02 พฤษภาคม 2567, 17:43:32
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน [สมาชิกเก่าลืมรหัส โทร 081-7611760]
A A A A  ระเบียบปฎิบัติ
   
Languages    
  หน้า: 1 2 3 [4] 5 6  ทั้งหมด   ลงล่าง
ผู้เขียน หัวข้อ: :: กลอนยามว่าง ::  (อ่าน 82828 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
kritsada34
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 54

« ตอบ #75 เมื่อ: 03 พฤษภาคม 2550, 16:33:44 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
บันทึกการเข้า
It's me Joy
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 123

« ตอบ #76 เมื่อ: 04 พฤษภาคม 2550, 12:03:25 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
บันทึกการเข้า

: Nuu joy ::
(n_n)Cellkrub
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2540
คณะ: วิศวกรรมศาสตร์
กระทู้: 579

« ตอบ #77 เมื่อ: 04 พฤษภาคม 2550, 12:15:56 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
แสนจะมึนส์ ดันพาวิ่ง หลายสิบลี้
ได้ลงนั่ง พี่กร่นด่า หลายนาที
บันทึกการเข้า
Junphen Juntana
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 403

เว็บไซต์
« ตอบ #78 เมื่อ: 04 พฤษภาคม 2550, 13:38:06 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
แสนจะมึนส์ ดันพาวิ่ง หลายสิบลี้
ได้ลงนั่ง พี่กร่นด่า หลายนาที
จนเรานี้ กัดฟันกรอด...แทบถอดใจ

ทั้ง"ทองม้วน" "ขนมชั้น" นั้นสุดสุด
วิ่งจนขาแทบจะหลุด ทนไม่ไหว
รับน้องโหด เพื่อสร้างสรรค์...ใช่อื่นใด
"สามัคคี..มีวินัย...ใจอดทน"

เราร้องเพลง เรารักหอ เรารักเพื่อน
ภาพรับน้อง ยังย้ำเตือน ตั้งแต่ต้น



เชิญต่อจ้า
บันทึกการเข้า

เพ็ญ อักษร: รหัส 36 & ซีมะโด่ง 76

เว็บไซต์: http://www.tpa.or.th/writer/author_des.php?passTo=98900ed085c9084a2b01bdbd15fa8470&authorID=429

http://www.facebook.com/penfriend

ทำใจให้ดี ทำดีให้ใจ
kritsada34
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 54

« ตอบ #79 เมื่อ: 04 พฤษภาคม 2550, 22:46:11 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
แสนจะมึนส์ ดันพาวิ่ง หลายสิบลี้
ได้ลงนั่ง พี่กร่นด่า หลายนาที
จนเรานี้ กัดฟันกรอด...แทบถอดใจ

ทั้ง"ทองม้วน" "ขนมชั้น" นั้นสุดสุด
วิ่งจนขาแทบจะหลุด ทนไม่ไหว
รับน้องโหด เพื่อสร้างสรรค์...ใช่อื่นใด
"สามัคคี..มีวินัย...ใจอดทน"

เราร้องเพลง เรารักหอ เรารักเพื่อน
ภาพรับน้อง ยังย้ำเตือน ตั้งแต่ต้น
แว่วเพลงหอ ยังแว่วยิน เสียงในตน
เสียงทุกคน ประสานก้อง ร้องเต็มแรง



ถึงตอนดวลเพลงแล้ว  มีใครจะว่าอะไรเพิ่มเติม หรือ จะไปอย่างไรกันต่อ   ก็เล่ามาเลยครับ
บันทึกการเข้า
dnopista
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 329

เว็บไซต์
« ตอบ #80 เมื่อ: 07 พฤษภาคม 2550, 00:29:57 »

ทั้งหยาดเหงื่อ ทั้งแรงกาย ที่ไหลร่อน
ทั้งความทุกข์ ที่กัดกร่อน อ่อนระแหง
ปวดทั้งจิต ปวดทั้งกาย ไร้เรี่ยวแรง
เพื่อหัวใจ จะได้แกร่ง แจ้งศักดา

เพื่อให้ได้ ผองเพื่อน ที่รู้จิต
เพื่อให้ได้ หมู่มิตร ที่แกร่งกล้า
เพื่อให้ได้ เพื่อนแท้ ที่รอมา
เกาะกลุ่มกล้า ท้าอธรรม เพื่อสังคม
บันทึกการเข้า
ชาร์ป
Global Moderator
Hero Cmadong Member
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,119

« ตอบ #81 เมื่อ: 07 พฤษภาคม 2550, 18:39:34 »

เอย ....

เอ้า ยังไม่จบเหรอ  :oops:
บันทึกการเข้า
Dr.Poot
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,330

« ตอบ #82 เมื่อ: 07 พฤษภาคม 2550, 20:15:31 »

อ้างจาก: "ชาร์ป"
เอย ....

