16 เมษายน 2567, 21:22:33
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน [สมาชิกเก่าลืมรหัส โทร 081-7611760]
A A A A  ระเบียบปฎิบัติ
   
Languages    
  หน้า: [1]   ลงล่าง
ผู้เขียน หัวข้อ: มุมเล็กๆ ในโลกไร้แก่นสาร  (อ่าน 6493 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
thanitkhom
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2543
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 99

เว็บไซต์
« เมื่อ: 27 มีนาคม 2553, 09:23:48 »

เรื่อยเปื่อยกับพื่นที่ว่างๆ เล็กๆ
เข้ามาอาศัยหอพัก  นั่งพักผ่อนสบายๆ

พักผ่อนจากความเหนื่อยล้า ในโลก
พักผ่อนจากการงาน

ผ่อนคลายในยามว่างๆ
หาอะไรทำ ในดินแดนแห่งนี้
ที่ๆ เงียบ และห่างไกลผู้คน

แต่มีบรรยากาศเก่าๆ
ที่เหมือนว่าจะลืมเลือนไปแล้ว...
เป็นความทรงจำที่จางไปเลือนไป...

อยากจะทำอะไรก็ที่อยากจะทำ
ไม่มีเป้าหมาย.....ในดินแดนแห่งนี้

ขอแอบอิง มุมๆ นี้ มุมของหอพัก ที่จะ
 sleep  นอนหลับ
 sing    ร้องเพลง
      พักผ่อน
 bye bye  บ๊ายบายยย

      บันทึกการเข้า
thanitkhom
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2543
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 99

เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 27 มีนาคม 2553, 09:47:23 »

<a href="http://www.youtube.com/watch?v=SMzp6oLVwoQ" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=SMzp6oLVwoQ</a>

ねむたい時には ねむるのだ
ニャーゴ

おしりふりふり 歩くのだ
クワッ クワッ クワーッ クワッ

それぞれが それぞれに
しあわせになるのだ

ネコとアヒルが力を合わせて
みんなのしあわせを
まねきねこダック

あなたのお願い 聞かせてよ
ニャーゴ (ニャーゴ)

あなたにしあわせ 招きたい
クワッ クワッ クワーッ クワッ
(クワーッ クワッ)

しあわせよ しあわせよ
ここに来ておくれよ

ネコとアヒルが力を合わせて
みんなのしあわせを
まねきねこダック

雨の日 晴れの日 曇りの日
ニャーゴ

いろんなことが あるけれど
クワッ クワッ クワーッ クワッ

しあわせよ しあわせよ
ここに来ておくれよ

ネコとアヒルが力を合わせて
みんなのしあわせを

まねきねこダック
まねきねこダック
まねきねこダック

นอนได้ ยามอยากนอน
เมี๊ยววว.....

เดินก้นส่ายดุ๊กๆดิกๆ
ก้าบๆ........

เอาอันนั้นมาใส่อันนี้
ก็กลายเป็นความสุข

แมวกับเป็ดรวมพลังกัน
เพื่อความสุขของทุกๆ คน
เหมียวเป็ดนำโชค

รับฟังคำร้องขอของคุณๆ
เมี๊ยววววววว

อยากเชื้อเชิญความสุขมาสู่คุณๆ
ก้าบๆ................

มีความสุขจังงงง  มีความสุขจังงง
มาที่นี่สิ แล้วจะส่งให้เด้อออ

แมวกับเป็ดรวมพลังกัน
เพื่อความสุขของทุกๆ คน
เหมียวเป็ดนำโชค

วันฝนตก วันฟ้าใส วันมีหมอก
เมี๊ยวววววว

แม้จะมีเรื่องราวมากมายแต่ก้อนะ....
ก้าบๆ...............

