BeKamon
							
								มือใหม่หัดเมาท์ 
								  
								
								  ออฟไลน์
								กระทู้: 235
								
							  
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #50 เมื่อ: 06 มิถุนายน 2551, 13:43:17 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							ลูกพิ้ง >> เรื่องที่ถามมาว่า..จะบอกอะไรให้เด็กปีหนึ่งหอพักรับรู้
  อืม...มีเยอะแยะมากไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนเลย
  ถ้ามีโอกาสเล่า ก็คงเล่าถึงโอกาสที่ดีที่ได้มาอยู่หอพัก แล้วทำให้มีเพื่อนเยอะๆ ดีๆ แบบนี้
  ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน สนุกสนานเฮฮาด้วยกันตลอด 4 ปี  สถานที่ที่พวกเราเคยไปทำกิจกรรมร่วมกัน
  พอผ่านไปอีกครั้งก็นึกถึง คำพูดที่ถ่ายทอดความรู้สึกความห่วงใยต่อกัน ความเอื้อเฟื้อช่วยเหลือกัน
  ยังประทับใจจนทุกวันนี้ ทำให้รู้จักความหมายของคำว่า "เพื่อนแท้" 
  บางทีกับเพื่อนที่หอพักเราก็รู้สึกว่า "มองตาก็รู้ใจ" อะ (เวอร์ไปปะเนี่ย) 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							Something might change, but something never changes. (The Matrix Revolution) 
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							khesorn mueller
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #51 เมื่อ: 06 มิถุนายน 2551, 14:07:56 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							ไม่เว่อร์หรอกค่ะ...ยิ่งเวลาผ่านไป...เพื่อนฝูงแทบนับนิ้วได้ ...การเลือกกลุ่ม เลือกสังคมก็เข้มงวดมากขึ้น
  พี่อ่านกระทู้นีไม่หมด แต่พอจะร่วมเนียนได้ว่า"เตรียมรับความเปลี่ยนแปลงในชีวิตทุกวัน"นะคะ  กระแสมีทั้งดีมาก ดีน้อย ต้องปรับจิตปรับใจกันทุกวัน ปรับได้ดีก็สุขได้ค่ะ. p.nn 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	| 
		
		
	 | 
	
		
		
			
				
					
						
							BeKamon
							
								มือใหม่หัดเมาท์ 
								  
								
								  ออฟไลน์
								กระทู้: 235
								
							  
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #53 เมื่อ: 06 มิถุนายน 2551, 19:08:36 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							P'nn. -- ขอบคุณนะคะพี่ที่มาร่วมแชร์ความเปลี่ยนแปลงไปด้วย
  ลูกพิ้ง -- หวังว่า แกคงถ่ายทอดความรู้สึกตลอด 4 ปี จนกระทั่งวันนี้ได้ดีนะ เป็นกำลังใจให้  :wink: 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							Something might change, but something never changes. (The Matrix Revolution) 
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							khesorn mueller
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #54 เมื่อ: 07 มิถุนายน 2551, 00:36:20 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							พี่คงต้องใช้เวลาที่นี่ซักวันเพื่ออ่านอย่างเอาจริง เพราะพี่กะลังหากระทู้น่าสนใจเพื่อแนะนำค่ะ...น้องชี้โพรงให้พี่หน่อย! p.nn 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							A79
							 
