01 พฤศจิกายน 2567, 06:22:40
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน [สมาชิกเก่าลืมรหัส โทร 081-7611760]
A A A A  ระเบียบปฎิบัติ
   
Languages    
  หน้า: 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 64   ลงล่าง
ผู้เขียน หัวข้อ: คุยกันเรื่อง ซิกเซ้นต์ และผีๆ  (อ่าน 449386 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 20 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ชัยหลอ30
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #325 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2552, 22:51:42 »

อ้างถึง
ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 14 พฤษภาคม 2552, 22:50:16
ตัวนกกระทาเคยซื้อมาทำครั้งเดียว
เนื้อน้อย...กระดูกมาก
สู้เอาไข่มาต้ม-ทอด ไม่ได้


nn.22+5


ลูกสาวชอบมาก  ขนมครกไข่นกกระทา  กินทีละ 10 ลูก 
แย่งพ่อกินโหม๊ดดด 
      บันทึกการเข้า
เจตน์
Cmadong Member
Cmadong ชั้นเซียน
****


ใครๆเรียกผมว่า "กุ๊ปปิ๊"
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2534
คณะ: ครุฯ พลศึกษา
กระทู้: 6,520

« ตอบ #326 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2552, 06:41:58 »

 จ๊าากกก กลับเข้าเรื่อง ซิกเซ้นต์ และผีๆ กันได้แล้วคร้าบบบบบบบบบบบบ เรื่องนก เรื่องฟุตบอล เก็บไว้ก่อน.........ฝากไว้กันเถอะ โรบิ้น  ขึ้นเลย
      บันทึกการเข้า

ชีวิตผมเป็นดั่งวงกลม จึงได้แต่ดอมดมความสุขจากคนอื่นๆ
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #327 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2552, 19:15:00 »

หงส์ก้เหมือนห่าน  ห่านแดง  ก็คงไม่เป็นไรนะ
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #328 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 05:34:02 »

ห่านเนื้อเหนียวพี่!
พอๆกะไก่งวงป่ะ?


nn.22+5
      บันทึกการเข้า


ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #329 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 14:13:21 »

ห่านพะโล้ว  อร่อยนะ  ต้มพะโล้วนานจนเนื้อเปือย
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #330 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 18:45:36 »

รีบรี่ click หาในภาคเยอรมัน
goose หรือ Gänse
เค้าไม่นิยมพี่ ที่โน่น


nn.22+5
      บันทึกการเข้า


phraisohn
บักสน
Administrator
Cmadong ชั้นเซียน
*****


บักสนแคมโบ้
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu89 (ปี 2549)
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 9,557

เว็บไซต์
« ตอบ #331 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 19:48:27 »

      บันทึกการเข้า
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #332 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 19:50:14 »

ไมน่ากลัวเอาใหม่น้องสน  เอาแบบแว้บขึ้นมาเลย
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
phraisohn
บักสน
Administrator
Cmadong ชั้นเซียน
*****


บักสนแคมโบ้
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu89 (ปี 2549)
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 9,557

เว็บไซต์
« ตอบ #333 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 20:20:31 »

ผมเล่าบ้างครับ แต่ผมไม่ได้หมายถความว่าเป็นผีจริงๆนะครับ
เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับบักสนนะครับ

อย่างที่รู้ว่าบ้านบักสนอยู่ดินแดนแคมโบ้ ที่ห่างไกลความเจริญ
พ่อแม่บักสนเข้ามาหางานทำเป็นกรรมกร ยามเสร็จสิ้นฤดูทำไร้ทำนา
ทำให้ผมต้องอยู่ที่บ้านที่แคมโบ้ตามลำพังกับน้องชายอีกคน

ตอนนั้นผมอายุประมาณ 15 ปี น้องชายอายุ 11 ปี
น้องผมเป็นคนที่กลัวผีขึ้นสมอง กลัวมาก แม้บ้านตัวเองมันยังกลัว

บ้างผมเป็นบ้านสองชั้น ชั้นล่างโปร่ง (สมัยนั้น) ทุกคนนอนที่ช้นบน
และมีห้องน้ำแยกออกไปจากตัวบ้าน  

คืนหนึ่่ง... ระหว่างที่นอนอยุ๋นั้น น้องชายของผมมันเกิด
อยากจะเข้าห้องน้ำ ปลุกผมตอนดึกสงัด จำได้ว่า
คืนนั้นฝนตกด้วย แต่ตอนที่ผมตื่นนั้น ฝนแค่ปรอยๆครับ