มีความสุขจังงงง  มีความสุขจังงง
มาที่นี่สิ แล้วจะส่งให้เด้อออ

แมวกับเป็ดรวมพลังกัน
เพื่อความสุขของทุกๆ คน

เหมียวเป็ดนำโชค
เหมียวเป็ดนำโชค
เหมียวเป็ดนำโชค

<a href="http://www.youtube.com/watch?v=SMzp6oLVwoQ" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=SMzp6oLVwoQ</a>
      บันทึกการเข้า
thanitkhom
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2543
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 99

เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 29 มีนาคม 2553, 03:17:25 »

กาพย์วิพากษ์การให้ทุนการศึกษา

การศึกษา ฤๅใครว่าการลงทุน?   
 
     เรามักจะคาดหวัง                   ทุกทุกครั้งที่ลงทุน
คาดหวังให้ได้หมุน                     คืนกำไรตอบแทนมา
     ลงทุนไปกี่ครั้ง                       กำไรยังไม่มาหา
เริ่มเครียด และรู้ว่า                      ในไม่ช้าต้องขาดทุน
     ทำงานเลี้ยงปากท้อง             ส่วนหนึ่งต้องเอาไปหมุน
หวังว่าเงินลงทุน                        จะเจือจุนยามชรา
     เรียกร้องให้เงินก้อน               รู้จักย้อนมองมาหา
หยาดเหงือ ความอ่อนล้า            ที่ตัวข้า ได้ลงแรง
     เรียกร้องให้สำนึก                  ให้ตรองตรึกนึกแสลง
น้ำเหงือ และน้ำแรง                    ที่ต้องแบ่งให้เจ้าไป

     โอ้ว่าในโลกนี้                       อะไรที่คาดหวังได้
ไม่ต้องมองไปไกล                      ลองมองใน "ใจของเรา"
     ใจเจ้า แต่ทำไม                     มันไม่ได้ดังใจเจ้า
เปลี่ยนแปลงแค่ตัวเรา                ยังทำได้ ทุกเรื่องหรือ?
     ส่งลูกหลานร่ำเรียน               ให้พากเพียรเรียนหนังสือ
หวังใจให้เจ้าถือ                         ความรู้กลับรับเหย้าเยือน
     หวังใจให้เจ้ารู้                       คืนกลับสู่อยู่บ้านเรือน
ฟูมฟักรักผองเพื่อน                     รักบิดามาตุภูมิ
     เสียแรงที่่อุตส่าห์                   เจียดเวลา เงินตราทุ่ม
เงินก้อนทั้ง สาว หนุ่ม                  ไม่ได้เหลียวหลังกลับมา

     ลูกหลานเปรียบไม่ได้             กับที่ใครกล่าวไว้ว่า
ลงทุนลงเวลา                            การศึกษาคือลงทุน
     ลูกหลานมีชีวิต                      มีความคิด จิตใสขุ่น
ชีวิตคือของคุณ                          จะเจือจุน หรือจากลา
     ให้เขาได้เรียนรู้                     ให้ได้สู่ รู้เดียงสา
เติบใหญ่ภายภาคหน้า                 มีวิชาติดตัวเขา
     ไม่หวังให้เจ้ากลับ                  จะมารับช่วงต่อเรา
ไม่หวังว่าตัวเจ้า                          จะกลับเข้าสู่บ้านเรือน
     ขอให้เจ้าเติบใหญ่                  อยู่ที่ไหนก็เสมือน
พ่อแม่พี่น้องเพื่อน                       อยู่ข้างกายเจ้านิรันดร์

     แล้วเจ้าจะรู้ว่า                       พริกน้ำปลาข้าวเม็ดมัน
เคยเปิบทุกวานวัน                      มันฝั่งแน่นในจิตใจ
     กลิ่นอุ่นไอแม่น้ำ                    ที่ถูกแดดแผดเป็นไอ
หายใจเข้าเมื่อไร                        ยังหอมชื่นรื่นวิญญาร์
     กลิ่นอายของไอดิน                  ยามฝนรินหลั่งลงมา
ปะทะกับใบหญ้า                         กลิ้งไปมาบนใบบอน
     จักจั่นร้องเรไร                        แว่วเสียงใสสมัยก่อน
เสียงเพลงกล่อมเจ้านอน             ยังสะท้อนทุกค่ำเช้า
     แผ่นดินที่เคยอยู่                    มันจะกู่ก้องร้องเร่า
ส่งเสียงเรียกตัวเรา                      ให้กลับเข้าสู่แผ่นดิน

