7.วิไลลักษณ์..8.ดวงทิพย์ 9. แววตา .. 10.ตระการพรรณ 11.วิทิดา..12.จินตนา จุฬาพรศิริ (นามสกุลเดียวกับ
พี่แก้ว.เป็นน้องสาวของพี่แก้วค่ะ) 13.ชุติมา(ตุ๊ก)..14.พล.ต.ต.เกียรติพงษ์ -15.คุณนิภา มีเพียร..16.คุณสัมฤทธิ์ -
-17.คุณนภาพรรณ ตันติดิลกกุล (คู่นี้เป็นเพื่อนของคุณศิริชัย เคยมาเที่ยวกับชาวหอแล้วพอใจจึงมาอีกค่ะ)

วันที่ 5 ตุลาคม 2554
07.30 น. คณะพร้อมกัน ณ สุวรรณภูมิ ชั้น 4 ประตูหมายเลข 2  เคาน์เตอร์ D
10.15 น. โดยTG ถึงนครเฉินตู (ยังงงๆๆอยู่ เพราะเห็นสะกดลงท้ายด้วย..ng..)
ด้วยความที่หมอนรองกระดูกทับเส้นประสาทที่ก้น-ทำให้มีบางเวลาที่จะต้องเจ็บก้น-นั่งแถวหลังๆๆไม่ได้เด็ดขาด
จึงต้องรีบไปชิงที่นั่งแถวหน้าสุด ได้ตามที่ตั้งใจค่ะ พวกเราชาวหอเก่งมาก รีบออกจากสนามบินไปหารถบัสท้องถิ่น
(สีเหลือง)ที่จอดอยู่ห่างไกลได้ก่อนเพื่อน จึงได้นั่งแถวหน้าๆๆกัน
ตุณจินตนา จุฬาพรศิริ (น้องสาวของพี่แก้วก็เก่งมาก บอกว่าเมื่อคืนมาจากราชบุรีแล้วมาค้างคืนที่กรุงเทพฯ นอนไม่หลับ
อยู่บนเครื่องบินก็แพ้-ไม่ได้พัก-วิงเวียนจะเป็นลม ต้องขอนั่งแถวหน้า -ก็ต้องรีบชิงจนได้นั่งแถวหน้าเช่นเดียวกัน -ได้มาเป็นเพื่อนนั่งคู่กันแถวหน้าสุดด้านซ้ายมือตลอดทริปนี้ ยินดีที่ได้รู้จัก-ได้พูดคุยสนุกตลอดทาง-ส่วนแถวหน้าด้านขวาคือพี่เป้าและเน็คค่ะ
14.00 น. รถบัสจอดแล้วทุกคนต้องรีบทำเวลา ลงเรือทันที ต้องใส่เสื้อชูชีพ(ในรูปจะเห็นเสื้อสีส้ม) ไปล่องเรือชมความ
ยิ่งใหญ่ของพระใหญ่เล่อซาน (เป็นพระพุทธรูปสลักริมหน้าผาประทับนั่งห้อยพระบาท  หลังพิงเขา หันหน้าสู่แม่น้ำ
3 สายที่ไหลผ่านคือ ต้าตู้เหอ-ชิงอีเจียง-หมินเจียง )
พอถึงบริเวณหน้าพระพุทธรูป เรือก็จะจอด ให้เวลาพอประมาณเพื่อ ให้เราได้ไหว้พระ-ได้ชื่นชม-และแน่นอนได้ถ่ายรูป
เราเองก็เพิ่งสังเกตุเห็นว่า มีการกันพื้นที่หัวเรือบนดาษฟ้าไว้สำหรับเก็บเงินเป็นค่าถ่ายรูป
พอเห็นปุ๊บ-เราก็รีบเสียเงินเข้าไปถ่ายรูปปั๊บเลย-ราคาใบละ 20 หยวน=100 บาท ให้เขาถ่าย 4 ใบ ก็ 80 หยวนค่ะ
ต้องถ่ายไว้หลายใบหน่อย เพราะมีคนเคยบอกว่า ถ่ายรูป 10 ใบ ดีได้ 1 ใบ ก้ถือว่าดีแล้ว พอเรือขึ้นบกก็รับรูปได้เลยค่ะ   
 ที่ท่าเรือมีคนมาขายมันเผา แววตาอยากกินมันเผา พอกินแล้วบอกว่าเขาเอามาต้มก่อน แล้วจึงเอาไปเผา -ไม่อร่อยเท่าที่คิด-
จากนั้นก็นั่งรถบัสไปพักค้างคืนที่เมืองเอ๋อเหมยซาน(ง้อไบ๊)
             
               
               

วันที่ 6 ตุลาคม 2554
เดินทางสู่เมืองเอ๋อเหมยซาน(ง้อไบ้) เปลี่ยนรถท้องถิ่นถิ่น-แล้วขึ้นกระเช้าลอยฟ้า-
เดินขึ้นเขาต่อ จนต้องมีคนดมยาดม และพักระหว่างทางเป็นช่วงๆ -เที่ยวคราวนี้ต้องเดินเยอะมากๆๆๆ-
ขึ้นสู่จุดชมวิวบนยอดเขาจินติ่ง มีความสูงจากระดับน้ำทะเล 3,077 เมตร ชมทิวทัศน์ที่มองต่ำลงไปจะเต็มไปด้วยเมฆ และมีขุนเขาทะลุอยู่เหนือชั้นเมฆ(ตัวเราก็เลยได้มายืนอยู่เหนือเมฆด้วย) (พระใหญ่เล่อซานและเขาง้อไบ้ ได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลกทางธรรมชาติและวัฒนธรรม โดยองค์การยูเนสโก ในค.ศ. 1966 ) นมัสการพระโพธิสัตว์ผู่เสียนทรงช้างฉัททันต์ 6 งา 4 เศียร องค์ใหม่ สร้างด้วยทองสัมฤทธิ์ทั้งองค์ สูง 48 เมตร มี 10 หน้า หมายถึง บำเพ็ญบารมี 10 ประการ และช้างเป็นสัตว์ที่ทรหดอดทน อุปมาดั่งการโปรดสัตว์ให้พ้นทุกข์ต้องใช้ความทรหดอดทน
ระหว่างเดินขึ้นไปก็มีคนรับถ่ายรูปราคาใบละ20หยวนจึงถ่ายไว้ 5 ใบคิดได้ตามสูตรเดิมว่าถ่ายรูป 10 ใบได้ดี 1ใบก็ถือว่าดีแล้ว
ยังมีวัดหัวจ้าง-วัดเป้ากว๋อ อีก เที่ยวจนต้องงงๆๆไปเอง  

มีนา...
ส่งรายงานมาได้ 2 วันแล้ว
จะส่งจนครบถึงวันสุดท้ายแล้วจะให้คนส่งรูปให้ดู
เกษียณแล้วก็เลยต้องค่อยๆๆพิมพ์เอง กว่าจะจบคงต้องใช้เวลาหลายวัน

...ตามมาฟังเรื่องเที่ยวจิวจ่ายโกวจ้ะ...เนื่อง...

...ตัวโชคดีมากที่ได้ขึ้นไปถึงยอดหวงหลงจ้ะ...

...ของตู่...ไกด์ให้เวลาน้อย...จึงขึ้นได้แค่ครึ่ง...แต่ก็ดีกว่าครั้งแรกของตู่จ้ะ...

...เนื่องลองส่งรูปดูสิ...ไม่ยากหรอก...เพียงเก็บรูปไว้ในไฟล์ให้ได้ก่อน...

...แล้วส่งรูปได้เลย...เว็บซีมะโด่งรีไซส์รูปให้ด้วยนะ...ลองดู...

ตู่..
ส่งไม่เป็นอยู่แล้ว
อ่านไปก่อนก็แล้วกัน
แล้วจะหาคนส่งให้หลังจากหลังพิมพ์รายงานเสร็จแล้ว
อย่างไรก็ตามก็ตาม ขอบคุณมากที่ให้กำลังใจที่น้ำยังไม่ท่วมบ้าน
ถ้าท่วมแล้ว....ก็คงไม่มีแก่ใจมานั่งพิมพ์งาน...

ตู่..
ขออวดไว้ก่อน
แววตาบอกว่าใครๆๆก็อิจฉาเรา...จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้...
ณ จุดสูงสุดของหวงหลง..คนเข้าคิวเแย่งกันถ่ายรูป..
มาฟอร์มเดิม..เราจ้างเจ้าถิ่นชาวธิเบต..ถ่ายรูปให้..
เขาให้รอคิว..พอถึงคิวก็ได้ถ่ายรูป..ไม่ต้องไปแย่งกัยใคร..ให้เจ้าถิ่นจัดการให้ค่ะ
ราคาใบละ 30 หยวน...ถ่ายไว้ 4 ใบ = 120 หยวน
ถ่ายปุ๊บก็รับปั๊บ จากเครื่องprintที่ตั้งอยู่ตรงนั้นเลย
กลับลงมาก็เอามาโชว์ได้เลย
ณ ที่นั้น แววตาบอกว่า..มีคนยังไม่ยอมให้แววตาถ่ายรูป..แววตาก็เลยเอาขาถีบมันไปเลย...

วันที่ 7 ตุลาคม 2554
เดินทางสู่จิ่วจ้ายโกว-ต้องใช้เวลาเดินทางตลอดทั้งวันเพื่อไปพักค้างคืนที่จิ่วจ้ายโกว
ระหว่างทาง,ข้างหนึ่งมีธารน้ำไหลผ่าน อีกข้างหนึ่งเป็นเขา ส่วนที่เป็นเขา ใบไม้เพิ่งเรื่มเปลี่ยนสี..ยังเปลี่ยนไม่เต็มที่..
นั่งไปก็ชมธรรมชาติไป..เหนื่อยๆๆก็หลับไป..ตื่นขึ้นมาก็ดูใหม่...ดูธรรมชาติ 2 ข้างทางที่สวยงามและร่มรื่นตลอดทางที่ไต่เขาขึ้นไปเรื่อยๆๆๆ
มีที่ให้แวะเที่ยวระหว่างทาง ให้เข้าไปไหว้พระและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่วัดเป้าเอิน มีพระโพธิสัตย์กวนอิมปางพันมือที่งดงามมากๆๆ
ประวัติของวัดแห่งนี้ในครั้งแรกมีขุนนางตั้งใจจะสร้างเป็นบ้านพักของตัวเองโดยมีการเลียนแบบจากวังหลวงที่ปักกิ่ง มีผู้ไม่ประสงค์ดีเอาเรื่องไปกราบทูลฮ่องเต้ เจ้าของบ้านต้องมีความผิดแต่หัวดีหัวแหลมยกบ้านให้เป็นของวัด..ก็เลยพ้นโทษ

ขอแนะนำไกด์ณัฐฐ์และไกด์เสี่ยวเปา
หลังจากที่ณัฐฐ์ถือไมค์เป็นคนแรก และแนะนำให้รู้จักกับไกด์ท้องถิ่นคุณสุรเดช(เสี่ยวเปา)แล้ว
เปาก็ทำหน้าที่ถือไมค์ให้ความรู้กับพวกเราตลอดทางตลอดเวลา
ทุกคนในรถชื่นชมไกด์ของเราว่า...เป็นไกด์ที่มีคุณภาพ มีความรู้ ถามอะไรก็ตอบได้ทุกเรื่อง
อายุ29 ปี...จบมหาวิทยาลัยแล้วไปทำงานธนาคารระยะหนึ่งแล้วหันมาเป็นไกด์
เรียนภาษาไทยที่คูณหมิง..แต่เรียนรู้จริงๆก็จากการเป็นไกด์.
พยายามเล่าเรื่องตลกให้พวกเราฟังเมื่อเริ่มเรียนภาษาไทย..พวกเราก็ตั้งใจฟังเรื่องตลกค่ะ

ไกด์ทั้ง 2 คนบอกว่า..บนที่สูงมี ออกซิเยน เบาบาง
คนธิเบตเองก็ต้องกินยา(จำชื่อยาไม่ได้แล้ว )เพื่อเพิ่มออกซิเจน
ใน 1 กล่องมี 10 ขวด (ขวดมีขนาดเท่านิ้วชี้) มีหลอดขนาดหลอดยาคูลท์
ราคากล่องละ 80 หยวน ให้ทานก่อนอาหารเช้า-เย็น
มีคนเคยดูทีวีรายการนำเที่ยวธิเบตแล้วมีการแนะนำยานี้ด้วย
ใครขายอะไรเราก็ยินดีอุดหนุน...ก็เลยได้กินยาเพิ่มออกซิเยนเข้าไป 10 ขวด

วันที่ 8 ตุลาคม 2554
นั่งรถบัสจากโรงแรมไป 10 นาที ก็ไปถึงที่เปลี่ยนขึ้นรถของอุทยานเพื่อนำเข้าชม มรดกโลกอุทยานธารสวรรค์-จิ่วจ้ายโกว-
หน้าท่องเที่ยวจะมีคนไปเที่ยววันละสี่หมื่นคน
วันที่เราไปมีนักท่องเที่ยวแค่ สองหมื่นคน ถือว่าน้อยแล้วค่ะ
เมื่อขึ้นรถแล้วไกด็ก็ขอให้นั่งที่ไหนแล้วก็ให้นั่งที่เดิมไม่ต้องมีการเปลี่ยนที่นั่ง เพราะขาไปคนที่นั่งขาไปด้านหนึ่งจะได้เห็นน้ำ
แล้วขากลับคนที่นั่งอีกด้านหนึ่งก็จะได้เห็นน้ำเช่นเดียวกันกับคนขาไป
จิ่วจ้ายโกว(แปลว่า 9 หมู่บ้าน ) ตั้งอยู่ในอำเภอหนันผิง เขตปกครองตนเองของเผ่าเชียง ชนชาติธิเบตทางตอนเหนือของมณฑลเสฉวน ภาคตะวันตกของจีน มีพื้นที่กว่า 720 ตารางกิโลเมตร  ท่ามกลางภูเขาและหุบเขาสลับซับซ้อนมีพื้นที่ลดหลั่นทำให้เกิดแอ่งน้ำน้อยใหญ่มากมายถึง 114 แอ่ง กลุ่มน้ำตก 17 กลุ่ม และแม่น้ำรวม 5สาย
คนมาเที่ยวจิ่วจ้ายโกวก็เพื่อที่จะมาดูน้ำๆๆๆๆๆและก็น้ำๆๆๆในทะเลสาบที่มีสีสันสวยงามมหัศจรรย์พิศดารหลากหลายมีทั้งสีฟ้า
เขียว เหลือง ม่วง แดง ฯ ในทะเลสาบที่ต้องจินตนาการให้ได้..ให้เป็น.เช่นทะเลสาบนกยูง,ทะเลสาบหมีแพนด้า ทะเลสาบเสือ เป็นต้น

เมื่อมาถึงที่ทะเลสาปแห่งหนึ่ง
มีคนท้องถิ่นถือป้ายให้เช่าชุดสำหรับใส่ถ่ายรูปราคา 50 หยวน
แววตาคุยให้ฟังว่า..คราวที่แล้วพี่สาวพี่โอภาสเช่าชุดถ่ายรูป เอาออกมาดูทีไรก็ชอบทุกที มีความสุขมากๆๆ
แววตาบอกให้เนื่องเช่าชุดถ่ายรูป
เราถามว่าแล้วทำไมตาไม่เช่าละ?
แววตาบอกว่าเราใส่ชุดแล้วไม่น่ารัก..เนื่องใส่แล้วจะน่ารัก
คนว่าง่าย..ได้ฟังดังนั้นแล้วก็รีบตกลงเช่าชุดมาใส๋ทันที
 แววตาช่วยใส่ชุดให้ จิ๋มช่วยเป็นตากล้องให้
พวกเราชาวหอและไม่หอ..ไม่มีใครสนใจทะเลสาบกันอีกแล้วว่าจะมีน้ำสวยขนาดไหน
ต่างคนต่างก็มาขอถ่ายรูปกับเรา
สักพักหนึ่งก็มีชุติมา(ตุ๊ก)เช่าชุดใส่ เข้ามาถ่ายรูปด้วยอีกหนึ่งคน
พวกเราก็เลยถ่ายรูปกับ 2สาว(น้อย)ชาวหอ จนมองไม่เห็นน้ำในทะเลสาบว่าจะสวยแค่ไหน
ขอบคุณตาไม่หายเลยที่ทำให้สนุก มีความสุขมากๆๆเลยค่ะ

หลังจากที่ดูสีสันของน้ำในทะเลสาบแล้ว
ก็ไปดูน้ำใสแจ๋ว ที่เรียกว่าธารไข่มุก เป็นลำธารตื้นๆแต่กว้างก่อนที่จะไหลรวมป็นน้ำตกธารไข่มุก ทะเลสาบกระจก

กลับถึงที่พักรับประทานอาหารค่ำ ค่ำจริงๆๆ  แล้วนั่งรถไปไกลพอสมควร ทางมืดมาก ต้องอาศัยไฟหน้ารถ
เพื่อจะได้เป็นโรงที่ดีที่สุด ไปดูโชว์ธิเบต
ต้องดูรอบสอง ไปถึงทันเวลาพอดี
เมื่อทุกคนได้ตั๋วเดินเข้าไป จะมีคนถือผ้าพันคอสีขาวคล้องให้เราและพูดต้อนรับเรา
มีการร้องแสดง ร้องเพลง
จิ๋มชอบสาวๆที่แกว่งแขนแล้วมีลูกตุ้มแกว่งรอบๆๆแขนไปด้วย จิ๋มบอกว่าพวกนี้ไม่มีปัญหาแขนติดแน่ๆๆ
พี่เป้านั่งทนหนาว..บอกว่าไม่คิดว่าในโรงโชว์จะหนาวได้ขนาดนี้
เมื่อจบการแสดงทุกคนต้องเดินออกทางที่ดารานักแสดงยืนรอส่งทุกคน อนุญาตให้ถ่ายรูปกับนักแสดงได้โดยไม่เก็บเงินค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 31 ตุลาคม 2554, 20:29:11
	เมื่อมาถึงที่ทะเลสาปแห่งหนึ่ง มีคนท้องถิ่นถือป้ายให้เช่าชุดสำหรับใส่ถ่ายรูปราคา 50 หยวน แววตาคุยให้ฟังว่า..คราวที่แล้วพี่สาวพี่โอภาสเช่าชุดถ่ายรูป เอาออกมาดูทีไรก็ชอบทุกที มีความสุขมากๆๆ แววตาบอกให้เนื่องเช่าชุดถ่ายรูป เราถามว่าแล้วทำไมตาไม่เช่าละ? แววตาบอกว่าเราใส่ชุดแล้วไม่น่ารัก..เนื่องใส่แล้วจะน่ารัก คนว่าง่าย..ได้ฟังดังนั้นแล้วก็รีบตกลงเช่าชุดมาใส๋ทันที  แววตาช่วยใส่ชุดให้ จิ๋มช่วยเป็นตากล้องให้ พวกเราชาวหอและไม่หอ..ไม่มีใครสนใจทะเลสาบกันอีกแล้วว่าจะมีน้ำสวยขนาดไหน ต่างคนต่างก็มาขอถ่ายรูปกับเรา สักพักหนึ่งก็มีชุติมา(ตุ๊ก)เช่าชุดใส่ เข้ามาถ่ายรูปด้วยอีกหนึ่งคน พวกเราก็เลยถ่ายรูปกับ 2สาว(น้อย)ชาวหอ จนมองไม่เห็นน้ำในทะเลสาบว่าจะสวยแค่ไหน ขอบคุณตาไม่หายเลยที่ทำให้สนุก มีความสุขมากๆๆเลยค่ะ

...ขอบคุณที่เล่าเรื่องให้ฟังจ้ะ...เนื่อง...