เอ้า ยังไม่จบเหรอ  :oops:


ชาร์ป ไหนขอฝาก  :evil:
บันทึกการเข้า
(n_n)Cellkrub
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2540
คณะ: วิศวกรรมศาสตร์
กระทู้: 579

« ตอบ #83 เมื่อ: 07 พฤษภาคม 2550, 23:50:25 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
แสนจะมึนส์ ดันพาวิ่ง หลายสิบลี้
ได้ลงนั่ง พี่กร่นด่า หลายนาที
จนเรานี้ กัดฟันกรอด...แทบถอดใจ

ทั้ง"ทองม้วน" "ขนมชั้น" นั้นสุดสุด
วิ่งจนขาแทบจะหลุด ทนไม่ไหว
รับน้องโหด เพื่อสร้างสรรค์...ใช่อื่นใด
"สามัคคี..มีวินัย...ใจอดทน"

เราร้องเพลง เรารักหอ เรารักเพื่อน
ภาพรับน้อง ยังย้ำเตือน ตั้งแต่ต้น
แว่วเพลงหอ ยังแว่วยิน เสียงในตน
เสียงทุกคน ประสานก้อง ร้องเต็มแรง

ทั้งหยาดเหงื่อ ทั้งแรงกาย ที่ไหลร่อน
ทั้งความทุกข์ ที่กัดกร่อน อ่อนระแหง
ปวดทั้งจิต ปวดทั้งกาย ไร้เรี่ยวแรง
เพื่อหัวใจ จะได้แกร่ง แจ้งศักดา

เพื่อให้ได้ ผองเพื่อน ที่รู้จิต
เพื่อให้ได้ หมู่มิตร ที่แกร่งกล้า
เพื่อให้ได้ เพื่อนแท้ ที่รอมา
เกาะกลุ่มกล้า ท้าอธรรม เพื่อสังคม  
 
เอย... ผ่านรับ น้องมา ระยะหนึ่ง
ยืนตะลึง อ้าปากอึ้ง แทบจะล้ม
ห้าวิชา ถอนทั้งห้า จะเป็นลม



ปล. ต่อคำว่าเอย จากบักชาร์ป มือไม่พาย เอาไม้ตีเรือ นะน้องนะ เดี๊ยะๆ
บันทึกการเข้า
kritsada34
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 54

« ตอบ #84 เมื่อ: 07 พฤษภาคม 2550, 23:58:02 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
แสนจะมึนส์ ดันพาวิ่ง หลายสิบลี้
ได้ลงนั่ง พี่กร่นด่า หลายนาที
จนเรานี้ กัดฟันกรอด...แทบถอดใจ

ทั้ง"ทองม้วน" "ขนมชั้น" นั้นสุดสุด
วิ่งจนขาแทบจะหลุด ทนไม่ไหว
รับน้องโหด เพื่อสร้างสรรค์...ใช่อื่นใด
"สามัคคี..มีวินัย...ใจอดทน"

เราร้องเพลง เรารักหอ เรารักเพื่อน
ภาพรับน้อง ยังย้ำเตือน ตั้งแต่ต้น
แว่วเพลงหอ ยังแว่วยิน เสียงในตน
เสียงทุกคน ประสานก้อง ร้องเต็มแรง

ทั้งหยาดเหงื่อ ทั้งแรงกาย ที่ไหลร่อน
ทั้งความทุกข์ ที่กัดกร่อน อ่อนระแหง
ปวดทั้งจิต ปวดทั้งกาย ไร้เรี่ยวแรง
เพื่อหัวใจ จะได้แกร่ง แจ้งศักดา

เพื่อให้ได้ ผองเพื่อน ที่รู้จิต
เพื่อให้ได้ หมู่มิตร ที่แกร่งกล้า
เพื่อให้ได้ เพื่อนแท้ ที่รอมา
เกาะกลุ่มกล้า ท้าอธรรม เพื่อสังคม

เอย... ผ่านรับ น้องมา ระยะหนึ่ง
ยืนตะลึง อ้าปากอึ้ง แทบจะล้ม
ห้าวิชา ถอนทั้งห้า จะเป็นลม
ดั่งยาขม แต่พี่เพื่อน เสริมกำลัง

เกิดจากสาย สัมพันธ์ หลังรับน้อง
เกิดจากผอง เเลเพื่อน เป็นเบื้องหลัง
เกิดความรู้ เพื่อยื้อ ยุดเกรดยัง
เกิดความหวัง แก้โปร อีกหนึ่งครา

ด้วยมานะ พี่แลเพื่อน ช่วยรีเกรด




ว้า น้องเซล์ ชิงตัดหน้า ไป ไม่กี่นาที โพส ช้ากว่า ก็เลยต้องมาแก้ใหม่ แต่ก็ดีครับ ต่ออย่างนี้เรื่องอีกยาวเลย

ปล   ใครจะมาเขียนต่อน้า................
บันทึกการเข้า
(n_n)Cellkrub
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2540
คณะ: วิศวกรรมศาสตร์
กระทู้: 579

« ตอบ #85 เมื่อ: 08 พฤษภาคม 2550, 00:23:35 »

