| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17925 เมื่อ: 17 มกราคม 2562, 04:37:17 » |  | 
 
 พี่เหยง,
 คลิ้กเข้าดูแล้วค่ะ textมีให้อ่านไม่มาก มีภาพให้ชม
 สันนิษฐานว่าคงยังไม่ได้แต่งงานนะคะ เพราะคง
 พามารู้จักครอบครัวผู้หญิง?
 เอาใจช่วยค่ะ...ให้แต่งงานอยู่กินเป็นครอบครัวเริ่มต้น
 เพราะกว่าจะถึงจุดหมายถึงขั้นแต่งงานให้ได้..
 ยากระดับนึง...แต่เริ่มต้นนับ1ชีวิตคู่ ยากกว่าหลายเท่าค่ะ
 
 |  
						| 
 
 |  |  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17926 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2562, 17:36:29 » |  | 
 
 เมื่อ 22 มกราคม 2562เราทั้งคู่,sheกะพ่อบ้าน
 ซื้อตั๋วบินมาเมืองไทย เพื่อมาดักรอพบลูกชาย
 ที่จะบินจากเมลเบริ์นมาพบกันที่กรุงเทพฯ
 เราวางแผน/จองตั๋วได้สายการบินของฟินน์แลนด์
 สายการบินFinnair ลั่ลล้าจริงคะ เพราะต้องบินจาก
 Frankfurt 2ชั่วโมงกว่าเกือบ 3ชั่วโมง บินไปHelsinki
 
 ถึงโน่น,ปรากฏเครื่องที่มาจากสุวรรณภูมิล่าช้า ต้องรอเครื่อง
 Transit เสียเวลาไป 4 ชั่วโมงคะ ติดแป๊กที่นั่น เค้าแจกคูปอง
 อาหารคนละ 17 € แต่จะไปหาซื้อกินอะไรได้ตอนเที่ยงคืน
 ที่ร้านปิดหมด เราเลยนั่งๆนอนๆที่แถวนั้น ท่าอากาศยานเค้า
 กว้างใหญ่สะอาดสงบเงียบมากๆที่นั่ง/ที่นอนเยอะมากขนาด
 คนรอขึ้นเครื่องนอนยาวกันได้ไม่ต้องแย่งกัน...หุหุ
 เครื่องAirbusใหญ่ A350นำพวกเราบินลัดฟ้าจากเฮลซิงกิ
 11-12ชั่วโมงมาสุวรรณภูมิวันที่ 23 มกราคม 2562ราวค่ำๆ
 จับแท็กซี่จากสนามบินไปศูนย์ราชการที่พักศาลตุลาการนนทบุรี
 ที่เราจะพักกัน...การผจญภัยในเมืองไทยก็จะเริ่มขึ้นได้เลย?
 |  
						| 
 
 |  |  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17927 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2562, 18:33:13 » |  | 
 
 ช่วงกลับมาเมืองไทยมกรา-กุมภา 2562ดูข่าวเค้าhitเรื่องควันละออง...pollutionกรุงเทพ
 ที่มากจนท้องฟ้ามืดมัวเป็นฝ้าปกคลุมกรุงเทพฯ
 
 พี่น้อง,sheไปจากกรุงเทพ 25 ปีคะ...25ปีคูณ365วันเข้าไป
 ไม่ใช่ว่าสมัยอยู่เมืองไทยจะไม่มีปัญหาเรื่องท่อควัน/ไอรถยนต์
 ที่มีจำนวนเพิ่มมากขึ้น มากขึ้นทุกปี เพราะรถยนตร์/รถเมล์มี
 จำนวนไม่ลดลงคะมีแต่จะเพิ่มขึ้น แถมบางคันพ่นควันดำปี๋
 ไม่มีใครไปจับ/ไปบอกให้นำรถไปตรวจไปเปลี่ยน ไปซ่อม
 เพราะรถยนต์เป็นของแพง...แพงกว่าบ้าน แพงกว่าที่ดิน
 ซื้อครั้งเดียวใช้กันจนนำไปปลูกสะระแหน่??sheเห็นภาพและเข้าใจ,
 ว่าจะให้อากาศกรุงเทพฯดีต้องระวังเรื่องควันไอพ่นจากรถยนต์
 กะปลูกต้นไม้มาช่วยฟอกอากาศอีกทางนึงให้ทันกะควันเสียที่พ่น
 ออกมาในบรรยากาศรอบๆจนแสบจมูกแสบตา...25ปีที่ผ่านมา
 ก่อสร้างทางให้รถวิ่งมากขึ้น จำนวนรถยนต์ที่ส่งออกสู่ท้องถนนมากขึ้น
 ที่ทาง/ที่จะปลูกต้นไม้-ดอกไม้น้อยลงน้อยลงเพราะต้องใช้สร้างอาคาร
 ที่พัก/ที่อยู่อาศัย สร้างถนน สร้างนั่นนี่…
 ควัน/ฝุ่นละอองจากท่อไอเสีย คนละเรื่องกะฝุ่นดิน ฝุ่นควันเผาหญ้า
 สูดเพราะต้องสูด หนีไม่ได้ เลี่ยงไม่ได้ ติดแอร์ในรถ/ในบ้านก็ใช่
 จะช่วยให้หลีกเลี่ยงได้คะ ทุกวัน ทุกวันสะสมมา10-20ปีคะ
 ผลคือภาวะการเจ็บไข้ได้ป่วยด้วยโรคทางเดินหายใจ โรคปอด
 โรคAsthmaทวีเติบโต จนมาเห็นผลวันนี้คะพี่น้อง20-30ปีนี่ปอดพัง
 ทางเดินหายใจพัง ภูมิไม่สามารถช่วยได้คะ เจ็บไข้/ป่วยกันตอน50+
 60+คือวันนี้คะ!
 รอฝนตกลงมาชำระไอละอองฝุ่นควัน...เหมือนชาวนารอฟ้ารอฝนคะ
 ประชากรกรุงเทพ ไม่มีทางเลี่ยงอื่นใด นอกซะจากว่า,จะรณรงค์
 ให้รถยนต์สลับกันวิ่งเลขคี่/คู่ หรือเพิ่มรอบให้คนใช้public Transport
 หรือรณรงค์ให้บ้านเรือนช่วยกันคนละไม้คนละมือปลูกพืชพันธุ์/ต้นไม้
 มาช่วยฟอกอากาศอีกแรงค่ะ ทางอื่นsheก็มองไม่เห็นหนทาง
 ที่จะเป็นไปได้ได้เลย.
 |  
						| 
 
 |  |  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17928 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2562, 19:01:44 » |  | 
 
 เรื่องนี้ที่ประเทศจีนมีปัญหามากมาหลายปีเดินใส่หน้ากากช่วยกรองมากี่ปีคะรู้รึปล่าว?
 เค้าเริ่มเห็นปัญหาว่าการจะเป็นindustrie country
 ต้องแลกกะอะไรมั่ง เมื่อรถยนต์/เครื่องกลอุตสาหกรรม
 โรงงานอุตสาหกรรมแข่งกันพ่นควัน/ไอพิษออกสู่บรรยากาศ
 การขยายตัวเป็นเมืองกระจุกเดียวที่คนไปแออัดเป็น5ล้าน10ล้าน
 เป็นธรรมดาคะพี่น้อง ที่,ที่ทางเนื้อที่จะถูกใช้ไปเพื่อการอย่างอื่น
 สร้างที่อยู่อาศัย สร้างถนนหนทางให้รถวิ่ง ไม่มีต้นไม้ให้รกรุงรัง
 ไม่ต้องตัด ไม่ต้องกวาด ไม่ต้องวุ่นวาย...แต่ก็ไม่มีปอดในเมือง
 มาช่วยฟอก ช่วยพ่นสับเปลี่ยนอากาศพิษ…
 
 ลูกชายวิศวกร เล่าว่า,แกไปทำงานเป็นนักศึกษาฝึกงานที่Daimler
 ได้มีโอกาสเข้าประชุมกะแผนกวิจัย/พัฒนา มีคราวนึงจีนส่งวิศวกร
 มาคณะใหญ่ มาเข้าประชุมเรื่องการแก้ปัญหาลดอากาศเสีย มลพิษ
 pollutionที่บ้านเมืองเค้ากำลังประสบปัญหาหลังจากการผงาดทางด้าน
 เศรษฐกิจอู้ฟู้ล่ำซำลั่ลล้า ไม่ได้มองเรื่องปัญหาที่จะตามมาของ
 อุตสาหกรรม ความเจริญ...เมืองใหญ่ๆมืดมัวคล้ายหมอกคะ
 แต่ไม่ใช่หมอกจากไอน้ำ/ละอองน้ำ เป็นหมอกควันจากท่อไอเสีย
 ที่พ่นจากปล่อง/จากรถยนต์ จีนเป็นประเทศที่สั่งซื้อรถเยอรมันเข้า
 มากเมื่อเทียบสัดส่วนกะประชากร...บริษัทรถยนต์เยอรมันอู่ฟู่ล่ำซำ
 เค้าถึงให้ความสำคัญกะลูกค้าเมื่อเรียกร้องอะไรมาพิเศษ!
 