...ค่าเช่าชุด 50 หยวนเลยเหรอ...

...รู้สึกว่าจะเป็นที่...ทะเลสาบกระจก...

...ของตู่แม่ค้าบอก 80 หยวนค่ะ...

...เราต่อเหลือ 20 หยวน...แต่เป็นชุดไม่สวยเท่าของเนื่อง...

...ตู่อยากใส่ชุดแบบเดียวกับเนื่อง...แต่แม่ค้าตุกติก...ก็เลยยอมๆ...

...คิดแล้วเสียแพงดีกว่า...ได้สวยมากกว่าไง...

...ที่ทะเลสาบยาว...ลูกทัวร์ชุดเดียวกันต่อได้ 10 หยวน...ชุดแบบเดียวกับเนื่องค่ะ...

...คิดว่าตอนนั้น...ฝนกำลังจะตก...ราคาชุดก็เลยตกตามค่ะ...

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 31 ตุลาคม 2554, 20:29:11
	เมื่อมาถึงที่ทะเลสาปแห่งหนึ่ง มีคนท้องถิ่นถือป้ายให้เช่าชุดสำหรับใส่ถ่ายรูปราคา 50 หยวน แววตาคุยให้ฟังว่า..คราวที่แล้วพี่สาวพี่โอภาสเช่าชุดถ่ายรูป เอาออกมาดูทีไรก็ชอบทุกที มีความสุขมากๆๆ แววตาบอกให้เนื่องเช่าชุดถ่ายรูป เราถามว่าแล้วทำไมตาไม่เช่าละ? แววตาบอกว่าเราใส่ชุดแล้วไม่น่ารัก..เนื่องใส่แล้วจะน่ารัก คนว่าง่าย..ได้ฟังดังนั้นแล้วก็รีบตกลงเช่าชุดมาใส๋ทันที  แววตาช่วยใส่ชุดให้ จิ๋มช่วยเป็นตากล้องให้ พวกเราชาวหอและไม่หอ..ไม่มีใครสนใจทะเลสาบกันอีกแล้วว่าจะมีน้ำสวยขนาดไหน ต่างคนต่างก็มาขอถ่ายรูปกับเรา สักพักหนึ่งก็มีชุติมา(ตุ๊ก)เช่าชุดใส่ เข้ามาถ่ายรูปด้วยอีกหนึ่งคน พวกเราก็เลยถ่ายรูปกับ 2สาว(น้อย)ชาวหอ จนมองไม่เห็นน้ำในทะเลสาบว่าจะสวยแค่ไหน ขอบคุณตาไม่หายเลยที่ทำให้สนุก มีความสุขมากๆๆเลยค่ะ

โอ้ยย อยากชมคะพี่เนื่อง
โหลดไวๆ  

สวัสดีตู่,หนิงและแหลม,
ดีใจมากที่เข้ามาช่วยกันชมค่ะ
ขอส่งรายงานไปจนจบก่อนแล้วจะหาคนลงรูปให้ดู...ต้องใจเย็นๆค่ะ...

ตู่,
พอถ่ายรูปเสร็จก็รีบไปเข้าคิวเข้าห้องน้ำ
มีคนไทยที่มากับกรุ๊ปอื่น เข้าคิวรอคอยเข้าห้องน้ำอยู่ห้องถัดไป มาชวนคุย...
เขาถามราคาทัวร์..เขาบอกว่าของเขาถูกกว่า1/2..คงเป็นที่สายการบินด้วย...
เขาถามราคาเช่าชุด..เขาบอกว่ามีคนเช่าได้ 10 หยวน..ของเขาได้ราคา 20 หยวน..
แต่เขาจะมาขอคืนเร็วๆๆๆเพื่อจะเอาไปให้คนอื่นเช่าต่อ
ของเรามาพร้อมป้าย 50 หยวน ไม่ทันคิดจะต่อราคาก็ตกลงทันที
เขาให้ใส่จนเบื่อไม่รีบมาทวงคืนทันทีทันใดให้เสียความรู้สึก

ตู่ยังไม่ได้ดูรูปจะรู้ได้อย่างไรว่าไม่สวยเท่าของเรา..ฮิฮิ..อาจจะเป็นชุดเดียวกันก็ได้
ชุดที่เราใส่มีหมวก..หมวกก็หลวมลงมาปิดหน้าปิดตา..ก็ดีเหมือนกันจะได้อำพรางของจริงไปได้
ชุดที่ตุ๊กใส่มีหางเปียยาวๆมีหลายเส้น เหมาะสมกับตุ๊กเป็นที่สุด
เรา 2 คน ได้มาถ่ายรูปคู่กัน เป็นสาวชาวเขาธิเบต
ต้องให้คนเอารูปมาลงให้ดู หาใครทำไม่ได้ก้จะไปหาตู่ ให้ตู่เป็นคนลงให้

กำลังฟังเขาคุยอยู่ดีๆๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามีคนมาแย่งแซงคิวเข้าห้องน้ำ เข้าไปซะนาน
ทำให้เราต้องขึ้นรถเป็นคนสุดท้าย ...เอาเหอะ..คิดว่าเขาเดือดร้อนกว่าหรือต้องรีบก็แล้วกัน...

หนิง,
ไกด์ของเรามีคุณภาพ มีความรู้ คุยสนุก เมื่อเล่าเรื่องตลกฟังแล้วก็ชวนขำขัน
ผ้าพันคอคงให้เลย เพราะเห็นบางคนก็เอาออกไป หลายคนก็ไม่ได้เอาออกไป
เคยดูในT.V.ชาวธิเบตก็ต้อนรับคนที่ไปเยือนด้วยผ้าพันคอขาวบาง

หนิง,
พี่เครียดกับการเคลียร์งานทั้งเดือนจนถึงวันเกษียณ-วันที่ 30 กันยายน 2554
เหนื่อยมากกับการไปเที่ยวจิ่วจ้ายโกว วันที่ 5-11 ตุลาคม 2554 เพราะต้องนอนดึกและตื่นเช้า..ที่สำคัญคือเดินมากจริงๆๆๆ
กลับมายิ่งเหนื่อยมากกว่าไปเที่ยว เพราะต้องขนของหนีน้ำ
ทุกวันนี้ยังโชคดีที่น้ำยังไม่ท่วมบ้าน
แต่ยังต้องเฝ้าระวังไปจนกว่าจะถึงวันที่ 7-8-9 พฤศจิกายน 2554
หลังลอยกระทงก็น่าจะรู้ผลลัพธ์ทั้งหมดทั้งมวลทั่วทั้งประเทศ

หนิง,
พี่รายงานละเอียดยิบ แต่ไม่มีภาพ เพราะลงรูปไม่เป็น ต้องขอร้องให้คนช่วยลง
ดูรูปของพี่ตู่ไปก่อนเพราะไปในสถานที่เดียวกัน
รูปของหนิงที่เอามาลงสวยที่สุดแล้ว..รับรองว่าพวกเราถ่ายไม่ได้สวยขนาดนั้น

วันที่ 9 ตุลาคม  2554
ต้องใช้เวลาครึ่งวันเพื่อเดินทางไปสู่อุทยานแห่งชาติกหวงหลง หรืออุทยานมังกรเหลือง
ช่วงเช้าสุดไกด์พาพวกเราไปร้านขายหิน (จำชื่อหินไม่ได้แล้ว)
ไกด์บอกว่าชาวธิเบตจะไม่สนใจใน ทอง,เพชร และหยก แต่จะให้ค่ากับหิน ใครยิ่งมีหินเยอะก็ยิ่งมีค่ามาก
ชุดเสื้อผ้าอาภรณืที่มีสร้อยประดับด้วยหิน ยิ่งมีหินมากก็จะราคาสูงมาก
ไกด์ของเรามีความรู้เรื่องหิน เป็นคนสาธิตแทนเจ้าของร้านได้ก็แล้วกัน
มีหินชนิดหนึ่งมีสีดำ,สีน้าตาล ลักษณะยาวรี ขนาดข้อนิ้วก้อย 2 ข้อ
ที่ผิวจะมีรูปวงกลม ถ้ามีวงกลมเดียวจะเรียกว่า 1 ตา,ถ้ามี 2,3,4,5,6,7,8,9,ก็เรียกว่ามี 1-9 ตา
ใครจะใส่กี่ตาต้องให้ถูกโฉลกกับราศีของตัวเองด้วย เขาจะมีให้อ่านเป็นภาษาไทย เช่นปีชวด-ฉลู-ชาล-เถาะ เป็นต้น
พาไปที่ไหนก็SHOPกันได้ที่นั่น..เลือกหินกี่ตาได้แล้วคนขายก็จะเอาเอ็นมาร้อยให้ ราคา 300 หยวน ไม่ต้องต่อราคา

ก่อนหน้านี้ ไกด์ของเราพูดถึงกระป๋องออกซิเยน
คนขับรถมีอยู่ 4 กระป๋อง ขายราคากระป๋องละ 40 หยวน มีคนซื้อหมดไม่พอขาย
ต้องแวะซื้อของเพิ่มจากร้านข้างทาง ราคากระป๋องละ 50 หยวน
ค่าคิดได้ช้าไปหน่อย 10 หยวนค่ะ
ไกด์สาธิตวิธีใช้กระป๋องออกซิเจน...มีเคล็ดลับแต่ไม่ลับคือ..เวลาสูดเข้าทางจมูกห้ามอ้าปากเด็ดขาด
ถ้าอ้าปากต่อให้ใช้ 5 กระป๋องก็ไม่พอค่ะ
พี่เป้าของเราต้องขอบคุณกระป๋องออกซิเจนหลังจากเดินขึ้น 4 กม.และเดินลง 5 กม.ที่หวงหลง

หลังจากร้านหินแล้วก็ต้องรีบขึ้นรถทำเวลาให้ไปทันรับประทานอาหารเที่ยงที่หวงหลง
อาหารมื้อเที่ยงนี้มีการนับมือว่าจะทานกับทัวร์ หรือทัวร์คืนเงินค่าอาหารเฉพาะมื้อนี้ให้พวกเราไปทานกันเองเช่นที่แมคโดนัล
มติเป็นเอกฉันท์เอาเงินคืนแล้วไปทานที่แมคโดนัล

ระหว่างทางจากร้านหินต้องไต่ระดับขึ้นไปหวงหลงสูงจากระดับน้ำทะเล4,000-5,000 เมตร (จิ่วจ้ายโกวระดับ 3,000 เมตร)
ระหว่างทางจะเห็นฝูงจามรีอยู่ตามสองข้างทาง
พวกเราเสียเงินซื้อหวีที่ทำจากเขาจามรีเพื่อเป็นของฝาก-ของที่ระลึก-กันเกือบทุกคน

จากร้านแมคโดนัลไปขึ้นกระเช้า (ทัวร์จ่ายให้เฉพาะขาขึ้น ขึ้นไปแล้วใครเดินขึ้นไม่ไหว อยากนั่งกระเช้าลง ต้องจ่ายเงินขาลงเอง) ลงจากกระเช้าก็เป็นจุดเริ่มต้นของการเดินเท้า ขาขึ้นระยะทาง 4 กิโลเมตร ต้องตั้งหน้าตั้งตาเดินเพื่อให้ไปถึงจุดสูงสุดยอดของหวงหลง นักท่องเที่ยวมากๆๆจริงๆๆ เดินตามๆๆๆกันขึ้นๆๆๆไป
ระหว่างทางขาขึ้นก็ชมต้นสนข้างทาง ใบไม้กำลังเปลี่ยนสี
มีห้องน้ำเป็นระยะๆ

อุทยานแห่งชาติหวงหลง หรืออุทยานมังกรเหลือง เกิดจาก บนยอดเขาสูงมีหิมะปกคลุมอยู่ตลอดทั้งปี
หิมะละลาย เป็นสายน้ำที่มีส่วนผสมของหินปูน ไหลลงสู่ที่ราบ
หินปูนตกตะกอนเกาะตัวกัน เคลเซี่ยมจับตัวกัน เป็นแอ่งน้ำมีขนาดเล็กใหญ่มากมาย
น้ำใสเรียบเหมือนกระจกที่สะท้อนภาพท้องฟ้า ภูเขา ต้นไม้
มองจากที่ไกลราวกับมังกรทองเลื่อมสลับลายกำลังลดเลี้ยวอยู่ท่ามกลางแมกไม้สีเขียวและเหินหาวสู่ยอดเขา

แคลเซี่ยมค่ะ

...ขอบคุณที่เล่าเรื่องให้ฟังจ้ะ...เนื่อง...

...ทัวร์ตู่ก็คล้ายๆกันแหล่ะ...

ขอเล่าเรื่องของแววตาอีกครั้งหนึ่ง
แววตาเคยมาจิ่วจ้ายโกวและหวงหลงครั้งหนึ่งแล้ว
เราคิดในใจ..ปกติไปไหนไปครั้งเดียวก็น่าจะพอ...คิดเองว่าคงอยากจะมาเที่ยวกับเพื่อนชาวหอ...
คิดแล้วก็ถามออกไปว่า..ทำไมเคยมาแล้วยังมาอีก ?
แววตาบอกว่าเคยไป 2 ครั้งมาหลายแห่ง เช่นที่นิวซีแลนด์ อยากไปก็ไปซ้ำอีก

แต่ที่หวงหลง..คราวที่แล้วไกด์บอกไว้ว่าถ้าครบ 2 ชั่วโมงให้หันหลังกลับ
2 ชั่วโมงเดินไปได้แค่วัดธิเบต จึงมีเรื่องค้างคาอยู่ในใจว่าสูงสุดของหวงหลงเป็นอย่างไร  ?
คราวนี้.....เสียเงิน 36,900 บาท ตั้งใจจริงๆจะต้องขึ้นไปให้ถึงที่สุดยอดของหวงหลง
พอทำได้ตามที่ตั้งใจก็มีความสุข.. ที่ไม่ต้องมีเรื่องค้างคาในใจต่อไป

ที่สุดยอด ( เฉพาะสำหรับการเดินเท้า ) ของหวงหลง
คนที่เดินตามๆๆๆกันมาก็จะต้องมาหยุด ณ ที่นี้ เพือถ่ายรูปลงไปให้เห็นภาพกว้างทั้งหมดของสถานที่
เพื่อให้เห็นภาพที่ราวกับว่ามังกรเหลือง มังกรทองกำลังลดเลี้ยวอยู่ท่ามกลางแมกไม้สีเขียว และเหินหาวสู่ยอดเขา
เราก็พยายามดูจะให้เห็นเป็นมังกรทั้งตัว แต่ไม่ได้ดังใจนึกเพราะตาไม่ป็นใจ...ตาไม่ถึง...