แฮ่ๆ โทษทีครับ ท่านพี่ เห้นเจ้าชาร์ปมันมาขึ้นเอย... ไว้เลยต่อซ้า ไม่ตั้งใจตัดหน้า

ผมว่าต่อกันคนล่ะไม่เกินสองประโยค (จำไม่ได้ว่าเค้าเรียก วรรค หรือ บาท แต่ผมเรียกหนึ่งบท มีสี่ประโยค และกันฮ่าๆๆ มั่วไปเรื่อยเรา) ดีไม๊คับ น่าจะมันส์กว่านะ พอหลายคนหลายความคิดเข้า เนื้อหามานน่าจะดูเป็นธรรมชาติดีอ่ะ เพราะทิศทางมานไปตามที่มันจะเป็น ไม่ได้โดนบังคับเท่าไหร่อ่ะครับ
บันทึกการเข้า
kritsada34
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 54

« ตอบ #86 เมื่อ: 08 พฤษภาคม 2550, 00:27:00 »

บ่ เป็นหยัง หรอกน้องพี่  มันเป็นธรรมชาติของเน็ท ตกลงว่าเป็นไปตามนั้นละกัน เห็นด้วยทุกประการ :lol:  Cheesy

สรุป ต่อกลอนคนละ 2-3 วรรค/ประโยค ละกันนะครับ    

ปล  พี่ก็ลืม ๆ เหมือนกัน  แต่จำได้ ตอนเด็ก ๆ อาจารย์ให้ท่องไว้ดังนี้
            กลอนสุภาพพึงจำมีกำหนด  
 กลอนหนึ่งบทสี่วรรคกรองอักษร
      วรรคละเเปดพยางค์นับศัพท์สุนทร    
 อาจยิ่งหย่อนเจ็ดหรือเก้าเข้าหลักการ
    ห้าแห่งคำคล้องจองต้องสัมผัส  
   สดับ จัด รับ รอง ส่ง ประสงค์สมาน
เสียงสูงต่ำต้องเรียงเยื่ยงโบราณ
  เป้นกลอนกานต์ครบครันฉันนี้เอย

(หนึ่งบท มี สอง บาท      หนึ่งบาท  มี สองวรรค     ดังนั้น  หนึ่งบท มี สี่ วรรค )
เอ............เราจำถูกหรือป่าวน้า
บันทึกการเข้า
(n_n)Cellkrub
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2540
คณะ: วิศวกรรมศาสตร์
กระทู้: 579

« ตอบ #87 เมื่อ: 08 พฤษภาคม 2550, 00:40:08 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
แสนจะมึนส์ ดันพาวิ่ง หลายสิบลี้
ได้ลงนั่ง พี่กร่นด่า หลายนาที
จนเรานี้ กัดฟันกรอด...แทบถอดใจ

ทั้ง"ทองม้วน" "ขนมชั้น" นั้นสุดสุด
วิ่งจนขาแทบจะหลุด ทนไม่ไหว
รับน้องโหด เพื่อสร้างสรรค์...ใช่อื่นใด
"สามัคคี..มีวินัย...ใจอดทน"

เราร้องเพลง เรารักหอ เรารักเพื่อน
ภาพรับน้อง ยังย้ำเตือน ตั้งแต่ต้น
แว่วเพลงหอ ยังแว่วยิน เสียงในตน
เสียงทุกคน ประสานก้อง ร้องเต็มแรง

ทั้งหยาดเหงื่อ ทั้งแรงกาย ที่ไหลร่อน
ทั้งความทุกข์ ที่กัดกร่อน อ่อนระแหง
ปวดทั้งจิต ปวดทั้งกาย ไร้เรี่ยวแรง
เพื่อหัวใจ จะได้แกร่ง แจ้งศักดา

เพื่อให้ได้ ผองเพื่อน ที่รู้จิต
เพื่อให้ได้ หมู่มิตร ที่แกร่งกล้า
เพื่อให้ได้ เพื่อนแท้ ที่รอมา
เกาะกลุ่มกล้า ท้าอธรรม เพื่อสังคม

เอย... ผ่านรับ น้องมา ระยะหนึ่ง
ยืนตะลึง อ้าปากอึ้ง แทบจะล้ม
ห้าวิชา ถอนทั้งห้า จะเป็นลม
ดั่งยาขม แต่พี่เพื่อน เสริมกำลัง

เกิดจากสาย สัมพันธ์ หลังรับน้อง
เกิดจากผอง เเลเพื่อน เป็นเบื้องหลัง
เกิดความรู้ เพื่อยื้อ ยุดเกรดยัง
เกิดความหวัง แก้โปร อีกหนึ่งครา

ด้วยมานะ พี่แลเพื่อน ช่วยรีเกรด
พ้นจากเหตุ รีไทน์ เจ้าปัญหา
ปิดเทอมนี้ ได้ไปค่ายฯ ฉ่ำอุรา



แหะๆ เอาแบบค่อยๆ ผ่านไปทีล่ะเทอมดีกว่าเนอะ ไม่ต้องรีบจบเร็ว
บันทึกการเข้า
dnopista
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 329