 เค้าบอกว่า,รถเบ็นซ์ที่ผลิตมาเพื่อใช้ขับขี่ในยุโรป เครื่องกรอง
 เครื่องฟอกอากาศเสียก่อนพ่นออกจะcirculateอากาศที่ดีกว่า
 เบ็นซ์ที่ขับขี่ที่บ้านเค้า...ที่รถต้องcirculateอากาศเสียละอองพิษ
 เค้าต้องการให้รถที่ขายที่บ้านเค้ามีระบบนี้ที่แตกต่างจากรถที่ขาย
 ในยุโรปทั่วไป…
 
 เออจริงด้วยคะพี่น้อง เรื่องนี้กำลังhit และin trendในบ้านเราพอดี
 แต่ทางนี้เป็นส่วนเดียว ส่วนย่อยในส่วนใหญ่ที่คนทุกคนคะต้องร่วมมือ
 คนละไม้คนละมือกัน เพราะการโตเดี่ยวของเมือง ของมหานคร
 ในแบบบ้านเรา ที่ในยุโรปไม่ใช่คะ ที่โน่นกระจายความเจริญ
 ออกทั่วทุกที่ไม่กระจุกที่เดียว เค้าไม่มีปัญหาเรื่องนี้!
 แต่ไม่ใช่ว่าในยุโรปไม่เคยเจอะปัญหานี้นะคะ...เมื่อเริ่มวัฒนาอุตสาหกรรม
 ผู้คนย้ายไปอยู่ในเมืองกันมากขึ้น เค้าเจอะเรื่องโรคภัยจากการแออัด
 ห่าลง กาฬโรค วัณโรคลงที ตายยกเมืองเมื่อ500ปีก่อน
 พอมาปี1800ที่ควันเสีย ฝุ่นละอองอุตสาหกรรมถ่านหิน
 คนเริ่มเจ็บป่วยเรื่องอื่น...เค้ารู้ปัญหานี้ แก้ไข ปรับปรุง
 เมื่อรถยนต์เริ่มมากขึ้น เค้าก็สร้างpublic transportมาคาน
 เพื่อให้คนใช้รถลดลง ขึ้นรถสื่อสารสาธารณะมากขึ้น เค้ารณรงค์
 ให้ผู้คนรู้คุณค่ากะการปลูกต้นไม้ต้นไร่ดอกไม้ใบหญ้าที่ต้อง
 ลงแรงลงทุนมากมายเพื่อให้รอบๆตัวพวกเค้าเขียวชอุ่มคะ
 เค้าทำมาเป็นร้อยปีแล้ว….
 
 
 |  
						| 
 
 |  |  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17929 เมื่อ: 19 กุมภาพันธ์ 2562, 16:20:42 » |  | 
 
 เพราะการมาเมืองไทยคราวนี้
 จะว่าแตกต่างจากทุกคราในวัตถุประสงค์ก็คงว่าได้
 คือทุกครา,มาเพื่อท่องเที่ยว พักผ่อน แถมเยี่ยมแม่
 
 แม่ผู้ชราภาพวัย 95...โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง...95คะ
 แม่ล้มหมอนนอนติดเตียงตั้งแต่ปีที่แล้ว ผ่ายผอม
 ต้องให้อาหารจากสายยางเข้ากระเพาะ มีพยาบาล
 มาสวนทวารทำความสะอาด ไม่มีแรงจะลุกนั่ง…
 ผิดกันกะเมื่อคราพวกเรามาครั้งที่แล้วเมื่อ2ปีก่อน
 
 คราวนี้,บวกแผนเยี่ยมพี่สาว ที่ไม่สบายที่สงขลา
 เมื่อปีที่แล้วพี่สาวไปทำครอบฟัน แล้วปวดเหงือก
 เจ็บกินเคี้ยวลำบาก แกก็วิ่งกลับไปหาหมอฟัน…
 ส่งตรวจ ส่งฉายröntgentกันหลายหมอก็ไม่สามารถ
 บอกได้ว่าสาเหตุความเจ็บ/ปวดเหงือก/ฟันกรามมาจากไหน
 ความที่พี่สาวทำงานเป็นพยาบาล ใกล้หมอ ใกล้โรงพยาบาล
 จึงสะดวกรวดเร็วในทุกเรื่อง หมอตรวจจนไม่รู้จะตรวจอะไร
 อาการเจ็บ/เคี้ยวไม่ได้ก็ไม่หาย จนหมอใหญ่สันนิษฐานว่า
 ต้องröntgenให้ลึกลงไปอีก...จึงพบว่า,สาเหตุเจ็บที่แก้มชิดหู
 ไม่ใช่อาการจากการBehandlungทำฟัน/ครอบฟัน หรือการกด
 เหงือก แต่เป็นเพราะมีเนื้องอกในต่อมน้ำลาย!
 ผ่าตัดทันที...7-8ชม.เพราะเป็นเนื้อร้ายคะ ไม่ใช่เนื้อดี
 Tumorลามลงเส้นน้ำลายต้องผ่าเลาะตัดต่อมส่งน้ำลายลึก
 พวกเราติดตามข่าวใกล้ชิด ชมเชยในความกล้าหาญอดทน
 ที่พี่สาวต้องเผชิญ...ออกจากห้องผ่าตัด ฟื้นตัว คนมาเยี่ยมมาก
 พี่สาวอาการดีขึ้น ต้องระวังอาหาร ต้องระวังร่างกายแบบเฉียบพลัน
 น้ำหนักลด20กก.ในช่วงเดือนเดียวที่ต้องฉายรังสี
 พี่สาวกลับไปทำงานในหน้าที่ เราทั้งคู่ไม่รอ...ต้องการมาเยี่ยมทันที
 
 บวกกับลูกชายวิศวกรที่ได้ทุนแลกเปลี่ยนระหว่างมหาวิทยาลัย
 StuttgartและMelbourne-ออสเตรเลีย มาศึกษาที่นั่น 1 เทอม
 sheเล่าที่มาที่ไปจนลูกออกเดินทางเมื่อกรกฏาคม 2018ปีที่แล้ว?
 แกอยู่ที่นั่น เรียนด้วย เที่ยวด้วย เที่ยวทาสมาเนียน เที่ยวนิวซีแลนด์
 สอบปลายเทอมไปเมื่อมกรา2019เรียบร้อยครบทุกวิชา..แกมีเวลา
 ช่วงปิดภาคเค้าจะบินมาเที่ยวเมืองไทย 20มกรา-17กุมภา 2019?
 ลูกชายมีความตั้งใจ มุ่งมั่นที่จะทำใบอนุญาตดำน้ำ diving licence
 ที่ราคาแพง 15,000-17,000บาท แกต้องการมาไต่เขาปีนเขา
 rock climbing แกต้องการมาฝึกขับมอเตอร์ไซต์ ประจวบเหมาะ
 ...กะมาเยี่ยมคุณยายวัย 95...เยี่ยมป้าที่สงขลา-ที่ป่วย
 เยี่ยมป้าอีกคนที่สงขลา- ที่เพิ่งเป็นหม้าย
 
 ก่อนเดินทางไม่กี่วัน,ปลายธันวาคม 2018 พี่เขยที่สงขลาเสียชีวิต!
 เศร้ามากๆคะ พี่สาวเล่าในไลน์เป็นระยะๆว่าพี่เขยวัย69-70ไม่สบาย
 เป็นAsthmaโรคทางเดินหายใจ ปอด...ต้องฉีดพ่นยาเข้าปากสม่ำเสมอ
 ก่อนเสีย 4สัปดาห์ที่แล้วกินไม่ได้ ผ่ายผอมน้ำหนักลด
 ลูกเมียหาซื้อของกินของดื่มมาป้อนก็ไม่กิน...ก่อนเข้าโรงพยาบาล
 ต้องเรียกรถพยาบาลมารับ พี่เขยไม่ยอมไปหาหมอคะ
 โน้มน้าวยังไงก็ไม่ยอมไป ไม่ใช่เรื่องไม่มีเงิน แกเป็นครูมาก่อน
 มีประกันมีเบิกคืนได้แต่ที่ไม่ไปเป็นคุณลักษณ์ของเค้าที่ไม่ชอบ
 หาหมอ/พบหมอขอพักเอง/ดูแลตัวเองจนอาการน่าตกใจ..ลูกๆ
 ถึงไม่รอ เรียกรถมา หมอกล่าวตำหนิว่าทำไมปล่อยไว้จนอาการ
 ทรุดลามรักษายาก...พี่เขยรอลูกชายที่เดินทางจากกรุงเทพด่วน
 เพื่อมาเยี่ยมพ่อ ขอกลับบ้าน...กลับได้1คืนต้องเรียกรถมารับกลับ
 พี่เขยไปอย่างสงบคะคืนนั้น 1-2ชม.ก่อนลูกชายจะได้มาดูใจ!
 สำหรับภรรยาคู่ทุกข์คู่ยาก,พี่สาวshe,ที่แต่งงานกันมา35-36ปี
 การสูญเสียคู่ชีวิต แม้ไม่กระทันหัน เค้าได้คุยกันเรื่องนี้ เค้าได้ลากัน
 ทำใจลำบากจากกันด้วยยังรักอาลัย แต่สำหรับเด็กๆลูกๆเค้า
 การสูญเสียพ่อ เด็กๆขวัญเสียคะ
 
