28 มีนาคม 2567, 16:31:12
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน [สมาชิกเก่าลืมรหัส โทร 081-7611760]
A A A A  ระเบียบปฎิบัติ
   
Languages    
  หน้า: [1] 2 3 4  ทั้งหมด   ลงล่าง
ผู้เขียน หัวข้อ: Happiness is...  (อ่าน 46210 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
tiktokthailand
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 369

เว็บไซต์
« เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 11:42:49 »

Happiness is...


เขียนเรื่องนี้ไว้เมื่อช่วงสงกรานต์ปีที่แล้ว ได้รับแรงบันดาลใจจากชีวิตป้าคนหนึ่ง ที่ไปได้ดี มีคนรักที่รัฐ จอร์เจีย ประเทศสหรัฐอเมริกา

ตอนที่เขียนเรื่องนี้ ป้าคนนั้นยังไม่ได้บินกลับมาเมืองไทย (ปีที่แล้ว ป้าแกบินกลับมาเยี่ยมเมืองไทย ช่วงเดือน พฤษภาคม มั้ง)

เอามาให้อ่านกันเล่นๆ

ส่วนป้าคนนั้น ... ไม่ต้องทายหรอกว่าใคร

ให้ตายสิ .. ทายยังไง ก็ทายไม่ถูกหรอก หุหุ


ปล. เพื่อนตัวอ้วน คือ โอมเพี้ยง นั่นเอง (เมื่อวาน เจอมัน มันก็ยังคงอ้วนอยู่)

******************************************

เมื่อวาน ได้มีโอกาสไปนั่งทานข้าว (ราคาแพงมาก) กับกาแฟ (ราคาแพงมากกว่า) ที่ร้านบ้านใร่กาแฟ สาขาเอกมัย กับเพื่อนตัวอ้วน 1 คน เนื่องจากว่า เราสองคนเดินทางมาส่งเพื่อนญี่ปุ่นแถวๆ นี้

หลังจากบ๊ายบาย ซาโยนาระกันเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็เลยตกลงปลงใจว่าจะปักหลักที่นี่ต่อ เพราะจะให้ไปที่อื่น ก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน
กรุงเทพฯ ก็ไม่ใช่เมืองที่จะมีที่ให้ไปเยอะเสียหน่อย
(กรุณาอย่ายก สยามพารากอน มาล่อ ..มันไม่ได้ผลหรอก!!!)


บทสนทนาในค่ำวันนั้น วนเวียนอยู่กับเรื่องราวของผู้คนรอบตัว, อนาคตของพวกเรา (ที่ดูยังไงก็มืดมนเห็นๆ), หนังเรื่อง Cinderella Story (ใช่แล้ว, หนังติงต๊องที่ Hillary Duff เล่นนั่นแหละ), ความเจริญก้าวหน้าในทางอาชีพของเพื่อนอีกคน, และทำยังไงเราถึงจะไปเล่นหนังที่ Hollywood กันได้! (ก็ขนาดแสดงห่*ย อย่าง Hillary ยังได้เล่นเป็นนางเอก พวกเราก็ต้องมีหวังกันบ้างล่ะ)

และมีช่วงหนึ่งของบทสนทนาที่เราถกกันถึงเรื่องราวของเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตพวกเราไปตลอดกาล

จริงๆ สมัยเรียนอยู่เรามีเพื่อนรักอยู่คนหนึ่ง เธอเป็นผู้หญิงเก่ง มีจิตวิทยาดี, โอบอ้อมอารี, เข้าใจผู้คน, เป็นที่รัก, และมีความเป็นผู้นำสูง ก่อนจบปี 4 เราหลายๆ คน เห็นอนาคตเพื่อนคนนี้รางๆ ว่าจะได้เข้าไปทำงานในบริษัทใหญ่
และก้าวหน้าอย่างรวดเร็วแน่ๆ (ขณะที่ฉันก็ยังดำรงตนเป็นคนไร้อนาคตต่อไป)

แต่แล้วหลังจากเรียนจบ การไปเมืองนอกของเพื่อนคนนี้ ได้เปลี่ยนอนาคตของเธอไปตลอดกาล

วัดจากคำบอกเล่าที่เราได้รับทางอีเมล์มาตลอด การที่เด็กจบจากมหาวิทยาลัยที่ดีในเมืองไทย ไปทำงานที่ดูยังไงก็ไม่สมกับปริญญาที่ได้รับเท่าไหร่, การมีคนรักที่จบแค่ High School แล้วไม่เรียนต่อ, การที่บางทีเราก็ได้ข่าวว่าเธอกำลังมีปัญหาเรื่องเอกสารบางอย่างอยู่
มันเข้าใจได้ไม่ยาก ที่เรา--เพื่อนทางนี้ จะเป็นห่วงเธอ และไม่เข้าใจในหนทางที่เธอเลือกนัก

