กลับมาบ้านแล้วครับ

เสือกลับ คำทอง ผู้สร้างความล้มเหลวให้กับขุนพันธฯดาบแดง
เสือกลับ คำทอง จอมโจร ขมังเวทย์

เสือกลับ คำทอง

ในปี 2473 ช่วงที่ขุนพันธ์ ฯ รับหน้าที่ราชการอยู่เมืองพัทลุงนั้น เขาเคยได้รับคำสั่งให้ตามล่าเสือร้ายแหกคุก ผู้หนึ่ง มี

ชื่อว่า ไอ้เสือกลับ คำทอง เป็นคนอำเภอทับเที่ยง จังหวัดตรัง แต่การตามจับครั้งแรกขุนพันธ์ ฯ ประสบความล้มเหลว

เสือกลับ คำทอง เป็นเสือที่แหกคุกเมืองตรังมาอยู่ที่เมืองพัทลุง เสือร้ายรายนี้เป็นเสือใหญ่เมืองตรังสมัยเดียวกับ ดำ

กัวแพร , รุ่ง ดอนทราย สมัยรัชกาลที่ 6 เป็นเสือเรืองวิทยาคม ทั้งยังเป็นศิษย์สำนักเขาอ้อ อันเป็นสำนักวิทยาคม

ไสยศาสตร์ที่ขุนพันธ์ ฯ เคยศึกษา มาเหมือนกัน
การปราบปรามเสือกลับ คำทอง นั้น ขุนพันธรักษ์ราชเดช ได้เคยเขียนบันทึกไว้ในหนังสือ "สุวิชชา " ของ

วิทยาลัยครูนครศรีธรรมราช เมื่อวันที่ 10 กันยายน 2519 มีข้อความดังนี้
"ผู้ร้ายสำคัญยิ่งกว่า อะแวสะดออีกคน หนึ่ง ชื่อนายกลับ คำทอง เป็นชาวอำเภอทับเที่ยง จังหวัดตรัง เป็น

ผู้ร้ายมาตั้งแต่สมัย ดำ หัวแพร รุ่ง ดอนทราย สมัยรัชกาลที่6 เจ้าหน้าที่จับไม่ได้ บางคนตามจับมาตั้งแต่หนุ่มจน

แก่ เช่น คุณประยุทธ ประภาวัฒน์ ตามจับมาเป็น11 ปี ไม่ได้พบเห็น
"ผมตามจับอยู่ 8 ปี ตั้งแต่ปี 2478 ได้พบตัวเมื่อวันพุธ ต้นเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2485 เวลา 01.00 น. ถึง 7.30

น. นาฬิกาพวกเราไปกัน 6 คน มีนายเจิม ลูกงู เป็นผู้นำ มีผม พลฯบุญ กล้าหาญ พลฯมน ขุนยัง พลฯจำเนียร นา

คะวิโรจน์ พลฯกันภัย ณป้อมเพชร
"ตอนนั้นนายกลับ คำทอง มีเมียอยู่บ้านนาวง ตำบลบ้านนา อำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง พวกเราไปซุ่มอยู่ตั้

แต่ตอนกลางคืน ของวัน อังคาร ซุ่มอยู่ในสวนใกล้บ้าน ห่างจากเรือนไปทางทิศเหนือ ประมาณ 20 วา จนถึงรุ่งเช้า

เวลา 6.00 น. ผมกับนายเจิม ลูกงู ก็เห็นตัวนายกลับ คำทอง เขาเปิดประตูระเบียงเรือน ออกมายืนนอกชาน ตรง

กับที่พวกเราซุ่มอยู่พอดี
"นายกลับฯ นุ่งผ้าพื้นลอยชายสีเขียวใบไม้ มีผ้าขาวม้าตาหมากรุกพาดไหล่ ห้อยชายไปข้างหลังทั้งสองข้าง

หันหน้าไปทางทิศ ตะวันออก มองดูรอบๆ อายุของนายกลับประมาณ 60 ปี แต่ตำรวจ คนอื่นๆ ที่ไปด้วยมิได้มองเห็น