 กระนั้น,แม้มีเรื่องหดหู่ รันทด โศกเศร้า…
 เราทั้งคู่ ก็พยายามอย่างดีที่สุดที่จะรักษาระยะ
 ใกล้-ไกลจากเรื่องต่างๆรอบตัว
 |  
						| 
 
 |  |  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17930 เมื่อ: 19 กุมภาพันธ์ 2562, 16:48:04 » |  | 
 
 แผนมาเมืองไทยจึงให้น้ำหนักเท่าเทียมกัน
 รักษาความสมดุลกันระหว่าง...ลงกรุงเทพเยี่ยมแม่
 ไปบางบัวทอง แวะเยี่ยมยาย ลูกชายมาถึงก่อน2วัน
 มีหลานสาวลูกน้องสาวที่เรียนปี4คณะศิลปศาสตร์-มหิดล
 มาจากหอพักที่ศาลายามาสมทบ..ลูกชายได้คนวัยเดียวกัน
 แฟนของหลานสาวเป็นเด็กชาวTurkmenistanติดทะเลคาสเปี้ยน
 บินมาเยี่ยมแฟนสาวที่ใกล้จบมหาลัยเหลืออีกเทอมเดียว..
 หลานสาว,เป็นเด็กสาวที่สูงยาวเข่าดีสมองดีบุคลิกดี กล้า ไม่กลัว
 sheเฝ้ามองหลานสาวคนนี้แล้วคิดถึงตัวเองสมัยอายุ20-21คะ
 เค้าไปAFS เค้าไปต่างประเทศโครงการwork &travelที่เมกา-วิสคอนซิน
 2รอบ จึงได้ไปรู้จักเด็กหนุ่มจากสหภาพยูเนียนรัสเซียเก่าที่เมกา
 เด็กหนุ่มบินมาจากรัสเซียมากรุงเทพ สมทบกัน ลูกชายสนุกสนาน
 เข้าไปเยี่ยมยายรอบแรก พอพ่อแม่บินตามมาจากเยอรมันนี
 ถือเป็นการเยี่ยมยายและฉลอง...เราทั้งคู่แต่งงานครบรอบ 25 ปี!
 หาซื้ออะไรไปดื่ม ไปกินกัน นั่งเล่นคุยกันในสภาพบรรยากาศร้อนอบ
 เหงื่อแตก แม่วัย95ดีใจลูกหลาน/เขยจากแดนไกลมาเยี่ยม
 แม่กระปรี้กระเปร่าขยับมือ-พยายามสื่อสารที่,เราๆไม่เข้าใจคะ
 ต้องตั้งใจฟัง ตั้งใจอ่านคำที่แม่,ผู้ไม่มีฟัน/ฟันปลอมพยายามอืออา
 คุยกะพวกเรา..ได้รู้จักเด็กเทิร์กเมนิสสถาน ที่รู้/เข้าใจระบบครอบครัว
 ได้รู้จักป้าลุงของแฟนสาวมากหน้าหลายตา..คุย วางแผนกันของเด็กๆ
 หลานสาวได้งานโครงการwork &travelมานิวยอร์คปีนี้
 นัดแนะอะไรยังไงเพื่อให้แฟนหนุ่มตามไปเมกาได้…
 เด็กหนุ่ม,มาไม่มาเปล่ายังคงสถานะเพิ่งจบ/นักศึกษา
 หาjobค่ายภาษาที่สุรินทร์ ที่น่าน มีรายได้พอได้อยู่เมืองไทย
 4วันคะที่พวกเราอยู่ในกรุงเทพ ไม่ไปลงเรือเจ้าพระยา
 ไม่ไปชมวัด งดทุกอย่าง ตั้งใจกะการเยี่ยมแม่อย่างเดียว!
 |  
						| 
 
 |  |  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17931 เมื่อ: 19 กุมภาพันธ์ 2562, 17:40:08 » |  | 
 
 แล้วพวกเราทั้ง3,she-พ่อบ้าน-ลูกชายซื้อตั๋วรถทัวร์ขึ้นที่เอกมัย ไปลงที่อ่าวธรรมชาติ
 จังหวัดตราด เพื่อขึ้นเฟอรี่ไปเกาะช้าง!
 จองที่พักของเราทั้งคู่มาจากเยอรมันนีเรียบร้อย
 ลูกชายไม่ต้องการติดแจกะพ่อแม่ แกต้องการอยู่เอง
 หาที่พักเองHostelราคาย่อมเยาว์กะพวกวัยเดียวกัน
 ลูกพักห่างจากพวกเราไกลกันมากๆไม่ได้เจอะกันคะ
 แกแยกไปทำกิจกรรม diving-snorkel-เดินป่า-เดินน้ำตก
 ของแกเอง เราทั้งคู่ก็อยู่-พักที่รีสอร์ทหรู-อยู่สบาย
 ตลอด มีออกเรือไปฝั่งตรงข้าม เดินตลาด
 พายเรือkanuเล่น ไปไหว้ศาลกรมหลวงชุมพรที่เกาะช้าง
 ที่ชาวเรือเข้าออกต้องบีบแตรเคารพsheไปกวาดถูศาลท่านมาแล้ว!
 เราจองซื้อตั๋วออกไปsnorkel 4-5เกาะ ไปกะเรือใหญ่ค่อยๆแล่น
 แวะส่งคนลงน้ำ ดูประการัง
 ได้รู้จักนักท่องเที่ยวแคนาดา นักท่องเที่ยวยูโรเปี้ยน..
 
 ที่สุดมหัศจรรย์,sheได้คุยกะแม่เจ้าของรีสอร์ท
 เธอวัยเดียวกะsheคะ...เป็นหม้ายเมื่อ 2 ปีก่อน
 สามีชาวนครฯมาซื้อที่ดินปลูกสร้างรีสอร์ทเมื่อ10ปีก่อน
 สร้าง-ปลูก-ทำด้วยความรัก เค้าเป็นนักธุรกิจชาวกรุง
 มีเงินกำไรจากธุรกิจก็มาซื้อที่ ซื้อดิน ลงทุนที่เกาะช้าง
 จ้างงานชาวกัมพูชา3-4คน ทำงานมากจู่ๆล้มตึงหัวใจวาย
 ภรรยาเป็นหม้ายด้วยวัย50 ลูกสาว2คนกำลังจบ กำลังเรียน
 หนูน้องคนนั้นท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง ใช้ชีวิตแบบลูกเศรษฐี
 จู่ๆพ่อเสียชีวิตลง แม่ไม่สบาย...หมอวินิจฉัยว่าที่เหนื่อย/เพลีย
 ไม่ใช่ผลจากการทำงานหรือการสูญเสียคู่ชีวิต แต่เพราะมะเร็ง!
 มะเร็งในปอด ลามไปสมอง ชีวิต,หยุดทุกอย่างลงกระทันหัน
 จากการเป็นนักธุรกิจ ภรรยาเจ้าของรีสอร์ทหรู เงินหมุนเวียนกี่สิบล้าน
 กลับมาสู่ตนเอง..จาก1ใหม่ concentrateกะตัวเอง ร่างกาย
 อาการร่างกาย เค้าผ่าตัด/ฉายรังสี แล้วต้องรับยาอย่างเคร่งครัด
 พักฟื้น ไปโรงพยาบาล ไม่มีเวลามาดูรีสอร์ทเกาะช้าง ลูกสาว
 จึงต้องรีบกลับจากท่องเที่ยว แต่งงานกะชาวบราซิล
 สัณชาติญี่ปุ่น-ฟิลลิปปินส์ มีหลานออกมา1คนวัย 11เดือนผู้หญิง
 sheได้เข้ามารับรู้เรื่องราว ชีวิต ที่คล้ายคลึงกันของผู้คนรอบข้าง
 ความเข้าอกเข้าใจ เห็นใจ ขณะเดียวกันเราก็วางตัวถูกต้อง เค้าถึง
 เล่าเรื่องชีวิตของเค้าให้เรา,ผู้เป็นแขกมาพักรับรู้ เพียงเพราะเรา
 สนอกสนใจในสภาพ-ในสภาวะเค้าอย่างจริงใจ ไม่ฉาบฉวย ไม่ผิวเผิน
 แต่ขณะเดียวกัน,เราก็รักษาระยะห่างวางตัวได้อย่างพอเหมาะ
 พอควรที่จะไม่ทำให้เค้ารู้สึกผิดที่มาเล่าเรื่องทุกข์เรื่องป่วยไข้
 ให้คนที่มาพักผ่อนท่องเที่ยวฟัง ทำลายบรรยากาศของการพักผ่อน
 sheเข้าอกเข้าใจเห็นใจเค้าคะ แต่ไม่ทำให้เค้าต้องรู้สึกทุกข์ตรม
 เศร้าหมองลงไปอีกว่ามะเร็งร้ายเกาะกินเค้าจะตายจะเสียชีวิตลง
 ชีวิต,กลับมาสู่ความเรียบง่ายของตัวเองอยู่กับการเฝ้ามอง/สังเกตร่างกาย
 ในทุกวันใหม่ ไม่มีแผนล่วงหน้า ไม่มีอดีตให้ต้องตำหนิ
 ว่าถ้าหากใช้ชีวิตอีกแบบเค้าก็ไม่ต้องมีโรคร้ายภัยเงียบ
 ไม่มีธุรกิจ ไม่มีความเครียด ไม่ต้องครุ่นคิดเรื่องดอกเบี้ย
 เรื่องเงิน เงินหลายล้านสิบล้าน ร้อยล้าน
 ชีวิตเค้าวันนี้...อยู่กะวันนี้…
 