								บุคคลทั่วไป 
							 
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #55 เมื่อ: 07 มิถุนายน 2551, 09:18:46 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							หวัดดี...มาตอบมั่ง
  ไม่เปลี่ยนแปลง....ชื่อ แซ่ อาชีพนักเรียน เหมือนเดิม เปลี่ยนแปลง......อ้วนขึ้นนนนน.......เย้ยยยย                     ความคิดเปลี่ยนแปลง....ชอบทำไรคนเดียวมากขึ้น ความอดทนในการรอคอยน้อยลง ขี้เกียจมากขึ้น อยากอยู่เฉยๆ และนอนมากขึ้น อิอิอิ ไม่รู้ดิ คงเปลี่ยนหลายอย่างแต่นึกไม่ออก บางทีตัวเองก็ไม่รู้หรอกว่าอะไรเปลี่ยนบ้าง เพราะมันเริ่มเปลี่ยนทีละน้อย จนเป็นความเคยชิน ต้องให้คนอื่นที่ไม่เจอกันนานๆ บอกว่าเราเปลี่ยนอะไรในตัวเองไปบ้างน่ะ 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							ลูกพิ้ง
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #56 เมื่อ: 07 มิถุนายน 2551, 22:37:35 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							  ผึ้ง ++ ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจจ้า.. วันนี้ไปขึ้นเวทีพูดในงานปฐมนิเทศน้องใหม่หอพักมาแล้วล่ะ..เห็นภาพน้องใหม่ปี 1 แล้ว ยิ่งคิดถึงวันวานที่หอพักของพวกเราจัง..   ปล.วันนี้ อ.เอส กับ อ.เซฟ ก็โชว์ความสามารถเป็นคู่หู-ดูโอ  เรียกเสียงฮาจากน้องๆ  มิเสียชื่อรุ่น 39 จริ๊งจริง..    พี่หนุงหนิง ++ ตอนนี้แนะนำกระทู้นี่เลยค่ะพี่..ฝากไปปชส. ที่ห้องพี่เก่าด้วย.. เผื่อพี่ๆ จะได้มีเรื่องเล่าที่เป็นของขวัญจากวันวาน... มามอบให้กับน้องๆ ฟังกันสนุกๆ ในห้องนี้บ้างนะค่ะ...:wink:       เอ  ++ หวัดดีจ้า เมื่อไหร่จะกลับมาเมืองไทยอีกล่ะนี่  
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							aenhuhininter
							 
								บุคคลทั่วไป 
							 
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #57 เมื่อ: 08 มิถุนายน 2551, 16:02:20 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							เข้ามาอ่านแล้วพวกเราก็เติบโตขึ้นตามกาลเวลากันทุกคนเนาะ แต่ก่อนก็เคยคิดไว้ในใจถ้าโตขึ้นจะทำอย่างนั้น จะไม่ทำอย่างนี้ แต่ก็มีบ้างที่พลาดพลั้งไป ได้มาอยู่ห่างไกลจากเมืองไทยยิ่งได้เข้าไกล้พุทธศาสนายิ่งขึ้น ช่วยให้เราเข้าใจอะไรๆในชีวิตมากขึ้น ไม่เคยคิดหรอกว่าตัวเอ๋เองจะมาได้ไกลขนาดนี้ ยิ่งตอนนี้มีตำแหน่งเป็นหัวหน้าเขาค้ำ้คอแถมยังเป็นคนเอเซียคนเดียวที่ทำงานที่นี่ แรกๆยิ่งเครียดใหญ่ แต่ตอนนี้สบายแล้วล่ะเพราะทุกคนที่นี่เขาเชื่อในความสามารถของหญิงไทยตัวน้อยๆหน้าเหลี่ยมๆคนนี้ ในช่วงเวลาสิบปีที่ผ่านมา สิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้ชัดก็พูดได้ตอนนี้อย่างคล่องแคล่วห้าภาษา ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะทำได้  และสิงที่วางแผนไว้สำหรับการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ในอนาคตปีหน้าอยากจะเป็นแม่คนกับเขาสักที พวกเธอคงได้อุ้มหลานกันแน่นอนเตรียมเป็นแม่กับพ่อทูนหัวกันได้เลยนะ    
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							jviruch-78
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #58 เมื่อ: 09 มิถุนายน 2551, 20:06:37 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							พี่เปลี่ยนไปทุกอย่าง 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							ppornson
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #59 เมื่อ: 12 มิถุนายน 2551, 20:40:42 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							ถึงนู๋อิ๋ม..เอาโฉนดไปส่งให้พี่น้องตั้ม..รอประมาณ 3 เดือน เดี๋ยวพี่น้องตั้มจัดให้..เพราะพวกกฎต่างๆเนื่ยะ สถาปนิกเค้าจะแม่นกว่า..
  ส่วนของพี่โจ้..เล่นเอาไปต่อไม่ถูกเลย
  ส่วนสิ่งที่เปลี่ยนไป..แบบว่ายกเอาเรื่องนึงให้แตกประเด็นต่อ..
  ช่วงสิบปีนี้..ใครเคยอกหักบ้าง..รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปมั๊ย..หลังจากทำใจได้แล้ว.. 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							Mr.EggMan
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #60 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2551, 14:14:54 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							อกหักเรื่องเล็ก  อกเล็กเรื่องใหญ่
   :lol: 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						
							Imm
							
