+ + + ซีมะโด่งทัวร์ คุนหมิง ต้าลี่ ลี่เจียง แชงกรีล่า + + +

ซีมะโด่งทัวร์ คุนหมิง ต้าลี่ ลี่เจียง แชงกรีล่า ระหว่างวันที่ 15-21 เมษายน 2555 มีสมาชิกร่วมทีมซีมะโด่งทัวร์ 28 คน นำทีมโดย หลิว-สุรศักดิ์ เพชรวิสัย เภสัช-RCU14 และพี่ปิ้ง-ศ. พล ต.ต. ดร. เกียรติพงษ์ มีเพียร บัญชี-RCU07 ให้บริการเดินทางโดยบริษัทรุ่งทรัพย์ ฮอลิเดย์ แทรเวิล จำกัด ไปโดยสายการบินไชน่าอีสเทิร์นแอร์ไลน์

1

ขอเชิญเปิดฟังเพลงที่คลิปข้างล่าง

<a href="http://www.youtube.com/watch?v=4UlZyuFiGks" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=4UlZyuFiGks</a>

รูปภาพวันนี้ >> ขอนำเสนอเพียง 48 รูปก่อน เพื่อเป็นการชิมลาง เพราะช่วงนี้เป็นช่วงกำลังคัดเลือกรูปภาพ รูปภาพที่ถ่ายมาก็เยอะพอสมควร จะนำลงโพสต์ทั้งหมดคงไม่ได้

ข้างบนมีรูป 48 รูปใช่ไหม? คัดมาจากรูปภาพราว ๆ 300 รูป รูปทั้งหมดที่ถ่ายมา ผมเองก็ยังเปิดดูรูปไม่ทั้งหมด ณ วันนี้ คงจะต้องใช้เวลา แต่จะพยายามทำรูปภาพต่อไปทุก ๆ วันครับ ตั้งใจเอาไว้ว่า คงจะได้รูปภาพประมาณ 1,000 รูปเศษ ๆ เป็นรูปขนาดไซส์ L ทั้งหมด ก็จะไรท์ใส่แผ่น DVD ส่งไปให้สมาชิกซีมะโด่งทัวร์ ทางไปรษณีย์ และจะมอบให้ทางกรรมการสมาคมด้วย

หากสมาชิกซีมะโด่งทัวร์ท่านใด ยังไม่เจอรูปตัวเองในตอนนี้ ต้องขออภัยนะครับ แต่น่าจะมีรูปอยู่บ้างในกล้องของผม ตอนนี้ผมก็ยังไม่ทราบว่าจะมีครบทุกท่านหรือไม่ เพราะเกรงใจที่จะเข้าไปขอถ่ายรูป

พี่ปิ้ง พี่ชายที่สมาร์ทและแสนดี บอกผมว่า “นภ ส่งแผ่นไปให้พี่ก็แล้วกัน เดี๋ยวพี่จะช่วยเขียนโน่นนิดนั่นหน่อยให้รูปของนภเอง” --- ขอขอบคุณพี่ปิ้งมากๆ ครับพี่

ท่านใดหากมีรูปในกล้องของตัวเอง ขอเชิญนำมาร่วมกันโพสต์ในกระทู้นี้นะครับ ไม่ต้องไปแยกโพสต์ที่กระทู้อื่นหรอกครับ อ้อ หากมุมถ่ายซ้ำกัน ก็ไม่เป็นไรนะครับ สนุกสนานดี จะได้เห็น จะได้เก็บความทรงจำของซีมะโด่งทัวร์ คุนหมิง ต้าลี่ ลี่เจียง แชงกรีล่า ได้อย่างเต็มตา อิ่มใจ

หากโพสต์ไม่เป็น วานลูกหลาน วานเพื่อน ทำให้แทนก็ได้ หรือหากอยากจะเขียนเล่าอะไร จะเป็นข้อมูล ความรู้สึก ข้อความขำขำ ก็สามารถกระทำได้เต็มที่นะครับ

ทุกท่าน รอ อ่านอยู่ใช่ไหม?

.. ถั่ว ต้ม ค๊า!!

สวัสดียามเย็นครับ.. พี่สิน และพี่น้องทุกท่าน

ขออนุญาตตามเที่ยว... คุนหมิง ต้าลี่ ลี่เจียง แชงกรีล่า ด้วยคนนะครับ

เข้ามาขอชมภาพด้วยคนครับ พี่สิน

บั้นท้าย .....เอ้ย เบื้องหลังตากล้อง

สัญญารักหนุ่มสาว

ตามมาชมด้วยค่ะ...พี่นพสิน ..ภาพพอร์ตเทรดของพี่ยังงดงามเช่นเคยค่ะ..

รอฟังเรื่องเล่าด้วยค่ะ...

รูปเจดีย์สามองค์ #34 สวยมากๆค่ะ

สวยจริงๆ ครับ

เจดีย์ 3 องค์ หรือภาษาจีนเรียก ซานถ่า เป็นสัญลักษณ์ของเมืองต้าลี่ โดดเด่นและงดงามริมทะเลสาบเอ๋อไห่ ประกอบด้วยเจดีย์สีครีมอ่อน 3 องค์ ซึ่งมีอายุ 1,000 ปีเศษ

โดยองค์กลาง มีความสูง 70 เมตร สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ถัง รูปทรงมีลักษณะเดียวกับเจดีย์ที่เมืองซีอาน

ส่วนสององค์เล็กที่ขนาบข้าง สร้างขึ้นในภายหลังในสมัยราชวงศ์หยวน อันเป็นช่วงที่พุทธศาสนาได้รับความนิยมสูงสุดในประเทศจีน

เมื่อปี ค.ศ. 1978 ได้มีการบูรณะเจดีย์ทั้ง 3 องค์ และค้นพบโบราณวัตถุสมัย ค.ศ.ที่ 7 -10 จำนวนกว่า 600 ชิ้น

อ้อ ซานถ่า ตอนนี้ทางรัฐบาลจีน เขาห้ามนักท่องเที่ยวขึ้นไปชม อดีตเคยให้ขึ้น เพราะขณะนี้เก่ามาก ๆ กลัวโบราณสถานจะเสียหายนั่นเอง

49

แถวๆ เจดีย์ 3 องค์ คิดว่าคงจะไม่ใช่วัด หากจะไปไหว้พระพุทธรูปในวัด จะต้องนั่งรถกอล์ฟขึ้นไปบนภูเขา ขึ้นไปอีกราว 15 นาที จะเดินขึ้นภูเขาไปก็ได้ แต่พวกเราชาวซีมะโด่งทัวร์ต้องการความสะดวกสบายก็เลยนั่งรถกอล์ฟกันทุกคน (ค่าบริการคิดรวมไปแล้วก่อนเดินทาง) วัดชื่ออะไร จำไม่ได้ครับ แต่มีรูปภาพที่วัด อยู่ที่หมายเลข #38 - #48

ขอเพิ่มอีกรูป
50

เมืองต้าลี่ เป็นเขตปกครองตนเอง (คงจะคล้ายๆ เทศบาล) อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศจีน อยู่ในมณฑลยูนนาน ระหว่างทะเลสาบเอ๋อไห่กับภูเขาฉางซาน เมืองต้าลี่มีชนกลุ่มน้อยอาศัยอยู่กว่า 20 ชนเผ่า

ดั้งเดิมชื่อ หนันเจ้า (ค.ศ.738-903) หรือที่คนไทยรู้จักในนาม อาณาจักรน่านเจ้า ต่อมาชนชาติไป๋ เข้ามาปกครองต่อ และสถาปนาเป็นอาณาจักรต้าลี่ (ค.ศ. 937) และภายหลังก็ถูกกองทัพของกุบไลข่านทำลายลงในปี ค.ศ. 1253