ตัวนายกลัย คำทอง เลย
"ผมกับนายเจิม ลูกงู จ้องดุอยู่นาน ราย 15 นาที หลังจากนั้นก็มองไม่เห็นอีก อีกครู่หนึ่งได้ยินเสียงคนฟันไม้

และปักไม้ทางตะวันตกเรือน นายเจิม บอกว่า นายกลับ คำทอง ทำคอกควายใหม่ กับลูกเลี้ยง อายุ ราว 17 ปี พวกเรา

มองไม่เห็นเพราะมีป่า บัง เราจึงได้เคลื่อนที่โดยการคลาน เพราะหญ้าในสวนสุงเพียงกลางขา เท่านั้น จนเข้าไปใกล้

ระยะห่างกันราว 8 วา ผมกับนายเจิม ก็ เห็นนายกลับ คำทอง กำลังผูกรั้ว เดินหน้า ไปทางตะวันออก ลูกเลี้ยงก็ กำลัง

ปักประทู้นำหน้า
"แม้จะเข้าไปใกล้ตัวนายกลับ คำทอง มากขนาดนั้นแล้ว แต่ตำรวจ ก็ยังมองไม่เห็น พอดีห่างจากตัวนายกลับ

คำทอง ไปสัก 2 วา เยื้องไปทางทิศเหนือ มีจอมปลวกซึ่งมีต้นไม้ขึ้น กะว่าเมื่อ นายกลับ คำทอง ได้เดินทางไปยัง

จอมปลวก พวกเราจะรับเคลื่อนที่เข้า ไปให้ถึงตัว แล้วต่อย จับเขา เพราะนายกลับ คำทองผู้นี้อยู่ยงคงกระพัน ยิงไม่

ออก ยิงไม่ถูก ยิงไม่เข้า ถ้าใช้ปืนยิงก็จับไม่ได้ จึงห้ามไม่ให้ใครยิง ผมจะเข้าต่อย ก่อน แล้ว ให้นายเจิม และตำรวจ

ทุกคนเข้าไปช่วย ขณะที่พวกเรากำลังเคลื่อนที่เข้า ไปหาจอมปลวกนั้นเอง นายกลับ คำทอง ออกจากที่ผูกรั้วเดินไป

ทางทิศตะวันตก เงยหน้ามองดูต้นไม้
"นายเจิม ขยับปืนลูกซองจะยิง แต่ผมห้ามไว้ ต่อมาจากนั้นนายกลับ คำทอง ได้เดินตรงมาทางพวก เรา

หน้ายังเงยดูเบื้องบน อยู่อย่างเดิมพอห่างจากพวกเรา ราว 2 วา ก็เดินเลี้ยวไปทางทิศตะวันตก ตำรวจทุกคนยังมองไม่

เห็นตัว
"ขณะที่ผมกำลังเผลอนั้นเอง นายเจิม ลูกงูยิงด้วยปืนลูก ซองเบรานิง 2 นัด แต่ไม่ถูก นายกลับ หันมาดูแล้ว

วิ่งไปทางตะวันตก ตอนนี้กองตำรวจ จึงเริ่มมองเห็นตัว และลุกขึ้นไล่กวด เป็นหน้ากระดาน
"พลฯจำเนียร อยู่แถวทางขวา พลฯ บุญ กล้าหาญ อยู่ทางซ้าย พอวิ่งไปทางปลายสวน พวกที่อยู่กลางแถวก็

ไปติดกอไผ่ ทางตะวันตก ของกอไผ่ราว 3 ศอก มีคอกควายเก่า นายกลับ คำทอง ได้วิ่งเลี้ยวเข้าไปในระหว่างคอก

ควายกับกอไผ่ พลฯบุญ กล้าหาญ วิ่งเข้าไปทางซ้าย พลฯจำเนียร นาคะวิโรจน์ กระหนาบเข้าทางขวา นายกลับวิ่ง

วนไปวนมา แล้วล้มลงนอนหงานท้อง พร้อมกับชักมีดพกขึ้นแทงรับไว้ แล้วหมุนไปรอบๆ พวกเราจะเข้าไปจับก็ไม่