ขอเล่าอีกครั้งหนึ่งตามที่เคยคุยอวดไว้ก่อนหน้านั้นว่า...
แววตาบอกว่าใครๆก็อิจฉาเราว่า...เราได้วิวถ่ายรูปที่ดี....จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้...
เราก็ใช้ฟอร์มเดิมคือ...จ้างคนพื้นเมืองธิเบตที่รับจ้างถ่ายรูปอยู่แถวนั้นเป็นผู้ถ่ายรูปให้
คิดได้ตามที่เคยคิดว่า...ถ่าย 10 ใบ ได้ดี 1 ใบ ก็ดีแล้ว คิดได้แล้วก็ตกลงO.K.
เนื่องจากคนเยอะและแน่นมากๆๆๆ เขาจะต้องจัดการให้เรารอเข้าคิวถ่ายรูป
พอถึงคิวเราแววตาก็มาเห็นพอดี หารู้ไม่ว่ากว่าจะได้ถ่ายรูป..ต้องเข้าคิวมาสักพักหนึ่งแล้วค่ะ
พอถ่ายรูปเสร็จปุ๊บก็รับได้ปั๊บจากเครื่องprint ที่อยู่ตรงนั้นเอง
เอาลงมาอวดได้เลยที่โต๊ะอาหารค่ำ(ค่ำจริงๆ)เพราะไม่มีการกำหนดเวลาให้หันหลังกลับ
แววตาบอกว่าตอนแววตาจะถ่ายรูปมีคนยังไม่ยอมให้แววตาถ่าย
แววตาเลยเอาขาถีบมันไปเลย...
ต้องเข้าใจจะถ่ายรูปก็ยากเย็นค่ะ

จะขอกล่าวถึงความดีของคนรับถ่ายภาพ
เราบอกว่า...ถ้าไม่ดีไม่เอาภาพนะ
เขาก็ให้ดูภาพก่อน..ถ้าไม่พอใจเขาก็ยอมลบทิ้งให้
เราถ่ายไป 5 ภาพ ให้เขาลบทิ้ง 1 ภาพ จะลบทิ้งมากก็เกรงใจ
ราคาใบละ 30 หยวน  4 ใบ = 120 หยวน
ดูภาพถ่ายแล้วมีความพอใจและมีความสุขค่ะ

หลังจากถ่ายรูปแล้วก็ถึงเวลาของขาลง
ไกด์บอกว่า..ขาขึ้นเดินขึ้น 4 กิโลเมตร
ขาลงเดินลง 5 กิโลเมตร
พอเดินลงไปได้สักเล็กน้อยก็เจอพี่เป้ากับจิ๋ม เจอไปจนถึงวัดธิเบต แล้วก็ขาดหาย...ไป
มารู้ตัวเองภายหลังว่า...เขาต้องเดินลง...แต่เราดันไปเดินขึ้น...
เดินวนจนกลับมาเจอที่เก่าคือวัดธิเบตที่แยกจากพี่เป้า จึงรู้ตัวว่า...ตายๆๆๆละกู...
พอดีเจอไกด์เสี่ยวเปานั่งรออยู่ เขาบอกว่าเราเป็นคนสุดท้าย
ตั้งแต่นั้น,เรากับไกด์ 2 คน ก็ตั้งหน้าตั้งตาเดินบ้าง วิ่งบ้าง แซงคนข้างหน้าบ้าง ลงไปอย่างไม่คิดชีวิต
ในใจคิดเสมอว่าเคยพลาดมาแล้ว ต่อไปขออย่าให้เป็นคนสุดท้ายของรถอีกเลย
ลงมาถึงทางแยก...ไกด์บอกให้เราแยกลงไปทางซ้ายที่มีระยะทางที่สั้นกว่า
เราบอกว่า..เราไม่กลัวไกล..แต่กลัวหลง..
ไปด้วยกันสักพักหนึ่งก็เจอพี่เป้า...พี่ปิ้ง..หลิว..เน็ค..
ก็มั่นใจในทันทีว่าไม่ได้เป็นคนสุดท้ายแน่นอนแล้วค่ะ
แอบรู้สึกอยู่คนเดียว....เฮ้อ...มีความรู้สึกโล่งใจจริงๆๆๆ

ขอบคุณค่ะหนิง
พี่ยังตั้งหน้าตั้งตารทำรายงานต่อไป
ใกล้จะจบแล้วค่ะ

พิมพ์ผิดอยู่เรื่อยเลย
ตั้งหน้าตั้งตาค่ะ

เนื่องจากไม่มีการกำหนดเวลาในขาขึ้นซึ่งเป็นสิ่งที่ดีสำหรับการท่องเที่ยว
ที่ทำให้ทุกคนเดินขึ้นไปได้ถึงจุดสูงสุดยอด
( อย่างน้อยก็ไม่ต้องเสียเงินมาครั้งที่ 2 แบบแววตา )
เพิ่งรู้จากตู่ว่า...คราวนี้ตู่ก็ไม่ได้ไปถึงจุดสูงสุด...แต่ก็ดีกว่าคราวที่แล้ว
ขากลับลงมาค่ำมากแล้วจะต้องตีรถไปนอนค้างคืนที่เมืองเม่าเสี้ยน
ระหว่างทางเห็นมีแต่รถบรรทุกสวนมาขบวนแล้วขบวนเล่า
โรงแรมที่เมืองเม่าเสี้ยนไม่สะอาด เพราะปีหนึ่งจะมีคนพักค่ 2 เดือนเท่านั้น

เราไปถามชื่อยาที่เรากินไป 10 หลอด แล้ว
ชื่อว่า หง-จิ่ง-เทียน-
กินเพื่อเพิ่มออกซิเจนในเลือด
เรากินแล้วไม่ต้องใช้ออกซิเยนกระป๋อง
บางคนทั้งกินทั้งสูด
บางคนไม่กินเอาแต่สูด

เป็นนิสัยราชการ
เวลาพิมพ์ผิด..ก็ต้องแก้ไขให้ถูกต้องค่ะ

รถออกจากหวงหลงก็มืดแล้ว
ระหว่างทางไปเม่าเสี้ยน.จะต้องผ่านเมืองโบราณซงพาน ที่เคยเป็นตลาดชายแดน
มีป้อมปราการทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือ มีอายุกว่า 500 ปี
ไกด์ถามว่า..มีใครอยากจะลงไปถ่ายรูปหรือไม่ ?
เนื่องจากเหนื่อยกันมากๆๆ ดูออกไปนอกรถแสงไม่สว่าง และเกินเวลาที่ควรแล้ว
จึงไม่มีแม้แต่คนเดียวที่อยากจะลงไปถ่ายรูป
ไกด์ก็น่ารักเสมอ...ทำหน้าที่บรรยายเรือ่งเมืองโบราณให้ฟังตามหน้าที่

ไปถึงเม่าเสี้ยนแล้วก็รับประทานอาหารค่ำ
ห้องพักของโรงแรมไม่สะอาด
ไกด์ไทยของเราบอกว่าเป็นเหมือนๆกันทุกห้อง
เพราะปีหนึ่งจะเปิดให้บริการแค่ 2 เดือน
เรากับแววตาเดินออกไปหาซื้อน้ำดื่มจากร้านค้าหน้าโรงแรม ขวดละ 7.5 หยวน 2 ขวด =15 หยวน

พูดถึงน้ำดื่ม,
ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันสุดท้าย
ไกด์จะแจกน้ำดื่มให้คนละ 1 ขวด / วัน
ไกด์บอกว่าไม่ได้หวงน้ำ
แต่เนื่องจากระหว่างเดินทาง อากาศจะเย็น และหาห้องน้ำลำบาก
ถ้าดื่มน้ำมากก็จะมีปัญหาเรื่องเข้าห้องน้ำ
ก็เลยขอบอกให้ทราบว่าต้องขอแจกน้ำคนละ 1 ขวด / วัน
พวกเราก็ต้องบริหารน้ำดื่มให้ได้วันละ 1 ขวด  

วันที่ 10 ตุลาคม 2554
เดินทางจากเม่าเสี้ยนสู่เมืองเฉินตู
ระหว่างทางไกด์จะบรรยายว่า  แถบนี้เป็นแถบที่มีแผ่นดินไหว ถนนเสียหาย บ้านพัง ต้องมีการย้ายและสร้างเมืองใหม่
ถนนที่วิ่งเป็นถนนที่สร้างขึ้นมาใหม่ มีการสร้างอุโมงค์หลายแห่งตัดผ่าภูเขา ทำให้ย่นระยะทางและระยะเวลาได้มากๆ

เมื่อถึงเมืองเฉินตูไกด์ก็พาเราไปร้านขายผ้าไหม
มีคนไทยเป็นผู้ต้อนรับและสาธิตชุดผ้าปูที่นอนที่ทำด้วยไหม
ฟังแล้วและดูแล้ว น่าซื้อกลับมาใช้ที่เมืองไทย
พวกเรานักSHOP มีแววตาซื้อมาชุดละ สองหมื่นบาท
เห็นตุ๊กก็กำลังเลือกดูอยู่
ส่วนมากพวกเราจะซื้อหมอนอนามัย.ยัดไส้ด้วยส่วนผสมของไหม..
บนด้านหนึ่งจะมีข่องขวางสัก 2-3 ช่อง บรรจุใบชาไว้ ราคาใบละ 200 หยวน
ตั้งใจว่าซื้อแน่นอนแล้วก็เอาของไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์..แล้วให้เขียนชื่อของผู้ซื้อไว้
หลังจากนั้นไม่ต้องเป็นห่วงสินค้า..ทางร้านจะแพ๊คให้ไกด์เอาไปขึ้นรถ..เป็นที่เรียบร้อย
ทางร้านจะแจกผ้าเช็ดหน้าไหมให้กับไกด์เพื่อมาแจกให้คนที่ซื้อของ..ที่เหลือจึงให้คนที่ไม่ได้ซื้อของ
ไกด์มีหน้าที่ต้องจัดสรรปันส่วนให้ลงตัว

หลังจากนั้นก็ไปเที่ยวชม ศูนย์อนุรักษ์หมีแพนด้า สัตว์สงวนหายาก ที่มีกำเนิดในมณฑลเสฉวน
ที่นี่มีหมีแพนด้ากว่า 20 ตัว (จากในโลกที่มีประมาณหนึ่งพันตัว)
ไกด์พาไปชมหมีแพนด้าที่อยู่ตามต้นไม้
ให้เดินผ่านโรงอนุบาลหนูน้อยแพนด้า.มีหนูน้อยแพนด้านอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงรวมกันประมาณ 10 ตัว
ในห้องเดียวกันมีที่พี่เลี้ยงกำลังนั่งเก้าอี้ปัอนนมหนูน้อยแพนด้าตัวหนึ่ง(ทำให้คิดข่าวของหลินปิงตอนอายุน้อยๆ)
จากนั้นก็พาไปดูหมีแพนด้าแดง
รัฐบาลจีนใช้หมีแพนด้าเป็นสื่อการผูกมิตรไมตรีกับประเทศต่างๆ...บ้านเราก็ได้กับเขาด้วย
ณ ปากทางออก มีร้านค้าชื่อPANDA HOME พวกเรานักSHOP ซื้อสินค้าแพนด้าติดไม้ติดมือกันคนละอย่าง.สองอย่าง

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 30 ตุลาคม 2554, 20:01:51
	วันที่ 5 ตุลาคม 2554 07.30 น. คณะพร้อมกัน ณ สุวรรณภูมิ ชั้น 4 ประตูหมายเลข 2  เคาน์เตอร์ D 10.15 น. โดยTG ถึงนครเฉินตู (ยังงงๆๆอยู่ เพราะเห็นสะกดลงท้ายด้วย..ng..) ด้วยความที่หมอนรองกระดูกทับเส้นประสาทที่ก้น-ทำให้มีบางเวลาที่จะต้องเจ็บก้น-นั่งแถวหลังๆๆไม่ได้เด็ดขาด จึงต้องรีบไปชิงที่นั่งแถวหน้าสุด ได้ตามที่ตั้งใจค่ะ พวกเราชาวหอเก่งมาก รีบออกจากสนามบินไปหารถบัสท้องถิ่น (สีเหลือง)ที่จอดอยู่ห่างไกลได้ก่อนเพื่อน จึงได้นั่งแถวหน้าๆๆกัน ตุณจินตนา จุฬาพรศิริ (น้องสาวของพี่แก้วก็เก่งมาก บอกว่าเมื่อคืนมาจากราชบุรีแล้วมาค้างคืนที่กรุงเทพฯ นอนไม่หลับ อยู่บนเครื่องบินก็แพ้-ไม่ได้พัก-วิงเวียนจะเป็นลม ต้องขอนั่งแถวหน้า -ก็ต้องรีบชิงจนได้นั่งแถวหน้าเช่นเดียวกัน -ได้มาเป็นเพื่อนนั่งคู่กันแถวหน้าสุดด้านซ้ายมือตลอดทริปนี้ ยินดีที่ได้รู้จัก-ได้พูดคุยสนุกตลอดทาง-ส่วนแถวหน้าด้านขวาคือพี่เป้าและเน็คค่ะ 14.00 น. รถบัสจอดแล้วทุกคนต้องรีบทำเวลา ลงเรือทันที ต้องใส่เสื้อชูชีพ(ในรูปจะเห็นเสื้อสีส้ม) ไปล่องเรือชมความ ยิ่งใหญ่ของพระใหญ่เล่อซาน (เป็นพระพุทธรูปสลักริมหน้าผาประทับนั่งห้อยพระบาท  หลังพิงเขา หันหน้าสู่แม่น้ำ 3 สายที่ไหลผ่านคือ ต้าตู้เหอ-ชิงอีเจียง-หมินเจียง ) พอถึงบริเวณหน้าพระพุทธรูป เรือก็จะจอด ให้เวลาพอประมาณเพื่อ ให้เราได้ไหว้พระ-ได้ชื่นชม-และแน่นอนได้ถ่ายรูป เราเองก็เพิ่งสังเกตุเห็นว่า มีการกันพื้นที่หัวเรือบนดาษฟ้าไว้สำหรับเก็บเงินเป็นค่าถ่ายรูป พอเห็นปุ๊บ-เราก็รีบเสียเงินเข้าไปถ่ายรูปปั๊บเลย-ราคาใบละ 20 หยวน=100 บาท ให้เขาถ่าย 4 ใบ ก็ 80 หยวนค่ะ ต้องถ่ายไว้หลายใบหน่อย เพราะมีคนเคยบอกว่า ถ่ายรูป 10 ใบ ดีได้ 1 ใบ ก้ถือว่าดีแล้ว พอเรือขึ้นบกก็รับรูปได้เลยค่ะ     ที่ท่าเรือมีคนมาขายมันเผา แววตาอยากกินมันเผา พอกินแล้วบอกว่าเขาเอามาต้มก่อน แล้วจึงเอาไปเผา -ไม่อร่อยเท่าที่คิด- จากนั้นก็นั่งรถบัสไปพักค้างคืนที่เมืองเอ๋อเหมยซาน(ง้อไบ๊)

ทีนี้,
พอจะคุยกันรู้เรื่องหน่อยคะ
รู้แล้วว่าจะตั้งต้นที่ไหน.
ม่ายงั้นนึกภาพไม่ออกพี่

(http://i935.photobucket.com/albums/ad192/snnn2127/nn1a/Aufnahme6-6.jpg)

(http://i935.photobucket.com/albums/ad192/snnn2127/nn1a/Aufnahme5-6.jpg)

http://de.wikipedia.org/wiki/Chengdu

รายการต่อไปคืออู่โหวฉือ-หรือศาลเจ้าสามก๊ก
สร้างขึ้นโดยพระบัญชาของกษัตริย์แห่งอาณาจักรเฉิง ปลายราชวงศ์จิ๋น ประมาณ 1,800 กว่าปีมาแล้ว
ภายในมีรูปปั้นเล่าปี่ ขงเบ้ง กวนอู ฯลฯ ทหารเอกฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋น สุสานเล่าปี่และมเหสี 2 องค์
ไกด์บอกว่า..กว่าจะเล่าเรื่องสามก๊กให้พวกเราฟังได้ ต้องอ่านหนังสือมาไม่รู้กี่รอบ และต้องดูภาพยนตร์ผ่านมาไม่รู้กี่ครั้ง
เราก็แอบชื่นชมไกด์ของเราที่เป็นคนแสวงหาความรู้..ไม่ใช่ไม่รู้.เล่าไม่ได้ก็ช่างหัวมัน
ไกด์บรรยายไป พาพวกเราชมไป ครบถ้วนไม่มีตกหล่น

หนิง,
ขอบคุณมากที่เอาแผนที่มาลงให้
แผ่นที่มีชื่อเมือง..พี่เห็นมีตัว g ห้อยอยู่
ที่เห็นป้ายบอกทาง..ตามทางก็สะกดลงท้ายด้วย..ng..
อย่าไปสนใจมาก..เฉินตูก็เฉินตู

(http://i935.photobucket.com/albums/ad192/snnn2127/nn1a/Aufnahme7-7.jpg)


ทีนี้รู้แล้วว่าพี่ๆไปแคว้น Sichuan (ซิ๊ฉวนนน)
เมื่อกี้คงคลิ๊กเข้าไป หลายเมืองเลยหาย!
เอาใหมคะ!
ที่นี้พี่เนื่องไปไหน routeไหน หนูตามทัน!  

เวลาดูแผนที่ประเทศจีน
เขาก็จะบอกว่าเมืองนี้อยู่ตรงส่วนไหนของตัวไก่..ฮิฮิ..

พี่กลับมาดูแผนที่เมื่อกลับมาถึงบ้านแล้ว
อยู่เหนือคุนหมิงขึ้นไป
ด้านตะวันตกติดกับธิเบต
ความจริงไม่ว่าจะเป็นทัวร์ใดก็ตาม..น่าจะแจกแผนที่ของสถานที่ท่องเที่ยว
เพื่อนพี่ที่เคยไปเที่ยวเขา searchแผนที่จากกูเกิล

เราไปเที่ยวเมืองเฉินตู อยู้ในมณฑลเสฉวน
ศูนย์อนุรักษ์หมีแพนด้า อยู่ในมณฑลเสฉวนค่ะ

พี่เนื่องบรรยายไปอย่าสะดุด
ส่วนหนิงก็ click ระวิง
ยิ่ง click ยิ่งเห็นภาพคะ


(http://i935.photobucket.com/albums/ad192/snnn2127/nn1a/Aufnahme10-2.jpg)

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 04 พฤศจิกายน 2554, 20:31:18
	เราไปเที่ยวเมืองเฉินตู อยู้ในมณฑลเสฉวน ศูนย์อนุรักษ์หมีแพนด้า อยู่ในมณฑลเสฉวนค่ะ

พี่ได้ไปชมรึปล่าวคะ?