แต่ร่องรอยของอารยธรรมเก่าแก่ของต้าลี่ ก็ยังคงปรากฏให้เห็นจนถึงทุกวันนี้ อย่างหนึ่งก็คือ ซานถ่า นี่เอง

51

ซานถ่า อยู่ที่เมืองต้าลี่ เมืองต้าลี่ เป็นเมืองที่สองที่ทัวร์ซีมะโด่งไปเที่ยว

เมืองแรกเป็นเมืองโบราณ อยู่ระหว่างเส้นทางจากคุนหมิงไปเมืองต้าลี่ ชื่อเมืองอะไร โอ้ จำไม่ได้อีกแล้ว รูปภาพที่ผม กด ถ่าย ที่เมืองแรก อยู่ที่รูป #13 - #28

อ้างถึง คุณอี๊ด - supanee ... รูปเจดีย์สามองค์ #34 สวยมากๆค่ะ

อ้างถึง คุณป๋อง - suriya2513 ... สวยจริงๆ ครับ

ใช่ ครับ สวย

52

สวยมาก

53

สวยจริง ๆ

54

สวัสดีค่ะ พี่สิน และพี่ๆ ทุกๆ คน

เข้ามาดูภาพ ด้วยความคิดถึง คุนหมิง ต้าหลี่ ลี่เจียง ที่เคยไปเยือนค่ะ

โดยเฉพาะทะเลสาปเอ๋อไห่ วัดเจดีย์สามองค์ กำแพงเมืองต้าหลี่ เมืองเก่าลี่เจียง บึงมังกรดำ และยอดเขาหิมะมังกรหยก ที่ว่านเคยเกือบเอาชีวิตไปทิ้งไว้ที่นี่ เมื่อสามปีก่อนค่ะ ^^"

	อ้างถึง	ข้อความของ ว่าน เมื่อ 23 เมษายน 2555, 23:22:52
สวัสดีค่ะ พี่สิน และพี่ๆ ทุกๆ คน เข้ามาดูภาพ ด้วยความคิดถึง คุนหมิง ต้าหลี่ ลี่เจียง ที่เคยไปเยือนค่ะ โดยเฉพาะทะเลสาปเอ๋อไห่ วัดเจดีย์สามองค์ กำแพงเมืองต้าหลี่ เมืองเก่าลี่เจียง บึงมังกรดำ และยอดเขาหิมะมังกรหยก ที่ว่านเคยเกือบเอาชีวิตไปทิ้งไว้ที่นี่ เมื่อสามปีก่อนค่ะ ^^"

ขอบคุณนุ้งว่าน ที่เข้ามาเยี่ยมและฝากรอยยิ้มไว้

รูปข้างล่าง คนมุงดูกันมาก หามุมถ่ายยาก
และต้องรีบถ่าย(ไม่ใช้แฟลช) ไม่งั้นคนบัง เลยได้มาแบบไม่ชัด
เดาว่าเป็น น้ำตาลชิ้นแข็งๆ ไว้ แทะ เล่น
ลวดลายเป็นนกยูง สวยทีเดียว
เขาวาด น้ำตาลที่เป็นของเหลวบนแผ่นโลหะแบน ๆ เป็นลวดลาย
พอน้ำตาล แข็ง ก็ยกขึ้นมา ขาย

ตรงนี้ พี่สินแค่เดินผ่าน ไม่ได้หยุดยืนมอง
กลัวจะพลัดหลงกับเพื่อน ๆ เดี๋ยวจะกลับโรงแรม ไม่ถูก

55

ติดตามชมภาพสวย สวย หลั่นล้า

ในฐานะสมาชิกทัวร์ และ FC พี่สิน

ออกมาจาก ซานถ่า มีสินค้าแนวนี้วางขาย

56

มีนับสิบแผง พวกเราหลายคนซื้อขึ้นมาทานกันบนรถ
ขายราคาประมาณ ครึ่งกิโล 15 หยวน (75 บาท)
เป็นสินค้าที่นับว่ายังใหม่ รสชาติดี

57

ผลไม้ก็มีวางขาย วางใกล้กับพื้น และบางแม่ค้าหิ้วตะกร้าเดินเร่ขาย
แต่เท่าที่สังเกต ผลไม้จะไม่ค่อยสดเท่าไหร่
ไม่ว่ากล้วย ส้ม แอปเปิ้ล

58

พวกเรา ซีมะโด่งทัวร์ 28 คน นับไกด์อีก 2 คน ก็เป็น 30 คน
รถที่ให้บริการ นั่งกันแบบหลวมๆ ที่นั่งแถวหลังๆ จะว่างคนนั่ง
น้องเล็ก คนสวยในสามโลก ไกด์จีนจากสิบสองปันนา
คอยบอกพวกเราให้กางพนักแขน ไม่งั้นจะขอปรับ 10 หยวน (50 บาท)

59

กำแพงโบราณเมืองต้าลี่
ในรูปภาพ ไม่ใช่พวกเรา เพราะผมเดินถอยหลังออกมาถ่ายรูป ซะ ไกล
พวกเราซีมะโด่งทัวร์ เดินผ่านประตูกำแพงเข้าไปแล้ว

60

รูปแบบกำแพงแบบนี้ สร้างมานานนับ 1,000 ปี
ก่อนสมัยสุโขทัยเสียอีก
สมัยโน้น ไว้ใช้ป้องกันข้าศึก

61

พอเดินเข้าประตูกำแพงเมืองเข้าไป
ก็เป็นแหล่งค้าขายสินค้าให้กับนักท่องเที่ยว
มีผู้คนเดินกันเยอะแยะ

สินค้าอย่างหนึ่งที่มีนับสิบๆ ร้าน คือ ทำเครื่องเงินขายกันตรงนั้น
ทำเป็นกำไล ป้ายชื่อ เป็นต้น

62

ตรงนี้ มีร่มไม้ และมีม้านั่ง

63

ของกินเล่น

64

ถ่ายย้อนไปทางประตูกำแพงเมือง
ข้างใน เขาจัดให้นักท่องเที่ยวเดิน ก็เลยไม่มีรถวิ่ง
รถบัสของพวกเราจะจอดไกล
จอดห่างจากประตูเมือง โดยใช้เวลาเดินราว 10 นาที

65

ข้างใน มีหน่วยงานราชการ มั๊ง?
ผมเองไม่รู้ เพราะเดินคนเดียว และไม่รู้ภาษาจีน

66

มีที่แห่งหนึ่ง บริเวณกว้าง
อาจจะเป็น พิพิธภัณฑ์ แต่ผมไม่ได้เดินเข้าไปชม
กลัวว่าหากเข้าไป จะถ่ายรูปไม่ได้

67

ใช้เวลาที่มีอยู่ ถ่ายรูปบริเวณภายนอก

68

กลับมาที่รถบัส มีแผงลอย กางร่ม ขายผลไม้มากมาย

71

ส้มลูกเล็กๆ ชนิดนี้ คุ้นลิ้น

72

เคยอ่านเจอ ว่ามีมะม่วงผลสีแดง
ตอนอ่านเจอ ก็ยังนึกไม่ออก เพราะบ้านเรา มี อกร่อง น้ำดอกไม้
อ้อ อย่างนี้นี่เอง
รสชาติอย่างไร? ใครทราบช่วยคอมเมนต์บอกด้วย

73

มีผลไม้อีกอย่างที่มีขายทุกร้าน หรือทุกแม่ค้า ใส่ตะกร้าเดินเร่ขาย
เป็นผลไม้สีแดงๆ คืออะไร? รสชาติอย่างไร? ผมก็ไม่รู้ครับ