เพื่อนอีกคนที่นั่งจิบกาแฟด้วยกัน บ่นว่า "เสียดายศักยภาพที่มีเหลือล้นของเพื่อนคนนี้"

เพราะถ้าเพื่อนคนนี้ยังอยู่เมืองไทย และเป็นมนุษย์บริษัทเหมือนเรา เพื่อนคนนี้อาจก้าวขึ้นเป็น SUpervisor หรือ Asst Manager ได้แล้ว และในอนาคตทางของเธอก็สว่างไสวไปด้วยความสุขเห็นๆ


แต่
แล้ว นิยามของความสุขมันคืออะไรเหรอ?

อยู่ๆ ฉันก็ตั้งคำถามนี้กับเพื่อนที่นั่งจิบกาแฟด้วยกัน

"นี่เรากำลังเอาบรรทัดฐานของคนในสังคมเมืองมาตัดสินเพื่อนหรือเปล่า?"
ฉันถามออกไปแบบนั้น

มันอาจจะจริงก็ได้นะ...
พวกเราที่อยู่ในสังคมเมืองแห่งนี้ ถูกสื่อกรอกหูเรื่องความเก๋ไก๋อินเทรนด์ตลอดเวลา, ถูกความคิดบางอย่างชักนำว่าชีวิตที่ดีที่มีความสุข คือชีวิตที่มีปัญญาจิบ Starbuck ได้, มีปัญญาซื้อเสื้อ MNG มาใส่, มีปัญญาสมัครสมาชิกฟิตเนสได้ (แต่ไม่เคยมีเวลาไปเล่น), และวันหยุดของฉัน คือการเดินห้าง!

การที่ชีวิตของเพื่อนเราทุกวันนี้ ต้องไปซื้อเสื้อผ้าที่ร้าน Second Hand, ทำงานอยู่กับคนรักแค่สองคน วันๆ ไม่ได้เจอใคร (นอกจากอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์--ที่พวกเขาขายอยู่), และอยู่ในชุมชนที่ไม่ได้มีห้างใหญ่อย่างพารากอนตั้งอยู่

ถ้าเราพิจารณาจากแค่นี้ เราจะพบว่า ชีวิตของเพื่อน "มันมีความสุขเหรอวะ?"

แต่
"เฮ้ย, มันได้อยู่กับคนรักตลอด 24 ชั่วโมงเลยนะเว้ย"

"มันมีเวลาตื่นไปออกกำลังกายตอนเช้าทุกวันเลยนะเว้ย"

"เสื้อผ้า Second Hand แล้วไง , ก็ที่โน่น Second Hand ก็มีคุณภาพที่ดีเท่ากับ First Hand นั่นแหละ แถมประหยัดตังค์กว่าเยอะ"

"ไม่มีพารากอนแล้วไง แต่ตอนนี้มันมีบ้านและรถเป็นของตัวเองแล้วนะ, อ้อ..มันเปิดบริษัทเล็กๆ เองด้วย"

"และที่สำคัญ สิ่งที่เราแสวงหากันตลอดชีวิตก็คือ การเจอใครสักคนที่เรารัก ได้แต่งงานกัน สร้างบ้าน สร้างรถ และมีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะๆ ไม่ใช่เหรอ?"

"ตอนนี้เราไม่มีสิ่งเหล่านั้นกันเลยนะเว้ย ..แต่มัน (เพื่อนเรา) มีทุกอย่างแล้วนะ แค่มันกลายเป็นแม่บ้านอยู่ที่ชุมชนบ้านนอก แค่ที่มันพักไม่มี Starbuck ไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่มีความสุขหรอก"

"จริงๆ มันมีความสุขมากกว่าพวกเราตั้งเยอะ และบางทีมันอาจเป็นคนที่กำลังมีความสุขที่สุดในโลกอยู่ก็ได้"


บทสนทนาวันนั้นไม่มีบทสรุปที่ชัดเจนเท่าไหร่
แต่มันทำให้เราเข้าใจว่าความสุขของคนเรามีได้หลากหลายหนทาง
และถึงความสุขของบางคนจะต่างไปจากเราบ้าง,

มันก็ไม่ได้หมายความว่า เขาสุขน้อยกว่าเรา
แต่มันแค่ เรามีนิยามความสุขที่ต่างกัน
เท่านั้น...