ผมก็เปิดไฟ พาเจ้าน้องชายเดินลงมาที่ชั้นล่าง

ระหว่างนั้น... น้องชายผมก็ชี้ให้ผมดูบางสิ่งบางอย่าง..
มันเป็นแสงสว่างนวลๆ ขนาดเท่าลูกฟุตบอล ออกสีเหลือง
เหมือนดวงจันทร์ ลอยโดดเด่นอยู่อีกฟากของถนน

อ้อ ที่บ้านผม ตรงข้ามหน้าบ้านจะมีที่ดินปล่อยร้างไว้ครับ
ไม่มีใครทำอะไร เวลาฝนตกน้ำจะขังอยู่อย่างนั้น แต่ยามหน้าแล้ง
ก็กลายเป็นแหล่งเตะฟุตบอลของเด็กๆ

ตอนที่น้องชี้ให้ดูนั้นผมก็มองไป อือ น่าจะเป็นแสงไฟแบตเตอรี่
ของคนส่องกบละมั้ง ผมคิด แต่ก็รู้สึกเอะใจที่แสงมันนวลดีแท้ๆ
แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร  สักพัก

"พี่!! แสงมันหายไปแล้ว" น้องผมรีบพูด
"เขาคงปิดไฟมั้ง มาส่องกบ เอ็งรีบไปเข้าห้องน้ำเหอะ"

ยังพูดไม่ทันขาดคำ แสงไฟนั้นโผล่อีกครับ แต่ไปโผล่โน่น
ที่ใต้ถุนบ้านอีกหลัง บ้านหลังนั้นหากจากบ้านพอสมควร
และใต้ถุนใช้ไม้ตีล้อมรอบ แต่ตีห่างๆ ทำให้มองเห็นแสงลอด
ออกมาแว้บๆๆ สักพัก เร็วมาก!! มันกลับมาอยู่อีกที่หนึ่ง ซึ่ง
ไมไกลจากพวกผมยืนอยู่ แต่ก็ไม่รู้ว่าคืออะไร แล้วก็ลอยสูงขึ้นมาก
และก็วิ่งไปอีกฝากของท้องนา ด้วยความรวดเร็ว แบบโหย
เร็วมาก  จากนั้นก็ลอยสูงมาก ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

ตายละสิ!! ไม่ไหวแล้ว มันคืออะไร ผมกับน้องก็ยืนดู
น้องชายผมยิ่งขี้กลัว มันเลยไม่เข้าห้องน้ำแล้ว ขอขึ้นไปนอนเลย

สิ่งที่ผมเห็นคืออะไร? ทุกวันนี้ยังค้างคาในใจผม
พอจะบอกว่าผีมีจริง ผมก้ไม่รู้ว่ามีจริงไหม
ครั้นจะบอกว่าไม่มี แล้วสิ่งที่เห็นละ?

สิ่งที่ผมสงสัยคือ
-  เป็นคนส่องกบ แต่ทำไมทำอะไรได้เร็วขนาดนั้น
ทั้งแสงไฟที่นวลเป็นก้อนๆ ไม่ได้เหมือนแสงไฟ
ของไฟส่องกบ อันนี้ผมอยู่กับท้องนา แยกแยะได้
ว่าตัวไหนไฟส่องกบ แหะๆ

- ทำไมการเคลื่อนที่ของแสงไฟ เกิดขึ้นได้เร็วจริงๆ
จากตำแหน่งแรกไปยังบ้านอีกฝั่ง ไกลกันพอสมควร
และจากนั้นวิ่งมาอยู่ไม่ไกลจากพวกผม แต่ฝนมันตก
มองไม่ชัด ก็ทำได้อย่างรวดเร็ว แถมลอยสูงกว่าความสูง
ของคนทั่วไปอีก มันเกิดขึ้นเร็วเกินกว่าที่คนทั่วไป
จะทำได้ ทั้งยังมีฝนตก การเคลื่อนที่บนน้ำควรจะมีเสียง
แต่นี้ไม่ได้ยินเสียงอะไรนอกจากเสียงฝน

เช้ามา ผมเอามาเล่าให้ญาติพี่น้องๆฟัง
เค้าบอกว่า เจอดีเข้าแล้ว แถมเจอดีทั้งพี่และน้องเลย

เขาบอกว่าเป็นผีที่มีคนเลี้ยงไว้ให้เฝ้าที่นา
ยามฝนตกผีพวกนี้จะออกมาหาจับกบจับปลา

ทวนอีกครั้งนะครับ "ผีที่มีคนเลี้ยงไว้" เอ่อ
จะเลี้ยงผีไว้ทำแป๊ะซะอะไรครับพี่น้อง??

เขาบอกว่า พวกที่ส่องกบ หากเจอดวงไฟแบบนี้
มักจะหรี่แสง เพราะกลัวผีจะมาหา
เพราะมันนึกว่าเป็นผีอีกตน เลยบึ่งมา

สรุปมันคืออะไร??

วันหลัง จะมาเล่าเรื่องเล่นคุณไสย แถวแคมโบ้ให้ฟังคับ
      บันทึกการเข้า
อ้อย17
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 5,908

« ตอบ #334 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 20:28:57 »

นี่ล่ะของจริง...บักสน เล่ามาเร็วๆเลย...เรื่องคุณไสย  เรื่องมนต์ดำนี่ ต้องยกให้เขาเลย..แคมโบ้..

  จะปูเสื่อนั่งรอเลยละ...
      บันทึกการเข้า
เจตน์
Cmadong Member
Cmadong ชั้นเซียน
****


ใครๆเรียกผมว่า "กุ๊ปปิ๊"
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2534
คณะ: ครุฯ พลศึกษา
กระทู้: 6,520

« ตอบ #335 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 20:39:05 »

วันนี้แหละบักสน ไม่เอาวันหลัง
      บันทึกการเข้า

ชีวิตผมเป็นดั่งวงกลม จึงได้แต่ดอมดมความสุขจากคนอื่นๆ
phraisohn
บักสน
Administrator
Cmadong ชั้นเซียน
*****


บักสนแคมโบ้
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu89 (ปี 2549)
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 9,557

เว็บไซต์
« ตอบ #336 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 20:57:03 »

สำหรับเรื่องคุณไสย ผมออกตัวก่อนนะครับว่า
ผมเองก็ไม่ได้เชื่อ 100%  แต่ที่จะเล่าคือ
เรื่องที่เกิดขึ้นกับคนรอบตัวคับ และบางเรื่อง
เป็นเื่รื่องที่คุณแม่เล่าให้ฟัง และบางเรื่องก็
... มันอยู่ใกล้ตัวผมนิดเดียว!!

แม้ที่บ้านบักสนจะอยู่อีสาน
แต่วัฒนธรรมส่วนใหญ่จะเป็นแนวแคมโบ้เสียมากกว่า
ชาวแคมโบ้จะเชื่อเรื่อง ผีสางนางไม้
และเรื่อง "ไสย" ครับ

ผมขอเล่าเป็นเหตุการณ์ดีกว่านะครับ

เหตุการณ์ที่หนึ่ง : ผู้ประสบ คุณอาของบักสน
--------------------------------------------
เรื่องนี้เล่าโดยคุณแม่ของผมครับ ผมคิดว่า
แม่ไม่โกหกผมหรอก (มั้ง)

ก่อนที่จะเข้าไปสู่เหตุการณ์ทั้งหมด ขอให้ทุกคน
มารู้จักกับครอบครัวคุณพ่อผมสมัยท่านยังหนุ่มก่อนคับ
คือคนชนบทเนอะ จะอาศัยบ้านชิดติดกัน พอเย็นๆ
ก็มานั่งจับกลุ่มนินทา เอ้ย พูดคุยกันตามประสา
คนว่างงาน  คุณปู่ของผมมีลูกหลานเยอะมาก
ดังนั้น ตอนเย็นๆ จะมีคนมานั่งจับเข่าคุยกันเยอะ
มากๆ ซึ่งเหตุการณ์ก็เป็นแบบนี้มาทุกวันเรื่อยมา

จนกระทั่ง....

"โอ้ย!!" อยู่ๆเสียงของอาคนเล็ก ก็ร้องขึ้นอย่างเจ็บปวด
ทุกคนหันไปดู ด้วยความตกใจ

"ปวดๆๆๆ!!" อาตะโกน และเอามือกุมศีรษะ พร้อมร้องอย่างบ้าคลั่ง

ทุกคนตกใจมาก เพราะตะกี้ก็นั่งคุยกันอยู่ดีๆ ทำไมอยู่ๆมาปวด
เป็นไมเกรนเรอะ... ชาวบ้านแถวนั้นก็มาดู

แม่บอกว่า อาผมดิ้นพรวดพราด เหงื่อออก และเอามือกุมศรีษะไ้ว้
ตลอดเวลา พร้อมร้องส่งเสียงโหยหวน

ชาวแคมโบ้ จะมีคนแก่ที่มักจะมีวิชาครับ เรียกว่านักธรรมดีกว่า
(อันที่จริง ไม่ต้องไปไหนไกล คนในครอบครัวแคมโบ้ ผู้ชาย
มักจะได้เรียนวิชาอาคมไว้ป้องกันตัวเอง...สมัยก่อนนะครับ)

มีเสียงพูดว่า อาการเหมือนกับคนโดน "ของ" เลย
แค่นั้นแหล่ะครับ เสียงฮือฮาก็ดังระงมไปทั่ว (ทำอย่างกับอยู่ในเหตุการณ์เนอะบักสน)

แม่บอกว่า คนแก่ในบ้านที่ร่ำเรียนวิชามา
ก็มารวมตัวกันแล้วทำพิธี "สะเดาะของ" โดยที่ให้
อานั่งอยู๋ตรงกลาง แล้วก็มีสายสิน ล้อม(ทำนองนี้แหล่ะ จำไม่ได้)
แล้วก็บ่น เอ้ย ท่องมนต์พึมพำ

สักพัก แม่บอกว่า อาร้องด้วยความเจ็บปวด เหมือนกำลังจะตาย
และเอามือกุมศรีษะตลอดเวลา  แล้วอยู่ๆ..

เลือด!!!

เลือดก็ไหลออกจากศรีษะอาครับ พร้อมกับมีบางสิ่งโผล่ออกมาด้วย!!
แม่บอกว่าน่ากลัวมาก (หน้าตาคนท่องมนต์ น่ากลัวมาก 555+)

หลังจากทีท่องพิธีเสร็จ ของที่ได้รับก็คือ...ตะปู จำนวน สามดอกครับ
มีตะปูอยู่ในหัวอาผม!! ทุกคนอึ้ง  และสงสัยว่าใครมันจ้องจะทำร้าย
อาผม เพราะอาผมไม่เคยไปสร้างความเดือดร้อนให้ใครนี่นา

เอ่อ..คือที่บ้านบักสน จะมีคำว่า "ครู" ครับ แบบว่าถ้าใครมี "ครู" มาอยู่ด้วย
คนนั้นจะไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ เพราะผิดครู  ซึ่งทุกคนบอกว่า
"ครู" มาอยู่กับอาคนเล็ก ดังนั้นอาคนเล็กไม่สูบเหล้า สูบบุหรี่
ซึ่งแบบนี้กระมัง ที่บ้านบักสนเอง พ่อแม่ก็ไม่แตะเหล้า แตะยา เหมือนกัน

ซึ่งต่อมาก็ทราบความว่า ของที่โดนอาคนเล็กนั้น เป็นของ
ที่อา รับเคราะห์แทน เพราะมานั่งขวางเหยื่อตัวจริง จริงๆแล้ว
คนส่งไม่ได้ต้องการเล่นงานอา แต่โชคร้ายของอา ทีนั่งได้
ตำแหน่งเหมาะ ซึ่งก็ยากมากที่ได้เหมาะขนาดนั้น
ทำให้ของเข้าตัวเอง

เรื่องนี้จริงเท็จผมก็ไม่อาจทราบได้ เพราะไม่เคยเจอเอง
มันนานมาแล้ว แต่แม่เล่าให้ฟังครับ ยังมีเรื่องที่เห็นด้วยตาด้วยคับ
ถ้าไม่เบื่อกันเสียก่อน
      บันทึกการเข้า
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #337 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 21:23:44 »

เล่าบ้าง  นะ
แถวบ้านผมมีจอมปลวกศักดิ์สิทธิเป็นที่เคารพบูชาของคนในหมู่บ้าน
มีทุกข์ร้อนอันใดก้ไปบนบานศาลกล่าว (เขียนถูกคืออะไรไม่รู้) แล้วก้มักจะประสบผลสำเร็จทุกครั้ง
วันหนึ่งหลานชายของผมไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ  กลับบ้านก็ชวนเพื่อนมาด้วยคนหนึ่ง
เพื่อนนิสัยค่อนข้างนักเลงไม่กลัวใคร ที่ปากทางมีร้านขายของทั้งสองแวะดื่มเบียร์
เมาแล้วก้เดินเข้าหมู่บ้าน  ก่อนจะถึงหมู่บ้านต้องผ่านจอมปลวกศักดิ์สิทธิ์
ไอ้เจ้าเพื่อนนักเลงเกิดปวดฉี่ เลยแวะฉี่ใส่จอมปลวก เพื่อนตะโกนบอกไม่ทันว่าจอมปลวกนั้น
ศักดิ์สิทธิ์เป็นที่เคารพของคนทั้งหมู่บ้าน  เพื่อนักเลงมันเมาจนยืนไม่ไหวมันเลยนั่งลงไปฉี่
พอเสร็จมันลุกไม่ขึ้น  ตัวงอเลย หลานชายผมตื่นตะหนกมาก  รีบกราบขอขมาลาโทษจอมปลวก
เป็นการใหญ่  แล้วหันกลับไปช่วยเพื่อนเพื่อนยังคงนั่งตัวงออยู่เหมือนเดิม
เลยไม่รู้จะทำอย่างไรเจ้าหลานชายวิ่งไปบอกพ่อกับแม่มัน  เสียงเอะโวยวายดังแซ่ไปทั้งหมู่บ้าน 
ทุกคนรีบวิ่งไปที่จอมปลวกศักดิ์สิทธิ์  รวมถึงกำนันด้วยคน
พอมาถึงทุกคนต่างกล่าวโทษเพื่อนนักเลงของหลานไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง  แล้วมันยังตัวงอไม่หาย
กำนันจึงเดินมาขอขมาลาโทษให้เพื่อนของหลานชายแล้วก้มลงไปจับตัวเจ้าเพื่อนหลานชาย
กำนันเงยหน้าแล้วหัวเราะกร้ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนงอหาย  ทุคนคิดว่าหรือกำนันจะโดนไปอีกคน
ลุงกับป้าเลยถามว่าเป็นอะไรไปแล้วกำนัน 
กำนันพูดไปหัวเราะไป  แล้วพุดว่า
ก้เพื่อนของลูกเองใส่ ลีวายส์ 501  มันติดกระดุมเสื้อใส่กระดุมกางเกง
มันถึงไ้ด้ลุกไม่ขึ้น  กร้ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
phraisohn
บักสน
Administrator
Cmadong ชั้นเซียน
*****


บักสนแคมโบ้
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu89 (ปี 2549)
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 9,557

เว็บไซต์
« ตอบ #338 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 21:53:24 »

อ้างถึง
ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 16 พฤษภาคม 2552, 21:23:44
เล่าบ้าง  นะ
แถวบ้านผมมีจอมปลวกศักดิ์สิทธิเป็นที่เคารพบูชาของคนในหมู่บ้าน
มีทุกข์ร้อนอันใดก้ไปบนบานศาลกล่าว (เขียนถูกคืออะไรไม่รู้) แล้วก้มักจะประสบผลสำเร็จทุกครั้ง
วันหนึ่งหลานชายของผมไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ  กลับบ้านก็ชวนเพื่อนมาด้วยคนหนึ่ง
เพื่อนนิสัยค่อนข้างนักเลงไม่กลัวใคร ที่ปากทางมีร้านขายของทั้งสองแวะดื่มเบียร์
เมาแล้วก้เดินเข้าหมู่บ้าน  ก่อนจะถึงหมู่บ้านต้องผ่านจอมปลวกศักดิ์สิทธิ์
ไอ้เจ้าเพื่อนนักเลงเกิดปวดฉี่ เลยแวะฉี่ใส่จอมปลวก เพื่อนตะโกนบอกไม่ทันว่าจอมปลวกนั้น
ศักดิ์สิทธิ์เป็นที่เคารพของคนทั้งหมู่บ้าน  เพื่อนักเลงมันเมาจนยืนไม่ไหวมันเลยนั่งลงไปฉี่
พอเสร็จมันลุกไม่ขึ้น  ตัวงอเลย หลานชายผมตื่นตะหนกมาก  รีบกราบขอขมาลาโทษจอมปลวก
เป็นการใหญ่  แล้วหันกลับไปช่วยเพื่อนเพื่อนยังคงนั่งตัวงออยู่เหมือนเดิม
เลยไม่รู้จะทำอย่างไรเจ้าหลานชายวิ่งไปบอกพ่อกับแม่มัน  เสียงเอะโวยวายดังแซ่ไปทั้งหมู่บ้าน 
ทุกคนรีบวิ่งไปที่จอมปลวกศักดิ์สิทธิ์  รวมถึงกำนันด้วยคน
พอมาถึงทุกคนต่างกล่าวโทษเพื่อนนักเลงของหลานไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง  แล้วมันยังตัวงอไม่หาย
กำนันจึงเดินมาขอขมาลาโทษให้เพื่อนของหลานชายแล้วก้มลงไปจับตัวเจ้าเพื่อนหลานชาย
กำนันเงยหน้าแล้วหัวเราะกร้ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนงอหาย  ทุคนคิดว่าหรือกำนันจะโดนไปอีกคน
ลุงกับป้าเลยถามว่าเป็นอะไรไปแล้วกำนัน 
กำนันพูดไปหัวเราะไป  แล้วพุดว่า
ก้เพื่อนของลูกเองใส่ ลีวายส์ 501  มันติดกระดุมเสื้อใส่กระดุมกางเกง
มันถึงไ้ด้ลุกไม่ขึ้น  กร้ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