(http://i935.photobucket.com/albums/ad192/snnn2127/nn1a/800px-Chengdu-pandas-d10.jpg)

ไกด์ก็บรรยาย...เราก็ฟังเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา
แต่คลับคล้ายคลับคลาว่าเส้น 213  Pixian

แปะไว้ก่อนคะ
เดี๋ยวพอพี่นำเที่ยว
หนิงจะได้กลับมาหาชื่ออีกที

(http://i935.photobucket.com/albums/ad192/snnn2127/nn1a/Aufnahme11-2.jpg)

ใช่เลยหนิง
หมีแพนด้าน่ารักมาก
พี่ได้บรรยายเรื่องหมีแพนด้าก่อนที่หนิงจะเอาแผนที่มาลง
ย้อนขึ้นไปอ่านได้เลย

เฉินตูเป็นชื่อเมือง
อยู่ในมณฑลเสฉวน
มณฑลเสฉวนมีขนาดใหญ่เป็นลำดับที่ 4 ของประเทศ
ไกด์น่ารักบรรยายหมดแต่หัวของเราจำไม่ไหว
พยายามจำแต่ไม่จดก็เลยจำถูกจำผิด

ไก่คะ
รูปนี่ต่างหาก ที่ถูกต้อง!
ฮืมมม พี่เนื่องต่อเลยคะ
วันนี้หนิงเหนื่อยแร้ะ

(http://i935.photobucket.com/albums/ad192/snnn2127/nn1a/Aufnahme12-2.jpg)

กระป๋องออกซิเยนมีขนาดยาวเท่าแขน( นับจากศอกถึงปลายฝ่ามือ )
ความกว้างของกระป๋องเป็นทรงกระบอก มีขนาดเท่าความกว้างของแขน

ก่อนเดินทางบริษัททัวร์จะส่งเอกสารใบเตรียมตัวก่อนเดินทางมี..
วัน,เวลา,สถานที่ นัดหมาย ชื่อไกด์,อุณหภูมิ การแต่งกาย ฯลฯ
และแน่นอนมีรองเท้าผ้าใบที่สวมใส่สบาย

รูปหมีแพนด้าที่หนิงเอามาลงอยู่ไกล้ชิดมาก
เราก็เห็นอย่างนี้แต่อยู่ห่างไกล
ทุกคนที่ไปเที่ยวก็จะมีภาพถ่ายกับหมีแพนด้ายอดฮิต

พรุ่งนี้จะต้องกลับเมืองไทยแล้ว
ตามโปรแกรม :
คืนนี้ต้องไปดูโชว์เปลี่ยนหน้ากาก
พรุ่งนี้ต้องพาไปถนนคนเดิน
เนื่องจากเวลามีเหลือน้อยเข้าไปทุกขณะ..ไกด์ของเราก็รวบเอา 2 รายการ มาไว้รวมกันในคืนนี้
โดยให้ดูโชว์เปลี่ยนหน้ากาก รอบที่ 2
แล้วระหว่างที่มีเวลารอดูโชว์ก็ให้ไปซื้อของที่ถนนตนเดิน

หนิง,
วิธีบรรยายของพี่ก็ลอกมาจากโปรแกรมทัวร์ที่เขาแจกให้พวกเรา
เขาเขียนโปรแกรมจากที่ไปเห็นมา(พี่คิดว่บริษัททัวร์ที่เมืองจีนคงเป็นผู้เขียนให้ )
เราไปเห็นตามที่เขาเขียน และใส่บางเรื่องที่เขาไม่ได้เขียน
พยายามเขียนเรียงตามวันและเวลา และสอดแทรกเรื่องของพวกเราชาวหอที่มีในแต่ละวัน
แต่เนื่องจากไม่ได้จดมาก็สลับกันบ้าง
เวลาพิมพ์ก็ดูแต่โปรแกรม บางครั้งกลับไปดูในกล้อง  เอ้าตายจริง.....สลับโปรแกรมกัน
เช่นวันนี้ก็ต้องมาขอโทษที่มีการสลับโปรแกรม

ต้องขออภัยเป็นอย่างสูง เพราะเมื่อดูภาพจากกล้องแล้ว
จะต้องเป็นไปตามนี้ค่ะ
1.พวกเราไปดูหมีแพนด้า ก่อนที่จะไปชมศาลเจ้าสามก๊ก
(ด้านหน้าของสถานที่จะมีป้าย-บ้านเล่าปี่
     ด้านในของอาคารจะมีป้าย-บ้านขงเบ้ง)
2.ที่โรงอนุบาลลูกน้อยหมีแพนด้า,จะมีลูกน้อยหมีแพนด้านอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงเดียวกันรวม 6 ตัว
และมีคนนั่งบนเก้าอี้อุ้มลูกน้อยหมีแพนด้าอยู่บนตักอีกหนึ่งตัว( น่ารักเป็นที่สุด )
3.หมอนอนามัย หรือหมอนสุขภาพ มีขนาด 45*75 cm.
ด้านบนของหมอนด้านหนึ่งจะมีช่องสำหรับใส่ใบชาและสมุนไพร
แต่ละช่องมีขนาด 4*45 cm. มี 5 ช่องเรียงลงมา
เนื่องจากมีส่วนผสมของไหม จึงห้ามนำไปซักทำความสะอาดเพราะจะทำให้มีการกระจุกตัวเป็นหย่อมๆๆ
ให้นำไปตากแดดได้เท่านั้น
4.กระป๋องออกซิเยนมีน้ำหนักเบา มีขนาดเท่ากระบอกพลาสติกใส่น้ำทรงกระบอก สูงประมาณ 1 ฟุต
มีฝาสำหรับปิด-เปิด
เปิดแล้วจะมีที่สำหรับสูดออกซิเยน
ขณะสูดออกซิเยนทางจมูก-ห้ามอ้าปากเด็ดขาด-เพราะถ้าอ้าปาก ใช้กี่กระป๋องก็ไม่พอและไม่ได้ผล
( หนิงคิดถึงขนาดของกระบอกออกซิเยนได้ขนาดนั้น!!!
ทำให้พี่ต้องขอบคุณหนิง....ในเรื่องที่พี่จะต้องระมัดระวังในรายละเอียดของจำนวนและขนาด )

ระหว่างรอดูโชว์เปลี่ยนหน้ากากรอบดึกซี่งเป็นรอบที่ 2 (รอบที่ 1 เป็นรอบค่ำ)
ทำให้พวกเรามีเวลาไปshop กันอีกแล้ว
อยู่ฝั่งเดียวกันกับโรงละคร แต่ต้องข้ามถนนไป เป็นคนละblock จะมีห้างให้shop
พวกเราบางคนก็เข้าห้างไปหาซื้อสินค้าที่อยากได้
คนที่ไม่เข้าห้างก็เดินต่อไปเพื่อไปดูถนนคนเดิน

ณ ถนนคนเดินที่เมืองเฉินตูในยามค่ำคืน (คืนสุดท้ายของการท่องเที่ยว )
ถนนคนเดินเป็น walking street อยู่ระหว่าง ตึกแถวอาคารร้านค้า ห้างสรรพสินค้า ที่เรียงตัวยาวอยู่สองฝั่งถนน
แสงไฟไม่ได้สว่างไสวตลอดถนน
ที่หัวถนน,จะมีรูปปั้นเรียงหน้ากระดาน 2 แถวของชาย,หญิงและเด็กนักshop อยู่บนแท่น ทั้งหมดทำด้วยโลหะ
เดินลึกเข้าไปจะมีรูปปั้นทำด้วยโลหะของหญิง-ชายคู่นักshop และหญิงเดี่ยวนักshop
เดินลึกเข้าไปอีกจะมีลูกหินก้อนกลมๆขนาดเป็นเก้าอี้นั่งได้ใหญ่กว่าก้นเรา เรียงทิ้งระยะห่าง
และมีการนำกระถางเล็กๆที่มีต้นไม้ดอกออกสี มาวางไว้บนลานถนน
ทั้งนี้ก็คงเพื่อไม่ให้รถผ่านเข้า-ออก
เดินลึกเข้าไปอีก,ทั้งสองฝั่งจะมีโต๊ะ-ที่มีกระดานม้านั่งติดกับโต๊ะทั้ง 2 ด้าน เพื่อให้นักshopได้นั่งพักผ่อน
สินค้าส่วนใหญ่จะเป็นเสื้อผ้า เสื้อกันหนาว และรองเท้า
ที่เป็นห้างสรรพสินค้าก็มีเช่นห้าง ไนกี้ อดิแดส เป็นต้น
( ไม่เหมือนถนนคนเดินบ้านเราที่เชียงใหม่ ที่เป็นถนนคนเดินขายของแบกับดิน )
 

ได้เวลาตามนัดทุกคนก็กลับมารวมตัวพร้อมหน้ากันที่หน้าโรงละคร
รับตั๋วรอบดึกแล้วก็เดินเข้าโรงละคร พวกเราก็จะนั่งติดๆๆกันในแถวเดียวกัน
ถ้าไม่พอก็ตั้งแถวใหม่ตามเลขที่นั่ง
มีโชว์อื่น เช่นโชว์ตลก ( แต่เราดูไม่เข้าใจว่าเป็นเรื่องตลก ต้องถามไกด์ในวันต่อไปว่าเมื่อคืนเขาแสดงโชว์อะไร ? )
และแล้วก็ถึงเวลาของการโชว์เปลี่ยนหน้ากาก
ตัวเราเองเคยดูมายากลเปลี่ยนหน้ากากที่เมืองไทย
แต่ไม่เข้าใจว่าเขาเปลี่ยนกันอย่างไร
มาได้ความรู้จากไกด์เสี่ยวเปาของเราว่า..
เขาจะเอาผ้าบางมากๆๆๆของหน้ากาก มาวางเรียงไว้ซ้อนๆๆๆกันไว้
เมื่อถึงเวลาเปลี่ยนหน้ากาก,ก็จะมีวิธีที่เราไม่สามารถจับตาดูได้ทัน
ในการดึงลอกเอาหน้ากากออกมาทีละชั้น-ทีละชั้นๆๆๆๆๆ ภายในเสี้ยววินาที
เป็นการแสดงที่ใช้ศิลปะพร้อมความสามารถที่ถ่ายทอดกันมาภายในตระกูลหลายชั่วอายุคน
และไม่ถ่ายทอดให้บุคคลภายนอก
ที่เมืองเฉินตูนี้เป็นหนึ่ง..แสดงได้ดีกว่าเมืองอื่นๆ

วันที่ 11 ตุลาคม 2554
รับประทานอาหารเช้าเสร็จ ก็ขี้นรถเพื่อไปร้านค้ายา และต่อด้วยร้านขายชาของรัฐบาล
ทัวร์จะแจ้งในเอกสารให้เราทราบล่วงหน้าว่าเป็นนโยบายของรัฐบาลจีน ร่วมกับการท่องเที่ยวแห่งเมืองจีน
ที่มีการกำหนดให้ทุกเมืองทำการประชาสัมพันธ์สืนค้าพื้นเมืองให้นักท่องเที่ยวรู้จัก และจะต้องบรรจุลงในโปรแกรมทัวร์ด้วย
เพราะจะมีผลต่อราคาทัวร์
เพิ่งทราบจากการขอร้องของไกด์ที่ขอร้องให้เราทุกคนให้ความร่วมมือ
-ขอให้ทุกคนช่วยเข้าไปชม จะซื้อสินค้าหรือไม่ก็ไม่เป็นไร
และมาทราบภายหลังอีกว่า-มีการเช็คชื่อ..ว่าเข้าครบกันทุกคนหรือไม่
รัฐบาลเอาจริง..เก็บเงินได้จากนักท่องเที่ยวไทยได้เป็นกอบเป็นกำ

...เนื่อง...กรุ๊ปทัวร์ที่ตู่ไป...สมาชิกชอบช็อปกันทุกคน...

...จริงๆแล้ว...การให้เราเข้าไปดูก็เป็นจิตวิทยาอย่างนึง...

...ดูแล้วก็ทำให้อยากซื้อ...ยิ่งมีคนซื้อ...คนอื่นๆก็ซื้อตาม...

...ตอนดูผ้าไหม...บัสคันเราซื้อไปแสนกว่าบาทแน่ะ...แล้วจะเล่าให้ฟังทีหลังที่กระทู้นะ...

ที่ร้านขายยาของรัฐบาล
ทุกคนเข้าไปในห้องขายยา มีที่นั่งเป็นโซฟาจัดเตรียมไว้สำหรับให้ทุกคนได้นั่งนวดเท้าไป-ฟังการบรรยายไป
มีชายจีนพูดภาษาไทยได้ มาทักทายให้การต้อนรับเป็นคนแรกแล้วบรรยายสรรพคุณของยาแต่ละประเภทๆๆไป
ต่อมามีการแนะนำให้รู้จักผู้อำนวยการโรงพยาบาล และเหล่าซือ( หมอจีน )
เรานั่งหน้าสุดจึงรับอาสาเป็นคนรับการรักษา
เขาให้ออกไปนั่งข้างหน้าห้องอยู่คนเดียว นั่งหันหลังให้ทุกคน แล้วมี "เหล่าซือ" ที่จะเป็นคนสาธืตการรักษาถามว่า...
เราเป็นอะไร..เป็นที่ไหน..???
เราบอกว่า..เราปวดแขนข้างขวา
ระหว่างการรักษาอาจารย์ถามว่าเรารู้สึกอย่างไร ?
เราบอกว่ามึความรู้สึกเหมือนมีห่าเข็มพุ่งแทงเข้ามา รู้สึกเจ็บแบบถูกเข็มแทง " จี๊ด..จี๊ด..จี๊ด.."
ภายหลังการรัษา ตุ๊ก(ชุติมา)บอกว่าอาจารย์ไม่ได้ถูกตัวเราเลย
มารู้ภายหลังว่าเป็นการรักษาด้วยกำลังภายใน
อาจารย์ฝึกมาตั้งแต่อายุ 7 ขวบ
ห้ามแต่งงาน..ถ้าแต่งงานกำลังภายในที่ฝึกมาจะหมดไป..รักษาไม่ได้ต่อไป

หลังจากนั้น,เหล่าซือพูดภาษาไทยไม่ได้ พร้อมหญิงจีนเป็นล่ามพูดภาษาไทยได้ก็พาเราเข้าไปอีกห้องหนึ่ง
มีแค่เราเฉพาะ 3 คน เท่านั้น
เหล่าซือถามว่าเราเป็นอะไรอีก?
เราบอกว่าเราปวดต้นคอด้านขวา
เหล่าซือก็เอาแก้วสูญญากาศมาดูดเลือดบ้า ( ที่คั่ง ) อยู่บนไหล่ด้านขวาออกไป 1 ครั้ง ได้เลือดคั่งค้างออกมาเล็กน้อย
แล้วเอาแก้วใหม่ มาดูดเลือดเป็นครั้งที่ 2 ก็ไม่มีเลือดออกมาอีกแล้ว
(ภายหลังกลับมาที่นั่งรถ..จิ๋มที่นั่งรถคู่กับเรา มีปัญหาปวดไหล่มาจากบ้าน ก็ไปรับการดูดเลือดมาเหมือนกัน
จนเลือดเปื้อนเสื้อด้านหน้า เป็นรอยด่างเลือดติดเสื้อมา )
ต่อจากนั้นเขาก็ใช้กำลังภายในรักษาซ้ำที่แขนขวา
และที่ศีรษะ-หัวสมองด้านซ้าย- แล้วบอกว่า..ต่อไปเราจะไม่ปวดศีรษะด้านซ้ายอีกต่อไป...( ไม่เห็นพูดถึงด้านขวา )
ต่อจากนั้นอีก,ก็นำสายผ้ายาวๆมาทาบเหนือเอวแล้วให้เราคอยดู..
ด้านช้ายของตัวเราที่ไม่เป็นอะไร ผ้าจะไม่เปลี่ยนสี
ส่วนด้านขวาของตัวเราที่มีปัญหาของอวัยวะภายใน ผ้าจะเปลี่ยนเป็นสีแดง
ทำแล้วบอกว่าเรามีปัญหาเรื่องตับ
ให้ซื้อยา-ตังถั่งเช่า-ทำจากตัวหนอนบนที่ราบสูงธิเบต -มีหลายเกรด-ใช้บำรุงตับ  ราคา 4,000 หยวน
ฟังแล้วเหมือนต้องมนต์ขลัง (ความจริงไม่ใช่...แต่เป็นเพราะเราเชื่อคนง่ายๆๆ มากกว่า )
ล่ามหญิงจีนถือบัตร VISA ไปซื้อยา
สักพักหนึ่งก็ให้ล่ามหญิงเอาบัตรไปซื้อยาที่ทำด้วยชา 25 อย่าง แก้ปวด-เมื่อย อีก  4,000 หยวน
และอีกสักพักหนึ่งก็ให้ล่ามหญิงเอาบัตรไปซื้อ บัวหิมะ เป็นต้นอีก 510 หยวน

ระหว่างรับการรักษา,
ล่ามหญิงบอกว่าถ้าไปรักษาแบบนี้ที่อื่นก็จะเสียค่ารักษาเป็นหมื่นๆ
เหล่าซือบอกว่า..ถ้าเหล่าซือรักษาดี..ให้เขียนจดหมายมาขอบคุณเหล่าซือและช่วยทำการประชาสัมพันธ์ให้ด้วย
เรากลับมาเล่าเรื่องนี้ให้คนรู้จักและพรรคพวกฟัง
เขาบอกว่าเหล่าซือก็ต้องพูดและบอกกับทุกคนอย่างนี้ๆๆๆแหละ..เพือประชาสัมพันธ์ร้านขายยา
ตัวเราเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะมีใครจะเขียนจดหมายไปขอบคุณเหล่าซือและประชาสัมพันธ์ให้หรือไม่
แต่อย่างน้อยก็มีคนบ้าอยู่ 1 คนแล้วที่เขียนจดหมายไปขอบคุณเหล่าซือ...ก็คือตัวเรานั่นเอง
ความจริงไม่อยากจะเล่าเรื่องเสียเงินให้ใครฟัง..แต่ก็ถือว่าเป็นการประชาสัมพันธ์ให้เหล่าซือ..
เจอใครก็เลยเล่าให้ฟังหมด..รวมถึงในที่นี้ด้วย

ว่ากันตามความจริงแล้ว,
ก่อนไปเรามีปัญหาด้านสุขภาพหลายแห่งเช่น
1.ปวดข้อศอกแขนขวา-ยกแขนขึ้นแปรงฟันเกือบไม่ได้
พอเหล่าซือซัดกำลังภายในให้ กลับมาก็ยกแขนได้ไม่เจ็บเหมือนก่อนไป
2.ปวดต้นคอด้านขวา-หันไปทางซ้ายไม่ได้เต็มที่
หลังจากใช้ครอบแก้วสูญญากาศดูดเลือดบ้า (คั่ง ) ออกไปแล้ว
เราก็ไม่มีปํญหาการหันคอไปด้านซ้ายอีกต่อไป
3.ช่วงไปท่องเที่ยวต้องเดินมากจริงๆ แต่พอได้นวดเท้าที่ร้านขายยาแล้วก็หายปวดหายเมื่อยเท้าไปได้จริงๆ

...เนื่อง...เหมือนกันเป๊ะ...ไม่รู้ร้านเดียวกันหรือเปล่า...