								มือใหม่หัดเมาท์ 
								  
								
								  ออฟไลน์
								กระทู้: 237
								
							  
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #61 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2551, 18:16:34 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							ขอบคุณเพื่อนเต้มั่กๆจ้ะ  ในรูป display มันเล็ก  เลยดูเป็นสาว Wonder Girls ไปอย่างนั้นแหล่ะ  เอิ๊กๆๆ ... อยากเจอแกว่ะ, ต้องไปดักรอตามคอนเสิร์ตใช่มะเนี่ย
  ตอบเพื่อนโต้ง ....
  ปรึกษาพี่ตั้มเนี่ย  ต้องกดบัตรคิวป่าวหว่า  ได้ข่าวว่าคิวทองมากกกกก ^^
  ส่วนเรื่องอกหัก,  สองครั้งใหญ่ๆที่เกิดอาการนี้  ทุกครั้งตัวเองรู้สึกว่าอยู่นิ่งๆจะดีกว่ามั๊ย   ชีวิตหลังอกหักเลยชิวมากกก... นิ่งสงบ  มีความสุขตามประสาเรื่อยมาอีกหลายปี ^^
  ก็เปลี่ยนไปนะโต้ง เราจะนิ่งขึ้น ประสบการณ์จะทำให้เราเข้มแข็งขึ้น มุมมองการใช้ชีวิตไม่เปลี่ยนเท่าไหร่  ที่เปลี่ยนคือมุมมองความรัก ปล่อยวาง ไม่ค่อยค้นหาละ  จะมีก็แต่แอบกรี๊ดกร๊าดนักร้องตามประสาวัยสะรุ่นพึงกระทำ อิอิ 
  ว่าแต่...แกคิดยังไงถึงเอาเรื่องนี้มาถามเนี่ยยยย 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							ppornson
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #62 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2551, 12:02:45 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							ไม่มีอะไรหรอก..ที่เปิดประเด็นนี้..
  ก็เห็นว่า..สิบกว่าปีนี้..มีอะไรที่เปลี่ยนไป..
  ก็เลยรู้สึกว่า..เหตุการณ์อกหัก..มันเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญในชีวิตแต่ละคน หลายๆคน..นิสัยเปลี่ยนไปเลย..
  สำหรับเรา..คิดอะไรได้หลายอย่างเลย..เช่น ไม่มีอะไรเป็นของเรา..
  ดังคำพระบอก..ถ้าสิ่งนั้นเป็นของเรา..ก็ลองปล่อยไป..ถ้าเป็นของเราจริงๆ..มันก็จะกลับมา..
  ปรากฎว่ามันไม่กลับเว้ยยย..ตอนนี้..ก็เลยคิดจริงๆนะ..ว่าไม่มีอะไรที่เป็นของเราตลอดไป