ถนัด
"ขณะที่กำลังชุลมุนอยู่นั้น นายกลับ คำทองก็ลุกขึ้นวิ่ง แหวก วงล้อม ชนพลฯบุญ กล้าหาญ จนถลาไป

นายกลับ คำทอง วิ่งหนีไปทางตะวันตกแล้วกระโดดลงไปในห้วย วิ่งไปตามลำห้วย น้ำในลำห้วยลึกประมาณ 1 ศอก

ตำรวจทุกคนไล่กวดไปติด ๆ พร้อมกับยิงเข้าใส่
"ผมถอยลงมาอยู่ข้างหลัง และไม่ได้ยิ่ง วิ่งไปได้ราว 2 เล้น พอ ถึงคด ของห้วยมีวังน้ำลึก มีหาดทราย

นายกลับ คำทอง ได้วิ่งขึ้นตลิ่ง พลฯจำเนียร นาคะวิโรจน์ จึงยิง ด้วย ปืนพระรามหก ในระยะห่างเพียง 2 วา ถูกตรง

สะบักล้มหงานท้อง กลิ้งลงมาบนหาดทรายที่พวกเรายืนอยู่แล้วก็หายไปเฉยฯ โดยไม่มีร่องรอย
"ผมเข้ามจว่าคงจะกลัยไปบ้านเพื่อเอาปีน และเครื่องรางฯ จึงนำพรรคพวกวิ่งกลับมาที่บ้านนายกลับ คำทอง

พบกับลูกเลี้ยงของนายกลับ ที่ข้างหลังเรือน ถามดูได้ความว่านายกลับ คำทอง ยังไม่กลับมาบ้า
"ผมถามว่าเครื่องรางกับปืนของนายกลับอยู่ที่ไหน ลูกเลี้ยงของนายกลับ บอกว่าอยู่เต้าเสาดั้ง ห้องนอนของ

นายกลับ ผมให้ลูกเลี้ยงขึ้นไปนำมาให้ แต่ลูกเลี้ยงไม่ยอมขึ้น กลัวนายกลับจะฆ่าทั้งแม่และตนเอง
"ผมจึงให้ตำรวจ 4 คน ขึ้นไปค้นหาคนละ 3 เที่ยว แต่ทุกคนก็หาไม่พบ จึงพากันกลับโรงพัก ก่อนกลับได้

กำชับกับลูกเลี้ยงว่า พรุ่งนี้ เวลา 9.00 น. จะกลับมาที่บ้านเพื่อสอบความจริงอีก
"รุ่งขึ้นพวกเรา กลับไปที่ บ้านหลังนั้นอีก พบแต่ลูกเลี้ยงอยู่บ้านเพียงคนเดียว ได้พบว่าแม่ยังไม่กลับ และได้

เล่าว่า เมื่อวานนี้ ขณะที่ตำรวจ ได้ขึ้นค้นบ้าน นายกลับ คำทอง ได้มายืนอยู่ใกล้ ๆ กับลูกเลี้ยงยืนอยู่นั่นเอง เมื่อตำรวจ

กลับหมดแล้ว นายกลับ คำทอง จึงบอกให้ลูกเลี้ยงขึ้นไปเอาปืนกับเครื่องรางฯ มาให้ ลูกเลี้ยงบอกว่า ตำรวจ 4 คน

ขึ้นค้นตั้ง 3 เที่ยว และเอาไปแล้ว นายกลับบอกกับลูกเลี้ยงว่าของยังอยู่ ตำรวจยังเอาไปไม่ได้ ลูกเลี้ยงจึงบอกให้พ่อ

ขึ้นไปเอาเอง นายกลับได้พูด กับลูกเลี้ยงของเขาว่า บ้านนี้เขาจะไม่กลับมาเหยียบ จนกว่าจะครบ 7 ปี เพราะนายร้อย