 เราคุยกันเรื่องฝุ่นควันมลพิษกรุงเทพฯ
 ที่ลูกสาวเค้าชักชวนแม่มาพักฟื้นร่างกาย
 เธอกินได้ น้ำหนักขึ้น สุขภาพจิตดี มีแม่ลูกเขยชาวญี่ปุ่น
 บินมาช่วยดู ช่วยเลี้ยงหลาน ลูกเขย-เด็กหนุ่มชาวบราซิล
 ที่มีแม่ชาวญี่ปุ่น มีพ่อชาวฟิลิปปินส์ แต่เกิด/โตที่บราซิล
 มารักชอบตกลงปลงใจแต่งงานกะผู้หญิงไทย..น้องเค้า
 เคยเรียนสถาปัตย์-จุฬาปีนึง แล้วเอ็นฯใหม่ไปติดลาดกระบัง
 น่ารัก จิตใจดี จากเด็กจบใหม่วัยท่องโลกต้องผันตัวมา
 รับงานบริหารรีสอร์ทเพราะพ่อเสีย-แม่ป่วย เรื่องร้ายติดๆกัน
 ในช่วงเวลาสั้นๆ แต่ในเรื่องร้าย ก็มีเรื่องดีแทรกอยู่คะพี่น้อง
 แฟนหนุ่มที่ไปรู้จักกันที่ญี่ปุ่นช่วงท่องเที่ยว เจอะกันในชินกันเซ็น
 ตกลงปลงใจ สู่ขอ แต่งงาน เข้ามาช่วยดูช่วยบริหารรีสอร์ท
 แบ่งเบาภาระไปได้มากมาย
 |  
						| 
 
 |  |  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17932 เมื่อ: 20 กุมภาพันธ์ 2562, 17:53:49 » |  | 
 
 กลับจากเกาะช้างแวะกรุงเทพฯ1คืน
 เราทั้งสาม-she,พ่อบ้าน,ลูก ซื้อตั๋วทัวร์ชั้น1
 ออกจากสายใต้ เดินทางไปจังหวัดกระบี่
 เราจองที่พัก โรงแรมของพี่ทัศนีย์-พี่ธวัชชาวหอ
 ลูกชายจองHostelห่างไป400-500ม.ใกล้ที่เรียนdiving
 ที่แกจองคอร์สdiving licenceราคา17,000บาทไว้
 ที่นี่,พ่อบ้านและsheรู้สึกสบายกาย/สบายใจมากๆ
 เพราะรู้จักคุ้นเคยพี่ต้อย16 /คุณพี่ธวัช ตลอดไปจนลูกหลาน
 รวมสะใภ้..พี่พาไปนั่นนี่ หรือเราๆรักที่จะเดินไปเอง สำรวจ
 บริเวณ ฝรั่งมากันมืดฟ้ามัวดินคะที่อ่าวนาง พ่อบ้านรักที่นี่,
 เพราะเค้าเคยมาเมื่อปี1989..3-4ปีก่อนมารู้จักsheปี1993
 ตั้งแต่สมัยไม่มีอะไรเลยมีเพิงขายกาแฟ/อาหาร วันนี้เต็มแน่น
 เราซื้อตั๋วไปไร่เลย์ แบบเช้าไปเย็นกลับ ไปสำรวจที่ปีนเขา
 rock climbingที่ลูกชายจะมาปีนไต่ ไปเดินสำรวจไร่เลย์2ครั้ง
 ได้พูดคุย ได้กินแกงไตปลาอร่อย แต่ที่อร่อยสุดยอดคือร้านเรือนไม้
 ที่พี่ต้อยและครอบครัวพาไปกิน อาหารไทยไม่เกรงใจฝรั่งคะ
 เผ็ดเป็นเผ็ด...อร่อยลืมไม่ลงอาหารปักษ์ใต้ หรือร้านต้นมะยม
 ติดกะโรงแรมพี่ต้อย ที่,เค้านำไปลงในplattformที่นักท่องเที่ยวเข้าถึง
 ลูกชายทึ่งจัดสุดขีดที่โรงแรมเราอยู่ติดกะสถานที่กินมีชื่อ!
 แนะนำไว้ในgoogleฝรั่งนักท่องเที่ยว หรือนักท่องเที่ยวเอเชีย
 จีน/เกาหลี/ญี่ปุ่นเดินเท้าผ่านโรงแรมทุกวัน เค้าไปไหน??
 ไปร้านต้นมะยมคะ พวกเราไป2รอบคิวยาวเป็น10-20คนเว่อร์สุดๆ?
 เค้าแนะนำให้จองล่วงหน้า เราจองไว้ก่อนกลับ ปรากฏ,ว๊ายยยยยย
 ตอนแรกเข้าใจว่าฝรั่ง/ต่างชาติโหวตลงความเห็นอาหารไทย…
 คงงั้นๆแหละ?ที่ไหนได้คะพี่น้อง...ข้างนอกที่เปิดๆขายๆกันน่ะ
 แพงซะเปล่า อร่อยก็ใช่จะอร่อยนะคะ แต่ที่ร้านต้นมะยม...ราคาถูก
 ถูกกว่าหน้าถนนอ่าวนาง อาหารอร่อยคะ บอกให้ลูกลงความเห็น
 ด่วนเลย! เค้าลือกันถูกต้องจริงๆคะ พวกเราได้โต๊ะ5ที่นั่งแต่มีกันแค่3
 เลยบอกน้องที่เดินโต๊ะให้ไปถามคนที่รอคิว ว่าใครยินดี
 นั่งร่วมโต๊ะกะคนแปลกหน้ามั่ง ก็มีนักท่องเที่ยวจีน2คน
 กะนักท่องเที่ยวเกาหลี2สาวมาเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะ ได้พูดคุยกัน
 พวกเค้ามาเที่ยวตรุษจีนกันคะ
 หรือร้านผลไม้สดที่เราทั้งคู่เดินผ่านไปหาลูกที่Hostel
 แบบสายฟ้าแลบ ได้แวะกินsmoothieบ่อยจน...sheยืนแปล
 พูดให้น้องผู้ชายคนขายกะพี่สาว บอกเค้าว่าร้านเค้าแขกฝรั่งซื้อ
 ถึงเวลาที่เค้าต้องไปลงเรียนภาษาอังกฤษได้แล้ว!!สงสารเค้าคะ
 สื่อสารกันลำบากผิดๆถูกๆ ก็ล่าช้า...sheเดินผ่านแวะกินsmoothie
 ช่วยแปล ช่วยบอกเค้า ฝรั่งลูกค้ายูโรเปี้ยนมาก เมกันก็มี รัสเซียก็เยอะ
 แถมมาเลย์/จีน/เกาหลี เค้าเห็นคนมุง/คนรอกันเค้าก็หยุดซื้อมั่ง
 sheเดินผ่านรถปิกอัพมาจากยะลาขนลองกองมาขายข้างถนน
 sheรีบบอกน้องร้านผลไม้ไปสั่งมาขายเลยกก.ละ30-35บาท
 มาขาย50บาทยังขายได้คะ น้องผู้ชายดูจิตใจดีมีอัธยาศัยคะ
 เค้าดีอกดีใจพวกเราไปนั่งร้านเค้าทุกวันแถมช่วยถามช่วยคุยช่วยแปล
 พ่อบ้านต้องการพบลูกชายทุกวันเพื่อคุย/เพื่อถามคะ
 เด็กชายหายไปลงน้ำทุกวันเราต้องไปดักพบที่Hostel
 เจ้าของHostelกะสามีเป็นกันเองมาคุยมาทำความรู้จัก
 เค้าอยู่กะธุรกิจHostelสำหรับเด็กวัยรุ่นbackpackerหลายปี
 ที่ห้องต้องถูก เสนอให้กินให้ดื่ม ให้คนอยู่สบายตัวสบายใจ
 ไม่เคยเกิดกรณีของหาย/ลักขโมย แฟนแกหน้าตายังกะโจร!!!
 จริงๆคะพี่น้องผู้คนที่พบ/รู้จักหน้าตาดุดัน ยังกะโจร..พูดคุยด้วย
 น่ารัก มีอารมณ์ขัน พวกคนเรือยิ่งคล่องเป็นปลาไหลแต่สุภาพ
 เรียบร้อยคะ พวกเราชื่นมื่นสนุกกันมากที่กระบี่
 