เว็บไซต์
« ตอบ #88 เมื่อ: 09 พฤษภาคม 2550, 02:42:58 »

เอ่อ..
เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ครับ
ปอนด์น้อยว่า..
พวกเรารับแห่ขันหมากเป็นงานเสริมดีมั้ยครับ...
คนเราเยอะ...
แถมที่เสียงดีๆก็มีมาก..
และที่สำคัญ..
ไม่น่าเชื่อว่า..
ตอนนี้..
เรามี...
..
มี..
...
"กลอนยาว"เป็นของเราเองแล้วครับ
..
...เอ้า..ป๊ะเท่งป๊ะเท่งป๊ะ.เท่งๆ.....กริ๊ววววววววววววว...ใครมีตะหลูด..มาแลกเกงใน...กริ๊ววววว
...
นั่นมัน"กลองยาว"!!!!!!!!!!!
...
...ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
(ตาหลกสาดสาด)
บันทึกการเข้า
It's me Joy
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 123

« ตอบ #89 เมื่อ: 09 พฤษภาคม 2550, 07:47:11 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
แสนจะมึนส์ ดันพาวิ่ง หลายสิบลี้
ได้ลงนั่ง พี่กร่นด่า หลายนาที
จนเรานี้ กัดฟันกรอด...แทบถอดใจ

ทั้ง"ทองม้วน" "ขนมชั้น" นั้นสุดสุด
วิ่งจนขาแทบจะหลุด ทนไม่ไหว
รับน้องโหด เพื่อสร้างสรรค์...ใช่อื่นใด
"สามัคคี..มีวินัย...ใจอดทน"

เราร้องเพลง เรารักหอ เรารักเพื่อน
ภาพรับน้อง ยังย้ำเตือน ตั้งแต่ต้น
แว่วเพลงหอ ยังแว่วยิน เสียงในตน
เสียงทุกคน ประสานก้อง ร้องเต็มแรง

ทั้งหยาดเหงื่อ ทั้งแรงกาย ที่ไหลร่อน
ทั้งความทุกข์ ที่กัดกร่อน อ่อนระแหง
ปวดทั้งจิต ปวดทั้งกาย ไร้เรี่ยวแรง
เพื่อหัวใจ จะได้แกร่ง แจ้งศักดา

เพื่อให้ได้ ผองเพื่อน ที่รู้จิต
เพื่อให้ได้ หมู่มิตร ที่แกร่งกล้า
เพื่อให้ได้ เพื่อนแท้ ที่รอมา
เกาะกลุ่มกล้า ท้าอธรรม เพื่อสังคม

เอย... ผ่านรับ น้องมา ระยะหนึ่ง
ยืนตะลึง อ้าปากอึ้ง แทบจะล้ม
ห้าวิชา ถอนทั้งห้า จะเป็นลม
ดั่งยาขม แต่พี่เพื่อน เสริมกำลัง

เกิดจากสาย สัมพันธ์ หลังรับน้อง
เกิดจากผอง เเลเพื่อน เป็นเบื้องหลัง
เกิดความรู้ เพื่อยื้อ ยุดเกรดยัง
เกิดความหวัง แก้โปร อีกหนึ่งครา

ด้วยมานะ พี่แลเพื่อน ช่วยรีเกรด
พ้นจากเหตุ รีไทน์ เจ้าปัญหา
ปิดเทอมนี้ ได้ไปค่ายฯ ฉ่ำอุรา
พักกายา จากตำรา ได้เสียที

จำได้ว่า ครั้งแรก ที่ไปค่าย
บันทึกการเข้า

: Nuu joy ::
iamfrommoon
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2535
คณะ: พาณิชยศาสตร์และการบัญชี
กระทู้: 8,396

เว็บไซต์
« ตอบ #90 เมื่อ: 09 พฤษภาคม 2550, 07:54:15 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
แสนจะมึนส์ ดันพาวิ่ง หลายสิบลี้
ได้ลงนั่ง พี่กร่นด่า หลายนาที
จนเรานี้ กัดฟันกรอด...แทบถอดใจ

ทั้ง"ทองม้วน" "ขนมชั้น" นั้นสุดสุด
วิ่งจนขาแทบจะหลุด ทนไม่ไหว
รับน้องโหด เพื่อสร้างสรรค์...ใช่อื่นใด
"สามัคคี..มีวินัย...ใจอดทน"

เราร้องเพลง เรารักหอ เรารักเพื่อน
ภาพรับน้อง ยังย้ำเตือน ตั้งแต่ต้น
แว่วเพลงหอ ยังแว่วยิน เสียงในตน
เสียงทุกคน ประสานก้อง ร้องเต็มแรง

ทั้งหยาดเหงื่อ ทั้งแรงกาย ที่ไหลร่อน
ทั้งความทุกข์ ที่กัดกร่อน อ่อนระแหง
ปวดทั้งจิต ปวดทั้งกาย ไร้เรี่ยวแรง
เพื่อหัวใจ จะได้แกร่ง แจ้งศักดา