74

เมืองต้าลี่ มีชนเผ่าไป๋ อาศัยอยู่มากมาย
เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม จะมีสีขาวเป็นหลัก
แม้แต่บ้านเรือนก็มีโทนสีขาว

75

คิดถึงกำแพงเมืองต้าหลี่มากมายเลยค่ะ เคยไปซื้อกระโปรงสีเขียวลายนกยูงจากที่นี่ ยังติดใจ แต่วันที่ว่านไป ฝนตกหนัก แงๆ

หลายๆ บ้าน จะมีการวาดภาพบนฝาผนังบ้านด้วย
สวยดี

76

รถบัสนำพวกเราไปยังเมืองโบราณลี่เจียง เป็นเป้าหมายต่อไป
ระหว่างทาง รถจอดแวะห้องน้ำ
ต้องจ่ายค่าบริการ แต่ไม่แพง คนละประมาณ 2 บาท มั๊ง?
ผมไม่มีโอกาสจ่าย
คุณจิว จากรุ่งทรัพย์ ฮอลิเดย์ แทรเวิล ช่วยจ่ายให้พวกเรา

แถวนี้ คงจะยังเป็นที่อยู่ของชนเผ่าไป๋ เพราะบ้านเรือนยังโทนสีขาว

77

ถนนบางช่วงมี 2 เลน
ตรงนี้ เป็นช่วงที่รถคันอื่นประสบอุบัติเหตุ

78

ขับรถกัน ไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่

79

มอเตอร์ไซค์เมืองจีน ไม่เปิดไฟ ไม่ใส่หมวกกันน๊อค
ขี่ และขับ เลนขวา

80

ไฟฟ้าสาธารณะริมถนน จีนนำพลังงานแสงอาทิตย์มาใช้

83

ถึงแล้ว เมืองโบราณ ลี่เจียง

84

โรงแรม แกรนด์ ลี่เจียง จัดอาหารค่ำเป็นอาหารไทย ต้อนรับคณะซีมะโด่งทัวร์
ทราบว่า เจ้าของโรงแรมที่เซ้งโรงแรมมาจากเจ้าของคนจีน
ชื่อ สนธิ ลิ้มทองกุล

ไม่กล้ารบกวน ถ่ายรูปอาหารไทยมื้อนี้
เกรงใจความหิว
อิ่มแล้ว ก็เล็งถ่ายขวดเบียร์
โห โต๊ะนี้ เบียร์ไม่พร่อง

86

อิ่มอาหาร ก็เป็นเวลาอิสรเสรีของพวกเรา
ใครใคร่เดิน ใครใคร่ซื้อ ใครใคร่เต้น ใครใคร่นอน ก็ตามความสมัครใจ

ไกด์บอกให้เดินไปและเดินกลับเส้นทางเดิม
สังเกตอีกอย่าง ขาไป เดินตามน้ำในคลอง
ส่วนขากลับ เดินทวนน้ำในคลอง
ไกด์บอกว่า ก็จะกลับมาโรงแรมได้
และเผื่อพลัดหลง ขอให้พวกเราติดนามบัตรของโรงแรมไปด้วย

87

คลองเล็กๆ ในเมืองลี่เจียง

90

เนื้อที่ของเมืองลี่เจียง
ในตอนแรก ผมเองก็ประมาท นึกว่าเล็กๆ แป๊บเดียวก็คงจะเดินทั่ว
แต่พอเดินเท้าจริงๆ นอกจากคนจะเยอะมากแล้ว
ยังมีทางซอกทางซอย อีกมากมาย อีกมากมาย กว้างมาก

สุดท้าย ก็งง ว่า เดินออกมาจนถึงไหนแล้ว
ตอนนั้น เดินห่างจากเพื่อน ๆ

คือเกรงใจ ไม่อยากจะให้เพื่อน ๆ รอ
เพราะการถ่ายรูปโดยไม่ใช้แฟลช แต่ละรูปจะต้องใช้เวลานาน
จึงบอกให้เพื่อน ๆ เดินเที่ยวนำหน้าไปก่อน
เดี๋ยวจะตามไป

เดินเท้าตามเพื่อนไปเรื่อยๆ ราว 40 นาที
โอย ทางมันเยอะเหลือเกิน
ลำคลองที่จะให้สังเกตเห็น ก็ไม่เห็นมี

91

พื้นถนนที่ให้เดินก็เป็นแบบนี้
เป็นถนนคนเดิน ที่ไม่มีรถวิ่ง แต่พื้นถนนไม่เรียบ

93

บังเอิญว่า ผมได้พักอีกโรงแรมหนึ่ง ชื่อโรงแรม Old Lijing ไม่ใช่ Grand Lijiang
ก็เลยไม่ได้นำนามบัตรของโรงแรมมา

ท้ายสุดแล้ว พอเริ่มรู้เส้นทางกลับ
คุณพระ ต้องเดินเท้ากลับ ราว 3 กิโลเมตร

94

ประสบการณ์ตรง ขอเล่าเป็นเกร็ดแทรกไว้

เหตุการณ์ตอนหัวค่ำ ตอนที่ยืนถ่ายรูปไม่ไกลจากเพื่อน ๆ
คนเยอะครับ และมีคนมองมาที่กล้องถ่ายรูปของผมกันหลายคน

แต่มีอยู่ 3 คน อายุราว 30-40 เดินตาม !!!
และมองมาที่เป้ของผมบ่อยๆ
เป้ จะพาดอยู่บนหลังของผม
อา !! ท่าจะไม่ดี
เลยมองตาเขา ผมมองทั้ง 3 คน
เขาก็หลบตา หันไปมองทางอื่นทันที
พอผมย้ายจุด ที่จะถ่ายรูป
เขาก็เดินตาม มาอยู่ใกล้ ๆ อีก

รอบนี้ จึงบอกกับเพื่อน ตั้ง-ศิริชัย ว่า
“คนพวกนี้ มองมาที่เป้ของผม บ่อยจัง”
ตั้ง-ศิริชัย ก็ช่วยจ้องตาเขา ร่วมกับผม

เออ แล้วทั้งสามคนก็หลบหายหัวไปเลย

รูปข้างล่าง ถ่ายตอนดึก ก่อนจะเข้าห้องพัก
นักท่องเที่ยวน้อย เลยถ่ายได้ง่าย

95

ขอเล่าต่อ อีกนิด

ตอนที่หลงทาง เดินอยู่คนเดียว ไม่มีเพื่อน
กำลังหาทางเดินกลับโรงแรม
ตอนนั้น ปอด เล็กน้อย อุ อุ เพราะมีนักท่องเที่ยวเดินกันน้อย เพราะดึกแล้ว
แต่ เลนส์ในเป้ มันแพง เลข 6 หลัก
ผมพยายามเดินกลับมา พร้อมๆ กับนักท่องเที่ยวกลุ่มอื่น ๆ
หากเขาแวะซื้อของ หรือแวะดื่ม
ผมก็จะรีบมองหานักท่องเที่ยวกลุ่มใหม่ ที่กำลังเดินกลับ

อย่างไรก็ตาม ในบางช่วงที่เดินคนเดียว
ผมสังเกตว่า มีหนุ่มจีนคนหนึ่งเดินตาม ท่าทางแบบคนจรจัด
เดินตามมาเรื่อยๆ นับร้อยเมตร
พอผมหยุด เขาก็หยุด
โชคดี ที่ผมรีบเดินเข้าหน้าร้านที่มีแสงไฟ แล้วหยุดรอท่าที
รอจนเห็นว่าเขาไปที่อื่นแล้ว จึงรีบเดินกลับโรงแรม

อาคารไม้ ชั้นสามหรือชั้นสี่(ไม่แน่ใจ) ที่มีหน้าจั่วด้านขวา นั่นละ โรงแรม Old Lijing
ในอดีต บริเวณทั้งหมดนี้ เป็นสวนฤดูร้อนของเจ้าเมืองลี่เจียง

เห็นว่าเหตุการณ์สงบ และไร้ผู้คน ก็เลยหยุด เพื่อถ่ายรูป
เห็นวงโค้งสีขาวๆ ทางขวามือใช่ไหม?