  ชีวิตสร้างภูมิคุ้มกัน เกิดการปรับตัวไม่ให้คิดแบบที่จะทำให้เจ็บช้ำอย่างเดิมอีก..
  ชีวิตไม่ได้ดำเนินด้วยความประมาท..
  ทำแบบทางสายกลาง..ไม่สุดโต่ง..ไม่ต้องเอาใจสุดๆ..แบบ puppy love ไม่ต้องงอน เวลาไม่รับโทรศัพท์..Do u belive me? ถ้าใช่..คำอธิบายเรื่องต่างๆก็คงต้องเชื่อใจกัน..
  รับโทรศัพท์ช้าหน่อยเพราะติดสายอีกเครื่อง ไม่โทรมาแสดงว่าทำงานยุ่ง ไม่รับสายเพราะติดประชุม
  กลางๆ..สบายๆ..สำหรับเรา..มันเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญจากการดำเนินชีวิตความรักแบบสุดโต่ง..แบบว่าทำได้ทุกอย่าง..นั่งรถข้ามวันข้ามคืนจาก กทม.ไปหาดใหญ่ แล้วก็กลับมาเรียนได้วันจันทร์
  เป็นทุกวันนี้คงไม่ทำ..ถ้ามึนมากๆ..ก็คงไปด้วยกันไม่ได้..โตๆกันแล้ว..อนุญาตให้มึนได้พอสมควร
  มันดีตรงที่ทำให้ชีวิตมันสบายขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ในเมื่อคุณสองคนตกลงใจจะคบกัน มันก็ต้องเชื่อใจกัน sweet กันพอให้ไม่จืดชืด..มีที่ว่างให้เดินตามกันไปได้..ไม่อึดอัด
  อีกอย่าง..มันทำให้เราคงไม่เสียใจกับอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้ว..เพราะมันผ่านจุดที่เสียใจที่สุดไปแล้ว..มองทุกอย่างเป็นสัจธรรมมากขึ้น..อย่าไปยึดติด..ชีวิตมาเร็ว..แล้วก็ไปเร็ว..
  นี่ล่ะ..ในสิบกว่าปีมานี้..ที่เปลี่ยนแปลงไป 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							Max
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #63 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2551, 12:46:16 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							ของเรา
  สิ่งที่ไม่เปลี่ยน
   ถ้าคนนั้นคิดว่าใช่ + ชอบมาก ก็จะเข้าไปเต็มตัว  ไม่มีกั๊ก พออกหัก ก็เศร้าเป็นหมาหงอย
  ถ้าแค่คิดว่าชอบ ก็อยากทำความรู้จัก แต่ก็ไม่ได้มีอะไรมาก  อยากจะอยู่ก็อยู่อยากจะไปก็ไป
  ทำนิสัยเสียกับผู้หญิงเหมือนเดิม
 