แล้วความสุขของพวกคุณคืออะไรกันคะ?


**จากฉัน คนที่ไม่ได้มีความสุขเท่าไหร่หรอก?


*********************************************

ปล. แต่ตอนนี้ ชั้นมีความสุขมากเลยล่ะ เพราะอีกไม่กี่ปี ก็จะได้แต่งงานกับชายอันเป็นที่รักที่ชื่อ เจค จิลเลนฮาล แล้วนั่นเอง
บันทึกการเข้า
ป้าแจง
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #1 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 11:58:55 »

โอ้โฮ ป้าติ๊กเขียนได้เยี่ยมมาก............. แล้วตอนนี้ชีวิตเพื่อนป้าติ๊กคนนั้นเป็นไงมั้ง  ความสุขของชีวติมันก็ต่างกันเนอะ ต่างคนต่างมีนิยามที่แตกต่างกัน ต่างใจต่างไขว่คว้าในสิ่งที่ต่างกัน
บันทึกการเข้า
ป้าแจง
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #2 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 12:00:08 »

เมื่อกี้ลืมเจิมกระทู้ ฤกษ์งามยามยังดีอยู่ก็เจิมตรงนี้เลยแล้วกันนะ
บันทึกการเข้า
tiktokthailand
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 369

เว็บไซต์
« ตอบ #3 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 12:02:39 »

"แล้วตอนนี้ ชีวิตเพื่อนป้าติ๊กคนนั้นเป็นไงมั้ง"
**********************************


^
ป้าแจง
คลับคล้ายว่า เพื่อนเรากำลังจะได้เป็นแชมป์เทนนิสนะ
บันทึกการเข้า
ป้าแจง
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #4 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 12:09:15 »

อ้างจาก: "tiktokthailand"
"แล้วตอนนี้ ชีวิตเพื่อนป้าติ๊กคนนั้นเป็นไงมั้ง"
**********************************


^
ป้าแจง
คลับคล้ายว่า เพื่อนเรากำลังจะได้เป็นแชมป์เทนนิสนะ


ท่าทางจะเก่งซะด้วย อย่างนี้ต้องเจอตัวเป็นๆซะแล้ว
บันทึกการเข้า
tiktokthailand
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 369

เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 13:40:48 »

เดี๋ยวคืนนี้จะโพสต์เรื่องของ มนัช แล้วกัน เคยเขียนไว้ แต่เก็บไว้ในคอมพ์ที่ห้อง
เป็นเรื่องที่เคยทำให้คนน้ำตาไหลมาแล้ว
บันทึกการเข้า
ป.ปลา
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,100

เว็บไซต์
« ตอบ #6 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 13:56:51 »

ความสุขอยู่ไม่ไกลค่ะ อยู่ที่ใจของเรานี่เอง

ตอนนี้ ป.ปลา ก็มีความสุขมากๆ (แค่คิดว่าเรามีความสุข มันก็สุขแล้วนะ)
เรื่องที่พี่ติ๊กเขียนนี่ดีจังเลย

อ้อ ... อย่าลืมไปเขียนเรื่องตัวเองใน tag ล่ะพี่ติ๊ก  :wink:
บันทึกการเข้า
MahDee
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,081

« ตอบ #7 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 14:13:32 »

เห็นรูปป้าแจงหายไป ก็เลยขอใส่รูปนี้แทนนะจ๊ะ

บันทึกการเข้า

RCU 2541>> ปะกาโด่ง 81
----------------------------
http://www.facebook.com/MrMahD
veekung
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,361

« ตอบ #8 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 16:42:16 »

มาลงชื่อไว้ก่อนแต่ยังไม่ได้อ่านนะตอนนี้ไม่ไหวแล้วตาลายมาก
บันทึกการเข้า

quot;อยากทำได้ให้ถามหญิงต่ำหูก อยากทำถูกให้ถามเด็กเลี้ยงควาย คนหลายคนกินน้ำบ่อเดียว เดินทางเดียวไม่ซ้ำรอยกัน" หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
<img src="[url]http://images.veejang.multiply.com/badge/U2FsdGVkX1.NpQZsTXem61w2P0GWCkA-bbo-041zLltmdDT.VkgnNuJu42GDLoxDzp2qkya
ป้าแจง
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #9 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 21:24:33 »