เพื่อให้ได้ ผองเพื่อน ที่รู้จิต
เพื่อให้ได้ หมู่มิตร ที่แกร่งกล้า
เพื่อให้ได้ เพื่อนแท้ ที่รอมา
เกาะกลุ่มกล้า ท้าอธรรม เพื่อสังคม

เอย... ผ่านรับ น้องมา ระยะหนึ่ง
ยืนตะลึง อ้าปากอึ้ง แทบจะล้ม
ห้าวิชา ถอนทั้งห้า จะเป็นลม
ดั่งยาขม แต่พี่เพื่อน เสริมกำลัง

เกิดจากสาย สัมพันธ์ หลังรับน้อง
เกิดจากผอง เเลเพื่อน เป็นเบื้องหลัง
เกิดความรู้ เพื่อยื้อ ยุดเกรดยัง
เกิดความหวัง แก้โปร อีกหนึ่งครา

ด้วยมานะ พี่แลเพื่อน ช่วยรีเกรด
พ้นจากเหตุ รีไทน์ เจ้าปัญหา
ปิดเทอมนี้ ได้ไปค่ายฯ ฉ่ำอุรา
พักกายา จากตำรา ได้เสียที

จำได้ว่า ครั้งแรก ที่ไปค่าย

ต้องเตรียมกาย เตรียมใจ ไม่หน่ายหนี
แม้ต้องเจอ ความลำบาก ก็ตามที

 :lol:  Cool  :lol:
บันทึกการเข้า

@@ธรรมชาติสร้างความขัดแย้ง เพื่อให้คนเรียนรู้ซึ่งกันและกันได้ดียิ่งขึ้น@@@

It's me Joy
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 123

« ตอบ #91 เมื่อ: 09 พฤษภาคม 2550, 12:53:46 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
แสนจะมึนส์ ดันพาวิ่ง หลายสิบลี้
ได้ลงนั่ง พี่กร่นด่า หลายนาที
จนเรานี้ กัดฟันกรอด...แทบถอดใจ

ทั้ง"ทองม้วน" "ขนมชั้น" นั้นสุดสุด
วิ่งจนขาแทบจะหลุด ทนไม่ไหว
รับน้องโหด เพื่อสร้างสรรค์...ใช่อื่นใด
"สามัคคี..มีวินัย...ใจอดทน"

เราร้องเพลง เรารักหอ เรารักเพื่อน
ภาพรับน้อง ยังย้ำเตือน ตั้งแต่ต้น
แว่วเพลงหอ ยังแว่วยิน เสียงในตน
เสียงทุกคน ประสานก้อง ร้องเต็มแรง

ทั้งหยาดเหงื่อ ทั้งแรงกาย ที่ไหลร่อน
ทั้งความทุกข์ ที่กัดกร่อน อ่อนระแหง
ปวดทั้งจิต ปวดทั้งกาย ไร้เรี่ยวแรง
เพื่อหัวใจ จะได้แกร่ง แจ้งศักดา

เพื่อให้ได้ ผองเพื่อน ที่รู้จิต
เพื่อให้ได้ หมู่มิตร ที่แกร่งกล้า
เพื่อให้ได้ เพื่อนแท้ ที่รอมา
เกาะกลุ่มกล้า ท้าอธรรม เพื่อสังคม

เอย... ผ่านรับ น้องมา ระยะหนึ่ง
ยืนตะลึง อ้าปากอึ้ง แทบจะล้ม
ห้าวิชา ถอนทั้งห้า จะเป็นลม
ดั่งยาขม แต่พี่เพื่อน เสริมกำลัง

เกิดจากสาย สัมพันธ์ หลังรับน้อง
เกิดจากผอง เเลเพื่อน เป็นเบื้องหลัง
เกิดความรู้ เพื่อยื้อ ยุดเกรดยัง
เกิดความหวัง แก้โปร อีกหนึ่งครา

ด้วยมานะ พี่แลเพื่อน ช่วยรีเกรด
พ้นจากเหตุ รีไทน์ เจ้าปัญหา
ปิดเทอมนี้ ได้ไปค่ายฯ ฉ่ำอุรา
พักกายา จากตำรา ได้เสียที

จำได้ว่า ครั้งแรก ที่ไปค่าย
ต้องเตรียมกาย เตรียมใจ ไม่หน่ายหนี
แม้ต้องเจอ ความลำบาก ก็ตามที
สามัคคี พาผ่านพ้น ต้นจนปลาย

จากเม็ดทราย กลับกลาย เป็นโรงเรือน
บันทึกการเข้า

: Nuu joy ::
dnopista
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 329

เว็บไซต์
« ตอบ #92 เมื่อ: 10 พฤษภาคม 2550, 03:05:51 »

ไม่มีใครสนใจมุขเรา....
(นั่งบ่นปนความน้อยใจอยู่ในมุมมืด  ข้างถังขยะเก่าๆที่ผุกร่อนและเปียกชื้น)
ไม่...มี....
(ของเหลวใสไหลอาบสองแก้มสีชมพูระเรื่อ)
.....
...
..
.




(เสียงสุดท้ายเหือดหายไปพร้อมกับน้ำตา)
บันทึกการเข้า
oil414
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 171

« ตอบ #93 เมื่อ: 10 พฤษภาคม 2550, 11:50:08 »

วันหยุด ฝนไม่หยุด
ฝนหยุด หยุดดูฟ้า
หยดฝนหยุด ฟ้ายังหม่น
ฝนไม่หยุด วันหยุด :cry:
บันทึกการเข้า

-Tomorrow is another day--
kritsada34
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 54

« ตอบ #94 เมื่อ: 10 พฤษภาคม 2550, 23:28:08 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
แสนจะมึนส์ ดันพาวิ่ง หลายสิบลี้
ได้ลงนั่ง พี่กร่นด่า หลายนาที
จนเรานี้ กัดฟันกรอด...แทบถอดใจ

ทั้ง"ทองม้วน" "ขนมชั้น" นั้นสุดสุด
วิ่งจนขาแทบจะหลุด ทนไม่ไหว
รับน้องโหด เพื่อสร้างสรรค์...ใช่อื่นใด
"สามัคคี..มีวินัย...ใจอดทน"

เราร้องเพลง เรารักหอ เรารักเพื่อน
ภาพรับน้อง ยังย้ำเตือน ตั้งแต่ต้น
แว่วเพลงหอ ยังแว่วยิน เสียงในตน
เสียงทุกคน ประสานก้อง ร้องเต็มแรง

ทั้งหยาดเหงื่อ ทั้งแรงกาย ที่ไหลร่อน
ทั้งความทุกข์ ที่กัดกร่อน อ่อนระแหง
ปวดทั้งจิต ปวดทั้งกาย ไร้เรี่ยวแรง
เพื่อหัวใจ จะได้แกร่ง แจ้งศักดา

เพื่อให้ได้ ผองเพื่อน ที่รู้จิต
เพื่อให้ได้ หมู่มิตร ที่แกร่งกล้า
เพื่อให้ได้ เพื่อนแท้ ที่รอมา
เกาะกลุ่มกล้า ท้าอธรรม เพื่อสังคม

เอย... ผ่านรับ น้องมา ระยะหนึ่ง
ยืนตะลึง อ้าปากอึ้ง แทบจะล้ม
ห้าวิชา ถอนทั้งห้า จะเป็นลม
ดั่งยาขม แต่พี่เพื่อน เสริมกำลัง

เกิดจากสาย สัมพันธ์ หลังรับน้อง
เกิดจากผอง เเลเพื่อน เป็นเบื้องหลัง
เกิดความรู้ เพื่อยื้อ ยุดเกรดยัง
เกิดความหวัง แก้โปร อีกหนึ่งครา

ด้วยมานะ พี่แลเพื่อน ช่วยรีเกรด
พ้นจากเหตุ รีไทน์ เจ้าปัญหา
ปิดเทอมนี้ ได้ไปค่ายฯ ฉ่ำอุรา
พักกายา จากตำรา ได้เสียที

จำได้ว่า ครั้งแรก ที่ไปค่าย
ต้องเตรียมกาย เตรียมใจ ไม่หน่ายหนี
แม้ต้องเจอ ความลำบาก ก็ตามที
สามัคคี พาผ่านพ้น ต้นจนปลาย

จากเม็ดทราย กลับกลาย เป็นโรงเรือน
นับค่อนเดือน นับร้อย กระบุงหวาย
นับล้านหยด ที่ไหลโทรม ทุกแรงกาย





อืม นับว่า ต่อยากจริง ๆ ที่จะให้ได้ความ
เอ้า เชิญ ผู้กล้าคนต่อไป เชิญครับ
แต่ เอ........ทำไงไม่ให้เปลืองเนื้อที่บอร์ด ครับ  มาตกลงกันเถอะ
บันทึกการเข้า
It's me Joy
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 123

« ตอบ #95 เมื่อ: 11 พฤษภาคม 2550, 07:59:23 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
แสนจะมึนส์ ดันพาวิ่ง หลายสิบลี้
ได้ลงนั่ง พี่กร่นด่า หลายนาที
จนเรานี้ กัดฟันกรอด...แทบถอดใจ

ทั้ง"ทองม้วน" "ขนมชั้น" นั้นสุดสุด
วิ่งจนขาแทบจะหลุด ทนไม่ไหว
รับน้องโหด เพื่อสร้างสรรค์...ใช่อื่นใด
"สามัคคี..มีวินัย...ใจอดทน"

เราร้องเพลง เรารักหอ เรารักเพื่อน
ภาพรับน้อง ยังย้ำเตือน ตั้งแต่ต้น
แว่วเพลงหอ ยังแว่วยิน เสียงในตน
เสียงทุกคน ประสานก้อง ร้องเต็มแรง