 
  แต่สิ่งที่เปลี่ยน ก็เรื่องการจมปลักอยู่กับความเสียใจ จะหายเสียใจได้เร็วขึ้น
  คือคิดว่า  ถ้าเค้าไม่เห็นคุณค่าในตัวของเรา   เค้าก็ไม่ได้มีคุณค่าอะไรในชีวิตสำหรับเรา
  อย่าเสียน้ำตาให้กับคนที่ไม่เห็นคุณค่าของเรา  แค่นั้นก็หลุดน่ะ 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						
							Sleepy
							
								มือใหม่หัดเมาท์ 
								  
								
								  ออฟไลน์
								กระทู้: 46
								
							  
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #64 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2551, 14:03:07 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							เด๋วกรูสรุปของคุณMAxให้นะ......อกหักเหมือนเดิม....แต่เจ็บน้อยลง.....สรุป "โสด" (เหมือนกรู)  :cry:  :cry:  :cry: 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							Max
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #65 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2551, 16:33:34 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							5555  อกหักทีกินเหล้าสนุกดีอ่ะ  เด๋วนี้แก่ล่ะ กินได้น้อยลงล่ะ     
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							ppornson
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #66 เมื่อ: 15 มิถุนายน 2551, 21:45:27 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							เป็นการสรุปที่เยี่ยมยอดมาก..จบได้ในกระบี่แค่เพลงเดียว..
  นับถือ..นับถือ 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							ลูกพิ้ง
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #67 เมื่อ: 15 มิถุนายน 2551, 23:14:59 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							  หูยยยย..เข้ามาอ่านแล้วอิน....ขอแสดงทัศนะแบบสาวช่างฝันมั่งนะ.... เมื่อก่อนรักใครชอบใครก็เหมือนเด็กๆ ที่อยากได้ของเล่น แต่พอไม่ได้มา..ก็เศร้าใจฟูมฟาย..แต่ก็ไม่มากมาย..เพราะเมื่อก่อนอยู่หอ.. เพื่อนสาวคอยปลอบใจเยอะแยะ..มีพี่ๆ น้องๆ กิจกรรมให้ทำ..เด๋วก็ลืม.. แต่ก็ยังจำความรู้สึกนั้นได้อยู่นะ..เหมือนไปรื้อลิ้นชักแล้วเจออะไรบางอย่าง ที่ซุกไว้พอหยิบออกมาดูแล้วพบว่ามีทั้งรอยยิ้ม..เสียงหัวเราะและหยาดน้ำตา.. :cry: 