อ้างจาก: "MahDee"
เห็นรูปป้าแจงหายไป ก็เลยขอใส่รูปนี้แทนนะจ๊ะ

[img]http://www.cmadong.com/community/board/images/avatars/507.jpg[/
mg]


ขอบคุณค่ะพี่ดี หนูเพิ่งอีเมลล์หาน้องหล้าเมื่อคืนให้ใส่อีกรูปให้หน่อย เพราะresizeไม่เป็น เป็นรูปทิวลิปจากวาเลนน์ไทเมื่อสองปีที่แล้วเลยอยากเอามาลงซะหน่อย
บันทึกการเข้า
ป้าแจง
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #10 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 21:25:09 »

อ้างจาก: "veekung"
มาลงชื่อไว้ก่อนแต่ยังไม่ได้อ่านนะตอนนี้ไม่ไหวแล้วตาลายมาก


กลับมาอ่านไวๆนะน้องวี
บันทึกการเข้า
ป้าแจง
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #11 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 21:29:52 »

อ้างจาก: "veekung"
มาลงชื่อไว้ก่อนแต่ยังไม่ได้อ่านนะตอนนี้ไม่ไหวแล้วตาลายมาก


น้องวีอย่าทำเนียน นี่มันเก็บแต้มชัดๆ กลับมาอ่านซะดีๆ
บันทึกการเข้า
ป้าแจง
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #12 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 21:33:07 »

อ้างจาก: "tiktokthailand"
เดี๋ยวคืนนี้จะโพสต์เรื่องของ มนัช แล้วกัน เคยเขียนไว้ แต่เก็บไว้ในคอมพ์ที่ห้อง
เป็นเรื่องที่เคยทำให้คนน้ำตาไหลมาแล้ว


มารอฟังจ้ะ
บันทึกการเข้า
khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #13 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 21:49:54 »

Nong Jang,
a compliment ka...this picture makes you more relax than the last one!!cute....
p.nungning
บันทึกการเข้า


tiktokthailand
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 369

เว็บไซต์
« ตอบ #14 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 23:43:17 »

เรื่องนี้เขียนเมื่อประมาณ 3 ปีก่อน เป็นเรื่องของเพื่อนสาวคนหนึ่ง
ข้อมูลส่วนใหญ่ เราเขียนจากความทรงจำ ไม่แน่ใจว่าถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์ไหม?
คงต้องให้เจ้าตัวมาแถลงเอง


ปล. ถึงเพื่อนเจ้าของเรื่อง
ความรัก (ครั้งเก่า) ของเพื่อน เป็นความรักที่สร้างแรงบันดาลใจให้เราได้จริงๆ นะ
ยังจำประโยคที่เคยถามเพื่อนแล้วเพื่อนตอบกลับมาอย่างจับใจได้เลย
"ความรักมันไม่ได้หายไป แต่มันแค่เปลี่ยนรูป"
:)


******************************************


ความเรียงขนาดยาวถึงใครคนหนึ่ง...ซึ่งกำลังเดินทางกลับมา
 
 

 
เมื่อวาน เพื่อนสาวที่รัก โทรมาหา บอกว่า เพื่อนนักเรียนแลกเปลี่ยนกำลังจะกลับมาเยี่ยมเมืองไทย...
 
ฉันเกือบลืมไปแล้วนะเนี่ยว่าเคยรู้จักผู้ชายชื่อ ร็อบ...
 
พี่ ๆ ที่กอง ถามว่า เพื่อนติ๊กหล่อไหม...



 
“เหมือน เจมี่ ฟ็อกซ์ (ดาราผิวสี) นี่เรียกหล่อไหมพี่?” คือคำตอบของฉัน
:p
 

 
 
 
ร็อบ หรือ โรเบิร์ต เป็น อเมริกันหนุ่มผิวสี ผู้มาจากดินแดนถิ่นกำเนิด ไก่เคเอฟซี อย่าง เคนตั๊กกี้
 
เป็นเพื่อนผู้อารมณ์ดี รักดนตรีแจ๊ซ .. และคลั่งไคล้ซอคเกอร์ รวมถึงแมนฯยูเอามาก ๆ
 
แถมพี่ท่านยังชอบผู้หญิงไทย ใครคนนั้นเป็นเพื่อนสนิทฉันเอง...
 