96

สัญลักษณ์ ของเมืองลี่เจียง
ใครมาถึงเมืองนี้ จะต้องถ่ายรูปที่นี่
เป็นกังหันน้ำในลำคลอง

วงใหญ่ วันนี้หยุดหมุน สงสัยเพราะน้ำในลำคลองมีน้อย
แต่วงเล็กยังหมุนไปเรื่อยๆ ช้าๆ

97

เมืองลี่เจียง ได้รับการขึ้นทะเบียนจากองค์การยูเนสโกให้เป็นมรดกโลก เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2540 (15 ปีมาแล้ว) และในพ.ศ. 2550 เมืองลี่เจียง ได้รับการคัดเลือกให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวดีเด่นทางวัฒนธรรมของประเทศจีน

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A5%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87

98

กลับถึงห้องพัก ราวเที่ยงคืนเศษ แบบเมื่อยขามาก
เพราะต้องเดินไกลตั้งแต่ประมาณ 2 ทุ่มถึงเที่ยงคืน
และต้องเดินขึ้นห้องพัก ซึ่งอยู่สูงจากพื้นดินราว 10 เมตร ไม่มีลิฟท์

เหตุที่ต้องมาพักที่ โรงแรม Old Lijing
แยกออกมาจากกลุ่มใหญ่ ซึ่งพักอยู่ที่โรงแรม Grand Lijiang ซึ่งมีลิฟท์
เพราะห้องพักที่ Grand Lijiang ไม่พอพัก
ทุกกรุ๊ปที่จองมาพักที่โรงแรม Grand Lijiang
รวมทั้งคาราวานมอเตอร์ไซค์ จากประเทศไทย
จะต้องแบ่งคนออกมากรุ๊ปละประมาณ 2 ห้อง ออกไปพัก ณ โรงแรมอื่น

ตอนช่วงมาเช็คอิน ที่ โรงแรม Old Lijing
พนักงานจะช่วยยกกระเป๋าเดินทางของพวกเรา 1 คนต่อ 1 กระเป๋า
ยกขึ้นไปที่ห้องพักให้ แล้วเราก็จะให้ทิปเขา ประมาณ 5-10 หยวน
ลำพังพวกเรากันเอง คงจะยกกันไม่ไหว เพราะอยู่สูงมาก
แค่เดินตัวเปล่า หากเดินรีบๆ หน่อย ก็หอบแล้ว

ลืมบอกไป
เมืองลี่เจียง เป็นเขตอาศัยของชนเผ่า หน่าซี ไม่ใช่ชนเผ่า ไป๋ แบบเมืองต้าลี่
รูปลักษณ์ของบ้านพักอาศัยของเมืองลี่เจียง ก็แตกต่างจากเมืองต้าลี่ ..ได้สังเกตเห็นไหม?

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%8B%E0%B8%B5

99

ข้อมูลอีกอย่าง

คุนหมิง อยู่สูงจากระดับน้ำทะเล ประมาณ 1,900 เมตร
เมืองต้าลี่ อยู่สูงจากระดับน้ำทะเล ประมาณ 2,200 เมตร
เมืองลี่เจียง อยู่สูงจากระดับน้ำทะเล ประมาณ 2,300 เมตร
เมืองจงเตี้ยน อยู่สูงจากระดับน้ำทะเล ประมาณ 3,000 เมตร

(ดอยอินทนนท์ ยอดเขาที่สูงที่สุดของไทย อยู่สูงจากระดับน้ำทะเล 2,565 เมตร)

และซีมะโด่งทัวร์ ทริปนี้ พวกเราทุกคน จะขึ้นไปสู่จุดที่สูงจากระดับน้ำทะเล ประมาณ 4,506 เมตร

โปรดติดตามตอนต่อไป

100

ติดตามชม...

พี่สินคะ... สวยทู๊กรูป เลยยย.. ค่ะ หึหึ

มาติดตามค่ะ
รูปสวย เล่าละเอียดน่าสนุก
ขอบคุณ ที่นำมาแบ่งปันค่ะ

ขอบคุณตูมมี่ ขอบคุณเอมอร ที่กรุณาฝากรอยยิ้มไว้ให้

อ๊ากกกกส์ นึกว่าอยู่คนเดียว นึกว่าไม่มีคนเข้ามา

ตูมมี่ โพสต์รูปเป็นนี่
แล้วทำไม ไม่โพสต์รูปจากกล้องของตูมมี่บ้างล่ะ?
มีรูป นำรูปมาโพสต์กันเถอะ
อย่าให้พี่สิน ทำเพียงคนเดียว

ใครมีข้อมูล ใครมีความประทับใจ ใครมีเรื่องขำขำที่จำได้ที่มีการเล่ากันในรถบัส
อยากให้ช่วยนำมาโพสต์รวมเอาไว้

นะ ก๊ะ

ภาพทุกภาพ สวยมาก ฝีมือเยี่ยมจริงๆครับ พี่นภ

ขอบคุณครับ สมชาย
เสียดาย สมชายไม่ได้ไปด้วยกัน รู้ข่าวชวนกันไป ใช่ไหม?
อยากบอกว่า "คิดถึงทั้งสองคน"

เช้าวันใหม่ ตื่นขึ้นมาก็เล็งถ่ายรูปเลย
อิ อิ แต่แปรงฟันแล้วนะครับ
ตอนนั้น แก้ว-ปรีชา เข้าไปอยู่ในห้องอาหาร (พักร่วมกันแทบทุกทริป)
แก้ว-ปรีชา ทานอาหารเช้าได้ ผมไม่ค่อยถนัด
ไม่รู้ไง เห็นอาหารเช้าแล้ว ไม่รู้สึกหิว

101

โรงแรม Old Lijiang เป็นโรงแรมอยู่สูง ระดับชั้นที่ 4 ของโรงแรมทั่วไป
วิวก็เลยพิเศษ
มุมที่ถ่าย เมื่อคืนผมก็ยืนอยู่บริเวณนั้น แล้วเล็งขึ้นมา
หากใครจำรูปได้ เมื่อคืนก็มีต้นไม้อยู่ในรูป

102

ซีมะโด่งทัวร์ ไปเที่ยวที่อุทยานน้ำหยก

103

เป็นสถานที่ท่องเที่ยว ระดับเกรด AAAA ของ ลี่เจียง

104

รอบๆบริเวณ มีต้นไม้หลากหลาย

105

ไม่ใช่ รูปปั้นเจ้าแม่กวนอิม
เป็นรูปปั้นสีทอง ลักษณะเป็นแนวสัญลักษณ์บางอย่าง ของชนเผ่า หน่าซี

รูปนี้ ลองปรับสีของไวท์บาลานส์

106

มีสัตว์หลายชนิด รวมทั้ง งู ที่รอบกระโปรง
ผมไม่ค่อยเข้าใจความหมาย
ใครรู้ ขอตัวช่วย ช่วยคอมเมนต์บอกด้วย

107

อากาศดี สดชื่น ไม่ร้อนและไม่หนาว

108

รูปต่อจากนี้ ปรับสีไวท์บาลานส์ เป็น สีปกติ

110

มาด 4 พระเอกแห่งขุนเขา

111

จามรี มีให้นั่งเช่าถ่ายรูป
ช่วงที่ พี่ดวงตาขึ้นนั่ง ขออภัยครับ ไม่เห็น เลยไม่ได้ถ่ายรูปไว้