...คุณยุทธนาวี...อยู่ สสจ.ชลบุรี...ก็โดนแบบเดียวกับเนื่อง...

...มีเลือดคั่งที่เอว...คนอื่นเห็น...แต่ตู่ไม่ทันได้มองค่ะ...

...ส่วนการใช้กำลังภายใน...ก็ใช้กับโซ้ยโก...

...คุณยุทธ...ได้ซื้อตังถั่งเช่ามาเช่นเดียวกันค่ะ...สองหมื่นกว่าบาท...

...ส่วนโซ้ยโกได้ซื้อไปแล้วตอนทัวร์เซี่ยงไฮ้...คราวนี้โกตั้งใจจะซื้อบัวหิมะค่ะ...

...โกบอกว่าเคยฝากอาซิ้มลั้งซือได้ในราคากระปุกละ 800 บาท...

...แต่ที่ร้านบอกราคา 228 หยวนใช่หรือเปล่า...จำได้ว่า 1,100 กว่าบาท...

...โกจะซื้อ 50 กระปุก...แบบว่ารวมกันซื้อ...แล้วใครจะเอากี่กระปุกก็แบ่งกันไป...

...แต่ร้านค้าไม่ยอมขายให้ค่ะ...ก็เลยไม่ได้ซื้ออะไรเลย...ได้แต่นวดฟรีๆ...

ถ้ากินยาที่เหล่าซือสั่งมาให้แล้วสุขภาพดีขึ้นจริงก็จะพอใจ ( แม้ว่าราคาจะสูง )

หลังจากกลับมาแล้วมีพรรคพวกต้องไปเที่ยวเมืองจีนที่ต้าลี่-ลี่เจียง
เราเล่าเรื่องของเราให้ฟังแล้วบอกว่า..อย่าให้ใครได้ถือบัตรเครดิตของเราเป็นอันขาด
มิฉะนั้นแล้วเขาก็จะเอาไปซื้อยาให้อยู่ตลอดเวลา
เขาไปเที่ยวกลับมาแล้วรายงานว่า..ไม่มีปัญหาเรื่องให้ใครถือบัตรเครดิต

คนรู้จักกันในซอยถัดไปเล่าเรื่องไปเที่ยวเซี่ยงไฮ้กันทั้งครอบครัวให้ฟัง
เขาเสียค่าซื้อยาไป สามแสน เท่านั้นเองค่ะ

ต่อจากนั้นไกด์ก็พาพวกเราไปที่ร้านขายชา
มีผู้หญิงแต่งชุดพื้นเมืองธิเบตสีส้มสดใส มาคอยต้อนรับที่หน้าอาคาร และพาไปที่ห้องชงชา-ขายชา
ที่หน้าห้อง มีโต๊ะชงชา มีหญิงใส่ชุดพื้นเมืองธิเบตสีส้มสดใส 3 คน ช่วยกันชงชา
มีอยู่ 1 คน มีชื่อไทยและพูดไทยได้ ใส่ชุดพื้นเมืองธิเบตสีน้ำเงินโดดเด่นแตกต่างไปจากคนอื่น
เป็นผู้บรรยายและสาธิตวิธีดื่มชาชนิดต่างๆ
พวกเราเป็นนักshop  ฟังและชิมชาแล้วก็ควักกระเป๋าซื้อชากลับมากินกัน

ตู่,
มีคนต่อราคาบัวหิมะ
เขาไม่ลดราคาบัวหิมะเขาให้
ต่อให้ซื้อรวมกันมากแค่ไหน
เพราะเขาบอกว่าขายราคาเดิมมานานมากแล้ว
ยังไม่เคยขึ้นราคามาตั้งนานแล้ว

ตู่,
ไม่เสียสตางค์ก็ดีมากแล้ว
ตู่มีหมออยู่ใกล้ตัว
ไม่มีความจำเป็นต้องรักษาด้วยทางเลือกแผนจีน หรือแผนอื่นๆๆค่ะ

หมดเรื่องต้องจ่ายเงินสำหรับทัวร์นี้แล้วก็ไปรับประทานอาหารกลางวัน
 ณ ภัตตาคาร เมนูพิเศษ อาหารสมุนไพรจีน สูตรต้นตำรับ
ในอาหารก็จะมีสมุนไพรเช่นมีโสมเป็นต้น
ต่อจากนั้นก็เดินทางไปสนามบินเพื่อเดินทางกลับเมืองไทย

พูดถึงอาหารการกิน,
ในแต่ละมื้อ พวกเราแบ่งกันนั่งได้ 2 โต๊ะ
พวกผู้ชายไปนั่งรวมตัวกันในโต๊ะหนึ่ง รวมถึงมีผู้หญิงที่เป็นภรรยาด้วย
ถ้าเป็นรายการอาหารลงโต๊ะ,จะมีรายการอาหารมากประมาณ 10 อย่าง
บางครั้งโต๊ะกลมมีพื้นที่ไม่เพียงพอสำหรับวางอาหาร ต้องวางซ้อนกันขึ้นไป
บางคนก็ทานได้เกือบทุกอย่าง บางคนทานได้บางอย่าง
เนืองจากเมืองเฉินตูมีอากาศชื้น จะมีการเอาพริกชนิดหนึ่งมาทำอาหาร กินแล้วชาไปทั้งปาก เป็นการไล่ความชื้นได้
พวกเราก็ทดลองกินพอให้รู้ว่า...เผ็ดแบบชาไปทั้งปากเป็นอย่างไร...กินแล้วก็เข้าใจค่ะ

ส่งท้ายการรายงานก่อนที่จะหาคนเอารูปมาลงให้
ด้วยการขอแสดงความเสียใจด้วยกับเน็ค
เนื่องจากได้รับฟังจากคนอื่นๆๆมาว่า..
มีการทำกล้องตก..ต้องกลับมาเปลี่ยนเลนส์ 30,000 บาท
เราเข้าใจ..ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกของใครก็ตาม
ที่ตั้งใจไปถ่ายรูปด้วยกล้องของเราแล้ว..ไม่ได้เป็นไปดังตั้งใจ.ก็คงต้องมีความเสียใจเป็นธรรมดา
อย่างไรก็ตาม...เนื่องยังเฝ้าคอยดูรูปที่เน๊คใช้กล้องของแววตาถ่ายนะคะ

สุดท้ายด้วยเรื่องขอขอบคุณแววตาเป็นอย่างมากๆที่สุดๆๆ

เนื่องจากเราใช้เงินไปแบบเทกระเป๋า จนไม่มีเงินเหลืออยู่อีกเลย แม้แต่สตางค์แดงเดียว
มานึกขึ้นมาได้เมื่อไกด์มาเก็บเงินค่าขนมเช่น ลูกบัว มันหวาน พุทราแดง ที่สั่งซื้อไว้ก่อนหน้านี้
ตายๆๆละกู..ไม่มีเงิน...จะทำอย่างไร??
พอดีพักคู่อยู่ห้องเดียวกันกับแววตา..รู้ว่าแววตามีเงิน..พอให้ขอยืมได้
คิดได้ดังนั้นแล้ว..ก็หันหลังตะโกนเสียงดังไปขอยืมเงินแววตา 100 หยวน เพื่อมาให้ไกด์
หลังจากนั้นก็ขอเบอร์บัญชีเงินฝากธนาคารเพื่อจะได้ส่งเงินไปให้ภายหลัง
แววตาใจดีมากๆๆ..บอกว่า...เป็นเพื่อนกัน...ยกให้เลย..ไม่ต้องใช้คืน..
ต้องขอขอบคุณแววตามากๆเป็นที่สุดๆๆ
อย่างไรก็ตามเมื่อมีโอก่สได้เจอกันเมื่อไรก็จะต้องใช้คืนค่ะ เพราะเราคิดและถือว่าเงินยืมก็คือเงินยืม จะต้องใช้คืน
ให้ยืมก็ถือว่าดีมากๆๆเป็นที่สุดแล้ว
ต้องขอขอบคุณแววตามากๆๆเป็นที่สุดๆๆอีกครั้งหนึ่งและอีกหลายๆๆครั้งค่ะ
เนื่องเอง

ตู่,
เราคิดว่าเป็นร้านขายยา ร้านเดียวกัน
ไม่น่าจะมีหลายร้าน
นั่งรถออกจากเมืองไปประมาณ1/2 ชั่วโมง

หนิง,
มีคนเคยดูภาพจาก world heritage แล้วบอกว่า
เคยเห็นภาพ-พระใหญ่เล่อซาน-มาก่อน

...เนื่อง...เล่อซาน...กับ...วัดเป้าเอิน...ตู่ไปตอนครั้งแรกค่ะ...ครั้งนี้ไม่ได้ไป...

...ส่วนหมีแพนด้า...ครั้งแรกที่ไปน่าจะเป็นสวนสัตว์มากกว่าค่ะ...เพราะมีหมีน้อยมาก...ได้เห็นแค่ 2 ตัว...

...แต่ครั้งหลังที่ไปนี่เป็นศูนย์อนุรักษ์หมีแพนด้าที่เดียวกับเนื่องจ้ะ...

ต่อจากนี้ไปจะเอาภาพมาให้ชมแล้วค่ะ

ตู่,
กำลังจะเอารูปมาให้ชม
ต้องทำเอง
ช่วยแนะนำวิธีลงรูปเป็นข้อๆเช่น
1.เริ่มต้นด้วยเอารูปไปใส่ไว้ที่ไหน..
2.
3.
.
.
จะได้มาดูรูปกัน
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 12 พฤศจิกายน 2554, 11:16:35
	ตู่, กำลังจะเอารูปมาให้ชม ต้องทำเอง ช่วยแนะนำวิธีลงรูปเป็นข้อๆเช่น 1.เริ่มต้นด้วยเอารูปไปใส่ไว้ที่ไหน.. 2. 3. . . จะได้มาดูรูปกัน ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

พี่ดวงทิพย์คะ
อยากดูรูปที่พี่ถ่ายเร็วๆค่ะ
วิธีการ upload รูปตาม link นี้จะช่วยได้มั๊ยค่ะ

http://www.cmadong.com/board/index.php/topic,11352.50.html

ทราย 16

พี่เนื่องทำตามขั้นตอนที่ ดร.ทราย แนะนำ รับรองสมาชิกได้ดูรูปแน่ รอชมค่ะ

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd372849_7332736_6410789_3669312photo.jpg)
(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd553783_6057977_6669289_9997875photo.jpg)
(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd867558_1227316_5196340_4855805photo.jpg)
(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd114586_9773232_6397198_7914272photo.jpg)
(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd912207_8850966_2983138_4660915photo.jpg)
(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd112624_750710_6874778_237225photo.jpg)
(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd213326_6138704_5921993_1506950photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd28918_6254456_4633791_9850266photo.jpg)

ภูเขาทะลุทะเลเมฆ

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd253292_4592828_6184685_8391540photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd149971_2877546_3989661_580653photo.jpg)

ไกด์ท้องถิ่น ( เสี่ยวเปา )

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd426386_6984312_4747532_7177510photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd37175_8393579_9433118_2725104photo.jpg)

รูปหมู่ชาวหอ

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd294521_2649279_2828251_6995747photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd322345_4758348_620315_996755photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd196204_2935709_9996161_4583711photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd885245_3791952_7125074_9898901photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd6957_5296526_5358091_9889392photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd414860_6790836_9283677_5926256photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd293516_837879_9431020_6082605photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd207656_3195936_8165804_111916photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd874328_1600596_1993517_455640photo.jpg)

สาวน้อยในชุดธิเบตกับชาวหอ

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd87481_1917212_6024791_6086863photo.jpg)

สองสาวน้อยในชุดพื้นเมืองธิเบต

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd59321_6982024_4742805_8692857photo.jpg)

ใครเอ่ย???

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd349896_694850_6422467_5564906photo.jpg)

ยอดฮิต

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd991724_6956884_6981821_6533893photo.jpg)

แต่งงานจริงหรือถ่ายสตูดิโอกันแน่น๊ะ???

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd249522_1695461_4460476_5639872photo.jpg)

กับธารไข่มุก

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd829317_7312892_8966712_4089061photo.jpg)

กับกระป๋องออกซิเจน

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd783782_3415196_6712579_469413photo.jpg)

กับธารน้ำไหลแคลเซียมสีเหลือง

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd280621_6360641_3346108_2180261photo.jpg)

กับชายธิเบตที่รับจ้างถ่ายรูป ราคารูปล่ะ 30 หยวน

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd251918_5905306_1143452_9590342photo.jpg)

รูปสุดยอดของหวงหลง รูปราคาใบล่ะ 30 หยวน

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd626880_3831208_8866118_5370946photo.jpg)

สระน้ำ 5 สี

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd971802_882435_2573533_1555480photo.jpg)

ภูเขาใบไม้เปลี่ยนสี

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd430004_8526421_4891376_6317729photo.jpg)

อีกมุมหนึ่งของหวงหลง

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd576455_9204415_8163_6656232photo.jpg)

กับหมีแพนด้า

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd390211_5803410_5534896_3855357photo.jpg)

โรงอนุบาลหนูน้อยแพนด้า

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd333495_6654525_4535712_7227231photo.jpg)

เล่าปี่

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd682164_8737623_8304885_1812574photo.jpg)

ขงเบ้ง

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd82914_1917867_3770599_64303photo.jpg)

กับชาย-หญิง นักช้อป ณ ถนนคนเดิน

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd467253_8632706_5385827_9648527photo.jpg)

 นักช้อป ณ ถนนคนเดิน

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd644847_9485742_7945099_4344819photo.jpg)

หน้าโรงละครเปลี่ยนหน้ากาก

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd619136_7555927_1998287_6838239photo.jpg)

ร้านขายยา/โรงพยาบาล

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd744254_443359_5350926_7478630photo.jpg)

สาวในชุดธิเบตสีน้ำเงิน กำลังแนะนำชาแต่ล่ะประเภท

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd460179_92202_6564077_3144823photo.jpg)

สาวในชุดธิเบตสีส้ม กำลังชงชา

ขอขอบคุณ Jintana Yhoung-aree ที่แนะนำวิธิการอัพโหลดรูปเข้ากระทู้นะคะ
ได้ทำตามคำแนะนำทุกขั้นตอน
มือใหม่หัดขับ
ขออภัยที่มีรูปซ้ำ
ขออภัยที่มีแต่รูปของเรา ไม่ค่อยมีรูปของพวกชาวหอ

The End

ดูรูปซะเพลิน
มีให้ดูอีกมั๊ยค่ะ
แฮะๆๆ
ทราย16

ดร.ทราย,
ขอบคุณมากที่เข้ามาชม และช่วยให้คำแนะนำ

ขอสารภาพตามตรงว่า...ได้รับทราบวิธีการตามที่ได้แนะนำมา
แล้วขอร้องให้คนใกล้ชิดทำตามที่ดร.ทรายแนะนำ
ตอนแรกเขาก็รีบๆเลือก..รีบๆทำให้
พอผ่านไปสักระยะหนึ่ง..เขาอารมณ์ดีขึ้น..ก็ช่วยพิมพ์คำบรรยายใต้ภาพให้

เวลาที่เขารีบๆทำให้..เราก็เกรงใจว่า..เขาจะขี้เกียจและรำคาญเรา
มีหลายภาพที่ผ่านตาแล้วไม่ได้เลือกมาให้ดู
เช่น แพนด้าสีแดง รถบัสสีเหลืองที่เราใช้เดินทางระยะยาวไกล เป็นต้น
ผ่านแล้วก็ผ่านเลย
สำหรับตัวเรา..เขียนและลงภาพได้เท่านี้ก็พอแล้วค่ะ

ยังคิดว่าถ้าทำได้เก่งจริงๆ..เขียนไปลงภาพไปได้ก็จะดีมากค่ะ
อย่างไรก็ตามขอขอบคุณอีกครั้งและหลายๆครั้งค่ะ