แต่พอผลักดันให้มันเป็นแฟนกันได้ ..มันสองคนก็ไม่เห็นหัวเพื่อนๆ อย่างพวกฉันอีกเลย (เพื่อนใจร้าย)
 
 
 
แต่การแค่ชอบทีมซอคเกอร์ทีมเดียวกัน..ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ฉันจำร็อบ ฝังใจได้ขนาดนี้หรอก..
 
ฉันจดจำร็อบได้แม่นปานนี้ เพราะรู้สึกโดนกับประโยคที่มันเคยบอกเพือนรักของฉัน..
 
ในวันเวลาที่มันกับเพื่อนสาวรักกัน...  เพื่อนสาวนิสัยดีของฉันได้เอ่ยปาก บอก “รัก” ร็อบ  เมื่อใกล้ถึงกำหนดจากลา
 
ร็อบทำหน้าช็อคไปหลายวินาที
 
..ก่อนจะบอกว่า ..แม้มันจะเคยมีแฟนมาหลายคน แต่คำว่ารักคำนี้มันไม่เคยบอกกล่าวใคร
 
เพราะรัก เป็นคำที่ยากต่อการเอ่ยปาก..ทั้งยากต่อการมั่นใจว่ามันได้ก่อกำเนิดในใจเราจริง ๆ
 
(จริง ๆ ร็อบมันแค่พูดว่า Love is a strong word. แล้วทำไมฉันต้องแปลให้ยืดยาวด้วยวะ)
 
 
อาจเป็นเพราะร็อบ มาจากครอบครัวคริสเตียนที่เคร่งครัด
 
หรืออาจเป็นเพราะร็อบมันเป็นอเมริกันบ้า
 
 ..หรืออาจเป็นเพราะอะไรได้อีกล้านแปด...
 
 
 
 
แต่ร็อบเลือกที่จะไม่พูดคำว่า “รัก” กับเพื่อนฉัน...
 
ทั้งที่แววตาของมันที่มองมายังเพื่อนสาว...มีความหมายเท่า
ที่คนที่รักกันจะห่วงใยกันได้...
 
 
 
 
 
เมื่อกำหนดเดินทางกลับใกล้เข้ามา..
 
ร็อบเลือกที่จะไปทบทวนอะไรบางอย่างที่ฮ่องกง...
 
หลายคืน..หลายวัน ที่ทั้งคู่ต้องห่างไกลกัน ก่อนที่เราจะได้เจอร็อบอีกทีที่ดอนเมือง..
 
ในวันเวลาที่เราหลายคนเดินทางไปส่งร็อบกลับประเทศบ้านเกิดจริง ๆ
 
 
 
 
 
 
วันนั้นร็อบไม่ค่อยพูดอะไรมาก..
 
และเพื่อนฉันก็ยังร่าเริง...
 
ทั้งคู่กำลังพยายามเข้มแข็ง..ฉันรู้สึกได้
 
 
ก่อนจากร็อบดึงเพื่อนสาวมากอด ก่อนจะพูดประโยคที่ทำเอาพวกฉันน้ำตาร่วง..
 
ร็อบบอกประมาณว่า..
 
“โลกที่กว้าง และความห่างที่จะเกิดขึ้นนับจากไอ (I) ก้าวขึ้นเครื่องบินไป อาจทำให้ในวันหนึ่งเราสองคนไม่ได้อยู่ร่วมกันอีกแล้ว แต่ไอ (I) ก็อยากได้มีโอกาสมาอยู่ในงานแต่งงานของยู(You) แม้ไม่ใช่ในฐานะคนเคียงคู่ แต่เป็นแค่แขกที่ได้รับการ์ดเชิญก็ยังดี”
 
(but it would be my honor to be there in your wedding, even at least your guest)
 
ก่อนจะยัดกระดาษแผ่นหนึ่งใส่มือเพื่อนฉัน และหันหลังเดินหายวับขึ้นเครื่อง
 
 
 
กระดาษแผ่นนั้น..มีข้อความว่า
 
...หลังจากหลายคืนหลายวันที่ห่างกันในฮ่องกง ร็อบได้ทบทวนอะไรหลาย ๆ อย่างในความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ ก่อนจะพบความรู้สึกหนึ่ง ซึ่งมันไม่เคยแน่ใจในได้มากขนาดนี้มาก่อน...
 