112

ปลาคาร์ฟในสระ มีนับร้อยตัว

113

จากนั้นเดินทางไป ภูเขาหิมะมังกรหยก

114

ภูเขาหิมะมังกรหยก เป็นสถานที่ท่องเที่ยว ระดับเกรด AAAAA ของ ลี่เจียง

116

ภูเขาสูงมาก
อีกไม่นาน พวกเราจะขึ้นไปสูดอากาศ รับลมหนาวบนนั้น

117

ตูมมี่ กับ โอ๋ง

118

โอ๋ง กับ ตูมมี่

119

ซีมะโด่งทัวร์ สวัสดี

120

พวกเรารักกลมเกลียวกัน ตามประสาน้องพี่

121

น้องเล็ก ฉายาน่ารักที่สุดในสามโลก ไกด์จากสิบสองปันนา
อายุ 28 ปี ยังโสด เธอเคยมาเรียนภาษาไทยที่คลอง 6 ธัญบุรี
เธอบอกว่า ยังไม่มีโอกาสมาเห็นจุฬาฯ
เคยเห็นก็แต่ อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ

122

ตั้ง ตูมมี่ โอ๋ง

123

ตูมมี่

(ขออภัย ผมไม่ค่อยได้ถ่ายรูปท่านอื่นๆ ไม่รู้ว่าแต่ละท่าน อยู่แถวไหน ?)

125

หลายท่าน นั่งสบายๆ อยู่แถวนี้

127

คนสวย ทั้งนั้น

128

พี่ดวงตา RCU 04
อดีตหัวหน้าอาจารย์ภาษาไทย โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา

129

คุณเน็ก อดีตผู้บริหารธนาคารใหญ่
มือกล้องคนเก่ง ของชาวซีมะโด่ง

130

น้องพี่สีชมพู .. ตูมมี่ RCU20 กับ พี่พชรพร RCU02
ปีที่เข้า ตัวเลขผกผันกัน

132

ขึ้นเคเบิลคาร์กันแล้ว
คันนี้ นั่งไป 6 คน

134

ถ่ายย้อนกลับไปข้างล่าง

135

สุดทางเคเบิลคาร์

137

บางคนเช่าเสื้อกันหนาว ก่อนจะขึ้นบนภูเขา
สีแดงๆ ทั้งหลายนั่นละ

138

ใครชอบหนาว สามารถเดินเท้าบนสะพานไม้ ขึ้นไปรับลมหนาวด้านบนได้อีก

139

มุมนี้ อยู่นอกรั้วกั้น
ต้องปีนข้ามรั้ว แล้วเดินบนหิมะขึ้นเนิน

143

ตั้ง-ศิริชัย ช่วยถ่ายให้
โดยยืนถ่ายจากภายในรั้วกั้น

144

จะว่าไป หากเดินช้าๆ ระมัดระวัง
เดินบนหิมะปีนขึ้นไป ก็ไม่ลื่นเท่าไหร่
คิดว่าสามารถเดินกันได้ทุกคน หากกล้าสักหน่อย

145

เปลี่ยนช่างภาพ ตั้ง-ศิริชัย ขึ้นไปยืนบ้าง
พวกเราแข็งแรง ไม่ค่อยมีใครต้องใช้กระป๋องออกซิเจน

146

ถอยหลัง ถ่ายให้เห็นรั้วกั้นด้วย

147

แก้ว-ปรีชา หนาวขนาดไหน มาดก็ยังเท่

151

ตั้ง-สัมฤทธิ์ และขวัญชีวิต-น้องรุ้ง

152

ตั้ง-ศิริชัย จากสิงห์บุรี

153

4506 เมตร สูงจากระดับน้ำทะเล
คุณแจ๋ว บัญชี2514-กรมสรรพากร คอนเฟิร์ม

155

คุณแหวว จาก DSI

156

ช่วงที่อยู่บนนั้น หิมะโปรยลงมาเล็กน้อย แต่ลมค่อนข้างแรง
มือผมเย็นจัดทีเดียว

157

ด้านขวามือของรูปนี้ มีธารน้ำแข็ง (Glacier)
ตอนก้มตัวลงถ่ายรูป ลมพัดแรงและเย็นยะเยือก
หากกล้องไม่ได้คล้องคอไว้ มีหวังกล้องปลิว

158

ชะโงกลงไป ถ่ายรูปไว้น้อย มุมถ่ายก็ไม่สวย
รู้งี้ น่าจะก๊อปมุมถ่ายที่เขาถ่ายไว้

159

นั่งเคเบิลคาร์กลับลงมา

163

เห็นรูปของพี่นพแล้ว น้องไม่กล้าโพสต์รูปของตัวเองเลย ฝีมือมันคนละชั้นแบบสุดขั้ว น้องขอหลบไปอยู่ในมุมดีกว่า เพราะกล้องน้องราคามันแค่ 5 หลัก สู้ของพี่ไม่ได้จริงๆจ๊ะ

พวกเราไปทานอาหารกลางวัน แล้วเข้าชมการแสดงกลางแจ้ง ‘Impression Lijiang’
อำนวยการสร้างและกำกับการแสดงโดย จาง อวี้โหมว

168

อาแปะ คนนี้บอกว่า อี๊วม่ายหนาว แต่ก็หน้าแดงเลย ฮ่า ฮ่า

รูปภาพการแสดง ผมยังไม่ได้เปิดดูในกล้องเลยครับ
ขออภัย กระทู้นี้อาจจะต้องรออีกนานหน่อย

ใครมีรูปการแสดง ขอเชิญนำมาโพสต์ในกระทู้ได้เลย
เพราะต่างคนต่างแยกนั่งกันคนละมุม มุมถ่ายก็คงจะไม่เหมือนกัน

แต่ที่เหมือนกัน ก็คือ แดดร้อนมาก

	อ้างถึง	ข้อความของ Cinderlily เมื่อ 26 เมษายน 2555, 15:10:48
อาแปะ คนนี้บอกว่า อี๊วม่ายหนาว แต่ก็หน้าแดงเลย ฮ่า ฮ่า

ขำ ก๊ากกก กับรูปเด็ด รูปนี้

5 5 5 5 5 เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก

ขอบคุณคุณเน็ก มากๆ

มีอีก เอาอีก......

หลายคน คงจะตั้งตารอดูรูปจากกล้องคุณเน็ก

ดูรูปการแสดง " ลี่เจียง แดดเดียว" Impression Lijiang แก้ขัดไปก่อน ระหว่างรอพี่นพ ค่ะ

ตอนว่านไปบนยอดเขาหิมะมังกรหยกไม่มีหิมะอ้ะค่ะ แงๆ

สะใจจัง

พี่สินคะ ตอนไปบึงน้ำหยก เคยเล่าเรื่องเทพเจ้าท่อนบนเป็นคนท่อนล่างเป็นงูของชาวหน่าซีไว้นิดนึงค่ะ

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=ainne&month=09-2009&date=21&group=5&gblog=129

ขอบคุณนุ้งว่าน ที่กรุณามอบข้อมูลให้อ่าน

ขอเชิญ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ร่วมติดตามอ่านได้
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=ainne&month=09-2009&date=21&group=5&gblog=129

นุ้งว่าน เรียนคณะอักษร RCU 34 เป็นเทพีแห่งการถ่ายภาพ
เธอถ่ายภาพสวยมาก สวยกว่าผมอีก

นุ้งว่าน ครับ

จริงด้วย ไกด์ก็บอกพวกเราบนรถแล้ว
เรื่อง ชาวหน่าซี มีความเชื่อ เรื่องคนอยู่ร่วมกับธรรมชาติอย่างสันติ

เรื่อง งู เรื่อง ลิง เรื่อง จามรี รวมทั้ง บึงน้ำใส ลำคลองน้ำใส และปลาคาร์ฟ
ล้วนสนับสนุนความเชื่อของชาวหน่าซี