     ผู้ใหญ่ที่ให้ทุน                       ขอให้คุณ มองหมดสิ้น
เด็กน้อยไม่ใช่ดิน                        ที่จะปั้นได้ดั่งใจ
     หากอยากได้แรงงาน              ผู้เชียวชาญสมองใหญ่
จงให้แก่น้องใหม่                        ที่เข้าไปในองค์กร
     อีกทั้งพนักงาน                      ที่ต้องการเรื่องทุนรอน
ส่งเสริมพวกเขาก่อน                   เพราะเขาพร้อมจะกลับมา
     ตอนรับสมัครงาน                   ก็ให้ท่านจงรู้ว่า
น้องใหม่ที่รับมา                          มีคุณค่าน่าลงทุน
     ไม่ต้องฉลาดล้ำ                     แต่รู้ทำ และรู้คุณ
ทักษะจะเพิ่มพูน                         เท่าทวี เพราะเป็นงาน

     เงินทุนพัฒนา                        การศึกษา, นับแสนล้าน
จงให้แก่อาจารย์                          ผู้เชี่ยวชาญทุกชั้นไป
     ให้เขาได้ฝึกฝน                     พัฒนาตน ให้สดใส
พวกเขาจะมีใจ                            ผูกสมัครรักองค์กร
     หากหว่านให้นักเรียน              ให้พากเพียรเรียนสั่งสอน
จงให้อย่าอาวรณ์                         ว่าทุนรอนจะคืนมา
     จงให้แบบทุนเปล่า                 ให้ปลุกเร้าพวกเขาว่า
จงรักเรียนศึกษา                         พัฒนาตัวเขาเอง
     หรือไม่ก็ให้กู้                         ให้เขารู้กระฉับกระเฉง
ค่าเรียนของตัวเอง                      ก็ต้องแบกภาระไป

     หากหวังพัฒนา                      ปวงประชาในยุคใหม่
อย่าคิดว่าเมืองไทย                     อยู่แค่สายน้ำเจ้าพระยา
     ยุคนี้ทุนในโลก                      สามารถโยกย้ายถ่ายมา
ทั้งทุนเป็นเงินตรา                       และก็ทุนเป็นบุคคล
     หว่านเงินการศึกษา                ให้กลับมาในตำบล
แท้จริงแล้วทุกหน                       แห่งในโลกคือเมืองไทย
     เร่งรุดเดินข้างหน้า                 ยุคโลกา Globalize
ที่ทางอีกมากมาย                        องค์กรไทยจงเร่งทำ
     ที่ไหนมีคนไทย                     ภาษาไทยใช้ประจำ
นั่นแหล่ะจงใช้คำ                       ว่า "เมืองไทย" ว่า "Thai Town"

ธนิต, ๒๕๕๓. การศึกษา ฤๅใครว่าการลงทุน?
      บันทึกการเข้า
thanitkhom
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2543
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 99

เว็บไซต์
« ตอบ #3 เมื่อ: 29 มีนาคม 2553, 03:34:25 »

ร่วมอนุรักษ์ภาษาไทย กันนะครับ  

ภาษามาลัย

     มาลัยพราวชดช้อย     โสภา
ร้อยเสร็จโยนคงคา          ค่าไร้
งามมากอยากรักษา          ชั่วลูก-หลานเอย
งามยิ่งยิ่งเก็บไว้               เก็บได้นานหรือ?