  เราว่าพอเราโตขึ้นมุมมองความรัก....มันก็เติบโตขึ้นเช่นเดียวกัน..... เมื่อก่อนเราพบว่าเรามักจะรักคนที่เราไม่รู้จักอย่างบ้าคลั่งเสมอ.. พอเราได้รู้จักเขามากขึ้นเราอาจรักเขาน้อยลงหรือรักอย่างมีสติมากขึ้น..
  ทุกวันนี้..เราเลือกที่จะ..รู้จัก..เข้าใจ..เห็นคุณค่า..กันก่อน แล้วความรู้สึกรัก..ก็จะตามมา..เหมือนความรักในต้นไม้มั้ง.. เราจะชอบจะรักต้นไม้ชนิดไหนถึงกับไปแสวงหามาปลูกดูแลมันให้เติบโต ออกดอกออกผล..ก็ต้อง..รู้จัก..เข้าใจ..เห็นคุณค่าของพืชชนิดนั้นก่อน.. ความรักก็เหมือนต้นไม้นะ..ปลูกต้นไม้แห่งความรักกันแล้วก็องช่วยกัน รดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ยให้เติบโต..ตัดแต่งกิ่งเล็มใบกันบ้าง.. แต่อย่างไรก็ตามเราต่างก็ต้องเติบโต..อยู่ห่างๆ กันบ้าง..พอให้กิ่งมาเชื่อมถึงกัน ไม่รู้สึกว่า..เราเติบโตอย่างโดดเดี่ยวเกินไปนัก.. แต่ไม่ใช่ชิดจนอึดอัด..จนพบว่ากิ่งก้านของเราไม่สามารถเติบโตได้ แล้วพลอยจะกลายเป็นไม้แกร็นไป..
  อ๋อ..สิบปีที่เปลี่ยนไปกับความเปลี่ยนแปลงของเพื่อนสาวที่อยู่รอบตัว.. เห็นมาอีกข้อ..คนที่เห็นว่าตอนอยู่หอเป็นสาวห้าวๆ ทอมๆ ตอนนี้มีลูกปาไป  3  คนแล้ว.. อีกคนที่ไม่เห็นวี่แววตอนเรียน..ก็ได้แต่งงานได้ลูกมาหนึ่ง.. หรือไม่ก็ได้แต่งงานสละโสดตัดหน้าก่อนพวกที่ควงๆ กันโฉบเฉี่ยวไปมาตอนอยู่หอซะอีก.. ส่วนที่เห็นรักกันมานานแต่ยังไม่ได้แต่งบางคู่ก็มีฉากจบให้ต้องเสียน้ำตา ไปกับความเปลี่ยนแปลง.. แต่คู่ไหนก็ตามที่เป็นรักทรหด..รักข้ามหอ..แล้วตัดสินใจจะใช้ชีวิตร่วมกันอันนี้ก็ปลาบปลื้มใจ
  เรื่องความรัก...นี่ไม่เข้าใครออกใคร...เลยนะ...เอาแน่เอานอนไม่ได้เล้ยยย...เฮ้ออ... พูดแล้วเหมือนกับปลง...แหม..ไม่ได้ขนาดน้านนน...ทุกวันนี้ก็มีความสุขกับสิ่งที่มีและที่เป็น.. เท่านั้นเอง..คิดว่าตัวเองเป็นคนโชคดีนะที่มีโอกาสได้พบได้รู้จักกับคนดีดีในชีวิตที่ไม่ได้คิดว่า ได้เจอ..เหมือนกับเธอไง...นี่ไม่ได้ฝันไปนะ...เรื่องจริง555    อืมม..มีคำถามอยากถามหนุ่มๆ ในเว็บนี้มั่งจัง...ที่ถามเพราะเห็นมีแต่หนุ่มวนเวียนเข้ามา555 ถามว่า..ผู้ชายคิดว่า..การแต่งงาน..คือ..จุดสิ้นสุดของอิสระ(ภาพ) และการได้ทำในสิ่งที่อยากทำมั้ย..ปล.ถ้ายังไม่แจ้งใจในคำถามบอกกันมาได้นะจ้ะ :wink:  
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						
							BeKamon
							