อีกอย่าง ที่ได้รับการบอกเล่าตอนอยู่บนรถ
ถูกต้องเลย ตรงกันเลย
เรื่อง ผู้หญิงชาวหน่าซี เป็นใหญ่ในครอบครัว เป็น ลีดเดอร์ของครอบครัว
ก็รู้สึกดีใจที่ได้ยิน

แต่ในทางปฏิบัติ
กระเป๋าเดินทาง 5 ใบที่ พนักงานหญิง ยกขึ้นไปที่โรงแรม Old Lijiang
สูงระดับ 4 ชั้น ยกขึ้นบันได
โอย พวกเรารู้สึกเหนื่อยแทนพวกเธอ

พวกเราเดินขึ้นบันได โดยหยุดพักเหนื่อยหอบ 2 ครั้ง
พวกเธอทั้ง 4 คน ก็หยุดพักกลางทาง 2 ครั้งเหมือนกัน (อีกคนเป็นพนักงานชาย)

ก็ได้ยินพวกเธอพูดคุยกัน หัวเราะกัน
เดาเอาว่า พวกเธอพูดว่า “กระเป๋าหนักชิบเป๋ง”

นุ้งว่านบอกว่า

ไปภูเขาหิมะมังกรหยก ไม่เจอหิมะ

สำหรับ ซีมะโด่งทัวร์ครั้งนี้
ไปสระมังกรดำ ไม่เจอน้ำ น้ำแห้งสนิท
เห็นแต่ผืนดินต่างผืนน้ำ ที่แตกระแหง

169

Stage direction of Zhang Yimou

Zhang Yimou has co-directed a number of outdoor folk musicals under the title Impression. These include ..

Impression, Liu Sanjie, which opened in August 2003 at the Li River, Guangxi province;

Impression Lijiang, in June 2006 at the foot of Jade Dragon Snow Mountain in Lijiang, Yunnan province;

Impression West Lake, in late 2007 at the West Lake in Hangzhou, Zhejiang province;

Impression Hainan in late 2009, set in Hainan Island;

and Impression Dahongpao set on Mount Wuyi, in Fujian province.

All five performances were co-directed by Wang Chaoge and Fan Yue.

170

Impression Lijiang

171

โอ๋ย ทำใจกับบึงมังกรดำ ที่ขาดน้ำแทบไม่ได้ค่ะ โหย ต่างกับตอนว่านไปลิบลับเลยค่ะ

แหะๆ ว่าน RCU 74 รหัส 34 ค่ะพี่สิน ^^"

ชุดนี้เป็นภาพยอดเขาหิมะมังกรหยกที่ไม่มีหิมะค่ะ สะใจจัง

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=ainne&month=09-2009&date=20&group=5&gblog=128

A cultural show demonstrating the traditions and lifestyles of the Naxi, Yi and Bai peoples of the LiJiang, YunNan. The show takes place by Jade Dragon Snow Mountain Park at 3500m in an outdoor theater is largely purpose-built for the performance with the mountain setting simply providing a breath-taking location and backdrop.

For this production, Zhang Yimou used over 100 horses and employed 500 local minority people selected from 16 different towns and villages. Important also, is that the cast was selected from 10 different ethnic Chinese minorities as the show itself is a celebration of minority culture in the area.

<a href="http://www.youtube.com/watch?v=Pq-PRQsbOfk" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=Pq-PRQsbOfk</a>

นุ้งว่าน 34

ไอ ย่ะ จำปีพ.ศ.เข้า RCU ของนุ้งว่าน พลาดไปตั้ง 365 วัน
ขออภัยนะครับ นุ้งว่าน

ตะลึงเช่นเดียวกันครับ
กับภูเขาหิมะมังกรหยก ที่ไร้หิมะ ทั้งๆที่มีอากาศหนาว
หนาว เพราะเห็นนักท่องเที่ยวเช่าชุดกันหนาวขึ้นไปบนภูเขา

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=ainne&month=09-2009&date=20&group=5&gblog=128

หนาวค่ะพี่ แต่ไม่หนาวใจ เขาบอกว่า วันก่อนว่านจะไปฝนตกหนักค่ะ แต่ว่านมีอาการขาดออกซิเจน ตอนลงมาเลยไม่ค่อยได้สังเกตอะไรเท่าตอนขึ้นไปค่ะ เสียดายด้วยที่ไม่ได้เดินขึ้นไปตรงจุดที่สูงกว่านั้น

วิกิพีเดีย บอกว่า สระน้ำมังกรดำ (Heillongtan, Black Dragon Pool) หรือที่รู้จักกันว่า สวนยู้วฉวน (Yuquan) ตั้งอยู่ในตัวเมืองลี่เจียง ห่างจากตัวเมืองเก่าลี่เจียง ไปทางทิศเหนือ ประมาณ 1 กิโลเมตร มีพื้นที่ประมาณ 11,390 ตารางเมตร สระน้ำมังกรดำ มีจุดเด่นที่ความใสของน้ำที่ใสราวกับมรกต

270

น้ำจากสระน้ำมังกรดำ ไหลไปตามลำคลองในเมืองลี่เจียง ผ่านกังหันน้ำสัญลักษณ์ลี่เจียง

แต่อย่างที่เคยบอกไว้ที่รูปภาพกังหันน้ำ ในกระทู้นี้ในตอนแรกว่า กังหันตัวใหญ่ไม่หมุน หมุนช้าๆก็แต่กังหันตัวเล็ก นั่นแสดงว่ามีน้ำไหลไปตามลำคลองเมืองลี่เจียงน้อยมาก

แบบนี้ทัวร์ซีมะโด่งก็เลยอดชมสระน้ำมังกรดำ

271

ในช่วงเวลาส่วนใหญ่ของปี น้ำในสระมังกรดำ จะมีมาก และวิวสวย

รูปสวยนี้ถ่ายโดย คุณ jirobkk นำมาจากเว็บ shutterphoto.com

http://www.shutterphoto.com/forums/showthread.php?10168-%B7%C3%D4%BB%E0%C1%D7%CD%A7%A8%D5%B9-%E1%AA%A7%A1%C3%D5%C5%E8%D2-%B5%CD%B9%B7%D5%E8-2-%E0%C1%D7%CD%A7%E0%A1%E8%D2%C5%D5%E8%E0%A8%D5%C2%A7

ภายในสวนยู้วฉวน (Yuquan) ยังมีสถาปัตยกรรมต่าง ๆ ที่ผสมผสานวัฒนธรรมของชาวฮั่น ทิเบต และ หน่าซี ไว้ด้วยกัน

272

เมืองโบราณลี่เจียง อนุรักษ์ธรรมชาติและต้นไม้
ลองสังเกต ต้นไม้อยู่เชิงสะพาน ไม่ได้ถูกตัด

279

เป็นต้นไม้เก่าโบราณ สมกับลี่เจียงเมืองเก่า

280

อ่านภาษาจีนไม่ออก ..อยากจะขอตัวช่วย

281

ความกว้างของ สวนสาธารณะสวนยู้วฉวน (Yuquan) ผมกะประมาณเท่ากับสวนลุมพินี คือเดินตามถนนโดยรอบ ก็ประมาณ 2 กิโลครึ่ง

282

แต่ทางเดินภายในสวน จะไม่ใช่ทางรถวิ่ง อย่างในสวนลุม

283

มุมด้านนี้ ดินแห้งผาก

284

ณ โรงแรม Grand Lijiang ช่วงที่รอ
จะนั่งรถบัสออกไปทานอาหารค่ำที่ภัตตาคาร

286

รูปนี้มีแปลกอยู่อย่าง ไกด์สาวชาวลี่เจียง ร่วมถ่ายรูปด้วย
ปกติ เธอจะไม่ยอมถูกถ่ายรูป