     มาลัยปราณีตร้อย       กับมือ
วันผ่านคืนผัน ถือ            หม่นช้ำ
ดอกเน่าเจ้ายากยื้อ          ให้อยู่
สวยสดหมดค่าล้ำ           หมดสิ้นอาลัย
     
     เด็กน้อยมองแม่ร้อย    มาลัย
ชมชื่นปลาบปลื้มใน        ภาพนั้น
เริงรื่นกลิ่นชื่นใจ             หอมดอก-ไม้เอย
เด็กเริ่มถูกปลูกปั้น          เริ่มร้อยมาลัย

     เด็กน้อยเริ่มหัดร้อย   เรียงไป
แม่หัดแม่สอนให้            เก่งกล้า
ลูกเอ๋ยลูกจำไว้             ร้อยรัก
ลูกเริ่มร้อยมือล้า            แม่คว้ามือพยุง

     จำปีมีกลิ่นฟุ้ง            ชวนฝัน
ผสมกลิ่นมะลิวัลย์           กลิ่นฟุ้ง
หอมตรึงติดจิตพลัน        ฝั่งแน่น
ชีพดับบ่ดับคลุ้ง             กลิ่นคลุ้งจรุงใจ
 
     ภาษาหากเปรียบได้    ดังนี้
จากรุ่นสู่รุ่นมี                   สืบคล้อย
สอนลูกปลูกให้ดี             รู้รัก
รู้รักมักรู้ร้อย                    รักษ์ร้อยมาลัย

ธนิต,๒๕๕๒.ภาษามาลัย.
      บันทึกการเข้า
thanitkhom
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2543
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 99

เว็บไซต์
« ตอบ #4 เมื่อ: 29 มีนาคม 2553, 04:00:19 »

เว้าจาภาษาใจ
     
     มองหมูผกากรอง               จิตตรองและคิดไป
หลากหลายจะหาไหน             กะขนาดและสีสัน
 
     กลิ่นหอมชโลมหล้า           สิจะพาแมลงพลัน
คลึงเคล้าคละคลอครัน           กะกุดั่นระช่อชู

     ภาษาก็คงเหมือน              กะผกาสิตรองดู
ท้องถิ่นมนุษย์อยู่                    ก็จะเปลี่ยนและแปรไป
 
     สำเนียงน่ะเว้าจา               พจนาก็เปลี้ยนไป๋
แปลกแปล่งขะลุยหลาย          but i try to understand.

     ความรักแหล่ะพื้นฐาน        มิสะท้านกะพรมแดน
心と心 แม่น?                        ทะลุแดนประตูใจ.

     วัยรุ่นสมัยนี้                      ผิจะมีภาษาใหม่
ไม่แปลกประหลาดใจ              ก็เพราะวัยก็ต่างกัน
 
     สังคมสภาพวัฒ -              ธนธรรมก็แปรผัน
ศัพท์ใหม่กะวัยมันส์                อ่ะนะ, มันก็เข้าจายยย

      ยึดกาลเทศา                   ขณะพูดกะใครใคร
ผู้หลักและผู้ใหญ่                    รึจะใช้กะวัยมัน

     แชตใน MSN                    ก็จะเป็นอะไรกัน
ประชุมน่ะทางการ                   ก็ระวังจะพูดจา

     ดั่งคำบุราณกล่าว              คติเก่าก็สอนว่า
"สำเนียงส่อภาษา                  กิริยาส่อสกุล"

ธนิต,๒๕๕๒.เว้าจาภาษาใจ.
      บันทึกการเข้า
thanitkhom
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2543
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 99

เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 29 มีนาคม 2553, 04:12:23 »

จากไทย อยากแปลงไปเป็นญี่ปุ่น

มัทนะพาธา

๏    ความรักเหมือนโรคา          บันดาลตาให้มืดมน
ไม่ยินและไม่ยล                      อุปะสัคคะใดใด
๏    ความรักเหมือนโคถึก         กำลังคึกผิขังไว้
ก็โลดจากคอกไป                   บ ยอมอยู่ ณ ที่ขัง
๏    ถึงหากจะผูกไว้                ก็ดึงไปด้วยกำลัง
ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง                      บ หวลคิดถึงเจ็บกาย .

