สวัสดีจ้า น้องๆ แฟนพันธุ์แท้ ซีมะโด่ง ทั้งหลาย
                         -  พี่ปิ้ง มีภารกิจหลายวัน ไม่มีเวลามาเข้าเว็บเลย
                  วันนี้ ขออนุญาต มาเล่าเรื่องทริปเฉินตู ต่อ นะจ๊ะ
          - วันที่ห้า ( ๐๙ ต.ค.๕๔)  เดินทางไปอุทยานแห่งชาติ หวงหลง (แปลว่า มังกรเหลือง)
                  คณะเราต้องเดินเท้าขึ้นเขาสูง ใช้เวลาไป-กลับ ประมาณ ๔ ชั่วโมง..ทิวทัศน์สองข้างทางงดงามมาก
                  พวกเรา หยุดถ่ายภาพ กันไปเป็นกลุ่มๆ ..ท่ามกลางนักท่องเที่ยวหลากหลายเชื้อชาติ...
                     ความสูงจากระดับน้ำทะเล ถึง ๕๐๐๐ เมตร..อากาศเย็น...ขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเดินสูงขึ้น สู่ยอดเขา..
                  แวะเข้าไปไหว้ พระพุทธรูปในอาคาร คล้ายวัดจีน..มีป้ายเป็นภาษาจีนอ่านแปลไม่ออก..
                     - พวกเรามีความสุข จากการได้พบได้เห็น ทัศนียภาพที่งดงามตามธรรมชาติ....
                      มีน้ำตก ใหญ่น้อย สวยงามสีสวยงดงาม เหลืองอร่าม จากธารน้ำใส มองทะลุลงไปเห็นพื้นที่ถูกจับตัวด้วย
                        แคลเซียมสีเหลื่องแผ่คลุมไปทั่วเป็นทางลงสู่เบื้องล่าง...กว่าพวกเราจะกลับลงมาสู่เบื้องล่างครบก็เกือบ
                          หกโมงเย็น....ไกด์ ต้องมาคอยดักรออยู่ที่ป้ายอุทยาน ข้างล่าง จนครบทุกคน...พี่ปิ้งจำไม่ได้ว่า ใคร
                           ลงมาเป็นคนสุดท้าย...จากนั้นพวกเรา ก็เดินทางกลับ..ไปค้างพักแรม ที่เมือง เม่าเสี้ยน จ้า..
       ลำนำกลอน  ๔  บท  
  ชมความงามอุทยานแห่งชาติ หวงหลง ( อช.มังกรเหลือง ) 
  
  
  
  
    
               -  แนวหินสีเหลือง เกิดจากแคลเซียม จับตัวอยู่ทั่วไป บริเวณสันเขา เป็นสระน้ำ หลากสี ลดหลั่นเรียงกันมา
                     เป็นชั้นๆ มองเห็นเป็นมังกรทอง สีเหลืองสลับลาย ที่ลดเลี้ยวอยู่ท่ามกลาง แมกไม้สีเขียว......
                          ลดเลี้ยวสู่เบื้องล่าง จากยอดเขา ที่ปกคลุมด้วยหิมะ ขาวโพลน ตลอดทั้งปี......
            ๑.  ธา ร น้ำ ใ ส  ไหลเ อื่ อ ย ๆ ล ง     ต ร ง แ น ว ป่า
                  ไ ห ล เ รื่ อ ย มา    เ ป็ น แ น ว ดี   ...  เ ป็ น สี เ ห ลื อ ง
                   ผ่า น แ ม ก ไ ม้     สี เ ขี ย ว ส ด    .....ไ ม่ ห ม ด เ ป ลื อ ง
                   งา ม เ ม ลื อ ง     เ ห ลื่ อ ม ส ลั บ ลา ย  .... คล้า ย มั ง ก ร..
     ๒.    ม อ ง ล ง ไ ป    ต ร ง  ห น้า     ,,, ภู ผา  ใ ห ญ่
                ส ระ น้ำ ใ ส    ห ลา ก สี ชั ด  ....ป ระ ภั ส ส ร
                   ค ล้า ย มั ง ก ร ท อ ง    ท่ อ ง น้ำ ....  ท่า ม ก ลา ง  พ นา  ด ร
                      ไ ม่ เ ร่า ร้ อ น      เ ลี้ ย ว ค ด เคี้ ย  ว   .....ไ ม่ เ ป ลี่ ย ว  ใ  จ..
        ๓.   อุท ยา น ธ รร ม ชา ติ   รั ง สรร ค์ ส ร้า ง     ... ดั่ง  เ น ร มิ ต       
                 ชุ บ ชี วิ ต     ม ว ล ม นุ ษ ย์    สุ ด ส ว ย  ใ ส
                   ม ว ล แ ม ก ไ ม้     ทั่ ว แ น ว ป่า  ,,, พ นา  ไ พ ร
                     ชุ่ ม ชื่ น ใ จ   ใ ห้ พ ลั ง ล้ ว น  ....ถ้ ว น ทั่ ว  ค  น
         ๔.   " ห ว ง ห ล ง "  นี้     มี  ม น ต์ ไ พ ร  .. ไ ม่  ห ล ง  ห ว  ง
                     แ ม่ พุ่ ม พ ว ง       ค อ ย พี่ ยา   .....พ นา ส ณ ฑ์
                         พี่ ห ล ง รั ก       ห ล ง  ทา  ง  มา   ..... หา  ห น้า ม ล
                            ข อ เ ท พ ด ล       ใ  ห้  พี่ พ  บ   ...........ป ระ ส บ  น ว  ล  ฯฯฯ
                                      รั ก น้ อ ง ห ว ง ห ล ง มา ก จ้า
                                          จาก พี่ " ด ว ง จำ ปา "
                                     ณ ตำ หนัก เ มือ ง ทอ ง ป ระ เ ว ศ
                                           ศ. ๒๑ ๑๙๐๐ ต.ค.๕๔