 ที่สนุกสำหรับshe อีกอย่าง คือทุกเช้า
 ตื่นลงมาข้างล่างlobby เราทั้งคู่จะรี่ไปห้องพักส่วนตัว
 เพื่อถามหาพี่ต้อย-พี่ธวัช เพื่อทักทาย คุย แผนวัน
 พี่ต้อยน่ารักมาก ออกไปหาซื้อข้าวเหนียวปิ้ง-ข้าวยำ
 อะไรอร่อยๆมาตั้งรอ จัดเตรียมอาหารเช้าให้เราบริการตัวเอง
 ทุกวันแม้ช่วงตรุษจีนวันไหว้ เราทั้งคู่ได้ร่วมไหว้กะครอบครัวพี่ด้วย
 พ่อบ้านสุดจะประหม่า/เกรงใจว่าเราเข้าไปวุ่นวายบรรยากาศใน
 ครอบครัว/เป็นส่วนตัวพี่เค้า?พี่ต้อย-ท่านพี่ธวัชให้เราทั้งคู่ไหว้เจ้า
 ไหว้ฟ้าดิน แถมร่วมโต๊ะกินกะครอบครัวพี่..เป็นบรรยากาศ
 ที่น่าประทับใจสุดๆคะของการมากระบี่ครั้งนี้
 |  
						| 
 
 |  |  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17933 เมื่อ: 22 กุมภาพันธ์ 2562, 18:50:31 » |  | 
 
 ให้พี่ต้อยดูตั๋วรถMinibusให้เราทั้ง3ขึ้น
 จากกระบี่ออกไปสงขลา ตามเวลาเป๊ะ
 รถMinibusคล้ายรถทัวร์เพียงแต่เล็กกว่าที่นั่งน้อยกว่า
 แต่คนขับเหยียบผมปลิวคะ!ถึงสงขลาเรียกตุ๊กๆ
 เข้าบ้านพี่สาวระหว่างสงขลากะหาดใหญ่…
 เรามีโปรเจ็คที่ตั้งใจล่วงหน้าว่าจะทำให้สำเร็จ
 คือพี่สาวเค้าเพิ่งย้ายเข้าบ้านพักสหกรณ์มอ.
 ที่พี่สาวซื้อผ่อนส่งแบบล่วงหน้ามา10-20ปีโดยไม่เห็น
 ว่าบ้านจะได้สร้างเมื่อไหร่ผ่อนทุกเดือนทุกเดือนจน
 โครงการลงมือสร้าง/โอนบ้านในวัยก่อนเกษียณพอดี
 
 พี่สาวไม่สบายก็ผ่าตัด หาทางรักษา ผ่าเสร็จฉายรังสี
 กลับไปทำงาน sheตื่นเช้าจัดตะกร้าใส่กระปุกน้ำแข็ง
 ใส่อาหาร/ขนม/ผลไม้ให้แกไปทำงานทุกวัน เราอยู่บ้าน
 ก็ออกไปซื้อต้นไม้จากร้านขาย มาลงมือปลูกให้แก
 sheสังเกตผู้คนในหมู่บ้านactiveกันช่วงเช้ามืด ออกมาเดิน
 เป็นอดีตข้าราชการมอ.บางทีเคยเป็นคณบดี เป็นอาจารย์
 เป็นพยาบาลที่รพ.มอ.พอพวกเค้ามาเดินผ่านบ้านเห็นพวกเรา
 สามคนปลูกต้นไม้/ทำสวน แถมมีฝรั่ง ให้คึกคักทักทายกันสดชื่น
 sheเพิ่งรู้ว่าตัวเองเป็นคนช่างพูด/ช่างคุย ช่างชวนสนทนาคะ
 เพื่อนบ้านข้างๆนำต้นไม้อ่อนๆมาให้ลงปลูก หรือคุณบ้านข้างหลัง
 ที่พวกเราแอบใช้WIFIแกทุกวันมายืนเรียกที่ประตูหอบต้นเตยหอม
 ต้นลิ้นมังกรที่บ้านแกขึ้นลามรกหยั่งกะวัชพืชมาให้เราลงปลูก…
 อาจารย์มอ.ปัตตานีเก่ากะพยาบาลวัยเกษียณมาเดินผ่านทุกเย็น
 วัย71-72กันคะสุขภาพดีเดินรอบหมู่บ้านเช้าเย็น คุยเรื่องต้นไม้
 เรื่องสวนนี่คนรักต้นไม้คอเดียวกันคุยได้ทุกวันคะพี่น้อง..พี่สาวทึ่งจัด
 เรายกเป็นของขวัญขึ้นบ้านใหม่ให้แก สุขใจทั้งคนให้คนรับ
 sheบอกว่าคนทำสวน/อยู่กะต้นไม้ที่มีชีวิตมีการเติบโตจะไม่เครียด
 เค้าจะความดันต่ำมีสมาธิไม่วอกแวกผิวเผินเพราะปลูกรดพรวนดิน
 เราจะช่างสังเกตคะ sheและพ่อบ้านปลูกทำที่บ้านที่เยอรมันจนเขียว
 รู้และเข้าใจการต้องอดทนเฝ้ารอดูแล..ไม่ใช่แต่จ้างปลูกจ้างรดน้ำดูแลคะ
 เราทำเองความสุขจากการเห็นต้นไม้ดอกไม้ผลิแตกใบก้านกิ่ง
 คนรักกันชอบกันสำหรับsheไม่ต้องมาให้ของกินคะกินๆแล้วอึ!
 แต่ให้ต้นไม้นี่มันเติบโตแตกกิ่งก้านแขนงสาขาคล้ายสัมพันธภาพ!!
 ผู้สูงอายุ-อดีตข้าราชการมหาลัยแถวนั้นอยู่กันสงบเงียบมีความสุข
 บ้านพวกเค้าๆสวยงามช่างปลูกช่างลง พ่อบ้านถือกล้องไปเดินสำรวจ
 เราออกไปเดินสงขลาเมืองเก่า sheลิ่วไปคารวะท่านพี่ที่โรงแดง
 ชาวหอเก่าที่จบวิศวะฯรุ่น2497 หรือพี่ชาวหอคณะบัญชี เค้าๆบอก
 ทำไมไม่มาวันก่อนหน้า โรงแดงตั้งทีวีจอใหญ่ชาวจุฬา/ธรรมศาสตร์
 มาร่วมกันเชียร์ฟุตบอลประเพณีจุฬา-ธรรมศาสตร์ พ้าาาาsheก็ลืมนึก
 เดินในถนนสามสายเมืองเก่า เดินตลาดนัดรถไฟ ได้ของหลายอย่าง
 แวะไปวัดดอนรัก แวะพาพ่อบ้านไปร้านบาร์เบอร์เก่าคลาสิกฝุ่นเขรอะ
 คนตัดวัย 77 ลูกค้าวัย65...ตัดตั้งแต่คราวมาปีโน้นลูกชายวัย11เดือน
 พามาตัดรองทรง วันนี้ลูกชายวัย23คะคิดดู!! พอคิดเงินเค้าคิด60บาท
 พ่อบ้านสงสารเค้าเพราะซื่อสัตย์ต่อลูกค้าคิดราคาตัดผม
 เค้าตัดเคราตัดหนวดสะอาดสะอ้านเลยล้วงให้120บาท
 ถือว่าเราแฟร์ต่อเค้าตัดผม/ตัดเครา/ตัดหนวดไม่เหมือนลูกค้าอื่น?
 ไปนั่งกินร้านริมทะเลสาปสงขลาชื่อภาษาเยอรมัน..Der See....
 ลูกค้าแน่นคนมาเที่ยวตรุษจีนจากกรุงเทพ/มาเลย์คึกคักคะ
 เราไปเดินหาร้านกล้วยปิ้งที่sheเคยซื้อกินสมัยวัยเด็ก..
 เป็นหญิงแก่หง่อมหลังค่อม2-3พี่น้อง เค้าบอกตาย/ย้ายร้าน
 เราก็ยังไปเจอร้านกล้วยปิ้ง/มันปิ้งทับราดน้ำที่ทำจากน้ำตาลโตนด
 กระทิ..ลูกสาววัย60และลูกพี่ลูกน้องวัย50ปลาย60ต้นๆยังขายต่อ
 เราอิ่มข้าวจากร้านที่นั่งริมทะเลสาปก็ยังซื้อกล้วยน้ำว้าปิ้งไม่ราดน้ำ
 เดินกิน ซื้อถุงผ้าไว้ใช้จ่ายกับข้าวคุยกะคนเจ้าของร้านวัยshe…
 
