อ้อย17....มาลุยทุ่งคาโนล่า ฝ่าเขาหมื่นยอด ....ที่คุนหมิง

(1/5) > >>

อ้อย17:
                 หลังจากที่เคยปฏิเสธเพื่อนๆพี่ๆไปหลายครั้งเมื่อถูกชวนไปเที่ยวเมืองจีน

           เพราะรับฟังข่าวสารมามากเรื่องกิริยามารยาทของคนและห้องน้ำห้องส้วมที่นั่น

           แต่สุดท้ายก็มาใจอ่อน ตกปากรับคำ เดินตามน้องรักนักทัวร์ไปเมืองจีนจนได้...5555

                  เพราะภาพทุ่งดอกไม้ที่งดงาม ทิวเขานับหมื่น ป่าหินลือชื่อ และนาขั้นบันไดอันแสนคลาสสิค

           ที่ทิปปี้ทัวร์เอามายั่วยวน..จึงตกปากรับคำไป แถมพ่วงเอาคนข้างตัวไปด้วย...อิอิ
 

                  10วันของการทัวร์ น้องรักทำการบ้านมาอย่างดี แต่พี่และเพื่อนๆก็ไม่เคยจดจำ

           บางคนอ่าน แล้วไม่จำ แต่บางคนน่ะ ไม่ได้อ่านเลย.. แล้วแต่จะพาไป....5555

           คุนหมิง คือเมืองที่เราจะไปเที่ยวกัน ไม่ไกล... นั่งเครื่องบินไปแค่สองชั่วโมงกว่าเท่านั้นเอง

           แต่...หลายคนคงสงสัย..แค่นี้เอง ไปทำไมตั้ง 10 วัน....นั่นดิ....ทำไมต้อง 10 วัน... emo48:) emo48:)ึ

        เมื่อเครื่องบินลดระดับลงเพื่อจะลงจอดที่คุนหมิง ก็มองเห็นเมฆเป็นสาย และภูมิประเทศที่เป็นเนินเขาสลับกับที่ราบเรียงราย

  มองเห็นบ้านเรือนตั้งอยู่เป็นกลุ่มๆตามที่ราบเชิงเขา แต่ละหมู่ก็มีขนาดใหญ่โต...แม้ในเชิงเขาที่ห่างไกล...

อ้อย17:
             เครื่องบินลงจอดแบบกรชึกกระชัก...แบบนั้นจริงๆนะ...เพราะคงค่อยๆกลับลำให้ลงจอดได้..

    พร้อมกับลดระดับลง..เล่นเอาข้าพเจ้าวิงเวียนคลื่นใส้   รีบควักยาออกมาดมแทบไม่ทัน...555

    เพราะสนามบินนั้นอยู่ในรายรอบของภูเขาสูงๆต่ำๆ...

    นักบินต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อจะได้ลงจอดอย่างปลอดภัย

    ก็เข้าใจอยู่...แต่..มันเมาอ่ะ..นะ..แต่ว่า..คนอื่นไม่เห็นเขารู้สึก...

    รึเพราะว่า เราบ้านนอกหว่า.....5555

   





  

อ้อย17:
                   เครื่องลงตอนเที่่ยงกว่าๆ...บอกทิปปี้ว่า ไม่ต้องจองอาหารบนเคริ่องนะ

       เราไปหาอาหารจีนกินเลยดีกว่า....นึกว่าจะได้ออกไปกินนอกสนามบิน เพราะมีเวลาตั้งกว่า 2 ชม.

       เพื่อรอลูกทีมอีก 2 คน ที่จะตามมา...แต่...ปรากฏว่า ไม่ได้ออก พขร.ที่ทิปปี้ว่าจ้างไว้ที่มารอรับก่อนเวลาบอกว่า..

       ถ้าออกไปกินข้างนอกคงกลับมาไม่ทัน ..เขาเลยพาไปหาอาหารเที่ยงกินที่ชั้นล่างของสนามบิน

       อากาศที่่นี่่เย็นเอาเรื่่อง..ต้องควักเสื้อกันหนาวออกมาสวมกัน...



                 จ้าว จื่อ หยาง..เอ๊ย...ม่ายช่าย..จ้าว อะไรจำไม่ได้แระ ผู้ที่เป็นพขร. เป็นเจ้าของรถ เป็นไกด์ทัวร์

       และเป็นอีกหลายอย่าง...พาเราไปกินอาหารจีนที่เขาว่าอร่อยสุดมัง...หน้าตาเหมือนข้าวราดแกง

       แต่ไม่มีแกง มีแต่ผัดๆๆๆๆผัดอะไรมั่งก็ไม่รู้...ถามก็ไม่รู้เรื่อง ไม่มีใครกระดิกภาษาจีนเลย

       เว้นเสี่ยแหลมที่พอฟังและพูดได้บางคำ...อะ ลิเติล บิท...จริงๆ...555

      

          

       

           
          

       ที่เห็นเป็นไข่ตุ๋นนั้นใชีไข่ตุ๋น แต่รสชาติมันไม่ใกล้เคียงไข่ตุ๋นบ้านเราเล๊ยยย จริงๆ ไม่รุไปออกอ่าวไหน

      ก็กินกันปายยย.....อิอิ  เอาอาหารใส่ท้องไว้ก่อน ดีกว่าหิว... เนอะ...

       สรุปว่า....อาหารแพง..รสชาติไไม่เป็นสับปะรด...โดนฟันหัวแบะ...555
        

สมชาย17:

สวัสดีอ้อย

ภาพสวยครับ. นางแบบก็สวย. นายแบบก็ok

อ้อย17:

                  สวัสดีจ้า... สมชาย....ดีใจที่ตามมานะ...555

         มีอะไรหลายอย่างที่กระทบความคิดและจิตใจที่เมืองจีน จะค่อยๆบอกเล่าให้ฟังกัน

         เพื่อเตือนความทรงจำของตัวเองด้วย....

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป