คุยกันเรื่อง ซิกเซ้นต์ และผีๆ

[Leam]

ที่ลานพระรูป

            เย็นวันหนึ่งเมื่อประมาณปี 37 -38 เวลาราวๆ หกโมงเย็น เพื่อนเรา(รัฐศาสตร์รหัส 34) เดินกับแฟนจากฝั่งสถาปัตย์มาด้านวิทยาฯ ผ่านทางเดินหน้าพระรูป ขณะที่กำลังเดินมาใกล้พระรูป มองเห็นว่าบนรั้วเตี้ยๆที่เลียบทางเดินข้างพระรูปออกไปยังเสาธง (ซึ่งมันจะเป็นกึ่งๆ ที่นั่ง คงจะนึกกันออก) มีชายหนุ่มกับหญิงสาวคู่หนึ่งนั่งหันหลังให้ สองคนนี้สวีทกันมากจนเพื่อนเราหมั่นไส้ เพราะหญิงสาวผมยาวนั่งเอาหัวเกยไหล่ฝ่ายชายอยู่ เท่าที่เห็นผู้ชายใส่เสื้อขาวกางเกงแสล็คเหมือนชุดนิสิต แต่ผู้หญิงใส่เสื้อขาวจุดดำคล้ายๆ ชุดไปงานศพ เพื่อนเราก็อยากเห็นหน้าสองคนนี้มาก เนื่องจากเห็นว่าอะไรจะมาสวีทกันในที่สาธารณะอย่างนี้ ทีนี้นึกออกมั้ยว่าก่อนที่เพื่อนเราจะเห็นหน้าสองคนนี้ได้ก็ต้องเดินผ่านน้ำพุ และโดนน้ำพุบังสายตาไปแว้บนึง ปรากฏว่าพอเดินเลยน้ำพุมาแล้วหันไปดูทั้งสองคนเล่าเหมือนกันว่า ผู้ชายคนนั้นดูท่าทางไม่ปกติ ดูเอ๋อๆ ชอบกล ที่สำคัญคือ เห็นผู้ชายนั่งอยู่คนเดียวไม่มีผู้หญิง ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะมองไม่เห็นหากผู้หญิงหลบไปที่อื่น เพราะแวบเดียวจริงๆและพุ่มไม้ที่ใกล้ที่สุดก็อยู่ห่างไปตั้ง 5 - 6 เมตร นอกจากว่าผู้หญิงคนนั้นจะอุตริกระโดดไปหมอบหลังไอ้ที่นั่งอันนั้นเท่านั้นเอง (แล้วต้องนอนราบด้วยจึงจะมองไม่เห็นเพราะที่กั้นนั้นเตี้ยมาก) เพื่อนเรานั้นซึ่งไม่ได้พูดกับแฟนเลยตั้งแต่แรกเลยรีบจูงมือแฟนเดินมาจนถึงคณะแล้วถามว่าเห็นหรือเปล่า ปรากฏว่าแฟนมันก็เห็นเหมือนกัน (ลืมบอกไปว่าเพื่อนเราเป็นคู่หวานแหววมากอันดับต้นๆ ในคณะย่อมจะทนเห็น
คนหวานแหววกว่าได้ยาก) ขอย้ำว่าเรื่องนี้เกิดตอนหกโมงเย็นหน้าลานพระรูป และแดดยังออกอยู่ด้วยแหละ

[Leam]

คณะศิลปกรรมศาสตร์
            ห้องล้างรูป
            ว่ากันว่าห้องล้างรูปรวมของศิลปกรรมน่ากลัวที่สุด นอกจากเรื่องเห็นขาแกว่งแล้ว ยังมีแสงลูกไฟสีต่างๆแวบไปแวบมาในห้องล้างรูปอีกด้วย (ซึ่งห้องล้างรูปจะต้องมืดหรืออาจให้มีแสงสีแดงได้สีเดียว) บางทีก็มีเสียงเก้าอี้นั่งรอล้างรูปดังอี๊ดอ๊าด ทั้งๆ ที่ไม่มีคนนั่งรอ หรือนิสิตบางคน ได้ยินเสียงคนตบแท็งค์น้ำในห้องล้างรูปทั้งๆที่ไม่มีคนอื่นในห้อง ว่ากันว่านิสิตขอให้คณะย้ายห้องหลายครั้งแต่คณะไม่มีงบฯ อันนี้เป็นข้อมูลหลายปีแล้ว ไม่รู้ป่านนี้ย้ายห้องหรือยัง

            ล๊อกเกอร์ของคณะศิลปกรรมศาสตร์
            ที่นั่นเคยมีคนเห็นคนนั่งห้อยขาอยู่บนล๊อกเกอร์ทีแรกเห็นแต่ขาแต่ว่าเมื่อมองขึ้นไปกลับไม่มีตัวตนอยู่เลย

คณะวิทยาศาสตร์
            ตึกชีววิทยาทางทะเล
            ชั้น 4 หรือชั้น 5 ไม่รู้ นิสิตที่อยู่ดึกบอกว่าเห็นเงาคน และแสงไฟวูบวาบบ่อยมากทั้งที่ไม่มีคน ลิฟต์ก็ชอบเปิดชั้นนี้ทั้งที่ไม่มีคนกดเรียก

            คณะวิทยาศาสตร์
            ห้องน้ำแถวภาควิชาเคมี
            อยู่ดีๆ บานประตูก็ปิดเอง (และล้อคด้วย) บ่อยมากๆ ทั้งๆ ที่ไม่มีลม และไม่มีคนเข้า พอนิสิตไปถามยามยามก็บอกว่าชินแล้ว บอกอย่างทำใจได้ว่าถ้าเจอก็มาตามก็แล้วกัน จะไปช่วยไขกุญแจให้

[Leam]

คณะรัฐศาสตร์
            ห้องประชุมชั้นล่างตึกสาม
            (ปี 36 - 37) กลางวันแสกๆ นิสิตรัฐประศาสนศาสตร์รหัส 34 นั่งสอบอยู่ นิสิตบางคน (ซึ่งคงมีสัมผัสที่หก) มาบอกทีหลังว่ารู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกและได้ยินเสียงเพลงแว่วๆ ซึ่งเป็นไปไม่ได้เพราะเป็นห้องเก็บเสียงดีมาก เพื่อนเรา (คนที่เล่าให้ฟัง)นั่งอยู่หลังห้อง เห็นอาจารย์เดินไปท้ายห้องประชุมทำเสียงดุๆ ใส่ห้องว่างๆ แต่จับใจความไม่ได้ว่าพูดอะไร ภายหลังทราบว่าอาจารย์เห็นนิสิต “ตน” หนึ่ง (จำไม่ได้ว่าหญิงหรือชาย) ยืนร้องเพลงของเบิร์ด (ตามข่าวน่ะยืนยันว่าเพลงเบิร์ดด้วยนะ)อยู่หลังห้องประชุมอาจารย์เลยไปดุว่าขอให้หยุดเพราะน้องๆ สอบอยู่ ที่สำคัญ...วันนั้นไม่ได้มีแค่ตนเดียว มีอีกตนหนึ่งไม่ใช่นิสิตนั่งห้อยขาอยู่บนลำโพงห้องประชุมด้วย

            คณะรัฐศาสตร์ ประตูอังรีฯ
            เพื่อนเราอยู่คณะวิทยาศาสตร์ ขับรถมาทางประตูรัฐศาสตร์ ถนนอังรีฯจะวกรถออกไปแยกสุรวงศ์ เลยต้องไปรอเลี้ยวรถกลางถนน พอไฟส่องไปที่ใต้สะพานลอยฝั่งโรงพยาบาลจุฬา ก็เห็นคนนั่งยองๆ อยู่ใต้สะพาน ทุกอย่างเหมือนคนทั่วไป นอกจากหน้าเหมือนปูนปลาสเตอร์ที่ยังไม่แห้งแล้วโดนสาดน้ำน่ะ คือขาวๆย้อยๆ  ไฟหน้ารถเธอจับอยู่นานพอดูเพราะต้องรอกลับรถเมื่อเธอหันไปดูเพื่อนผู้หญิงอีกคนที่นั่งมาด้วยกันก็ไม่มีทีท่าว่าเห็นอะไร เหมือนเธอเลย เธอก็เลยทำเฉยๆกลัวว่าเพื่อนจะกลัว

คณะเศรษฐศาสตร์
            ประตูชั้นล่างที่จะออกไปโรงอาหารด้านหลัง ถูกกั้นไม่ให้เข้าออกเพราะเป็นทางผีผ่าน มีคนเห็นอะไรแปลกประหลาดมามากมาย

[Leam]

คณะวิศวกรรมศาสตร์
            ห้องสมุด
            เราไม่เคยเข้านะเลยไม่รู้ว่าห้องนี้ยังใช้อยู่หรือเปล่า แต่ที่ได้ยินมาคือ เป็นห้องที่ดัดแปลงจากอาคารที่เดิมเป็นตึกเรียนเก่า กลางวันแสกๆวันหนึ่งมีอาจารย์ท่านหนึ่งเข้าไปค้นหนังสือในส่วนที่ห้ามนิสิตเข้า คือ ยืมได้แต่ห้ามเดินเข้าไปหยิบเองน่ะ ทีนี้อาจารย์ท่านนั้นกำลังก้มหน้าส่องหาหนังสืออยู่ตามชั้นต่างๆ พอขยับหน้าผ่านไปตรงช่องว่างระหว่างหนังสือ ก็เห็นฝั่งตรงข้ามมีหน้าจ้องผ่านร่องหนังสือเข้ามา เห็นว่าใส่ชุดนิสิตอยู่ด้วย อาจารย์ตกใจและโกรธด้วยเลยเดินไปถามว่านิสิตเข้ามาได้ยังไง แต่พอเดินไปถึงช่องนั้นก็ไม่มีใครอยู่เลย ที่สำคัญพออาจารย์เดินหาจนทั่วพบว่า แม้แต่เจ้าหน้าที่ห้องสมุดเองก็ไม่อยู่ด้วยซ้ำไม่มีทางที่ใครจะมาโผล่หน้าให้เห็นได้ แต่เมื่ออาจารย์เดินกลับไปหาหนังสือที่ชั้นเดิมก็ได้กลิ่นฉุนกลิ่นเหม็นไหม้ที่แรงมาก พอมองไปที่พื้นก็เห็นควันลอยขึ้นมาจากพื้น อาจารย์เลยเผ่นแนบ มาทราบภายหลังว่าตรงนั้นเคยเป็นห้องแล็บ มีนิสิตเผาตัวตาย

คณะอักษรศาสตร์
            ห้องสมุด
            ห้องสมุดที่ตึกเก่าของอักษร มีนิสิตชายคนหนึ่งไปอ่านหนังสือ เห็นนิสิตผู้หญิงที่นั่งตรงข้ามก้มหน้าอ่านหนังสือนานมากไม่เงยหน้าซะที เลยถามว่าเป็นอะไรรึเปล่า ผู้หญิงเลยเงยหน้าขึ้นมา ปรากฏว่า...ไม่มีหน้า

            คณะอักษรศาสตร์ ห้อง Sound Lab
            ห้องไหนไม่รู้และไม่รู้ด้วยว่าตึกที่ถูกทุบไปหรือตึกที่ยังอยู่ปัจจุบัน เพราะอักษรมี Sound Lab เยอะมาก อาจารย์หญิงท่านหนึ่งรับฝากชั้นเรียนไว้ได้รับคำฝากฝังให้เปิดเทปให้นิสิตฟังและคอยเช็คชื่อก็พอ ขณะกำลังเปิดเทป มีนิสิตหญิงคนหนึ่งนั่งอยู่หลังห้องไม่ยอมใส่หูฟัง อาจารย์เดินไปถามก็ตอบว่าเจ็บคอ พอตอนออกจากห้อง อาจารย์คอยเช็คชื่อ เห็นคนครบแต่ไม่มีชื่อเด็กคนที่ไปคุยด้วย และเด็กก็ไม่ยอมออกมาสักที เลยเดินกลับไปหา ไปดูที่โต๊ะก็ไม่เจอ แต่พอหันออกมาจะกลับเห็นเด็กยืนอยู่กลางห้องสายหูฟังพันคออยู่ และโยงไปที่เพดาน อาจารย์หมดสติไปเลย มาทราบทีหลังว่ามีนิสิตหญิงเพิ่งฆ่าตัวตายในห้องนั้น

[Leam]

คณะนิเทศศาสตร์ ห้องมืด (ห้องล้างฟิลม์) 
            เรื่องมีอยู่ว่า....เมื่อก่อนมีรุ่นพี่คนหนึ่งได้เข้าไปล้างฟิลม์ในห้องนี้ แล้วไม่ได้กลับออกมาอีกเลย....มีคนเข้าไปหาตั้งหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่มีใครพบ...ได้มีนิสิตรุ่นน้องต่อๆมาเล่าให้ฟังว่า ...ยังมีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้นอีก เช่น มีนิสิตได้เข้าไปล้างฟิลม์ในห้องนี้ ขณะที่เข้าไปนั้นก็คิดว่าตนนั้นเข้าไปกับเพื่อน ก็มีการพูดคุยกัน แต่ไม่ได้ยินเสียงตอบจากเพื่อน...บอกให้หยิบของส่งให้ ก็มีคนหยิบส่งให้.....แต่พอออกมาเห็นเพื่อนของตนอยู่นอกห้อง จึงได้รู้ว่า ตนเข้าคนเดียว......แล้วใครล่ะที่เป็นคนหยิบของส่งให้.......นั่นยังคงเป็นปริศนาอยู่

คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์
            ทางเดินระหว่างตึกของคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์
            ทางเดินที่ว่านี้ มีประวัติอยู่ว่า สมัยก่อนมีสามีภรรยานักการของคณะสถาปัตย์ได้ทะเลาะกัน.....ฝ่ายภรรยาได้เอาปืนยิงสามี จนเสียชีวิต ...เลือดสาดไปทั่วหน้าห้องทางเดินนี้........ต่อมาเมื่อทาง คณะได้มีการปรับปรุงพื้นชั้นหนึ่งได้มีการเทปูนไว้ แต่.......มีเฉพาะหน้าห้องนี้เท่านั้นที่ไม่ยอมแห้ง ทิ้งไว้นานสักเท่าไรก็ไม่ยอมแห้ง....ทางคณะจึงต้องปูไม้กระดานทับไว้อย่าที่เห็นกันทุกวันนี้....

            ดาดฟ้าตึกพยาธิวิทยา
            ตอนดึกๆ หรือตอนเย็นๆ ใกล้ค่ำ ถ้าหากมีใครขึ้นไปบนดาดฟ้าจะเห็นคนยืนนุ่งชุดสไบสีขาว

            ห้องพักนิสิต ป.โท (ไม่รู้ชั้นไหน)
            เพื่อนเราเพิ่งจบโทมาปีสองปี เล่าว่า วันหนึ่งค่ำแล้วฝนตกหนักทุกคนกำลังจะกลับบ้าน แต่เลอะเทอะกันมากเลยกลับมาห้องพักนิสิตปริญญาโท เพื่อหลบฝนและล้างโคลน เพื่อนเราไปล้างโคลนคนเดียวในห้องน้ำซึ่งอยู่ไม่ไกลจากห้องพัก พอดีไฟดับ เพื่อนเราเลยโผล่ออกมาดูคนอื่นๆ ว่าเป็นไงบ้าง เห็นเงาดำๆ อยู่ห่างออกไปตรงทางเดิน ทำท่าเหมือนกำลังเดินเข้ามาหา เธอดูรูปร่างแล้วเลยเรียกชื่อเพื่อนผู้ชายในกลุ่มที่หุ่นแบบนี้ แต่เงาดำไม่ตอบ และเดินเท่าไหร่ก็ไม่ใกล้เข้ามาสักที แป๊บนึงอยู่ดีๆ เงาดำก็หายไป เพื่อนเราคนนี้ก็เหมือนคนที่แล้ว คือ ไม่ยอมบอกเพื่อนกลัวเพื่อนจะกลัว เดินกลับเข้าห้องไปรวมกลุ่มเฉยๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

[Leam]

ปิดท้ายด้วย....."หอหญิง".....ครับ
 
หอพักนิสิตหญิงจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
            ชั้น 10
            เพื่อนเราเคยอยู่หอหญิงบอกว่าชั้น 10 เนี่ยดุสุดๆ คืนหนึ่ง ก่อนนอนกลัวว่าจะร้อน เลยเปิดประตูมุ้งลวดให้ลมเข้า คนที่นอนริมในสุดบังเอิญเป็นคนที่มีสัมผัสที่หกพอดี เล่าว่ากลางดึกอยู่ดีๆ เธอก็ตื่นมา เมื่อมองไปนอกมุ้งลวด เห็นคนคลุมหัวเดินอยู่ ตอนแรกเธอนึกว่าเป็นเพื่อนที่เป็นมุสลิมในชั้นเดียวกันนั้น แต่ร่างที่ว่าเดินเท่าไรก็ไม่พ้นหน้าห้องซักที เธอเลยรู้ว่าเจอดีเข้าแล้วก็เลยคลุมโปงนอนต่อ

            ห้อง 41x 
            เล่ากันว่าถ้าหากวันไหนตื่นขึ้นมาตอนดึกๆ คนที่ตื่นขึ้นมาจะเห็นผู้หญิงใส่ชุดไทยมายืนอยู่ที่ปลายเตียง

[ti2521]

.....แหลม มีเรื่องเล่า หลายๆอย่าง เวียนว่ายตายเกิดแล้วแต่บุญกรรมขณะมีชีวิตครับ.....

[ตุ๋ย 22]

ช่ายแล้วพี่ตี๋  ไม่เชื่อเรื่องผี แต่ผมกลัวผี  ไปกันได้ไหมเนี่ย

[khesorn mueller]

กลัวผีเฝ้าเวบดีกว่าพี่ๆ
เดี๋ยวผลุบ เดี๋ยวโผล่
จนเช้า...

nn.22+5

[ตุ๋ย 22]

ผีอารายเฝ้าเวบ  ผลุบๆ โผล่เนี่ย

[เจตน์]

ที่ภาควิชาพลศึกษา ตอน หกโมงเย็นถึงสี่ทุ่ม จะมีผีหลายตัวนั่งอยู่โคนต้นไทร........เพราะพวกเขาคือ ผีขี้เมา หลอกกันได้ทุกวันเลยครับ      

[ตุ๋ย 22]

มันหลอกทุกวันไม่ถามผีบ้างว่าไม่เบื่อหรอ

[พธู ๒๕๒๔]

                                              วิญญาณเฮี้ยนที่.. ป่าช้า

ผม มีเพื่อนอยู่คนหนึ่งเชื่อคงเขาเป็นเพื่อนที่เคยบวชด้วยกันมา คนนี้ชอบเล่นอะไรเเปลกๆเเละเขาก็ชอบลองของด้วย เเต่เขาก็เรียนวิชาอาคมกับท่านพระอาจารย์ในวัดมามากพอสมควรเเละเเล้วว ันหนึ่งเขาก็มาหาผมที่บ้านผมก็ต้อนรับเขาตามสถานภาพ ก็มีเหล้าขาว ต้มไก่บ้าน เราก็เลยคุยกันไปเรื่อย เขาพูดขึ้นมาว่าคืนนี้ไปเอาเลขกันไหมเพื่อน ไอ้เราก็พูดขึ้นมาว่า มึงจะพากูไปเอาที่ใหนหรอวะไอ้คง มันก็พูดว่าเดี๋ยวก็รู้คืนนี้เป็นวันสินใหญ่ซะด้วยไม่งั้นกูไม่มาหามึงหรอก คืนนี้พวกสัมพะเวสีคงออกมาหาส่วนบุญกันหมดเดี๋ยวมึงไปกับกูคืนนี้รับลองได้ เลขเด็ดเเน่นอนไม่ผิดหวัง เเต่มีข้อห้ามนะเวลาเห็นพวกมันออกมาเเล้วอย่าตกใจหรือวิ่งหนี ให้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เหมือนกับเราเป็นพวกเดี๊ยวกับมัน พอมันพูดเสร็จเเล้วเราก็เตรียมตัวกันไปเลยที่ป่าช้าห่างออกไปทางหมู่บ้าน ประมาณ2กิโลเมตร ของที่พวกเราเตรียมไปก็มี ชุดดำทั้งตัว เเละผ้าสีเเดงพันไว้ที่หน้าผาก ย่างอีกา เเล้วเราก็ออกเดินทางไปถึงที่นั้นประมาณเที่ยงคืนจากนั้นเราก็เริ่มทำพิธี กัน

ในตอนนั้นทั้งป่าเงียบกริบไม่มีเเม้เเต่เสียงอะไรเลยผมก็เห็น เเต่ป้ายเขียนเชื่อที่หลุมฝังศพเต็มไปหมด เพี่อนผมไอ้คงหรือที่ชาวบ้านเรีอกกันว่าหมอคง มันก็เริ่มทำพิธี ในตอนนั้นใจผมก็เต้นตึบๆ ก็ดูเหมือนว่าฝนจะตกลมก็พัดมาทั่วบริเวณที่เราทำพิธีอยู่ในกลางป่าช้า หมอคงก็พูดขึ้นว่าได้เวลาเเล้ว มันก็ให้ผมเเต่งชุดสีดำทั้งตัวเหมือนมัน เเล้วเอาผ้าสีเเดงที่ลงอาคมไว้มาพันไว้ที่หน้าผาก จากนั้นเราก็เดินออกจากนอกวงสายสิน มันก็พูดขึ้นว่าไปเราเอาปิ้งอีกาไปขายให้ชาวบ้านเเถวนี้กัน พวกเขาคงจะหิวเเล้ว ผมก็เดินถือถาดอีกาไปพร้อมมันอากาศก็วังเวงมาก เหมือนมีใครคอยเดินมาตามหลังอีกทีหนึ่ง

เดินไปทั่วป่าช้า หมาเริ่มหอนเเล้วตอนนั้นดังมากจนผมเริ่มใจคอไม่ดี หมอคงก็บอกว่าทำตัวตามสะบายอย่าเเกรง นั้นไงเสียงลูกค้ามาเเล้ว ผมก็ชำเรียงตามหมอคงไปตามที่มันบอกเห็นเป็นผู้หญิงคนหนึ่งหน้าขาวซีดมากๆ พูดว่าขอเชื้อปิ้งกาหน่อยสิ หมอคงก็พูดว่าจะเอากี่ปิ้ง ผู้หญิงคนนั้นบอกขอเหมาทั้งถาดหมดเลย มีเพื่อนบ้านเยอะจะเอาไปฟากเขาด้วย หมอคงกับผมก็เดินเอาปิ้งอีกาไปให้เขาผู้หญิงคนนั้น เเละเขาก็เอากระดาษติดฝาโลงศพจ่ายให้สองใบ สายตาเธอมองผมจ่องที่ใบหน้าผมคนเดี๋ยวเเล้วเธอก็ยื่นมือมาพร้อมกับกระดาษติด โลงศพสองใบ ผมก็ชงักไปชั่วขณะ เเล้วอาจารย์คงก็พูดว่ารับเงินลูกค้าสิพอผมยื่นมือไปรับเงินเธอก็ยังคงมอง หน้าผมอยู่ย่างนั้นเเหละ เธอค่อยๆยื่นมื่อมาผมดูที่เล็บมือเธอทั้งดำทั้งยาวมาก เเล้วเธอก็จับที่มือผมเย็นระเยือกจนผมสะดุ้งทิ้งถาดอีกาดังบ้าง เธอก็ตกใจวิ่งหายไปในป่าเเห่งความมืดพร้อมร้องเรียกเพี่อนเธอออกมาว่ามา จัดการพวกนี้ที หมอคงก็อุทานออกมาว่าซวยเเล้วสิกูรีบออกไปจากป่านี้ให้เร็วที่สุดก่อนพวกเขา จะตามมาหักคอกูกับมึงเร็วเข้า ผมกับหมอคงก็วิ่งออกมาจากป่าโดยไม่คิดชีวิต พอเช้าหมอคงก็พูดว่าดีนะที่พวกมันตามมาไม่ทันไม่งั้นกูกับมึงโดนมันหักคอตาย คามือเเน่ กูบอกว่าเห็นอะไรอย่าเอะอะไปก็ไม่เชื่อเกือบไปเเล้วไหมละ ผมก็พูดขึ้นว่าก็มันเล่นมาจับมือกูนี่หว่ากูก็ตกใจนะสิ หมอคงเลยพูดว่าถ้าเองไม่ทำถาดหล่นก่อนนะ นั้นเเหละมันกำลังจะให้เลขเด็ดเอง ทีใบติดฝาโลงศพนะมันมีเลขอยู่ หมอคงพูดขึ้นด้วยความเสียดาย เเละจากวันนั้นมาผมก็ไม่ได้พบกับเขาอีกเลยประมาณ20ปีมาเเล้วได้มั้งครับ โดยส่วนตัวผมเเล้วผมเชื่อว่าวิญญาณมีจริงครับ

 

ข้อมูลจาก blog fmt999


tukky

[ตุ๋ย 22]

อ่านตั้งนานนึกว่านายทูเจอมากับตัวเอง

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 15 มิถุนายน 2552, 09:59:02
	ผีอารายเฝ้าเวบ  ผลุบๆ โผล่เนี่ย

มีอยู่ 4-5ตนคะ
คุ้นๆกันดี...
เปลี่ยนยามกัน...
ทุกวัน!

[ตุ๋ย 22]

หรอ  งั้นเราก็เป็นผีด้วยมั้งเนี่ย

[khesorn mueller]

ม่ายคะพี่ตุ๋ย!
ผีเฝ้าเวบต้องหลังเที่ยงคืนเท่านั้น
ยินว่ายิ่งดึกยิ่งเฮี้ยน...แบ่งภาคได้ด้วย
แบ่งงานกันทำ

[ตุ๋ย 22]

หรองั้นไม่ช่ายเรา  เพราะนานๆ ครั้งจะอยู่หลังเที่ยงคืน

[จุ๊ง2522]

อ่านแล้วมัน ยิ่งอยู่คนเดียวดับไฟมืดด้วย นายปลาทูไปหามาอีก ชักติดใจ

[ตุ๋ย 22]

หวัดดีว้อยจุ้ง  ไม่ค่อยเห็นเข้าเว็บบอร์ดเลย

[khesorn mueller]

เข้าบ่อยๆคะพี่จุ๊ง
น้องนุ่งลืมนะ..หายไปนานๆ

nn.22+5

[ตุ๋ย 22]

มาแล้วก็หายไป   สงสัยสมองมันไม่เหมือนเดิมแน่เลย

[จุ๊ง2522]

ยังไม่เหมือนเดิม เพื่งไปหาหมอมา เอายาหม้อมาต้มกินซักอาทิตย์ลองดู ตอนนี้จมูกยังไม่ได้กลิ่นเลย สงสัยจะพิการเป็นชอลิ้วเฮียงแล้วล่ะ

[อ้อย17]

		อ้างถึง			ข้อความของ จุ๊ง2522 เมื่อ 16 มิถุนายน 2552, 19:15:09
	ยังไม่เหมือนเดิม เพื่งไปหาหมอมา เอายาหม้อมาต้มกินซักอาทิตย์ลองดู ตอนนี้จมูกยังไม่ได้กลิ่นเลย สงสัยจะพิการเป็นชอลิ้วเฮียงแล้วล่ะ

จุ๊ง...
   ตอนสลบไปนั่นไปเจออะไรรึเปล่า...เอามาเล่าสู่กันฟังมั่งดิ..

[ตุ๋ย 22]

เป็นขนาดนั้นเลยหรือจุ๊ง ขันธ์ 5 ถูกดับไปหนึ่ง แล้ว กิเลสในเรื่องกลิ่นไม่มีไปด้วยนะจุ๊งนะ  พูดเล่นอย่าถือโกธร
ยังไงรักษาตัวให้ดีๆนะ