 ส่งลูกชายซื้อตั๋วไปเกาะเต่า/เกาะนางยวน
 ลูกมีแผนลงดำน้ำ 13ชั่วโมง มีแผนเช่ามอไซค์ขับ
 มีแผนไปเดินป่าWanderung...เราแยกกันที่สงขลา
 ช่วงอยู่สงขลา,ลุงพาไปหัดขับมอเตอร์ไซค์ที่แหลมสมิหรา
 ถ่ายฟิล์มมาให้พ่อแม่วี้ดว้าย...ด้วยแกยังขับซ้าย/ขับขวา
 ยังไม่คล่องแต่เรียนเร็ว/ทำได้/เข้าใจทันที ป้าให้ใช้รถ
 เติมน้ำมันให้ลูกชายสนุกสนานมากๆที่ทางใต้
 
 เราพ่อแม่,ดูต้นไม้ รดน้ำทุกวัน ไปไหนก็อยากกลับบ้านมาดูต้นไม้!
 ความที่พี่สาวอีกคนเพิ่งสูญเสียสามีเป็นหม้ายในวัย64 เราจึงไปหา
 ไปเยี่ยม ไปอยู่กะแกทั้งวัน ใช้เวลาด้วยกัน วันต่อมานั่งรถไปวัด
 ที่เก็บกระดูกพี่เขยไปแผ่กุศลรดน้ำ ในวัดมีศพเพิ่งมาตั้งเตรียมพิธี
 วัย70คะพ่อบ้านกะลูกชายตกใจที่เห็นศพคลุมผ้าสดๆใกล้ๆ...
 ไปแถบบ้านเกิดพี่เขยนอกๆออกไปที่อำเภอสิงหนครแล้วหดหู่คะ
 ห่างอำเภอเมืองไปไม่มากแต่ผู้คนไม่ค่อยมี ไม่หนาแน่นเหมือน
 สงขลา/หาดใหญ่ที่คนแห่กันไปกระจุกตัวให้ครึกครื้นมีอะไรๆเกิดขึ้น
 
 กระนั้น,ทั้งเกาะช้าง/กระบี่/สงขลาก็มีความเป็นต่างจังหวัด
 ที่อากาศดีไม่มีมลพิษมากจนแสบจมูกเหมือนกรุงเทพ
 เรานอนหลับดีกินได้ไม่มีปัญหาเรื่องอ้วกอาเจียน/ท้องเสีย
 ได้ช่วยพี่สาวเคลียร์/จัดบ้าน ทิ้งของที่สุมๆกองๆที่ไม่มีใคร
 ถือเป็นธุระเพราะพี่สาวป่วย พอดีขึ้นไปทำงาน แกไม่มีเวลาคะ
 คนมาอยู่เป็นเพื่อนก็ถือว่ามาๆไปๆก็ไม่ใช่หน้าที่เค้าจะมาจัดมาเก็บ
 sheกะพ่อบ้านจึงเก็บครัวเรียบสะอาดทิ้งขยะไปหลายลัง..
 
 ภารกิจที่ต้องการมาเยี่ยมพี่สาวเรียบร้อยลุล่วง
 ขอให้มาคะ มาอยู่ใกล้ๆ มาพูด มาคุย มาเป็นเพื่อนแก
 พี่มีความสุข เราทั้งคู่ก็พยายามเท่าที่เราจะทำได้
 ในแบบของเราคะ พี่น้องคนอื่นๆเค้าก็ทำในแบบของเค้า
 
 |  
						| 
 
 |  |  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17934 เมื่อ: 24 กุมภาพันธ์ 2562, 19:34:13 » |  | 
 
 มีหลายเรื่องคะในการกลับมาครั้งนี้ที่ชวนหดหู่
 ถามว่าเราจะหดหู่ไปกะเรื่องต่างๆมั้ย?นับแต่การมาเยี่ยมแม่
 แม่ที่นอนติดเตียง ให้อาหารทางสายเข้าตรงกระเพาะ
 ต้องใช้ผ้ารัดข้อมือไว้ม่ายงั้นแม่แกะสาย แกะแพมเพิร์ส
 คนที่ต้องดูแลแม่คือพี่ๆเค้าก็มองภาพเหล่านั้นทุกวันทุกวัน
 เราคนมาเยี่ยมนานๆมาที มาทีละแป๊บๆเห็นแล้วจะตั้งคำถาม
 ทำไมต้องกินอาหารผง ทำไมไม่กินอาหารสดบดเอาให้แม่ตัก
 ทำไมต้องให้อาหารทางสายยางเข้าทางจมูก แม่จะชอบมั้ย
 จะบอกใครๆได้มั้ยว่าชอบหรือไม่ชอบ อาหารผงแพงมากๆ
 บริษัทเนสเล่ย์ทำเงิน-ให้หมอแนะนำคนไข้...ญาติคนไข้จะกล้าแย้ง?
 ว่าอาหารสดธรรมชาติบดยังมีวิตามินมีแร่ธาตุมากมายที่เป็น
 ประโยชน์ต่อร่างกาย...อาหารผง/อาหารเม็ดไม่มีวันมาทดแทน
 ระยะยาวได้เพราะอวัยวะอื่นๆยังต้องทำงาน ;ระบบการย่อย-เคี้ยว
 ในปาก/ช่องทางส่งลงกระเพาะ/การดูดซึมของลำไส้ แม่เคยกิน
 อาหารบดเคยมีสีสันสดใส มานอนเตียงกินนมผง ขาดสีสันดูซีดเซียว
 หดหู่ใจคะแก่ลูกหลานที่พบเห็นเพราะเคยเห็นแม่เดินเหินได้
 เมื่อ2ปีก่อน...นอนติดเตียงกล้ามเนื้อไม่ได้ใช้ลีบหดเหลือหุ้มกระดูก
 ไหนจะคุมน้ำตาล คุมความดัน อะไรๆมากมาย...95นี่พูดลำบากคะ
 แต่ละวัน แต่ละวัน sheมองตาแม่ใกล้ๆลูบมือลูบแขน แม่ยังmental
 มีสุขภาพแต่การสื่อสารมีสายยางที่จมูก การไม่มีฟันฟางฟังยาก
 ลำบากจะเข้าใจ สมองแม่ยังดีคะ ...แต่รู้สึกสงสารบอกไม่ถูกคะ
 ก็พยายามกันทุกฝ่ายเต็มที่ที่จะเข้าใจ ทั้งฝ่ายคนต้องดูแลทุกวัน
 ฝ่ายตัวแม่ที่95 อ่อนล้าหมดกำลังทางร่างกายแม้สมองยังคมกริบ
 หรือฝ่ายลูกหลานมากมายแวะเวียนมาเยี่ยม/มาหา
 