ทั้งหยาดเหงื่อ ทั้งแรงกาย ที่ไหลร่อน
ทั้งความทุกข์ ที่กัดกร่อน อ่อนระแหง
ปวดทั้งจิต ปวดทั้งกาย ไร้เรี่ยวแรง
เพื่อหัวใจ จะได้แกร่ง แจ้งศักดา

เพื่อให้ได้ ผองเพื่อน ที่รู้จิต
เพื่อให้ได้ หมู่มิตร ที่แกร่งกล้า
เพื่อให้ได้ เพื่อนแท้ ที่รอมา
เกาะกลุ่มกล้า ท้าอธรรม เพื่อสังคม

เอย... ผ่านรับ น้องมา ระยะหนึ่ง
ยืนตะลึง อ้าปากอึ้ง แทบจะล้ม
ห้าวิชา ถอนทั้งห้า จะเป็นลม
ดั่งยาขม แต่พี่เพื่อน เสริมกำลัง

เกิดจากสาย สัมพันธ์ หลังรับน้อง
เกิดจากผอง เเลเพื่อน เป็นเบื้องหลัง
เกิดความรู้ เพื่อยื้อ ยุดเกรดยัง
เกิดความหวัง แก้โปร อีกหนึ่งครา

ด้วยมานะ พี่แลเพื่อน ช่วยรีเกรด
พ้นจากเหตุ รีไทน์ เจ้าปัญหา
ปิดเทอมนี้ ได้ไปค่ายฯ ฉ่ำอุรา
พักกายา จากตำรา ได้เสียที

จำได้ว่า ครั้งแรก ที่ไปค่าย
ต้องเตรียมกาย เตรียมใจ ไม่หน่ายหนี
แม้ต้องเจอ ความลำบาก ก็ตามที
สามัคคี พาผ่านพ้น ต้นจนปลาย

จากเม็ดทราย กลับกลาย เป็นโรงเรือน
นับค่อนเดือน นับร้อย กระบุงหวาย
นับล้านหยด ที่ไหลโทรม ทุกแรงกาย
จนสุดท้าย ได้สถาน ให้น้องเรียน

วันทั้งวัน แดดร้อน ฝนตกหนัก
ปชส.ไม่เคยพัก พรากความเพียร
บันทึกการเข้า

: Nuu joy ::
khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #96 เมื่อ: 12 พฤษภาคม 2550, 02:26:58 »

Noo Joy,
excellent!
keep on running.
could you make any words about..RCU party...a big party held by sport hall??
p.nn
บันทึกการเข้า


dnopista
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 329

เว็บไซต์
« ตอบ #97 เมื่อ: 13 พฤษภาคม 2550, 01:47:15 »

ปอนด์น้อยต้องขอชมทุกท่านในกระทู้เลยนะครับ
..ว่าเก่งกันทุกคนจริง...
เข้ามาอ่านทีไร...
เสียงเก่าๆ..
บรรยากาศเก่าๆ...
ลอยมาในความทรงจำทุกที...
...
เหมือนตัวเองกำลังตีกลองอย่างสุดเหวี่ยง
อยู่กลางวงของเพื่อนพี่น้องที่กำลังเต้นกันอย่างไม่ห่วงสวย
เพลงก็ซ้ำๆ..
แต่ได้ยินทีไรแข้งขามันขยับทู๊กที....
เฮ้อ..
พูดแล้วก็คิดถึง...
งั้นเต้นคนเดียวให้หายคิดถึงดีก่า..
เอ้า...
ไก่ย่างถูกเผา...ไก่ย่างถูกเผา...
มันจะถูกไม้เสียบ..อ๊าว!!!!!
มันจะถูกไม้เสียบ..อ๊าว!!!!!
บันทึกการเข้า
It's me Joy
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 123

« ตอบ #98 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2550, 10:14:36 »

พี่หนิงขา

พูดถึงแล้วคิดถึงกีฬามะพร้าวแห้วขึ้นมาทันทีเลยค่ะ
บันทึกการเข้า

: Nuu joy ::
kritsada34
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 54

« ตอบ #99 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2550, 20:23:25 »

สักวา ย้อนอดีด เล่าเรื่องหอ
อยากบอกต่อ เล่าให้ฟัง ในครั้งก่อน
วันเมื่อผ่าน เข้าเรียน จุฬาลงกรณ์
ได้กินนอน อยู่หอ ก็ชื่นใจ

คืนวันเปลี่ยน ผ่านไปใจอยู่ คู่ซีมะโด่ง
ได้เชืือมโยง สายสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่
ทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนเล่น และเพื่อนใจ
แล้วทำไม ต้องรีบเขียน เดี๋ยวจบไว

ที่ใจรีบ ก็ดั่งรีบ เรียนให้จบ
เริ่มเมื่อพบ ว่ารายชื่อ เอ็นท์ผ่านไหม
เอ็นท์ผ่านแล้ว สุขอุรา กว่าสิ่งใด
แต่เราจะอยู่ที่ไหน...บ้านไม่มี?