ดร.ทราย,
คอยติดตามดูรูปเพิ่มเติมได้ที่พี่เน็คและพี่ตู่ค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 12 พฤศจิกายน 2554, 20:47:06
	ดร.ทราย, คอยติดตามดูรูปเพิ่มเติมได้ที่พี่เน็คและพี่ตู่ค่ะ

จะติดตามค่ะ รูปสวยดีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ทราย 16

ดร.ทราย,
ขอขอบคุณอีกครั้งและหลายๆครั้งที่ให้คำแนะนำ
ทำให้พวกเราได้ดูรูป
แม้จะยังไม่ถูกใจตัวเราเองในช่วงแรกๆก็ตาม เช่น ไม่มีเว้นวรรคระหว่างรูป ไม่มีคำบรรยายใต้ภาพ ฯ เป็นต้น
ทำไม่เป็น..ทำไม่ได้..ต้องไหว้วานเขาทำให้..ก็ได้แค่นี้แหละค่ะ

อย่างไรก็ตามขอขอบคุณที่เข้าชมและชมว่ารูปสวยดีค่ะ

ดร.ทราย,ตู่,มีนา,หนิงและทุกท่าน..โปรดทราบโดยทั่วกัน

วันนี้โทร.ไปหาแววตาเพื่อให้เข้ามาอ่านเรื่องของเรา
เพราะอยากให้รู้ว่าเราเขียนเรื่องแววตาไว้อย่างไรบ้าง

แววตาบอกว่า...
เน็คเอาภาพไปรวมไว้กับพี่ปิ้ง 07
เราเข้าไปชมแล้วมีทั้งเรื่องเล่า..และภาพสวยงามมากมาย
ขอให้พวกเราไปดูพี่ปิ้ง 07 ค่ะ

...มาอ่านและดูรูปแล้วธรรมชาติสวย น่าเที่ยวค่ะ
...ในร้านขายยาเห็นเจ้าหน้าที่ใส่สูทเดินดู
สีหน้าดูปลื้มที่มีผู้ใช้บริการเยอะ
...พี่เนื่องเล่าเรื่องเที่ยวจีนครั้งนี้ได้ใช้คอมพ์พิมพ์คล่องเลยค่ะ
...ไปดูรูปที่ห้องพี่ปิ้ง 07 แล้วค่ะ ภาพคมชัดสวยงาม

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 13 พฤศจิกายน 2554, 17:53:31
	ดร.ทราย, ขอขอบคุณอีกครั้งและหลายๆครั้งที่ให้คำแนะนำ ทำให้พวกเราได้ดูรูป แม้จะยังไม่ถูกใจตัวเราเองในช่วงแรกๆก็ตาม เช่น ไม่มีเว้นวรรคระหว่างรูป ไม่มีคำบรรยายใต้ภาพ ฯ เป็นต้น ทำไม่เป็น..ทำไม่ได้..ต้องไหว้วานเขาทำให้..ก็ได้แค่นี้แหละค่ะ อย่างไรก็ตามขอขอบคุณที่เข้าชมและชมว่ารูปสวยดีค่ะ

สวัสดีค่ะพี่เนื่อง

ใหม่ชอบรูปมันเผา ถ้าได้ชิม

คงจะหวานและอร่อยดี

คิดว่าคงจะหวานกว่าข้าวโพด  เอื๊อก เอื๊อก..น้ำลายไหลย้อย..ฮา.ฮา.ฮา..

มาครับ

...เนื่อง...ตู่เข้ามาชมรูปแล้วนะจ๊ะ...

...ทุกอย่างเหมือนกัน...ยกเว้นง้อไบ๊ที่ตู่ยังไม่เคยไปจ้ะ...

...ที่หวงหลงสวยมาก...โชคดีที่เนื่องและคณะได้ขึ้นไปถึงศาลเจ้าค่ะ...

...วิวสวยมากๆเลย...แต่ไม่รู้ตรงจุดไหนที่ถ่ายรูปมาแล้วจะเห็นบ่อน้ำเป็นพันๆบ่อ...

...ซ้อนลดหลั่นกันได้สวยงามตามที่ตู่ได้เห็นจากรูปถ่ายในหนังสือและวีดิโอหวงหลงที่ตู่ได้ซื้อมาค่ะ...

...แสดงว่ามันต้องมีจุดที่สูงกว่านี้นะ...เช่นเดียวกับน้ำตกนูเล่อหล่างและม่านไข่มุก...

...ที่ถ่ายในมุมสูง...และมองเห็นใบไม้เปลี่ยนสีทั้งเขาด้วย...

...ทัวร์ให้เวลาเนื่องกี่ชั่วโมง...สงสัยต้อง 5 ชั่วโมงขึ้นไปนะ...และต้องรอคิวกระเช้านานมั้ย...

...ทีแรกตู่ว่าจะขึ้นกระเช้าแล้ว...แต่ทัวร์บอกว่าต้องรอนานมาก...ก็เลยเปลี่ยนใจไม่ขึ้นค่ะ...

...อ้อ...ชุดธิเบตสวยมากจ้ะ...

...ถ้าชุดมันพอดีกับขนาดของตัวเราจะเจ๋งกว่านี้นะตู่ว่า...

...ส่วนชุดที่ตู่ใส่ไม่สวยเลยค่ะ...ทีแรกตู่ว่าจะเอาชุดแบบเนื่องล่ะ...

...แต่แม่ค้าไม่ยอมจะขอขึ้นราคา...

...จริงๆแล้วถ้าเราทำเป็นไม่ถ่าย...เค้าก็คงจะยอมหรอก...

สวัสดีมีนา,
พี่ต้องค่อยๆพิมพ์วันละเล็กวันละน้อย
ติดต่อกันหลายๆวัน
ยังมีที่พิมพ์ผิดอยู่หลายแห่ง
ขอบคุณที่ให้กำลังใจเข้าชมค่ะ

สวัสดีมีนาและแหลม,
เซ็งลี้ฮ้อจริงๆ
เฉพาะตัวเราคนเดียวก็หลายๆๆสตางค์แล้วค่ะ

...เนื่อง...ถ้าตัวอยากจะอ้างอิงข้อความที่จะตอบ...

...คลิกตรงข้อความขวาบนสุด...อ้างถึง...

...แล้วพิมพ์ข้อความที่จะตอบตรงด้านล่างสุดจ้ะ...

สวัสดีน้องใหม่,
มันเผามีเกือบในทุกสถานที่เราไปท่องเที่ยว
ครั้งแรกที่แววตาเห็นแล้วอยากทาน
พอทานเข้าไปแล้วบอกว่า...เขาเอาไปต้มก่อนแล้วค่อยเอามาเผา ...ไม่อร่อยเท่าที่คิดไว้ค่ะ
อย่างไรก็ตาม เราคิดเองว่า..ถ้ารอเผาอย่างเดียวคงเสียเวลามาก..ไม่ทันขายให้นักท่องเที่ยวที่มีมากจริงๆ
ถ้าน้องใหม่อยากทาน..ที่เมืองไทยคงอร่อยกว่า...พี่เห้นเขาปิ้งขายที่ข้างๆโรงพยาบาลเด็ก

ตู่,
1.วันที่เราไป..ไม่ต้องเสียเวลารอใคร
พวกเราเดินไป..จัดคิวไป..ในช่องทางเดินสำหรับไปขี้นกระเช้า
รับตั๋วขึ้นกระเช้า..
กระเช้ามาเทียบท่าที่ตัวเราทีละคัน...
กระเช้าจอด..ประตูเปิด...ก็รีบๆขึ้นกระเช้าให้ทันก่อนที่มันจะออก...เจ้าหน้าที่ต้องดูแลให้เราขึ้นเรียบร้อยก่อนปิดประตู
กระเช้าจะไปเร็วมาก..คิดว่าช่วยย่นระยะการเดินเท้าได้มากทีเดียว
2.เข้าใจแล้วว่า..ทำไมตู่ไปได้ไม่ไกล..เพราะไม่ได้ขึ้นกระเช้านี่เอง
3.พอลงจากกระเช้า..ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการเดินเท้า
เดีนขึ้นไป 4 กม. เดินลง 5 กม.
ไกด์ไม่ได้กำหนดเวลาที่จะต้องลงมาเจอกันกี่โมง
ทำให้ทุกคนเดินไปถึงที่สูงสุด..สุดยอดของการเดินเท้า

4.เมื่อเดินถึงสุดยอดของการเดินเท้า,
มองลงไปจะเห็นวิวในภาพกว้าง
มองไปได้ไม่ไกลเพราะจะมีวัดธิเบตขวางกั้นส่วนที่ต่ำลงไป
ใช่เลย..จะต้องถ่ายภาพจากมุมสูง..จึงจะเห็นเป็นภาพตัวมังกรเต็มตลอดทั้งตัว
ส่วนสูงสุดของหวงหลงเป็น สระน้ำ 5 สี เป็นส่วนของใบหน้ามังกรเท่านั้น
ช่วงขาลง....ใต้จากวัดธิเบตลงไปก็จะเห็นบ่อน้ำเป็นพันๆบ่อ

5.พูดถึงเรื่องชุด,
จะคอยไปเข้าชมชุดของตู่

ของเราไม่รู้เรื่อง..ส่งชุดไหนมาก็รีบๆรับไว้..(ไม่รู้ว่ามีให้เลือก)
รับแล้วก็รีบๆใส่...มีแววตาคอยช่วยใส่ให้
คงยากที่จะให้พอดีกับตัวของนักท่องเที่ยว..เพราะแต่ละคนมีรูปร่างขนาดแตกต่างกันไป
ชุดของเขาใครๆก็ใส่ได้..เพราะเอาไว้สวมใส่แล้วมีที่คาดผูกไว้เท่านั้นเอง

		อ้างถึง			ข้อความของ too_ploenpit เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 12:24:20
	...เนื่อง...ถ้าตัวอยากจะอ้างอิงข้อความที่จะตอบ... ...คลิกตรงข้อความขวาบนสุด...อ้างถึง... ...แล้วพิมพ์ข้อความที่จะตอบตรงด้านล่างสุดจ้ะ...

ตู่,
ช่วยตรวจการบ้านหน่อย
ทำอย่างนี้ถูกหรือยัง?[/color]

		อ้างถึง			ข้อความของ Pete15 เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 07:14:54
	มาครับ

ดีใจมากที่มาค่ะ[/color]

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 13:27:21
	อ้างถึง ข้อความของ too_ploenpit เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 12:24:20 ...เนื่อง...ถ้าตัวอยากจะอ้างอิงข้อความที่จะตอบ... ...คลิกตรงข้อความขวาบนสุด...อ้างถึง... ...แล้วพิมพ์ข้อความที่จะตอบตรงด้านล่างสุดจ้ะ... ตู่, ช่วยตรวจการบ้านหน่อย ทำอย่างนี้ถูกหรือยัง?[/color]

...เนื่อง...ทำข้อความที่อ้างถึงถูกแล้วจ้ะ...

...ต่อไป...ถ้าอยากใส่สีที่ข้อความ...

...ใช้เมาส์ลากที่ข้อความให้ข้อความทั้งหมดเป็นสีน้ำเงิน...(คลิ๊กเม้าส์ด้านซ้ายที่ข้อความแล้วลาก)...

...เลือกสี(คลิ๊กที่สี)...

...ถ้าจะทำตัวหนา...คลิ๊กที่ B...

...ลองดูนะ...เค้าใช้อยู่แค่นี้...ถ้าอยากได้แบบอื่น...ลองทำดู...

		อ้างถึง			ข้อความของ มีนา เมื่อ 14 พฤศจิกายน 2554, 20:29:28
	...มาอ่านและดูรูปแล้วธรรมชาติสวย น่าเที่ยวค่ะ ...ในร้านขายยาเห็นเจ้าหน้าที่ใส่สูทเดินดู สีหน้าดูปลื้มที่มีผู้ใช้บริการเยอะ ...พี่เนื่องเล่าเรื่องเที่ยวจีนครั้งนี้ได้ใช้คอมพ์พิมพ์คล่องเลยค่ะ ...ไปดูรูปที่ห้องพี่ปิ้ง 07 แล้วค่ะ ภาพคมชัดสวยงาม

.ธรรมชาติสวย น่าเที่ยวจริงๆค่ะ
.คนใส่สูทเป็นผอ.รพ..ดีใจมากที่พวกเรามา..
.พิมพ์รายงานอีกหลายๆๆเรื่องคงคล่องขึ้น
.ภาพที่พี่ปิ้ง 07 เป็นมืออาชีพ
.พี่เป็นนักเรียนขยัน..กำลังทดลองทำแบบฝึกหัดที่พี่ตู่สอนให้ค่ะ  [/color]

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 14:09:12
	อ้างถึง ข้อความของ มีนา เมื่อ 14 พฤศจิกายน 2554, 20:29:28 ...มาอ่านและดูรูปแล้วธรรมชาติสวย น่าเที่ยวค่ะ ...ในร้านขายยาเห็นเจ้าหน้าที่ใส่สูทเดินดู สีหน้าดูปลื้มที่มีผู้ใช้บริการเยอะ ...พี่เนื่องเล่าเรื่องเที่ยวจีนครั้งนี้ได้ใช้คอมพ์พิมพ์คล่องเลยค่ะ ...ไปดูรูปที่ห้องพี่ปิ้ง 07 แล้วค่ะ ภาพคมชัดสวยงาม .ธรรมชาติสวย น่าเที่ยวจริงๆค่ะ .คนใส่สูทเป็นผอ.รพ..ดีใจมากที่พวกเรามา.. .พิมพ์รายงานอีกหลายๆๆเรื่องคงคล่องขึ้น .ภาพที่พี่ปิ้ง 07 เป็นมืออาชีพ .พี่เป็นนักเรียนขยัน..กำลังทดลองทำแบบฝึกหัดที่พี่ตู่สอนให้ค่ะ

...เนื่อง...เค้าลองแก้ให้ตัว...

...ข้อความที่พิมพ์ใหม่...ให้อยู่นอกข้อความที่อ้างถึงค่ะ...นอกคำว่า QUOTE...

		อ้างถึง			ข้อความของ too_ploenpit เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 12:24:20
	...เนื่อง...ถ้าตัวอยากจะอ้างอิงข้อความที่จะตอบ... ...คลิกตรงข้อความขวาบนสุด...อ้างถึง... ...แล้วพิมพ์ข้อความที่จะตอบตรงด้านล่างสุดจ้ะ...

ขยันทำการบ้าน[/color]

		อ้างถึง			ข้อความของ too_ploenpit เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 12:24:20
	...เนื่อง...ถ้าตัวอยากจะอ้างอิงข้อความที่จะตอบ... ...คลิกตรงข้อความขวาบนสุด...อ้างถึง... ...แล้วพิมพ์ข้อความที่จะตอบตรงด้านล่างสุดจ้ะ...

ขยันทำการบ้าน
ทำไมกลายเป็น...ขยันทำการบ้า..ฮิฮิ..     

		อ้างถึง			ข้อความของ too_ploenpit เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 12:24:20
	...เนื่อง...ถ้าตัวอยากจะอ้างอิงข้อความที่จะตอบ... ...คลิกตรงข้อความขวาบนสุด...อ้างถึง... ...แล้วพิมพ์ข้อความที่จะตอบตรงด้านล่างสุดจ้ะ...

วันนี้ทำการบ้านจนเหนื่อย..ขอลาพักก่อนค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ too_ploenpit เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 12:24:20
	...เนื่อง...ถ้าตัวอยากจะอ้างอิงข้อความที่จะตอบ... ...คลิกตรงข้อความขวาบนสุด...อ้างถึง... ...แล้วพิมพ์ข้อความที่จะตอบตรงด้านล่างสุดจ้ะ...

ขอบคุณอาจารย์ตู่มากๆๆๆๆเลยค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 12:27:03
	สวัสดีน้องใหม่, มันเผามีเกือบในทุกสถานที่เราไปท่องเที่ยว ครั้งแรกที่แววตาเห็นแล้วอยากทาน พอทานเข้าไปแล้วบอกว่า...เขาเอาไปต้มก่อนแล้วค่อยเอามาเผา ...ไม่อร่อยเท่าที่คิดไว้ค่ะ อย่างไรก็ตาม เราคิดเองว่า..ถ้ารอเผาอย่างเดียวคงเสียเวลามาก..ไม่ทันขายให้นักท่องเที่ยวที่มีมากจริงๆ ถ้าน้องใหม่อยากทาน..ที่เมืองไทยคงอร่อยกว่า...พี่เห้นเขาปิ้งขายที่ข้างๆโรงพยาบาลเด็ก

ร่วมคุยเรื่องมันเผา แต่ก่อนที่บ้านใช้เตาถ่านแบบ 2 หัวเตา ข้างล่างตรงกลางมีที่เก็บถ่าน

ขนาดใหญ่  แม่ซื้อมันเทศมาเป็นกิโล (ลูกเยอะ 8 คน) เมื่อติดเตาหุงข้าวทำอาหาร

พวกเราพี่น้องใช้ไม้คีบถ่านคีบมันยัดใส่ใต้เตาที่มีขี้เถ้าหมกไว้ได้มันเผาร้อนๆหอมอร่อย

เดี๋ยวนี้ใช้เตาไฟฟ้า/เตาแก๊สแล้ว  ไม่ได้กินมันเผาแต่ซื้อมันสำปะหลังปิ้งกินแทน

		อ้างถึง			ข้อความของ มีนา เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 20:24:00
	อ้างถึง ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 12:27:03 สวัสดีน้องใหม่, มันเผามีเกือบในทุกสถานที่เราไปท่องเที่ยว ครั้งแรกที่แววตาเห็นแล้วอยากทาน พอทานเข้าไปแล้วบอกว่า...เขาเอาไปต้มก่อนแล้วค่อยเอามาเผา ...ไม่อร่อยเท่าที่คิดไว้ค่ะ อย่างไรก็ตาม เราคิดเองว่า..ถ้ารอเผาอย่างเดียวคงเสียเวลามาก..ไม่ทันขายให้นักท่องเที่ยวที่มีมากจริงๆ ถ้าน้องใหม่อยากทาน..ที่เมืองไทยคงอร่อยกว่า...พี่เห้นเขาปิ้งขายที่ข้างๆโรงพยาบาลเด็ก ร่วมคุยเรื่องมันเผา แต่ก่อนที่บ้านใช้เตาถ่านแบบ 2 หัวเตา ข้างล่างตรงกลางมีที่เก็บถ่าน ขนาดใหญ่  แม่ซื้อมันเทศมาเป็นกิโล (ลูกเยอะ 8 คน) เมื่อติดเตาหุงข้าวทำอาหาร พวกเราพี่น้องใช้ไม้คีบถ่านคีบมันยัดใส่ใต้เตาที่มีขี้เถ้าหมกไว้ได้มันเผาร้อนๆหอมอร่อย เดี๋ยวนี้ใช้เตาไฟฟ้า/เตาแก๊สแล้ว  ไม่ได้กินมันเผาแต่ซื้อมันสำปะหลังปิ้งกินแทน

...เนื่องและนี้จ๋า...