287

ยังไม่พอ ยังชวนเธอออกมาถ่ายรูปด้านหน้าโรงแรม

288

โอ๋ย ไม่เคยคิดเลยค่ะ ว่าน้ำที่นี่จะแห้งได้ขนาดนี้

ขอเล่าลำดับวัน สักเล็กน้อย

ซีมะโด่งทัวร์ เดินทางออกจากเมืองไทย เช้าวันอาทิตย์ 15 เมษายน 2555 คืนแรกนอนที่เมืองโบราณเล็กๆ ชื่อเมืองฉูสวง อยู่ระหว่าง นครคุนหมิงกับเมืองต้าลี่

วันจันทร์ 16 เมษายน 2555 ไปชม ซานถ่า เจดีย์สามองค์ ชมเมืองโบราณต้าลี่ และกำแพงเมือง จากนั้นเดินทางไปเมืองลี่เจียง ชมเมืองมรดกโลกลี่เจียงยามกลางคืน คืนที่สองนอนที่เมืองลี่เจียง

วันอังคาร 17 เมษายน 2555 ไปเที่ยวอุทยานน้ำหยก ไปภูเขาหิมะมังกรหยก หลังจากทานอาหารเที่ยง ก็เข้าชมการแสดง Impression Lijiang แล้วกลับมาเข้าเมืองลี่เจียง โดยแวะเที่ยวสระมังกรดำ คืนที่สามนอนที่เมืองลี่เจียง

291

เช้า วันพุธ 18 เมษายน 2555 นำกระเป๋าออกมาวางหน้าห้องพัก เพราะจะขอให้พนักงานช่วยยกลงไปที่รถบัสข้างล่าง รูปนี้ถ่ายคนละมุขของโรงแรม กับรูปข้างบน

292

กล้วยไม้เมืองลี่เจียง

293

กล้วยไม้เมืองลี่เจียง

294

กล้วยไม้สุวรรณภูมิ
ตอนแรกนึกว่าเป็นดอกพลาสติก
พอจับดอกดู โห สวยมาก ดอกจริงๆ เลย

295

นำสีสันมาเปรียบเทียบกับกล้วยไม้เมืองลี่เจียง

296

ไม้ดัดโค้ง เข้าลิ่ม เป็นลวดลายจีนโบราณ สวยดี

297

ถ่ายจากชานพักบนสุด ก่อนจะเข้าหรือก่อนจะออกจากโรงแรม

298

เดินลงบันไดมา ขาลงเดินสบาย

299

ยามเช้าบนถนน

300

เภสัชหลิว-สุรศักดิ์ RCU14
เป็นทัวร์ลีดเดอร์ของซีมะโด่งทัวร์ครั้งนี้

301

หลิว เป็นเจ้าของกระเป๋าเดินทางสีส้ม
สวยเด่น สะดุดตา จำง่าย

302

ลักษณะคล้ายภาพแกะสลัก
แต่คาดว่า คงจะเป็นของใหม่

303

สัญลักษณ์เมืองลี่เจียง ถ่ายในตอนเช้า

304

เป็นกังหันน้ำ หมุนด้วยแรงน้ำ
แต่หากน้ำผ่านกังหันน้อย สัญลักษณ์เมืองลี่เจียงก็จะหยุดหมุน

305

UNESCO - WORLD HERITAGE – PATRIMOINEMONDIAL

306

สะพานเก่าข้ามคลอง

307

สะพานข้ามไปแต่ละบ้าน

308

คาราวานมอเตอร์ไซค์จากเมืองไทย
สตาร์ทเครื่องเตรียมออกเดินทางไปยังเมืองถัดไป
นักท่องเที่ยวต่างสนใจ ยืนชม และถ่ายรูป

309

นักมอเตอร์ไซค์บางคน พักอยู่ที่ โรงแรม Old Lijiang ที่เดียวกัน
ยิ้มให้กัน ในห้องรับประทานอาหารเช้า

310

และแล้ว ซีมะโด่งทัวร์ ก็พร้อมจะออกเดินทาง
ออกจากเมืองโบราณลี่เจียง เช่นเดียวกัน

311

สวัสดีค่ะพี่สินและพี่ๆทุกท่าน ตามมาชมภาพสวยๆค่ะ สนุกมากค่ะพี่สิน

...เข้ามาชมภาพสวยๆค่ะ...พี่นภ...

...ภูเขาหิมะมังกรหยกงดงามมากๆค่ะ...

...ที่ตู่และพี่หมอโอภาสและแววตาไม่ได้ไปตรงจุดนี้ค่ะ...เสียดายมั่ก...

...ของเราขึ้นกระเช้าเล็กๆที่นั่งกันได้สองคนอ่ะค่ะ...แบบโอเพ่นแอร์...อุ๊ย...หนาวสุดขั้ว...

...และไปลงอีกจุดนึงค่ะ...เป็นทุ่งหญ้ากว้างใหญ่มีฉากหลังคือ...ภูเขาหิมะมังกรหยกค่ะ...

...สระน้ำมังกรดำ...ไม่น่าเชื่อค่ะว่าจะแห้งขนาดนั้น...

...เสียดายนะคะ...

...พี่นภไม่ได้ไป...หุบเขาเสือกระโจน...เหรอคะ...

...งดงามค่ะ...แต่ดีแล้วค่ะจะได้ไม่ต้องหวาดเสียวกับความสูงของหุบเขาค่ะ...

...เวลานั่งรถไปหวาดเสียวมากๆสำหรับคนที่นั่งอยู่ตรงฝั่งนอกของหุบเขาซึ่งเป็นเหว...

...เวลามองลงไปที่โตรกธารเบื้องล่าง...เสียวชะมัดเลยค่ะ...

ขอบคุณไข่มุก ขอบคุณตู่

พี่เพิ่งรู้ว่า ตู่ก็ไปเส้นทางนี้ ไปกับหมอโอภาส คุณแววตา
นั่นซิ รุ่น 14 รุ่นมหาอำนาจ จึงมีไปกันน้อย ในทริปนี้
มี หลิว / คุณอี๊ด และผองเพื่อน / คุณเน็ก และผองเพื่อน

สำหรับหุบเขาเสือกระโจน ใกล้จะเดินทางไปถึงแล้วครับ ใกล้จะนำรูปมาลงแล้วครับ

หน้าปก หนังสือการท่องเที่ยวคุนหมิง เป็นรูปภาพโค้งแรกของแม่น้ำแยงซีเกียง

312

แต่ซีมะโด่งทัวร์ ไม่ได้ เข้าไปถ่าย ณ จุดถ่ายข้างบน
ถ่ายกันที่ริมถนน ที่มีร้านค้าเก่าๆ

313

เป็นวิวที่ ถูกบังด้วยต้นไม้
และไม่ใช่จุดโค้งพอดีของแม่น้ำ

315

ตอนที่รถบัสเคลื่อนตัวออกมาจากจุดนี้ อีกประมาณ 1-2 กิโลเมตร
ก็เห็นรถบัสจอดอยู่กันเต็ม มีบันไดให้ขึ้นไปถ่ายรูป
จุดถ่ายรูป คล้ายๆระเบียงใหญ่กว้าง มีคนขึ้นไปหลาย ๆ สิบคน
เดาเอาว่า จุดที่ถ่ายนี้ คงจะต้องจ่ายเงิน

อาจจะเพราะบริษัททัวร์ต้องการประหยัดเงิน
อาจจะเพราะบริษัททัวร์ไม่ทราบว่ามีจุดสำคัญสำหรับให้ถ่ายรูป