 หรือ,การลงใต้ไปเยี่ยม/อยู่กะพี่สาวที่เมื่อปีที่แล้วเพิ่งผ่าตัดใหญ่
 ติดตามหลังผ่า ตอนฉายรังสี พี่กลับไปทำงานได้ งานพยาบาล
 โรงพยาบาลมอ.ห่างบ้านไป13-15กม. sheได้เห็นว่าพี่เหนื่อยล้าคะ
 งานเข้ากะเช้าเลิกบ่าย ไหนจะต้องหาหมอนั่นนี่เพื่อตรวจเพื่อคุม
 ระแวดระวังตัวเอง แกน้ำหนักลดมากมาย เลยไม่รู้ว่าที่พี่ดูเหนื่อย
 เหนื่อยเพราะน้ำหนักลดมากช่วงเวลาที่แล้ว หรือเหนื่อยทำงาน
 หรือผลข้างเคียงจากต้องรับยานั่นนี่ คนมาอยู่/มาเยี่ยมเข้าครัวทำซุป
 พี่ก็กินลำบาก sheจับบดละเอียดเหมือนซุปเยอรมันที่ทำบ่อยๆ
 sheทำนั่นนี่ตลอดคะ พอแกกลับจากทำงานเราพาไปเดินรอบหมู่บ้าน
 พาไปเดินคุย...พี่กินได้/อร่อย มีคนมาอยู่ด้วยเต็มบ้าน..แกมีความสุข
 
 หรือพี่สาวอีกคน,ที่เพิ่งเป็นหม้ายหลังแต่งงานอยู่กินกันมา35-36ปี
 พี่สาวtoughมากๆคะเธอมีวิธีของตัวเองในการไว้ทุกข์..เราทั้งคู่บุกไปหา
 ไปเยี่ยม ไปอยู่ด้วย แกไปเดินเช้าเย็นออกกำลังกาย ทำมาหลายปี
 sheครุ่นคิดช่วงอยู่กะพี่สาวคนนี้,ว่าหากsheต้องเป็นหม้ายลง
 ชีวิตที่เหลือจะเป็นไง เรื่องคิดจะไปอยู่กะลูก/ครอบครัวลูกไม่เคยมีคะ!
 พี่สาวมีบ้านเอง อยู่เอง เลี้ยงสุนัขไว้ตัวนึง ลูกสาว/ลูกเขยมาเยี่ยม
 ลูกชายที่กรุงเทพลงมาพักมาเยี่ยมแต่แป๊บๆก็ไป พี่สาวบอก,เธอสบาย
 ดีแล้วไม่ห่วงหา ไม่ขาดอะไร ชีวิตมีตารางเวลาแน่นอน..ได้ไปไหน
 ได้กิน ได้ออกกำลัง เธอไปร่วมงานนั่นนี่ที่เพื่อนครูวัยเกษียณชวนมา
 กลุ่มทางสังคมนี้คะที่ทำให้พี่มีอะไรๆแตกต่างเปลี่ยนบรรยากาศ
 sheถามเรื่องพี่เขยทีไร,แกจะร้องไห้ทุกที แกบอกช่วงป่วยเดือนสองเดือน
 สุดท้ายเค้าคุยกัน เค้าลากัน พี่เขยกินไม่ได้/ดื่มไม่ได้ ผอมโกรก
 สภาพนั้นคะที่คนรักคนใกล้ตัวไม่สามารถ ช่วยอะไร/ทำอะไรได้
 แม้ซื้อหาของดีๆของแพงๆมาให้ มาประเคน มาคะยั้นคะยอให้ไปหาหมอ
 หากเจ้าตัวไม่ไป จะด้วยเหตุอันใดคะ..มันปวดร้าวแก่คนที่เห็น
 เป็นความสงสารที่พี่บอกแกสงสารสามี...
 
 หรือพี่สาวอีกคนที่ก็เกษียณ มีอายุ น้ำหนักมากเริ่มกลัว
 กลัวเจ็บนั่นนี่พยายามลดน้ำหนักเค้าไม่ใช่คนออกกำลังกาย
 สะสมน้ำหนักมากๆพอวัย60เริ่มเจ็บเข่า เริ่มเหนื่อยง่าย
 ไม่ลดก็ต้องลดคะคนรอบๆเค้าออกกำลัง คุมอาหาร กินคลีนกัน
 
 
 |  
						| 
 
 |  |  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17935 เมื่อ: 24 กุมภาพันธ์ 2562, 19:37:18 » |  | 
 
 กระนั้น,เราทั้งคู่ก็ได้เจอะเจออะไรมากมายรอบๆตัวเป็นการเปลี่ยน
 บรรยากาศ ตรงนี้คะ,การมีบุคลิกที่เปิดโลกทัศน์ ไม่ปิดตัวเอง
 ของเราทั้งคู่ที่ช่างสังเกต/ช่างคุย/ช่างสนทนา ทำให้เราหันเห
 ไปconcentrateกะเรื่องอื่นๆ แบบไม่ผิวเผินตื้นๆกะเรื่องที่ต้องเผชิญ
 ในปัจุบัน เช่นตอนไปเกาะช้าง ได้เจอะเจอรู้จักคนที่มีทุกข์ภัยโรคา
 แต่มองโลกอย่างมีความหวังพูดคุยกะแขกใกล้ชิดเป็นส่วนตัวเหมือน
 เราเป็นแขกส่วนตัวเค้า เช้าๆมีลิงลงมาจากเขามาเยี่ยมห้องพัก-ระเบียง
 มีเรื่องตื่นเต้นรายงานเค้าทุกวัน คน/สัตว์/ต้นไม้อยู่ร่วมกันได้ด้วยดี
 หรือที่กระบี่เช่ารถขับไปภูเก็ตแล้วหยุดแวะที่โคกกรอยเพื่อหาอะไรทาน
 เดินหา ไม่มีวันนั้นวันหยุดคนจีนหยุดตรุษจีนเพื่อซื้อของไหว้
 เราเดินผ่านถนนเมนของโคกกรอยพ่อบ้านหยุดดูลังถึงอบขนม
 ที่เค้าอบสองเตา-สองลัง ถามsheเค้าอบอะไร?sheมองซ้ายขวา
 น่าจะอบซาละเปา..ก็เดาไปเรื่อย!เจ้าของร้านข้างในเดินออกมา
 ให้เราชวนคุย ชวนถาม...เค้าเป็นร้านขายก๋วยเตี๋ยวเป็ด
 วันนี้หยุด หยุดตรุษจีน เมียเค้าเลยอบขนมถ้วยฟู
 เปิดฝาให้ชมให้ถ่าย ชวนเข้าไปในร้านข้างใน เราขอช่วยตัก
 เมียเค้า ลูกชาย2คนออกมารับหน้า เราบอกเดินหาร้านจะกินข้าว
 เค้าบอกสั่งได้ เค้าร้านปิดแต่ก็มีแขกมานั่งมาสั่ง เลยสั่งผัดไทยกุ้ง
 คุยกะแขกโต๊ะติดกันเราชวนคุยชวนถามใครสั่งถ้วยฟู-ทำไมสีชมพู
 เค้าบอกภูเก็ตสั่งไปไหว้เจ้าตรุษจีน3000ลูก เค้านึ่งทีละ40ลูก/2ลังเตา
 กี่นาที..15นาทีนึ่งคูณหารกันคะพี่น้องต้องทำกี่ชั่วโมง..ช่วยกันทุกคน
 เค้าบอกไม่ใส่สารกันบูดเก็บได้2วันไม่มากกว่านี้คะ..ก่อนออกกันมา
 เค้าชมชอบเยอรมัน รถยนต์เยอรมัน ฟุตบอลเยอรมัน เค้าภาคภูมิใจ
 เล่าว่ารถเค้าขับBMW..จอดเก็บเงียบ..ต้องขายก๊วยเตี๋ยวเป็ดมีชื่อมากๆคะ
 จึงจะซื้อsuvของBMWได้??อัธยาศัยคะที่เราทั้งคู่มีความสุขที่ได้
 มีโอกาสผ่านมาพบมาเจอเค้าๆในวันนั้น แถมคุยกะแขกโต๊ะข้างๆ
 ที่ฟันหลอแต่ชื่นชอบฟุตบอลBundesligaมากๆ
 เราสั่งซื้อ2ถุง sheจะถือไปฝากพี่ต้อยวันไหว้พรุ่งนี้
 
 ที่สงขลา,ได้รู้จักเพื่อนบ้าน คนเดินผ่านออกกำลังเช้าเย็น
 หรือคนแวะรับเราทั้งคู่เป็นสุภาพสตรีกะลูกชายสองคนขับผ่าน
 เห็นเราเดินกลางแดดจ้ากางร่มจะไปขึ้นสองแถวไปบ้านพี่ชาย
 เค้าเป็นชาวอิสานที่มาแต่งงานกะชาวสงขลามาซื้อบ้านในหมู่บ้าน
 เดียวกะพี่สาวเค้าชวนคุยว่าพาลูกชายตระเวนไปเพื่อทำกิจกรรม
 เด็กชายสองคนเล่นเกมจนติดเค้าห้าม สามีห้ามยังไงก็ไม่เลิกคนแม่
 เลยจับลูกชายเข้าคอร์สนั่นนี่สุดสัปดาห์ คนแม่ก็ขับพาเด็กๆไปทำ
 กิจกรรมก็เป็นความคิดที่ดีคะsheเล่าว่าลูกชายsheก็ติดเกม เด็กเล่น
 จนเบื่อเองหันไปสนใจเรื่องอื่นเองไม่ต้องห่วงกังวลคะเป็นไปตามวัย
 เราคุยถกเรื่องฝุ่นควันรถยนต์ที่กำลังเป็นข่าวhotช่วงนั้น คุยเรื่องนั่นนี่
 จากเดิมจะส่งเราหน้าปากซอย เค้าพาเราทั้งคู่ไปส่งถึงหน้าปากซอย
 บ้านพี่ชาย แกตกใจเฮ้ยมาได้ไงส่งข่าวแล้วมายืนอยู่หน้าบ้านแล้ว!
 เล่าให้แกฟัง เค้าๆบอกแหม่นะ...ใครก็ไม่รู้จอดรับ..ขึ้นมาได้!!
 