...เดี๋ยวนี้เค้าไม่กินกันแล้วจ้ะ...มันเผา...

...อร่อยหรือไม่อร่อย...มันไม่เกี่ยวกันแล้วว่า...ต้องเผาอย่างเดียวโดยอย่าเอาไปต้ม...

...เดี๋ยวนี้...ใช้เวฟเอาก็อร่อยได้จ้ะ...พี่ตู่รับประกัน...

...แต่มีข้อแม้ว่า...ต้องไปซื้อมันจากร้านบุปผชาติค่ะ...

...อันนี้ไม่ได้โฆษณานะ...แต่มีประสพการณ์จริงๆ...

...เมื่อปลายปีที่แล้ว...พี่ตู่และครอบครัวได้ไปช่วยโกขายของ...

...พอบ่ายๆ...อาโกจะเวฟมันให้ทานประจำเลย...

...เป็นมันญี่ปุ่นนะคะ...แต่ว่าแพงหน่อยค่ะ...โลละ 75 บาท...

...เห็นหลานบอกว่า...ช่วงเทศกาลปีใหม่ราคาจะขึ้นไปถึง 125 บาท...

...แต่พี่ตู่จำได้ว่า...ปลายปีที่แล้วราคามันไม่ได้แพงขนาดนี้ค่ะ...

...หรือว่ามันอาจจะเป็นมันคนละตระกูล...

...ยังไงพี่ตู่จะถามราคามาให้นะคะ...อร่อยจริงๆขอบอก...

ตู่,
รับทราบ...แต่ที่บ้านไม่มีไมโครเวฟค่ะ

...เนื่อง...ขอแนะนำให้ซื้อไมโครเวฟค่ะ...

...ประมาณ 1,900 ถึง 2,000 บาท...ก็ใช้ได้แล้วค่ะ...

...ไม่งั้นก็แนะนำให้มาทานที่ร้านโก...จะเลี้ยงฟรีๆ...

...แต่ถ้าติดใจ...ก็ต้องไปซื้อไมโครเวฟอยู่ดี...

...โกเวฟประมาณ 15 นาทีค่ะ...อร่อยจริงๆขอบอก...

มีนา,
พี่เนื่องว่าเผาด้วยเตาถ่าน..น่าจะหอม หวาน อร่อย ที่สุด
ที่บ้านมีนา สมัยก่อน คีบมันใส่เข้าไปในเตาแล้ว.. ไปทำอะไรก็ได้..พอสุกก็คีบออกเอามาทานได้
สมัยนี้..สมัยใหม่..หาที่เผาด้วยเตาถ่านได้ยาก
มีเตาสมัยใหม่ ใช้เวลาต้ม ใช้เวลาเวฟ แป๊บเดียว ก้ได้ทาน
เวลาท่องเที่ยว...เดินมากก็เหนื่อย..บางทีเลยเวลาทานข้าวก็หิว...
เห็นอะไรก็อยากจะทานไปหมด...พอทานแล้ว...บางทีไม่เหมือนที่เราเคยทาน..

ตู่,
สมัยก่อนนานมาแล้ว..ก็เคยมี
แต่มีแล้วก็ขี้เกียจทำอะไรทั้งนั้น
ตั้งไว้ไม่ได้ใช้งานสักพักหนึ่ง...ก็เลยยกให้หลานไป
เพราะบ้านเขามีคนเยอะ
เอาไปใช้ประโยชน์ได้มากกว่าอยู่กับเรา

ตู่,
ด้วยความยินดีที่จะไปกินที่ร้านโก...
ว่างๆจะไปเยี่ยมค่ะ

ตู่,
วันนี้มาเรียนทางไกลอีกค่ะ
เมื่อวานตู่เข้ามาตรวจการบ้าน...และแก้ไขการบ้านให้
วันนี้ขอเรียนบทเรียนแก้ไขข้อความ..ที่พิมพ์ไปแล้ว
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

...เนื่อง...เตาไมโครเวฟอันแรกที่ตู่ใช้ไม่ได้ซื้อเองค่ะ...

...แต่มีเจ้าหน้าที่ซื้อให้หมอเป็นของขวัญปีใหม่...

...แต่ก่อนนี้ตู่ก็ไม่ยอมใช้...เพราะตู่อ่านหนังสือของ ดร.สาทิศ...

...ท่านบอกว่าให้อยู่อย่างธรรมชาติและอย่าไปใช้เครื่องใช้สมัยใหม่...

...ก็ทิ้งไว้จนเดือนเมษา...ลูกเห็นว่าได้มานานแล้วก็เลยเปิดออกมาใช้...

...แต่ส่วนมากจะไม่ได้ใช้ปรุงอาหารจ้ะ...ได้แต่ใช้อุ่นกับข้าว...

...กับข้าวจะเหมือนเดิมทุกอย่างเลย...เพียงแต่ว่าร้อนขึ้นเท่านั้น...

...ก็สะดวกดีนะ...

...อันเก่าพังไปแล้ว...อันใหม่นี่ซื้อเองจ้ะ...

ตู่,
ซื้อแล้วก้ใช้ให้คุ้ม
อย่างน้อยก็ใช้เวฟมันค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554, 12:27:03
	สวัสดีน้องใหม่, มันเผามีเกือบในทุกสถานที่เราไปท่องเที่ยว ครั้งแรกที่แววตาเห็นแล้วอยากทาน พอทานเข้าไปแล้วบอกว่า...เขาเอาไปต้มก่อนแล้วค่อยเอามาเผา ...ไม่อร่อยเท่าที่คิดไว้ค่ะ อย่างไรก็ตาม เราคิดเองว่า..ถ้ารอเผาอย่างเดียวคงเสียเวลามาก..ไม่ทันขายให้นักท่องเที่ยวที่มีมากจริงๆ ถ้าน้องใหม่อยากทาน..ที่เมืองไทยคงอร่อยกว่า...พี่เห้นเขาปิ้งขายที่ข้างๆโรงพยาบาลเด็ก

พี่เนื่องสวัสดีค่ะ

ต้องกินตอนอากาศเย็นๆ เมื่อลมหนาวพัดมา

ว๊าว...ขอให้พี่เนื่องนำภาพสวยๆมาฝากอีกค่ะ....

		อ้างถึง			ข้อความของ มีนา เมื่อ 16 พฤศจิกายน 2554, 20:31:33
	ที่บ้านไม่มีไมโครเวฟ รอไปชิมมันเวฟที่ร้านโกวพร้อมพี่เนื่องพี่ตู่ พี่เนื่องรีบมาเร็วๆก็ดีนะคะจะได้รู้รสชาดไม่เคยกินมาก่อน

กินเผื่อด้วยนะคะพี่มีนา
ของชอบ!เหมือนกันค่ะ
ทราย16

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 16 พฤศจิกายน 2554, 14:10:16
	ตู่, ซื้อแล้วก้ใช้ให้คุ้ม อย่างน้อยก็ใช้เวฟมันค่ะ

...เนื่อง...ลืมเล่าไปว่า...ไมโครเวฟอันแรกไม่ได้ใช้ที่บ้านค่ะ...

...แต่เอาไปไว้ที่คอนโด...แทบไม่ได้ใช้เลยจนบางครั้งลืมวิธีใช้...

...ทำให้นานๆไม่กล้าใช้เพราะมันเป็นปุ่มสัมผัส...กดผิดกดถูก...

...จนเจ้าหน้าที่ต้องซื้อมาเป็นของขวัญให้อีกเครื่องตั้งไว้ที่บ้านที่ ร.พ....

...ถึงแม้ที่บ้านจะมีเตาแก๊ส(ก็ได้ของขวัญมาอีกแหล่ะและตอนย้ายบ้านก็ยกให้คนงานไปทั้งเตาทั้งถัง)แต่ไมโครเวฟใช้สะดวกกว่า...

...ลูกน้องหมอที่มานั่งทานข้าวด้วยกันเกือบทุกวันใช้อุ่นแกงอุ่นผัด...

...จนพังไปแล้ว...ที่ตู่ซื้อนี่เอามาไว้ที่บ้านใหม่จ้ะ...

...แต่เวลาทอดไข่เจียวสู้เตาแก๊สไม่ได้หรอก...

...จนร่ำๆว่าอาจจะต้องซื้อทั้งเตาแก๊สและถังแก๊สใหม่จ้ะ...

น้องเค้าไปซื้อเตาไฟฟ้าปรับความร้อนได้  8  ระดับ มาให้ใช้
เก็บวางไว้หลายเดือนแล้ว คิดจะยกเตาแก๊สพร้อมถังให้คนอื่น
เหมือนที่พี่ตู่เคยทำ จังหวะมีเรื่องน้ำท่วมเลยขอเก็บไว้ใช้ก่อน
น้ำท่วมถูกตัดไฟ/ไฟดับ แก๊สใช้ประโยชน์ได้

		อ้างถึง			ข้อความของ Jintana Yhoung-aree เมื่อ 16 พฤศจิกายน 2554, 23:36:18
	อ้างถึง ข้อความของ มีนา เมื่อ 16 พฤศจิกายน 2554, 20:31:33 ที่บ้านไม่มีไมโครเวฟ รอไปชิมมันเวฟที่ร้านโกวพร้อมพี่เนื่องพี่ตู่ พี่เนื่องรีบมาเร็วๆก็ดีนะคะจะได้รู้รสชาดไม่เคยกินมาก่อน กินเผื่อด้วยนะคะพี่มีนา ของชอบ!เหมือนกันค่ะ ทราย16

ตกลงค่ะ ดร.ทราย แต่ไม่รู้ว่าหัวขนาดไหน
แค่คนละหัวก่อนนะ  หากจุ๋มจิ๋มจะเพิ่มให้อีก

		อ้างถึง			ข้อความของ มีนา เมื่อ 17 พฤศจิกายน 2554, 13:43:59
	น้องเค้าไปซื้อเตาไฟฟ้าปรับความร้อนได้  8  ระดับ มาให้ใช้ เก็บวางไว้หลายเดือนแล้ว คิดจะยกเตาแก๊สพร้อมถังให้คนอื่น เหมือนที่พี่ตู่เคยทำ จังหวะมีเรื่องน้ำท่วมเลยขอเก็บไว้ใช้ก่อน น้ำท่วมถูกตัดไฟ/ไฟดับ แก๊สใช้ประโยชน์ได้

...เตาแม่เหล็กไฟฟ้าใช่ป่าว...เออ...น่าสนนะ...

...พี่ตู่ก็คิดจะซื้ออยู่เหมือนกัน...

...นี้ลองใช้ก่อน...เผื่อดีบอกด้วยนะ...

...เดินผ่านมาหลายหนแล้ว...แต่ยังตัดสินใจไม่ได้สักทีค่ะ...

		อ้างถึง			ข้อความของ มีนา เมื่อ 17 พฤศจิกายน 2554, 13:47:26
	อ้างถึง ข้อความของ Jintana Yhoung-aree เมื่อ 16 พฤศจิกายน 2554, 23:36:18 อ้างถึง ข้อความของ มีนา เมื่อ 16 พฤศจิกายน 2554, 20:31:33 ที่บ้านไม่มีไมโครเวฟ รอไปชิมมันเวฟที่ร้านโกวพร้อมพี่เนื่องพี่ตู่ พี่เนื่องรีบมาเร็วๆก็ดีนะคะจะได้รู้รสชาดไม่เคยกินมาก่อน กินเผื่อด้วยนะคะพี่มีนา ของชอบ!เหมือนกันค่ะ ทราย16 ตกลงค่ะ ดร.ทราย แต่ไม่รู้ว่าหัวขนาดไหน แค่คนละหัวก่อนนะ  หากจุ๋มจิ๋มจะเพิ่มให้อีก

...ขนาดเท่ามันเทศบ้านเราล่ะ...

...ถ้าท้องว่างๆต้องสองหัว...

...ถ้าอิ่มข้าวมา...ก็หัวเดียวกำลังดี...

		อ้างถึง			ข้อความของ too_ploenpit เมื่อ 17 พฤศจิกายน 2554, 16:00:42
	อ้างถึง ข้อความของ มีนา เมื่อ 17 พฤศจิกายน 2554, 13:43:59 น้องเค้าไปซื้อเตาไฟฟ้าปรับความร้อนได้  8  ระดับ มาให้ใช้ เก็บวางไว้หลายเดือนแล้ว คิดจะยกเตาแก๊สพร้อมถังให้คนอื่น เหมือนที่พี่ตู่เคยทำ จังหวะมีเรื่องน้ำท่วมเลยขอเก็บไว้ใช้ก่อน น้ำท่วมถูกตัดไฟ/ไฟดับ แก๊สใช้ประโยชน์ได้ ...เตาแม่เหล็กไฟฟ้าใช่ป่าว...เออ...น่าสนนะ... ...พี่ตู่ก็คิดจะซื้ออยู่เหมือนกัน... ...นี้ลองใช้ก่อน...เผื่อดีบอกด้วยนะ... ...เดินผ่านมาหลายหนแล้ว...แต่ยังตัดสินใจไม่ได้สักทีค่ะ...

...ใช่ค่ะ พี่ตู่

...ทดลองใช้แล้วจะแจ้งผลค่ะ

พี่เนื่องยังไม่มา  สมาชิกคุยเรื่องมันเผา.. มันเวฟ

จนไปเรื่องเตาแม่เหล็กไฟฟ้าล้วนโยงหาเรื่องกิน  emo20:)):)

		อ้างถึง			ข้อความของ มีนา เมื่อ 17 พฤศจิกายน 2554, 22:50:35
	พี่เนื่องยังไม่มา  สมาชิกคุยเรื่องมันเผา.. มันเวฟ จนไปเรื่องเตาแม่เหล็กไฟฟ้าล้วนโยงหาเรื่องกิน  emo20:)):)

พี่มีนาคะ
เวป 360 องศาค่ะ เป็นเอกลักษณ์ของชาวเวปซีมะโด่งค่ะ
เริ่มต้นเรื่องหนึ่ง สามารถโยงเข้าสู่เรื่องอื่นๆได้
ทราย16
 emo43 emo43 emo21:):): emo21:):):

		อ้างถึง			ข้อความของ มีนา เมื่อ 18 พฤศจิกายน 2554, 18:38:12
	ดร.ทราย เรียกว่าทุกคนล้วน "รอบตัว" คุยโยงใยได้ทุกเรื่อง ไม่มีงง จะกลับเมื่อไหร่ก็ไม่หลงทาง  emo20:)):) emo47

จริงค่ะพี่
 emo20:)):) emo20:)):) emo28:win:

พูดถึงมัน,
ไกด์เขาขายขนมเช่นเมล็ดบัว พุทราแดง เป็นต้น
มีขนมที่เขาให้ชิมแล้วแววตาชอบมากที่สุดคือมันหวาน
มีขนาดเท่าหัวนิ้วโป้-เอามาอบ-ใส่ซองเหมือนซองที่ใส่เมล็ดบัว
แววตาไม่ชอบมันเผาที่เมืองจีน-แต่ชอบมันหวานมากๆๆๆเลยค่ะ

พูดถึงเตา..ทำแล้วสุกเหมือนกัน..(แต่รสชาดจะเหมือนกันหรือเปล่า?)
สะดวกที่จะใช้แบบไหน
เหมาะสมกับจำนวนสมาชิกในบ้าน
ที่สำคัญคือความพอใจ..เช่นหนิง..เป็นต้น
ที่ท้องตลาด..มีให้เลือกทุกประเภท...ตามความพอใจค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 19 พฤศจิกายน 2554, 19:16:05
	ถึงไหนแล้วคะพี่มีนา พี่ตู่ พี่ทราย? บ้านหนิงใช้เตาไฟฟ้าคะ มีเตาอบ แต่ไม่มีไมโครเวฟคะ ไม่รู้ทำไม! แถมหนิงไม่ได้รู้สึกขาดด้วยค่ะ แม้ไปครัวบ้านคนไทยไหนๆเค้าจะ โอ้ลั่ลล้าถึงกวามมหัศจรรย์รวดเร็ว ของเตาไมโครเวฟ...ก็ไม่สามารถ กระตุ้นให้หนิงอยากมีได้.