น่าเสียดาย ที่เห็นวิวสำคัญเพียงแค่ในรูปภาพ

318

ใช่ค่ะพี่สิน น่าเสียดายที่ทัวร์ไม่ให้เราแวะจุดที่พี่ว่า ห้องน้ำที่นั่นก็น่าจะดีกว่าด้วย เห็นเขาสร้างหอชมวิวสูงคงจะมองได้เหมือนรูปที่พี่ให้ดูนะคะ

ขอบคุณมากครับ คุณอี๊ด ...ในกล้องผม ผมหารูปคุณอี๊ดเจอน้อยมาก ก็เลยโพสต์รูปคุณอี๊ดในกระทู้นี้น้อย ขออภัยครับ

ผลไม้ผลสีแดง ไม่ทราบว่าเป็นอะไร? รสชาติเป็นอย่างไร? ผมก็ไม่ทราบ

325

สตรอเบอรี่สด จากชาวไร่ ขายริมถนน
ราคา ราวชุดละ 50 บาท

326

ไม่ได้ทานครับ เลยไม่ทราบรสชาติ

327

ที่ไม่ทราบ เพราะไปเมืองจีนทีไร ผมท้องเสีย แทบทุกทริปเลย
ต้องคอยขอยา จากแก้ว-ปรีชา และจากตั้ง-ศิริชัย
ตั้ง-ศิริชัย ก็แสนดี ช่วยคอยลุ้นว่า ขอให้หาย
บางวัน ท้องเสีย 5 ครั้ง
ขำตัวเองที่ต้องทนปิดจมูกเข้าห้องน้ำกลางทางเมืองจีน

ถึงแล้ว ปากทางเข้า ช่องแคบหุบเขาเสือกระโจน
เป็นสถานที่ท่องเที่ยว เกรด AAAA

328

ช่องแคบหุบเขาเสือกระโจน ในฤดูนี้ น้ำไม่มากนัก
คาดเดามาจาก น้ำในสระมังกรดำ รูปที่เคยโพสต์

ช่องแคบนี้ เป็นลำน้ำสายหนึ่งของแม่น้ำแยงซีเกียง

332

หากใครจะลงไปสัมผัส ความเย็น เสียงดัง และบรรยากาศที่แท้จริง ที่อยู่ด้านล่าง
จะมีบันไดให้เดินขึ้นเดินลง

334

หากกำลังเท้าเดินไม่ไหว ก็พึ่งพาพาหนะเหล่านี้

335

คำว่าช่องแคบ ในเมืองจีนจะเป็นโตรกเขา หรือหุบเหว

336

ตั้ง-สัมฤทธิ์ บัญชี2514 กับคนข้างกาย

341

น้องหมอ คนงาม จบแพทย์จากอังกฤษ
เธอบอกว่า ไม่ค่อยจะเข้มแข็งภาษาไทย ตอนนี้ทำงานอยู่ที่สัตหีบ

344

ก่อนจะขึ้นรถบัส ไปรับประทานอาหารกลางวัน

345

ภัตตาคารอยู่ริมลำน้ำ ถ่ายรูปหลังจากอิ่มข้าว
ทริปนี้ หากสังเกตจะไม่ค่อยได้ถ่ายรูปอาหาร
คงเก็บไว้ เพียงในความทรงจำ

347

ตอนบ่าย ไปชมวัดลามะ ซงจ้านหลิง อยู่ห่างจากเมืองจงเตี้ยนไปทางเหนือ 4 กม. สร้างขึ้นในปีค.ศ.1679 เป็นวัดลามะที่มีอายุเก่าแก่กว่า 300 ปี (ประมาณสมัยกรุงศรีอยุธยา) สร้างขึ้นโดยองค์ดาไลลามะที่ 5 ต่อมาจักรพรรดิ์คังซี แห่งราชวงศ์ชิง ได้ทำการซ่อมแซมต่อเติม

โครงสร้างวัดแห่งนี้สร้างตามแบบพระราชวังโปตาลา ในเมืองลาซา ทิเบต ปัจจุบันยังมีโบราณวัตถุในวัดอีกมากมาย รวมทั้งรูปปั้นทองสัมฤทธิ์ที่มีชื่อเสียง และมีพระลามะจำพรรษาอยู่ในวัด ประมาณ 700 รูป

น่าเสียดาย ทางวัดลามะ ห้ามถ่ายรูปภายใน จึงไม่อาจนำรูปภาพออกมาเผยแพร่
ช่วงเวลาที่ไปถึงวัด ฝนตกพรำๆ พอดี จะสังเกตเห็นพวกเรากางร่ม เดินขึ้นบันไดหลายขั้น

รูปนี้ ภายในอาคารแรกที่พวกเราไปถึง ลวดลายภายในดูยังใหม่เอี่ยม

348

นั่งรถบัสเล็กของวัด แล้วเดินกรำฝนมาถึงภายในอาคารที่สอง
จะเรียกว่าเป็น อาคารประตูเข้าวัดลามะ ก็ได้

350

ฝนยังไม่หยุดตก ทุกคนมองไปยังเป้าหมายที่จะต้องเดินกรำฝนไปถึงจุดนั้น

352

ภายในอาคารที่พวกเรากำลังยืนรอฝนหายอยู่นี้
ไกด์จะอธิบายเกี่ยวกับประวัติ และบริเวณของวัดลามะ

354

เดินกรำฝน ผ่านขั้นบันไดที่เป็นหินโบราณ ขึ้นไป
ตัวผม กับ ตั้ง-ศิริชัย เปียกช่วงกางเกงทั้งสองคน
เพราะร่มคันเล็ก กั้นฝนได้เฉพาะศรีษะถึงเอว

ก็ยังดี กล้องสะพายไว้ที่คอทั้งสองคน รอดพ้นเปียกฝนไปได้
แต่โทร.มือถือ ภายในกระเป๋ากางเกง อุ อุ ไม่รอด

363

ตั้ง-ศิริชัย ไม่ได้อยู่ภายในรูป
เพราะกางร่มให้ผมที่กำลังกดชัตเตอร์อยู่

364

ภายในอาคาร มีพระสีทอง องค์ใหญ่
แต่บางองค์ มีหน้าตาดุร้าย

367

บางอาคาร มีพระลามะให้ศีลให้พร และแจกของที่ระลึก
พวกเราบางคนจะทำบุญลงในกล่องบุญ

368

อาคารนี้ กำลังบูรณะ

369

สีแสด แสบตา

370

ถ่ายรูปกันกลางฝน
รูปนี้ กล้องอยู่ภายใต้หลังคา
ตั้ง-ศิริชัย เลยได้อยู่ในรูป ร่วมกับเพื่อนๆ

374

คุณรุ้ง กับ ตั้ง-สัมฤทธิ์

378

ขาเดินลง
ลิบ ลิบ อาคารที่มีสีทองบนหลังคา นั่นละอาคารที่ไกด์แนะนำประวัติและบริเวณวัด

379

เดินมาถึงอาคารที่มีสีทองบนหลังคา
ถ่ายที่ เสาอาคาร

380

ประตู

381

เพดาน

382

เพดานเดียวกัน ถ่ายอีกมุม

383

ฝนยังไม่ซาเม็ด ช่วงนี้ ยืนรอรถบัสเล็ก ของทางวัด
ที่จะรับพวกเรากลับไปที่อาคารแรก
ที่ตรงนั้น รถบัสของพวกเราจอดอยู่

397

วัดลามะ ที่พวกเราไปชมอยู่บนภูเขาเล็กลูกหนึ่ง
คิดว่าเดินไกลอยู่เหมือนกัน

398

	ผู้เขียน	หัวข้อ: + + + ซีมะโด่งทัวร์ คุนหมิง ต้าลี่ ลี่เจียง แชงกรีล่า + + + (อ่าน 227826 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้