 มีเรื่องดีๆให้จดจำมากมายเล่าไม่หมดคะ..ผู้คน..เรื่องราวของพวกเค้า
 พ่อบ้านงี้ทึ่งจัดเค้าเป็นฝรั่ง ไปไหนมาไหนคนจะpleaseจะคุย
 เค้าคุยเองน่ะได้แต่คนไทยสิคุยไม่ใช่จะง่ายเลยคุยกะsheแทน
 รู้มั้ยน่ะ,sheไม่ใช่คนหงิมๆเงียบๆน่าเบื่อน่าหาว ฮ๊ะ,ตัวแม่มาเอง
 เรื่องสนทนาน่ะ sheฝึกอย่างมืออาชีพมา25ปีคุยกะฝรั่งได้เป็นชั่วโมงๆ
 คุยกะคนไทยsheจึงพริ้วแหละ เค้าได้บันทึกเรื่องต่างๆในสมุด
 โนตีสการเที่ยวเมืองไทยทุกวัน ทำอะไร เจอะใคร ที่ไหน เรื่องอะไร
 สดชื่นคะเมื่อหวนย้อนนึก เราทั้งคู่มีเลือดแห่งการผจญภัยที่พาตัวเรา
 ฝ่าร้อนฝ่าฝุ่น ฝ่าความเหนียวตัวเหงื่อแตกออกไปข้างนอกทุกวัน
 แทนที่จะนั่งๆนอนๆตากแอร์ตากพัดลมในบ้านไม่มีอะไรเกิดขึ้น
 เพราะจัดบ้าน/เก็บบ้านก็เสร็จก็เรียบร้อยคะแต่บุคคล-เรื่องราวใหม่ๆ
 ต้องออกนอกบ้านเท่านั้นจึงจะมีเรื่องอะไรมาเล่าให้ฟัง?
 |  
						| 
 
 |  |  | 
	|  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17937 เมื่อ: 27 กุมภาพันธ์ 2562, 21:20:08 » |  | 
 
 23 มกรา 2562ตื่นมาเช้านั้นหลัง/ข้างๆโปรเมนาด-โลตัส
 สดชื่นแจ่มใสก็จะออกลุยกันเลย?
   |  
						| 
 
 |  |  | 
	|  | 
	|  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17940 เมื่อ: 27 กุมภาพันธ์ 2562, 21:44:11 » |  | 
 
 อิเด็กหนุ่มสาววัย20นอนกันตื่นสายขืนsheกะพ่อบ้านรอพวกเค้า
 ครึ่งเช้านั้นท่าจะไม่เสร็จธุระแน่คะ
 แยกกันไป ลุงพาหลานๆไปกินข้าว
 ที่food courtมีชื่อใต้ดินของเซ็นทรัลเวสต์เกต
 นัดพบแล้วอัดกันไปในรถ
 ไปบ้านแม่เยี่ยมแม่/ยายวัย95
 บางบัวทอง
   |  
						| 
 
 |  |  | 
	|  | 
	|  | 
	|  | 
	|  | 
	|  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17946 เมื่อ: 02 มีนาคม 2562, 17:54:38 » |  | 
 
 เดินกันจนครบที่สำคัญ..จะพาลูก/หลาน/แฟนหลาน
 ไปจุดที่ทำความรู้จักกันของเราเมื่อ26ปีก่อน
   |  
						| 
 
 |  |  | 
	|  | 
	|  | 
	| 
			| 
					
						| khesorn mueller | 
								|  | « ตอบ #17949 เมื่อ: 06 มีนาคม 2562, 20:56:33 » |  | 
 
 25-29 มกรา 2562
 พี่ชายขับออกไปส่งพวกเราแต่เช้าที่สถานีขนส่งเอกมัย
 เพื่อขึ้นรถทัวร์ไปหาดธรรมชาติ-จังหวัดตราด
 ต้องลงหาดนี้เพื่อจับเรือเฟอรี่ขึ้นเกาะช้าง
 เราทั้งคู่จองที่พักมาจากโน่นพอลูกบอกจะไปด้วยแต่แกจะ
 หาที่พักเอง จองHostelเอง จึงรู้ว่าที่พักเราห่างไกลกันมาก
 ไม่ได้เจอกันเลยคะ ลูกก็ทำกิจกรรมของแกเอง ไปลงคอร์ส
 ลองdiving ไปเดินป่า ไปเที่ยวน้ำตก แกสนุกของแก เราก็
 สนุกของเราพ่อแม่...พายเรือแคนูเล่นทุกวันคะ..เย็นๆ
 พายไปฝั่งที่ตั้งศาลกรมหลวงชุมพร-ที่คนเรียกเสด็จปู่ ไปปัดกวาด
 เช็ดถูศาล จัดวางแจกันดอกไม้  บางวันไปเดินที่หาดตรงข้าม
 ท่าบางเบ้า หรือจองออกไปดำsnorcle 4เกาะ
 ทุกเช้า,sheจะตื่นเพราะได้ยินเสียงลิงลง!!...ลิงมันมาที่ระเบียงห้อง
 ที่ตื่นตา?แขกทุกห้องตื่นมาดูลิง ลิงมาปลิดลูกขนุนบนต้น ขนุนหล่น
 ใส่หลังคา หลังคาแตก...เจ้าของโรงแรมและเด็กลูกจ้างชาวเขมร
 มาไล่ลิงแล้วปีนขึ้นไปเปลี่ยนกระเบื้อง...เค้าบอกตอนสร้างโรงแรม
 ที่-เคยเป็นสวนผลไม้ เค้าล้มไม้ใหญ่น้อยที่สุด สร้างหลีกต้นไม้เท่าที่
 จำเป็น วันนี้,สถานที่ร่มรื่นสงบเงียบยินแต่เสียงคลื่นลมอ่าวไทย?
 เค้าบอกอยู่กะธรรมชาติ คน-สัตว์-ต้นไม้ กลมกลืนกัน แขกๆมีเรื่องคุย
 ลิงมันไปเกาะกระจกห้องเค้าถ่ายฟิล์ม-ถ่ายรูปมาให้เจ้าของชม
 sheน่ะ,มีเรื่องคุยกะแม่เจ้าของรีสอร์ตทุกวัน เรื่องพายเรือไปกวาดศาล
 เรื่องลิงลง เรื่องออกไปชม4เกาะดำsnorcle เธอสุขใจคะแขกไทย
 มีคนสองคน รีสอร์ตนี้แขกยูโรเปี้ยน แต่อาหารที่นั่นแพงคะ
 แพงเท่าภูเก็ต-กระบี่ ราคานักท่องเที่ยวเลยล่ะ ไปสงขลาถึงเห็นๆ
 ว่าราคานักท่องเที่ยวนี่จ่ายแพงไป3เท่า...จากราคาคนไทยที่สงขลา
 กินอยู่กัน
 สังเกตว่าแขกส่วนใหญ่ที่เกาะช้างเป็นชาวฝรั่งเศสคะ!
 แขกเยอรมันน้อย พวกเค้าลงอันดามันกันคะ กระบี่/ภูเก็ต/พังงา
 และหากสังเกตต่อไปอีก,จะพบว่าคนงานเขมรเยอะมาก
 แถบทางใต้จะมีคนงานพม่าคะ ย่านนี้ติดเขมรจึงเข้าใจ
 คนงานพวกนี้ขยันขันแข็งคล่องแคล่วว่องไว หัดเรียนพูดไทย
 แต่ที่เด่นคือเค้าใช้ภาษาอังกฤษ/ฝรั่งเศสได้ไม่เคอะเขิน!
 เราทั้งคู่กินได้/นอนหลับดี ไม่มีปัญหาอะไรเลย สนุกสนานได้
 ออกกำลังกายว่ายน้ำ-พายเรือนั่งรถไปเอกมัยก่อน9โมง
   |  
						| 
 
 |  |  | 
	|  |