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 19 พฤศจิกายน 2554, 21:18:53
	อ้างถึง ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 16 พฤศจิกายน 2554, 11:39:05 มีนา, พี่เนื่องว่าเผาด้วยเตาถ่าน..น่าจะหอม หวาน อร่อย ที่สุด ที่บ้านมีนา สมัยก่อน คีบมันใส่เข้าไปในเตาแล้ว.. ไปทำอะไรก็ได้..พอสุกก็คีบออกเอามาทานได้ สมัยนี้..สมัยใหม่..หาที่เผาด้วยเตาถ่านได้ยาก มีเตาสมัยใหม่ ใช้เวลาต้ม ใช้เวลาเวฟ แป๊บเดียว ก้ได้ทาน เวลาท่องเที่ยว...เดินมากก็เหนื่อย..บางทีเลยเวลาทานข้าวก็หิว... เห็นอะไรก็อยากจะทานไปหมด...พอทานแล้ว...บางทีไม่เหมือนที่เราเคยทาน.. พี่เนื่อง พี่มีนา หนิงเพิ่งพลิกกลับไปอ่านหน้าก่อน อยากจะเล่าจากที่ได้สัมผัสที่โน่น ด้วยตัวเองคะว่า...grill การเผา/ย่าง ได้กลายเป็นความหรูสุดๆที่เยอรมันไปแล้ว! simpleสุดๆที่เคยรู้จักกันนี่ล่ะคะพี่ๆ ความที่ที่โน่นก้าวล้ำนำสมัย...อะไรก็เสียบปลั๊กไปหมด ลูกหลานเยอรมันรุ่นใหม่ เผลอๆจุดเตาจุดไฟ ก่อไฟกัน ไม่เป็น! หน้าร้อนของทุกปี...ความหรูที่แท้คือการได้จุดเตาถ่าน แล้วปิ้งย่าง เนื้อ/ปลา/ไข่/ข้าวโพด/ผักAubergine หนิงหรูกว่า ซื้อกุ้งมาราดเกลือ เผา กินกะข้าวโล้นๆ... อ้อ,ถ้าอยู่apartement จุดก่อไฟควันโขมงไม่ได้นะพี่! เป็นกฏที่ว่าต้องออกไปจุด ไปก่อกันที่กลางแจ้ง. พวกที่อยู่apartementที่โน่น(ส่วนใหญ่ชาวต่างชาติ) จึงนิยมไปpicnic ปิ้งย่างกันในป่าในที่สาธารณะ ริมน้ำ ในสวนสมัครเล่นส่วนตัว... ถ่านcharcoalที่เราๆรู้จักก่อนมีแก้ซใช้ ได้กลายเป็นของที่ต้องหาต้องซื้อ หรูจริงคะพี่ๆ

...หนุงหนิง..ยังอยู่ที่เรื่องกินจ้ะ

...พี่ไม่ใช้ไมโครเวฟ น้องชายเคยยกมาให้ก็ตั้งไว้เฉยๆ
ที่สุดคืนให้น้องสะใภ้นำไปใช้ที่โรงเรียน

...เมืองไทยก็หวนเรียกหาอดีต ของกินมักมีคำว่า "โบราณ" ต่อท้าย
เช่น กาแฟโบราณ  ยังเห็นเค้าแขวนป้ายว่า "ยำแหนมโบราณ"

...เรื่องก่อไฟ/ก่อเตาถ่านไม่เป็น เป็นเรืองจริง ได้ฟังวิทยุ
แขกรับเชิญคุยเรื่องการหุงหาอาหาร ตอนน้ำท่วมถูกตัดไฟ
ลูกๆก่อไฟเตาถ่านไม่เป็น อยู่กับความทันสมัยมากไป
ตัวเองก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลยจนน้ำท่วมคิดว่าจำเป็น
ต้องสอน/ถ่ายทอดให้ลูกรู้ไว้

...เห็นนี้พูดถึงเรื่องเตาถ่านแล้ว...นึกถึงตอนสมัยเด็กๆค่ะ...

...ตอนเรียนหนังสืออยู่มัธยมต้น...พี่ตู่ก็ต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่ตีห้าเพื่อมาก่อเตาหุงข้าวค่ะ...

...ยังจำได้ตอนที่แม่สอนให้ติดไฟ...ไม่กล้าใช้ไม้ขีดไฟ...ต้องหัดใช้ไม้ขีดนานพอสมควรค่ะ...

...แต่ก่อนนี้ก่อไฟต้องใช้ขี้ไต้...ใช้ฟืนอันเล็กๆให้ติดก่อน...แล้วถึงใส่ถ่าน...

...เสร็จแล้วต้องพัดเพื่อให้ถ่านติด...บางทีทำเป็นชั่วโมงแน่ะ...

...หุงข้าวก็หุงแบบซึ้ง...ใส่ข้าวสารเป็นขันเล็กๆแล้วใส่น้ำ...

...เวลาจะทานก็เอามาทานทีละขัน...สมัยนี้คงไม่มีแล้วนะคะ...

...ใช้หม้อหุงข้าวสะดวกกว่าค่ะ...

.....พี่ตู่เริ่มที่หุงข้าวแบบนึ่งซี้งยังทันสมัยกว่า
นี้เริ่มหุงแบบต้องใช้ไม้ขัดหม้อรินน้ำข้าวเก็บไว้กิน
ต่อมาเป็นนึ่งซึ้งใส่ขันเล็กๆแบบพี่ แล้วจึงเป็นหม้อไฟฟ้า

.....คนรู้จักเล่าเรื่องเริ่มสอนลูกสาวอยู่ ม.1 หุงข้าวโดยใช้หม้อไฟฟ้า
ไม่ได้หันไปดู ปรากฏว่าลูกเทข้าวใส่น้ำลงฐานหม้อข้าวโดยตรง
ไม่ใช่ใส่ตัวหม้อที่หุง

		อ้างถึง			ข้อความของ มีนา เมื่อ 20 พฤศจิกายน 2554, 17:53:10
	.....พี่ตู่เริ่มที่หุงข้าวแบบนึ่งซี้งยังทันสมัยกว่า นี้เริ่มหุงแบบต้องใช้ไม้ขัดหม้อรินน้ำข้าวเก็บไว้กิน ต่อมาเป็นนึ่งซึ้งใส่ขันเล็กๆแบบพี่ แล้วจึงเป็นหม้อไฟฟ้า .....คนรู้จักเล่าเรื่องเริ่มสอนลูกสาวอยู่ ม.1 หุงข้าวโดยใช้หม้อไฟฟ้า ไม่ได้หันไปดู ปรากฏว่าลูกเทข้าวใส่น้ำลงฐานหม้อข้าวโดยตรง ไม่ใช่ใส่ตัวหม้อที่หุง

เคยหุงแบบพี่มีนาค่ะ
แล้วเอาน้ำข้าวมาชงใส่นมข้นหวาน
อะะะหย่อยยค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 20 พฤศจิกายน 2554, 18:02:37
	พี่มีนาคะ, สอนลูกพี่ให้หุงข้าวบนเตาคะ ศาสตร์ของแท้แน่จริงเชียว. หุงข้าว น้ำเกือบ2ข้อนิ้ว (ข้าวที่บ้านรุ่นนี้ไม่ไช่หอมมะลิคะ) เปิดไฟสุด แป๊บเดียวเดือด รีบเปิดฝา ให้น้ำงวด ไอละเหย...ใกล้แห้ง ลดไฟต่ำสุด ปิดฝา รมนึ่งอีกพัก ปิดไฟ...เบ็ดเสร็จไม่เกิน15นาทีคะ หุงทุกวันคะพี่ เชื่อหนิง

น้องหนิงฝีมือแน่มากค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 20 พฤศจิกายน 2554, 17:42:34
	พี่ตู่คะ, ขี้ใต้เยอรมันทำจากเศษไขอะไรสักอย่าง สีขาวสวยละมุน..จุดไม้ขีดแล้วใส่ลงใน กระดาษ เศษไม้ ติดแน่ก็ใส่ไม้ดุ้นลงไป ช่วงนี้จุดเตาทุกวันคะ ข้างนอกหนาว.

...ขี้ไต้ไทยทำจากอะไรก็ไม่รู้นะคะ...

...สีดำๆน้ำตาลๆ...

...ติดเตาถ่านเหรอ...ถ้าให้พี่ตู่ทำตอนนี้...ไม่ทำแน่ค่ะ...ใช้เด็กๆทำดีกว่า...

...ถ้าวันไหนอยากทานหมูย่าง...ก็สั่งจากร้านนินจาค่ะ...

...เค้าจะติดเตาถ่านมาให้เสร็จเลย...

		อ้างถึง			ข้อความของ มีนา เมื่อ 20 พฤศจิกายน 2554, 17:53:10
	.....พี่ตู่เริ่มที่หุงข้าวแบบนึ่งซี้งยังทันสมัยกว่า นี้เริ่มหุงแบบต้องใช้ไม้ขัดหม้อรินน้ำข้าวเก็บไว้กิน ต่อมาเป็นนึ่งซึ้งใส่ขันเล็กๆแบบพี่ แล้วจึงเป็นหม้อไฟฟ้า .....คนรู้จักเล่าเรื่องเริ่มสอนลูกสาวอยู่ ม.1 หุงข้าวโดยใช้หม้อไฟฟ้า ไม่ได้หันไปดู ปรากฏว่าลูกเทข้าวใส่น้ำลงฐานหม้อข้าวโดยตรง ไม่ใช่ใส่ตัวหม้อที่หุง

...นี้จ๊ะ...ถ้าใช้ไม้ขัดหม้อนั่นน่ะ...สมัยแม่ค่ะ...

...สมัยนั้นได้ซดน้ำข้าวอร่อยดีค่ะ...

		อ้างถึง			ข้อความของ มีนา เมื่อ 16 พฤศจิกายน 2554, 20:37:23
	พี่เนื่องจะนัดพี่วาไปโคราชมั้ยคะ?  ผู้ว่าฯชวนได้ย้ายจากแพร่ไปโคราชแล้ว นัทจิราเจ้าของรีสอร์ทนกกก วังน้ำเขียว เชิญชวนเพื่อนไปพักยังไม่มีการนัดหมาย ช่วงนี้หลายคนยุ่งกับเรื่องน้ำท่วมค่ะ

มีนา,
ดูภาพนัทจิรา..ในหลานยายอี๊ด...ถ่ายรูปหมู่กับผวจ.ซุง
ยังไม่ได้นัดกับใครๆในรุ่นค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 20 พฤศจิกายน 2554, 18:25:37
	พี่เนื่องคะ, หนิงกลับไปหน้าก่อนๆ เสียดายเรื่องเล่าที่พี่เล่าละเอียดยิบ พบว่าพี่โหลดรูปได้แล้ว...อยากให้โหลด กับtext ที่พี่บันทึกละเอียดไว้แล้วคะ จะใช้วิธีcopy text มาโหลดพร้อมรูป หรือยังไง... ต่อนะคะ หนิงตามอยู่ค่ะ

หนิง,
1.พี่เล่าเรื่องจบแล้ว...ก็ให้คนอื่นลงภาพให้
ทำเองไม่เป็น...ทำได้เท่านี้...ไม่ทำเพิ่มอีกแล้วค่ะ
2.อยากให้เข้าไปดูผ้าพันคอขาวบาง..
ที่พี่เน๊คถ่ายให้ 3 สาว (พี่เป้า แววตา เนื่อง )กับดารานักแสดงหญิงในโชว์ธิเบต
ดูได้ในพี่ปิ้ง 07 โครมันยองค่ะ
3.แบบมีนาว่า..ย้อนหาอดีต...สุดหรูย่างด้วยเตาถ่าน..อร่อยจริๆๆค่ะ
4.เคยอ่านมาแล้ว...เคยเห็นภาพทั้งหมดแล้ว
กลับไปอ่านคงนึกภาพออก...เช่นกระป๋องออกซิเจน
พี่ชอบภาพที่พี่เป้าหมดสภาพต้องใช้กระป๋องออกซิเจนช่วย ในวิก 07 โครมันยอง มากจริงๆ

ทำจากพาราฟีนคะ
(http://i935.photobucket.com/albums/ad192/snnn2127/nn7/P1180574.jpg)


ขาวนวลลล
(http://i935.photobucket.com/albums/ad192/snnn2127/nn7/P1180575.jpg)

     ขอส่งรูปมาเสริมด้วยคน

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd213848_1486641_2124161_4191955photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd933902_7990531_5145926_5710578photo.jpg)

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd608258_6520294_3923494_81303photo.jpg)

อี๊ด,
ขอบคุณมากๆค่ะ

หนิง,
ขอบคุณมากที่มีภาพสาธิตวิธีจุดขี้ไต้เยอรมันที่ทำจากพาราฟิน
สีขาว...คิดถึงชอคเค็ทขาว...น่าทาน
เขาใช้กระดาษเป็นเชื้อเพลิงจุดในเตาเหล็ก..เอาไว้ต้มหรือทำอะไรเอ่ย ?
ส่วนเราก็ทันสมัยที่ใช้ขี้ไต้:แท่งยาวประมาณเกือบ 1 ฟุต มีที่ห่อจำไม่แม่น..คล้ายใบตองแห้ง
เวลาใช้ต้องบิ..เอาออกมาประมาณ 1 นิ้ว..วางไว้ตรงกลางแผ่นวงกลมที่มีรูหลายๆๆรู
เอาไม้ฟืนบางๆ(ต้องผ่าเตรียมไว้เป็นกะละมัง)วางไว้เหนือขี้ไต้...วางคล้ายกระโจม
ต้องใช้เทคนิคและความชำนาญ..เอาไม้ขีดไฟที่จุดแล้วลอดลงไปที่ขี้ไต้..ใต้กระโจมฟืน
แล้วค่อยๆๆเอาถ่านวางรอบๆๆไม้ฟืน
ถ้ารีบมากไม้ขีดดับ..ขี้ไต้ดับ..ถ่านไม่ติด
เอาพัดโบกให้ลมเข้าช่องลม..ไปให้ถึงรูๆๆที่วางขี้ไต้ไว้..ให้ถ่านติด
คิดว่าจุดไขพาราฟินของเยอรมัน..ง่ายกว่าการจุดขี้ไต้ของไทยจริงๆค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ duangtip 14 เมื่อ 28 พฤศจิกายน 2554, 17:56:07
	หนิง, ขอบคุณมากที่มีภาพสาธิตวิธีจุดขี้ไต้เยอรมันที่ทำจากพาราฟิน สีขาว...คิดถึงชอคเค็ทขาว...น่าทาน เขาใช้กระดาษเป็นเชื้อเพลิงจุดในเตาเหล็ก..เอาไว้ต้มหรือทำอะไรเอ่ย ? ส่วนเราก็ทันสมัยที่ใช้ขี้ไต้:แท่งยาวประมาณเกือบ 1 ฟุต มีที่ห่อจำไม่แม่น..คล้ายใบตองแห้ง เวลาใช้ต้องบิ..เอาออกมาประมาณ 1 นิ้ว..วางไว้ตรงกลางแผ่นวงกลมที่มีรูหลายๆๆรู เอาไม้ฟืนบางๆ(ต้องผ่าเตรียมไว้เป็นกะละมัง)วางไว้เหนือขี้ไต้...วางคล้ายกระโจม ต้องใช้เทคนิคและความชำนาญ..เอาไม้ขีดไฟที่จุดแล้วลอดลงไปที่ขี้ไต้..ใต้กระโจมฟืน แล้วค่อยๆๆเอาถ่านวางรอบๆๆไม้ฟืน ถ้ารีบมากไม้ขีดดับ..ขี้ไต้ดับ..ถ่านไม่ติด เอาพัดโบกให้ลมเข้าช่องลม..ไปให้ถึงรูๆๆที่วางขี้ไต้ไว้..ให้ถ่านติด คิดว่าจุดไขพาราฟินของเยอรมัน..ง่ายกว่าการจุดขี้ไต้ของไทยจริงๆค่ะ

...ไอ้แผ่นที่เป็นวงกลมแล้วมีรูหลายๆรู...เค้าเรียกว่า...รังผึ้ง...จ้ะเนื่อง...

...และขี้ไต้ถูกห่อด้วยไม้เนื้ออ่อนที่ไสออกมาบางมากๆ...

...ขี้ไต้ของน้องหนุงหนิงดูแล้วน่าจะใช้ติดไฟได้ง่ายกว่าขี้ไต้บ้านเรานะคะ...

ตู่,
1.ขอบคูณมาก..เรียกว่า..รังผึ้ง
ทำให้นึกถึงรังผึ้งจริงๆที่มีรูเยอะแยะ..แล้วมีตัวอ่อนเข้าไปอยู่ในแต่ละรู..แต่ละช่อง
แล้วเขาตัดมาขายให้กินน้ำผึ้งพร้อมตัวอ่อน
2.ผ่านมายาวนานมาก...นานมากจนจำไม่ได้ว่าห่อด้วยไม้เนื้ออ่อน..ขอบคุณค่ะ

		อ้างถึง			ข้อความของ supanee เมื่อ 28 พฤศจิกายน 2554, 10:51:57
	ขอส่งรูปมาเสริมด้วยคน (http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd213848_1486641_2124161_4191955photo.jpg) (http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd933902_7990531_5145926_5710578photo.jpg) (http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd608258_6520294_3923494_81303photo.jpg)

...1...รูปแรก...ชุดเนื่องสวยมาก...ทีแรกตู่อยากจะใส่ชุดแบบนี้ล่ะ...

...แต่โกไปต่อราคากับเค้าเรียบร้อยแล้ว...เลยหยวนๆ...

...2...รูปที่สอง...เนื่อง...อากาศไม่หนาวหรืออย่างไร...ถึงใส่กางเกงโชว์ขาได้...

...ตอนตู่ไปก็ใส่เลคกิ้งค่ะ...แต่ใส่ไว้ภายในแล้วต้องใส่ยีนส์ทับอีกชั้นหนึ่ง...ไม่อย่างนั้นเอาไม่อยู่ค่ะ...

...3...รูปที่สาม...ที่หวงหลง...คงชั้นล่างๆแล้ว...