ก่อนจะลงท้ายสั้น ๆ ว่า ความรู้สึกนั้น คือ I Love You…..
 
 
เพื่อนสาวผู้ทำตัวร่าเริงตลอดมา...ร้องไห้ออกมาในทันทีโดยไม่อายใคร
 
 
 
...............
 
ณ วันนี้ ด้วยเหตุผลของชีวิต และโลกที่กว้าง ทั้งคู่ตัดสินใจเปลี่ยนสถานะมาเป็นเพียงเพื่อน
 
แต่ฉันยังรู้สึกได้ถึงสายตาที่ห่วงใย ยามที่ทั้งคู่ลอบมองกัน..
 
อย่างน้อยมันก็อบอุ่นกว่าหางตาที่ไอ้ร็อบมองฉัน และฉันมองมัน (5555)
 
และ กับการที่ร็อบยังเดินทางกลับมาเยี่ยมเมืองไทยได้เกือบทุกปี
 
มันคงมีเหตุผลเบื้องหลังบางประการ..
 
ที่คนนอกอย่างฉัน ...ไม่เข้าใจ
 Cheesy  :)  :)
บันทึกการเข้า
ป้าแจง
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #15 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 23:51:19 »

ต้องรีบไปทำความสะอาดตู้เย็นเดี๋ยวจะกลับมาอ่านนะ
บันทึกการเข้า
tiktokthailand
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 369

เว็บไซต์
« ตอบ #16 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2550, 23:53:44 »

อ้างจาก: "ป้าแจง"
ต้องรีบไปทำความสะอาดตู้เย็นเดี๋ยวจะกลับมาอ่านนะ


ป้าอย่าเพิ่งไป เรามีเรื่องจะเม้าท์ ออนเอ็มเอสเอ็นด่วนเลยป้า!
แบบว่า NOw or Never เลยอ่ะ
บันทึกการเข้า
tiktokthailand
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 369

เว็บไซต์
« ตอบ #17 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2550, 00:06:42 »

อ้างจาก: "ป้าแจง"
ต้องรีบไปทำความสะอาดตู้เย็นเดี๋ยวจะกลับมาอ่านนะ


ป้าแจง
เข้าไปอ่านใน pm ได้เลยนะจ๊ะ
เราส่งเรื่องเม้าท์ๆ ระหว่างเราสองคนไปให้อ่านแล้ว
surpriseeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!!!!
บันทึกการเข้า
ป้าแจง
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #18 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2550, 00:48:39 »

มาอ่านแล้วนะ เราว่ามันถูกต้องเพราะยังจำได้ วันนั้นไปส่งโปร์เหมือนกันหลังจากที่พยายามตีท้ายครัวอยู่หลายเดือนแต่ไม่สำเร็จ เราก็มาตีต่อที่นี้อีกพักหนึ่งแต่ก็ไม่กล้าตีกันซึ้งๆหน้าเพราะมันเป็นถิ่นเค้านะ และแล้วก็ต้องปล่อยเค้าไปอ่ะนะ

ป.ล. มนัสสิ้นปีถ้าแต่งงานต้องรีบเชิญRobล่วงหน้านะ แล้วเราจะควงมอร์แกนไปเอง
บันทึกการเข้า
changnoi
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 64

« ตอบ #19 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2550, 02:20:41 »

บางอย่างคนรอบข้างมีความสุขกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง  แต่เราไม่เห็นจะมีความสุขเลย

บางอย่างเรามีความสุขกับสิ่งนั้น   แต่คนรอบข้างดันมีความทุกข์

ความสุข คือ สื่งที่ตัวเรากำหนดเองหล่ะ  ...
บันทึกการเข้า
มนัช รัดส
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #20 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2550, 06:34:54 »

ป้าติ๊ก เห็นหัวข้อนี้เมื่อคืน แต่เพิ่งว่างมาอ่านตอนเนี้ย อยากบอกว่าแม้แต่ฉันยังน้ำตาไหบเลย....ตอนนี้เรากับร็อบก็ยังคุยกันเรื่อยๆ หลังจากเรียนจบเอก ได้ด็อคมาครอบครองแล้ว เธอก็ตัดสินใจไปเป็น missionary ที่โน้น Peru ไม่อยากจะเชื่อเลย แถมยังชวนยิกๆๆ ให้ฉันไปเที่ยวให้ได้ จะบ้าหรือเปล่า แค่ค่าเครื่องบินอย่างเดียวเงินก็หมดแล้ว..