								มือใหม่หัดเมาท์ 
								  
								
								  ออฟไลน์
								กระทู้: 235
								
							  
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #68 เมื่อ: 16 มิถุนายน 2551, 12:59:40 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							เรื่องอกหัก หรือ การเสียใจจากความรัก ทำให้คนเปลี่ยนไปมั้ย...
  คิดว่าเปลี่ยนแน่นอน เห็นด้วยกะท่านโต้งว่า มันทำให้เราคิดได้ว่า ไม่มีอะไรเป็นของเรา 
  ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงได้เสมอ เขาเปลี่ยน เราก็เปลี่ยนได้เช่นกัน 
  บางทีเกิดคำถามว่า คนเราพบกันเพื่อจากจริงๆ หรือ ความเป็นจริงมันเศร้าจัง 
  พบกันสุดท้ายก็จากกัน ช้าหรือเร็วอีกเรื่องหนึ่ง  ต้องทำใจและเดินสายกลาง
  จริงๆ การพบและได้รู้จักกันมันก็เป็นการดี คือ ทำให้เราได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน ได้เห็นแง่มุมในชีวิตต่างๆ มากขึ้น
  หากวันไหนที่ต้องจากกัน สิ่งที่ผ่านมาก็คือ ความทรงจำดีๆ ที่จะอยู่กับเราตลอดไป 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							Something might change, but something never changes. (The Matrix Revolution) 
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							Mr.EggMan
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #69 เมื่อ: 16 มิถุนายน 2551, 17:58:27 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							อกหัก ครั้งแรก  สิ่งแรกที่คิดคือ เราจะอยู่ยังไง กับชีวิตที่ไม่มีเค้า จากที่เคยมีคนๆนึงอยู่ข้างๆ ไปไหนด้วยกัน ทำอะไรด้วยกัน อยู่ดีดีก็หายไป เหลือเราต้องอยู่ราวกับเผชิญโลกตามลำพัง เสียใจเหมือนเด็กเสียของเล่น เจ็บแป๊บเดียวหาย พอไปทำอะไรเพลินๆก็ลืม  อกหักครั้งต่อมา เริ่มโตขึ้น ก็เริ่มจริงจังกับชีวิตมากขึ้น เกิดอาการเจ็บแปลบ แบบว่าปวดๆ ปนหวิวๆ แถมอาการออกฤทธิ์นาน อาการกำเริบทุกครั้งที่ฟังเพลงที่มีเนื้อหาปะโลมโลก หันหน้าเข้าหาสุราเป็นที่พึ่งทางใจ แถมมีอาการฝังใจแถมมาด้วย . . . . อกหักอีกซักที ก็ยังมีอาการเจ็บปวดบ้างตามเหมาะสม ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัย แต่ไม่มีอะไรมากมาย และพร้อมที่จะอกหักอีก ในครั้งต่อๆไป
  -----------------------------------------------------------  
  ถามว่า..ผู้ชายคิดว่า..การแต่งงาน..คือ..จุดสิ้นสุดของอิสระ(ภาพ)  และการได้ทำในสิ่งที่อยากทำมั้ย.. 
  ตอบว่า...ตอบไปจะอายไหมนี่ เพราะว่ายังไม่ได้แต่งงานเยย แถมยังห่างไกล แต่จะขอหาญกล้าตอบในมุมมองของตนที่ยังไม่แต่งละกัน คำว่า จุดสิ้นสุดของอิสระ(ภาพ) นั้นดูน่ากลัวไปนิดนึง แต่ถ้าเรียกให้เพราะๆคงเรียกว่าการเสียสละความเป็นตัวเองออกไปบ้าง เราว่าถ้าคนเรายังคงรักความเป็นตัวของตัวเองมากๆเกินไป คงจะยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานกะใครมั้ง เรียกว่าเกิดการจำกัดทางอิสรภาพที่เหมาะสมจะดีกว่า ไม่ใช่ว่าชั้นยังอยากทำอะไรก็ทำ ไม่สนใจคนที่เราแต่งด้วย แบบนี้ก็ไม่ไหว แต่มันก็แค่บางส่วนไม่ใช่ทั้งหมดหรอก เพราะว่าไอ้อิสระภาพหรือ ไอ้สิ่งที่อยากทำบางอย่าง มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ดี ที่ถูกต้องนี่นา เช่น ก่อนแต่งงานน้าแครม(นามสมมุติ)ชอบไปอาบน้ำแถวรัชดา เพื่อผ่อนคลาย แต่หลังแต่งงานแล้วก็ไม่ควรจะทำ(ให้จับได้) แต่ในทางกลับกัน เซียนโต้ง(นามสมมุติ)ชอบลิเวอร์พูลมาก แต่ภรรยาชอบการท่าเรือ แล้วจะมาให้เซียนโต้งไปชอบการท่าเรือแทนลิเวอร์พูล แบบนี้ก็คงจะไม่ดีแน่
  ตอบไปเรื่อย ให้ดีต้องให้คนแต่งงานแล้ว มาช่วยตอบ
   :roll: 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						
							Net 80
							