(ขุนพันธ์ฯ)คนนั้นได้ทำไว้หลายอย่าง นายกลับได้บอกให้ลูกเลี้ยงขึ้นไปนำของมาให้ และบอกว่าจะไปทางเมืองตรัง
"ผมถามลูกเลี้ยงนายกลับว่า ที่ถูกตำรวจยิงนั้น นายกลับเจ็บมาก หรือเปล่า ลูกเลี้ยงบอกว่า เห็นบวมที่สะบัก โตเท่าผลส้มหัวจุก หลังจากนั้นลูกเลี้ยงก็บอกว่า นายกลับ ได้ขึ้นรถยนต์ ไปเมืองตรัง ในตอนเช้าวัน นั้น
"นายกลับ คำทอง ผู้นี้เป็นลูกศิษย์อาจารย์ทองเขาอ้อ และเป็น เกลอ กับอาจารย์นำ แก้วจันทร์ วัดดอนศาลา
ชอบย่องเบา ปล้นทรัพย์ ที่ผมรู้ครั้งเดียว คือที่บ้านสวนจันทร์ อำเภอทับเที่ยง จังหวัด ตรัง ขณะนั้นคุณประยุทธ ประภาวัฒน์ เป็นผู้กำกับเมืองตรัง ส่วนผมเป็นผู้กำกับพัทลุง
"นายกลับ คนนี้ไม่เคยทำร้ายใคร ไม่เคยฆ่าคน ไม่ต่อสุ้เจ้าพนักงานทรัพย์ที่ขึ้นลักขโมยก็เอาเฉพาะ ของที่อยู่ในหีบห่อ ของคู่ใช้จะไม่เอา แล้ว ของที่เอานั้นยังแบ่งส่วนไว้ให้เจ้าของอีก ในจังหวัดพัทลุงไม่เคยลักขโมย ของใคร เพราะถือว่าเป็นเมืองอาจารย์
"ในกลางปี 2485 ผมย้ายไปทางเหนือ และย้ายกลับมาพัทลุงเมือปี 2492 นายกลับ คำทอง มีอายุมาก แล้ว และเลิกประพฤติชั่ว กลับมาอีกที่บ้านนาวง พอรู้ว่าผมกลับมา เขาก็ย้ายไปอยู่ที่เมืองตรังทันที ผมให้อาจารย์นำไปบอกว่า ขอพบสักครั้งที่พัทลุง แต่นายกลัยไม่ยอมมาพบ บอกว่า "นายร้อยคนนั้นไว้ใจไม่ได้ มันยิงกูมาทีหนึ่งแล้ว กูไม่ขอพบ" จากบันทึกสะท้อนให้เห็นว่า เสือกลับเป็นเสือที่มีวิชาอาคม ของวัดเขาอ้อ ศิษย์สำนักเดียวกันกับขุนพันธ์ฯ แม้กระทั้งเสือกลับก็ ยังขยาดฝีมือ ขุนพันธรักษ์ราชเดช ไม่กล้าเผชิญหน้ากับสิงห์มือปราบ "รา ยอ กะ จิ" ถือว่าเสือกลับ คำทอง ผู้นี้ผู้เดียวที่ ทำให้ประวัติขุนพันธ ฯ ไม่สามารถจับ ได้แต่เพียง ผู้เดียว จากบันทึกแสดงว่า คุณตาขุนพันธฯ นับถือในฝีมือ วิทยาคม ของ เสือกลับ คำทอง ผู้นี้ ไม่ว่า วิชากำบังตัว วิชาอยู่ยงคงกระพัน วิชาต่อสู้กรณีฉุกเฉิน โดยล้นตัวลงนอนเพื่อทำการสู้กับ คนหมู่มาก ยอดเยี่ยม จริง ๆ ผมเองอ่านแล้วยัง นับถือ ว่าเก่ง เสือกลับ คำทองผู้นี้อยู่รอด มาถึง ยามแก่ชรา นับถือ นับถือ ขอขอบคุณ คุณสัมพันธ์ ก้องสมุทร บรรณาธิการ หนังสือ "รายอกะจิ"

ต้นตระกูลผมหรือเปล่าเนี่ย งง งง

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลับมาบ้านแล้วครับ (อ่าน 593189 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้