Host unlimited photos at slide.com for FREE!
Host unlimited photos at slide.com for FREE!

เนี้ยรูปปัจจุบันจาก Peru อ่ะ
บันทึกการเข้า
tiktokthailand
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 369

เว็บไซต์
« ตอบ #21 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2550, 09:58:15 »

เพื่อนร็อบนี่เป็นคนดีเสียสละจริงๆ

เราเคยได้ข่าวเบนจากลาล่า ว่าเบนไปขี่จักรยานทั่วละตินอเมริกา เพื่อหาเงินมาช่วยเหลือกองทุน HIV ของแคลิฟอร์เนีย
2 ปีก่อน เห็นว่าเรียนต่อหมออยู่

แ่ต่ละคน ทำเพื่อประโยชน์ของมนุษยชาติเสียจริงๆ

ปล. ป้าแจง เบนก็เป็นโปรเก่าไม่ใช่เหรอ ชั้นยังจำได้ที่ป้าไปนั่งแอบดูตาเบน ตอนมันเอาผ้ามาซักที่เครื่องซักผ้าใต้หอชายน่ะ
บันทึกการเข้า
ป้าแจง
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #22 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2550, 10:23:08 »

อ้างจาก: "tiktokthailand"
เพื่อนร็อบนี่เป็นคนดีเสียสละจริงๆ

เราเคยได้ข่าวเบนจากลาล่า ว่าเบนไปขี่จักรยานทั่วละตินอเมริกา เพื่อหาเงินมาช่วยเหลือกองทุน HIV ของแคลิฟอร์เนีย
2 ปีก่อน เห็นว่าเรียนต่อหมออยู่

แ่ต่ละคน ทำเพื่อประโยชน์ของมนุษยชาติเสียจริงๆ

ปล. ป้าแจง เบนก็เป็นโปรเก่าไม่ใช่เหรอ ชั้นยังจำได้ที่ป้าไปนั่งแอบดูตาเบน ตอนมันเอาผ้ามาซักที่เครื่องซักผ้าใต้หอชายน่ะ


ป้าติ๊กอัพเดทหน่อยสิ นั่นมันตอนที่เรายังไม่ไ้ด้รู้จักคุณลุงมอร์หรอกนะ
บันทึกการเข้า
ป้าแจง
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #23 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2550, 10:24:27 »

ตอนนี้เบนหัวงูกำลังเีรียนหมออยู่ที่นิวยอร์กจ้ะ เดือนหน้ามอร์แกนจะไปหาพี่แกที่นิวยอร์ก ข้อมูลเราอัพเดทสุดๆ
บันทึกการเข้า
aliena
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #24 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2550, 16:52:57 »

อ้างจาก: "มนัช รัดส"
ป้าติ๊ก เห็นหัวข้อนี้เมื่อคืน แต่เพิ่งว่างมาอ่านตอนเนี้ย อยากบอกว่าแม้แต่ฉันยังน้ำตาไหบเลย....ตอนนี้เรากับร็อบก็ยังคุยกันเรื่อยๆ หลังจากเรียนจบเอก ได้ด็อคมาครอบครองแล้ว เธอก็ตัดสินใจไปเป็น missionary ที่โน้น Peru ไม่อยากจะเชื่อเลย แถมยังชวนยิกๆๆ ให้ฉันไปเที่ยวให้ได้ จะบ้าหรือเปล่า แค่ค่าเครื่องบินอย่างเดียวเงินก็หมดแล้ว..

Host unlimited photos at slide.com for FREE!
Host unlimited photos at slide.com for FREE!

เนี้ยรูปปัจจุบันจาก Peru อ่ะ




อ่านแล้วคิดถึงเรื่องของตัวเองเลย


อันนี้ เขียนเมื่อปีที่แล้ว
กลับมาอ่านแล้วรู้สึกใจหวิวๆ เหมือนกัน


ความรักมักจะทิ้งรอยทรงจำที่สวยงามในใจเราเสมอเนอะ

ไม่ว่ารักนั้นจะหมายถึงการอยู่เคียง
หรือ การอยู่ห่างกันเกินครึ่งฟ้า


..............................................................................

หลายวันมานี้ลมแรง ..