								มือใหม่หัดเมาท์ 
								  
								
								  ออฟไลน์
								กระทู้: 187
								
							  
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #70 เมื่อ: 17 มิถุนายน 2551, 08:52:19 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							อกหัก: มันก็มีหลายสาเหตุ..... อืมผมเคยแบบ รักสี่เศร้าอ่ะ เพื่อนที่สนิทกันมาก ชอบเรา และเราก็ไปชอบคนที่เค้ามีแฟนแล้ว แต่คนที่เราชอบก็ ตัดสินใจมะได้ว่าจะเลือกเรา หรือแฟนเค้า โอ้ความรู้สึกมันก็ไม่ดีเลย เจ็บปวดกันหมดทุกคน ไม่รู้จะหาทางออกอย่างไร เป็นทุกข์ใจอยู่นานนับเดือน แล้ววันหนึ่งก็มานั่งคิด และก็เลือกจะเป็นฝ่ายรอ และถอยห่างออกมา แต่ก็คอยดูแลเค้าอย่างเดิมไม่คิดหวังใดๆ (พระเอกจริงๆ) รอให้วันเวลาเป็นตัดสินใจ....บทสรุปสำหรับผม ทำดีได้ดีคับ
 
 
  ถามว่า..ผู้ชายคิดว่า..การแต่งงาน..คือ..จุดสิ้นสุดของอิสระ(ภาพ)  และการได้ทำในสิ่งที่อยากทำมั้ย... สำหรับผม คิดว่ามันเป็นคำพูด ที่ล้อกันประสาผู้ชายมากกว่า (แต่ขึ้นอยู่กับภรรยา และเหตุของการแต่งงานด้วยนะ) จริงแล้วมันก็มะได้ขาดอิสระดภาพ แต่ว่าเราก็ต้องมีหน้าที่รับผิดชอบเพิ่มขึ้นมา แต่เวลามีเท่าเดิม และการจัดสรร เวลาก็จะมีผลกับการดำเนินไปของครอบครัว "แฟมมิลี่แมน" คือ คนที่ขาดอิสระภาพอ่ะป่าวอ่ะ  และภ้าวันหนึ่งคุณได้เป็น พ่อคน คุณจะลืม คำว่า อิสระภาพไปเลย...เพราะความสุขคือ ครอบครัว
  ขอบคุณที่อ่านครับ 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							ppornson
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #71 เมื่อ: 18 มิถุนายน 2551, 19:48:21 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							เน็ต...กรูขอโทษ...ฮือๆๆๆๆๆ  (แบบในหนังไง)
  เห็นเหมือนท่าน egg..ตอนนั้นเพลงที่ฟังไม่ได้เลยคือ คิดถึงเธอทุกทีที่อยู่คนเดียว..กับ รักเธอทั้งหมดของหัวใจ..
  แต่ที่สุดๆเลยนะ..จำชื่อเพลงไม่ได้ของมาช่าน่ะ..ฉันหวังว่าวันนึง..แม้ใจจะร้าวราน..เวลาจะรักษาใจเราเอง.. โอ้โห..สุดยอด..ไหลพรากๆ..
  แต่พอซัก 1 ปี..เพลงที่ให้กำลังใจมากๆเลยนะ..ฉันไม่ใช่ดอกไม้..ของมาช่า..เสือ ธนพลแต่ง..สุดๆเลย ฟังแล้วรู้สึกดีมาก 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							Apirat T.
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #72 เมื่อ: 19 มิถุนายน 2551, 12:04:15 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							ตรูได้เสื้อบอลมาจากไอ้ไข่ตัวนึง มันบอกไม่อยากเห็น เพราะคนที่หักอกมันซื้อให้ หุหุ เสร็จโจร  :lol: 
  ชอบคำพูดไอ้เน็ตยักษ์ว่ะ ไม่เชื่อการเป็นพ่อคน มันจะส่งผลดีเช่นนี้เอง
  ตาแคม 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							ppornson
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #73 เมื่อ: 20 มิถุนายน 2551, 15:42:50 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							มันได้เสื้อจากใครวะ..วานบอก 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						
							BeKamon
							
								มือใหม่หัดเมาท์ 
								  
								
								  ออฟไลน์
								กระทู้: 235
								
							  
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #74 เมื่อ: 20 มิถุนายน 2551, 18:01:08 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							นำเพลงที่ท่านโต้งกล่าวถึงมาโพสต์แบบเต็มๆ 
  เพลง: เวลากับคนสองคน - มาช่า วันเวลาได้นำพาทุกอย่าง  ได้นำทางเราสู่ความรัก ได้สร้างความสัมพันธ์ สองเราให้ต้องการ  จะเดินร่วมทางตลอดไป
  เวลาเดินไปจิตใจเรานั้นเปลี่ยน  ต่างคนมีทางที่ต่างกัน ถึงแม้จะตั้งใจ ควบคุมมันเท่าไร  แต่มันไม่ดีขึ้นมาเลย
  ได้มองเธอทุกครั้ง ในหัวใจฉันยังเจ็บ  ยังคงคิดถึงวันเรารักกัน แต่มันถึงวันนี้ ถึงเวลาต้องจากกัน  ไม่มีวันเวลานั้นแล้ว
  เวลาเดินไปไม่เคยจะหวนกลับ  ฝากเพียงรอยทางกับความหลัง ฉันหวังว่าวันหนึ่ง แม้ใจเราร้าวราน  เวลาจะรักษาใจเราเอง 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							Something might change, but something never changes. (The Matrix Revolution) 
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	 |