เข้าไปหา พี่รหัสฯ ตัดปัญหา
พี่แนะว่า อยู่หอไหม เป็นสุขศรี
ซีมะโด่ง หอพัก จุฬาฯ มี
ติดต่อที่ ฝั่งตรงข้าม อุเทนถวาย

พี่ขู่ว่า รับน้องหนัก นะเอาไหม
ขืนตอบไม่ ไร้ที่อยู่ คงไม่ไหว (หวาย)
หนักแค่ไหน คงต้องลอง ต้องวัดใจ (จาย)
คงไม่ตาย ถ้าใจสู้ อยู่ที่เรา

เข้าหอมา ชักหวั่น กลั้นใจสู้
พี่ ๆ ดู ดุดัน แกร่งดังเขา
และก็โหด ลงโทษ ไร้ความเบา
โอ๊ะ โอ้เรา ต้องสู้ ดูสักที

ตั้งแต่เช้า พี่เค้า ปลุกให้ตื่น
แสนจะมึนส์ ดันพาวิ่ง หลายสิบลี้
ได้ลงนั่ง พี่กร่นด่า หลายนาที
จนเรานี้ กัดฟันกรอด...แทบถอดใจ

ทั้ง"ทองม้วน" "ขนมชั้น" นั้นสุดสุด
วิ่งจนขาแทบจะหลุด ทนไม่ไหว
รับน้องโหด เพื่อสร้างสรรค์...ใช่อื่นใด
"สามัคคี..มีวินัย...ใจอดทน"

เราร้องเพลง เรารักหอ เรารักเพื่อน
ภาพรับน้อง ยังย้ำเตือน ตั้งแต่ต้น
แว่วเพลงหอ ยังแว่วยิน เสียงในตน
เสียงทุกคน ประสานก้อง ร้องเต็มแรง

ทั้งหยาดเหงื่อ ทั้งแรงกาย ที่ไหลร่อน
ทั้งความทุกข์ ที่กัดกร่อน อ่อนระแหง
ปวดทั้งจิต ปวดทั้งกาย ไร้เรี่ยวแรง
เพื่อหัวใจ จะได้แกร่ง แจ้งศักดา

เพื่อให้ได้ ผองเพื่อน ที่รู้จิต
เพื่อให้ได้ หมู่มิตร ที่แกร่งกล้า
เพื่อให้ได้ เพื่อนแท้ ที่รอมา
เกาะกลุ่มกล้า ท้าอธรรม เพื่อสังคม

เอย... ผ่านรับ น้องมา ระยะหนึ่ง
ยืนตะลึง อ้าปากอึ้ง แทบจะล้ม
ห้าวิชา ถอนทั้งห้า จะเป็นลม
ดั่งยาขม แต่พี่เพื่อน เสริมกำลัง

เกิดจากสาย สัมพันธ์ หลังรับน้อง
เกิดจากผอง เเลเพื่อน เป็นเบื้องหลัง
เกิดความรู้ เพื่อยื้อ ยุดเกรดยัง
เกิดความหวัง แก้โปร อีกหนึ่งครา

ด้วยมานะ พี่แลเพื่อน ช่วยรีเกรด
พ้นจากเหตุ รีไทน์ เจ้าปัญหา
ปิดเทอมนี้ ได้ไปค่ายฯ ฉ่ำอุรา
พักกายา จากตำรา ได้เสียที

จำได้ว่า ครั้งแรก ที่ไปค่าย
ต้องเตรียมกาย เตรียมใจ ไม่หน่ายหนี
แม้ต้องเจอ ความลำบาก ก็ตามที
สามัคคี พาผ่านพ้น ต้นจนปลาย

จากเม็ดทราย กลับกลาย เป็นโรงเรือน
นับค่อนเดือน นับร้อย กระบุงหวาย
นับล้านหยด ที่ไหลโทรม ทุกแรงกาย
จนสุดท้าย ได้สถาน ให้น้องเรียน

วันทั้งวัน แดดร้อน ฝนตกหนัก
ปชส.ไม่เคยพัก พรากความเพียร
จะใกล้ไกล ขึ้นลงเขา หรือราบเตียน
ไปเยี่ยมเยียน สานสัมพันธ์ ทุกแห่งไป

กลับจากค่าย  ไม่นานนัก กีฬาหอ



ขออนุญาต จบ ค่าย ปีแรก ก่อนนะครับ (ใครอยากไปค่ายอีก ไว้ค่อยไปในปีต่อไปนะ)
 ไปเรื่องกีฬา หอ กันดีกว่า
เชิญคนต่อไปครับ

ปล  ช่วยสนองความต้องการของน้องปอนด์หน่อย อิอิ
บันทึกการเข้า
  หน้า: 1 2 3 [4] 5 6  ทั้งหมด   ขึ้นบน
  
กระโดดไป:  

     

สมาคมนิสิตเก่าหอพักนิสิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มวลสมาชิกสมาคม คณาจารย์ และนิสิตเก่าทุกคน ขอน้อมเกล้าถวายความอาลัย  พระผู้เสด็จสู่สวรรคาลัย ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ <;))))><