ลมแรงพัดเอากระถางต้นไม้บนระเบียงตกลงไปข้างล่าง

กระถางไปทาง ต้นไม้ไปทาง ..ที่รองกลิ้งหายไปไหนไม่รู้

เมื่อวานเราเพิ่งเก็บรวบรวมชิ้นส่วนได้ครบ

ดีที่ไม่มีอะไรเสียหาย ..เจ้าต้นพลูด่างยังยิ้มเผล่ให้เราเหมือนเดิม

ไม่อยู่ สองอาทิตย์ เจ้าต้นพลูด่างเลื้อยยาวออกมานอกกระถาง เหมือนจะบอกเจ้าของว่า

ไม่อยู่นานเชียวนะ ..เห็นไหม ..เราโตขึ้นเยอะ

..จริง ..

เวลาไม่เคยหยุดนิ่ง ..ต้นไม้ไม่เคยหยุดโต

ทุกอย่างกำลังดำเนินไป ..ไม่ว่าจะช้า หรือเร็ว

ทุกอย่างไม่เคยหยุดนิ่ง ..

จากวันนั้นถึงวันนี้ ..เกือบเจ็ดเดือนแล้ว ที่คุณสายลมพัดผ่านเข้ามาในชีวิตเรา

หอบลมเย็นเข้ามาในบางวัน

และลมอบอุ่นในบางคืน ..

ความสัมพันธ์ของเรา จากร้อนแรงโหยหา

กลายมาเป็นความเย็น ..ความนิ่ง

คุณสายลมกลายเป็นเพื่อน ..เป็นคนที่เข้าใจเราอย่างที่สุด

กระทั่งวันนี้ ..ที่เราเอ่ยปากบอก เรื่องความสัมพันธ์ครั้งใหม่กับใครอีกคน

ผู้ชายอีกคนที่กุมมือเราไว้นุ่มนวล

และขอยืนอยู่ข้างๆเรา

ขอเป็นคนคนหนึ่งที่อยู่ในชีวิตเรา ..

จับต้องได้และมีเลือดเนื้อ

เราเองก็คิดว่า ถึงเวลาแล้ว ..ที่ต้องมีใครสักคนมาอยู่ข้างๆ ..

เรารู้ว่าคุณสายลมอาจจะรู้สึกเจ็บปวด ที่เรารับใครอีกคนเข้ามา

แต่เราไม่สามารถปิดบังความจริงได้ ..

..และคุณสายลม

ก็ยังเป็นคุณสายลมผู้แสนดี ..ที่ยังยิ้ม แม้จะรู้ว่าเรากำลังจะมีใครอีกคน

"i just want you to be happy.. whatever you do that please your soul..
makes me happy.. and if you feel you need to be with this boy as a boyfriend .. then i am happy for you...
... but only know I inspire you.. as you do to me.
i am only happy you have a place in your heart for what we share/
lot of love"

patrick'


"..of course .. special muse..
as long as there are stras in the heavens above ..
there will aways be a poet with his muse..
as for understanding... always feel free to ask me anything..

i respect and admire your open and honestness...
as for our destiny.. aww in the hands of fate time and our sunshine...
as it shall burn bright in your creative nights..
lighting up your soul... "

"i just want you to be happy.. as for i am happy for you..
i only want you to fullfill what is right for you.
deep feelings with hold for one another..
your smile like the moon.. bright and shiny..
your tears like a a river cleansing my soul..
a reflection of the love you show.

just know you can ask me anything.. and tell me all that you wish..
im an open book with you.. im a dream within the days of your nights
that carry you where ever you want to go... "

บางที เราสองคนอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อกอดเกี่ยวด้วยเลือดเนื้อและร่างกาย

ตื่นขึ้นมามองตากันในทุกๆเช้า

กอดรัด..โอบเอว หรือเป็นเจ้าของกันและกัน

เราทำได้เพียงรักกันด้วยหัวใจ

รักและปรารถนาดี

รักแบบไม่มีเงื่อนไข

เราทำได้เท่านี้..

. . . . . . . . . . .. . .

ฉันจะเก็บคุณไว้ในหัวใจฉันเสมอ ..สายลมของฉัน

ฉันสัญญา .
บันทึกการเข้า
  หน้า: [1] 2 3 4  ทั้งหมด   ขึ้นบน
  
กระโดดไป:  

     

สมาคมนิสิตเก่าหอพักนิสิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มวลสมาชิกสมาคม คณาจารย์ และนิสิตเก่าทุกคน ขอน้อมเกล้าถวายความอาลัย  พระผู้เสด็จสู่สวรรคาลัย ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ <;))))><