(มัทนะพาธา, พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว)

マタナパーター  

๏    恋を例えるなら病気だろう                 目が見えなくなって、
何の障りでも                                          聞こえなく、見えなくなっちゃう
๏    恋は荒れ狂う牛に似てる                   暴れている牛を牛囲いに取り籠めても
牛囲いから逃れちゃう                             牛囲いに居たくないだろう
๏ 鎖で縛っても                                       力で引いて行く
禁じられるほど暴れるようになっていく      体の痛みは感じない

(マタナパーター、ラーマ6世ワチラーウット王)

แปล ธนิต,๒๕๕๑. マタナパーター.
      บันทึกการเข้า
thanitkhom
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2543
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 99

เว็บไซต์
« ตอบ #6 เมื่อ: 29 มีนาคม 2553, 05:10:25 »

จากจีนลอง แกล้งๆ ทำเป็นไทย

月亮代表我的心

     你问我爱你有多深, 爱你有几分
我的情也真, 我的爱也真, 月亮 代表我的心
     你问我爱你有多深, 我爱你有几分
我的情不移, 我的爱不变, 月亮代表我的心
     轻轻的一个吻 , 已经打动我的心
深深的一个段 情, 叫我思念到如今
     你问我爱你有多深, 我爱你有几分
你去想一想,你去看一看,月亮代表我的心

จันทร์แทนใจ

   เธอถามว่าฉันรัก           ผูกใจปักรักแค่ไหน?
ฉันตอบให้เธอได้             อย่างมั่นใจรักเธอจริง
  จิตใจของฉันนั้น            รักคงมั่นไม่ไหวติง
ความรักของฉันจริง          รักเธอจริงจากดวงใจ
   ไกลห่างฟากฝั่งฟ้า       พสุธาห่างแค่ไหน
พระจันทร์แทนฉันได้        แทนดวงใจทางดวงจันทร์
   เธอถามว่าฉันรัก           ผูกสมัครไม่แปรผัน?
ฉันตอบจะรักกัน              ชั่วนิรันดร์ตลอดไป
   จิตใจของฉันนั้น           รักคงมั่นไม่หวั่นไหว
พระจันทร์แทนฉันได้        แทนดวงใจทางดวงจันทร์
   เธอจุมพิศเบาเบา         ใจรัวเร้าน้าวใจฝัน
รักซึ้งในวันนั้น                 ไม่มีวันจะลืมเลือน
   รักแท้ยังตราตรึก           ยังฝังลึกนึกเสมือน
ผ่านแรมวันผ่านเดือน       ก็ยังเหมือนเมื่อวันวาน
   เธอถามว่าฉันรัก           ผูกใจปักยังรักหวาน?
รักเธอตลอดกาล             รักเธอนานตราบดินฟ้า
   เธอลองคิดพิศดู           เธอจะรู้ใจฉันว่า
รักเธอทุกเวลา                 ฝากรักมาทางดวงจันทร์

ธนิต,๒๕๕๒. จันทร์แทนใจ.
      บันทึกการเข้า
thanitkhom
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2543
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 99

เว็บไซต์
« ตอบ #7 เมื่อ: 11 พฤษภาคม 2553, 07:26:19 »

คำสัญญา

คำร้อง /ทำนอง : จิรพรรณ อังศวานนท์
ขับร้อง : บิลลี่ โอแกน
เรียบเรียงเสียงประสาน : สินนภา สารสาส
บรรยาย : สิเรียม โอแกน

<a href="http://www.catholic.or.th/service/song/song1/./11__OEN--O.wma" target="_blank">http://www.catholic.or.th/service/song/song1/./11__OEN--O.wma</a>

เดินเคียงคู่กัน มั่นคำสัญญา
ว่าจะรักและศรัทธา ปรารถนากันและกัน
ไม่ลืมคำสัญญา ที่เอ่ยมาจากใจ
ทั้งชีวิตที่มอบไว้ หมดทั้งใจมอบให้เธอ

         * จะรักนานเท่านาน จะรักเธอหมดใจ
            จะเคารพและห่วงใย ยามเจ็บไข้ไม่ห่างกัน

                **จะอยู่เพื่อรักเธอ จะดูแลป้องกัน
                    ไม่ทอดทิ้ง ไม่จากกัน
                    ไม่มีวัน จะจากไป

บรรยาย:   เราจะอยู่ด้วยกันแม้ทุกข์ยาก
          จะลำบากด้วยกันไม่หวั่นไหว
          จะคอยเฝ้าดูแลไม่ห่างไกล
          ยามเจ็บไข้จะไว้ใจกันและกัน
                   จะรักเคารพและยกย่อง
                   จะปกป้องให้พ้นภัยยามคับขัน
                   จะซื่อสัตย์มอบใจให้แก่กัน
                   ไม่มีวันที่จะยอมจากเธอไป (ซ้ำ*)

**จะอยู่เพื่อรักเธอ จะดูแลป้องกัน
ไม่ทอดทิ้ง ไม่จากกัน
ไม่มีวัน จะจากไป (ซ้ำ**)

จากเวปไซต์  http://www.catholic.or.th/service/song/song1/gs11.html

To my Jie
แม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันกับคุณ ผมก็จะรักคุณตลอดไป คิดถึงคุณมากนะ
      บันทึกการเข้า
thanitkhom
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2543
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 99

เว็บไซต์
« ตอบ #8 เมื่อ: 24 พฤษภาคม 2553, 10:00:52 »

<a href="http://www.youtube.com/watch?v=trm4roeuZ54" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=trm4roeuZ54</a>



作詞       :      近藤勝也
補作詞     : 宮崎 駿
作曲・編曲 : 久石 譲
歌         : 藤岡藤巻と大橋のぞみ
ポーニョ ポーニョ ポニョ さかなの子
青い海からやってきた
ポーニョ ポーニョ ポニョ ふくらんだ
まんまるおなかの女の子

ペータペタ ピョーンピョン
足っていいな かけちゃお!
ニーギニギ ブーンブン
おててはいいな つないじゃお!

あの子とはねると 心もおどるよ
パークパクチュッギュッ! パークパクチュッギュッ!
あの子が大好き まっかっかの

ポーニョ ポーニョ ポニョ さかなの子
青い海からやってきた
ポーニョ ポーニョ ポニョ ふくらんだ
まんまるおなかの女の子

フークフク いいにおい
おなかがすいた 食べちゃお!
よーくよく 見てみよう
あの子もきっと見ている

いっしょに笑うと ホッペがあついよ
ワークワクチュッギュッ! ワークワクチュッギュッ!
あの子が大好き まっかっかの

ポーニョ ポーニョ ポニョ さかなの子
崖の上にやってきた
ポーニョ ポーニョ ポニョ 女の子
まんまるおなかの元気な子


ความทรงจำของเรื่องนี้คือ
ดูที่โรงหนังสยาม ครั้งสุดท้าย.....
      บันทึกการเข้า
  หน้า: [1]   ขึ้นบน
  
กระโดดไป:  

     

ทำไมหอพักนิสิตจุฬาจึงเป็นดินแดนมหัศจรรย์            " ไม่ได้เป็นแค่หอให้นอนพัก  แต่เป็นบ้านอบอุ่นรักให้อาศัย  ไม่เป็นแค่ที่ซุกหัวยามหลบภัย  แต่สร้างใจให้เข้มแข็งแกร่งการงาน"  <))))><