55555555
      บันทึกการเข้า
เจตน์
Cmadong Member
Cmadong ชั้นเซียน
****


ใครๆเรียกผมว่า "กุ๊ปปิ๊"
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2534
คณะ: ครุฯ พลศึกษา
กระทู้: 6,520

« ตอบ #339 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 22:01:17 »

ผมเคยไปบุรีรัม(ตัวอะไรการันว่ะสน)ไปกันเป็นกลุ่มใหญ่ ไปนอนบ้าน อ.จันทร์ ผ่องศรี เลยต้องกางเต็นท์นอน ก่อนนอนชาวบ้านก็มาเตือนว่า ถ้าเห็นแสงลอยมาจากทุ่งนา (มารู้ตอนเช้า ว่าแสงพวกนั้นคือ กระสือ) ก็อย่าทัก ได้ยินเสียงอะไรก็ให้เงียบเอาไว้.......นั้นแสดงว่า แถวนั้นย่อมมีสิ่งที่ลี้ลับอาศัยอยู่
      บันทึกการเข้า

ชีวิตผมเป็นดั่งวงกลม จึงได้แต่ดอมดมความสุขจากคนอื่นๆ
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #340 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 22:22:46 »

ไม่คุยด้วยแล้ว  อยู่คนเดียวว้อย
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
เจตน์
Cmadong Member
Cmadong ชั้นเซียน
****


ใครๆเรียกผมว่า "กุ๊ปปิ๊"
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2534
คณะ: ครุฯ พลศึกษา
กระทู้: 6,520

« ตอบ #341 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 22:28:38 »

อ้างถึง
ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 16 พฤษภาคม 2552, 22:22:46
ไม่คุยด้วยแล้ว  อยู่คนเดียวว้อย

เดี๋ยวจะเสกเพื่อนส่งให้ครับ
      บันทึกการเข้า

ชีวิตผมเป็นดั่งวงกลม จึงได้แต่ดอมดมความสุขจากคนอื่นๆ
khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #342 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 22:37:14 »

น้องสนนนนนนนน
มาให้พี่ทุบ-ถอง!
ฐานทำไปได้.
เฮ้ยลั่นห้อง


p.nn 22+5
      บันทึกการเข้า


ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #343 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 22:39:15 »

วังเวงพิลึกอยู่นา
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #344 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 22:46:43 »

ก็กำลังอร่อยห่าน-หงส์
จู่ๆ...ผีโผล่!


nn.22+5
      บันทึกการเข้า


I-Love-CU
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 705

« ตอบ #345 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 22:48:09 »

ขอแจมเล่าเรื่องบ้าง เหตุเกิดเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา

ยามพลบค่ำของวันหนึ่ง ผมนั่งอยู่ที่ข้างบ้าน ซึ่งอยู่ในบ้านนอก ข้างๆบ้านเป็นชายป่าและทุ่งนาทิ้งร้าง
ระหว่างที่นั่งเหม่อก็เห็นดวงไฟขนาดเท่าผลส้ม สว่างจ้าลอยขึ้นจากชายป่า แบบลอยวนเรี่ยไปกับพื้น แล้วค่อยสูงขึ้น ผมก็ไม่คิดอะไรนึกว่าเป็นหิ่งห้อย
พอฉุกคิดอีกที ทำไมหิ่งห้อยตัวมันใหญ่มากว่ะ? ก็จ้องมองจริงจัง ดวงไฟนั้น ก็ลอยสูงขึ้นเกือบถึงหลังคา แล้วจู่ๆ ก็หายวับไปในทันที
ตอนแรกก็ยังงงๆอยู่ จากนั้นเมื่อไปคุยกับผู้ใหญ่ เขาบอกว่า เป็น ชิน หรือผีชนิดหนึ่งของอิสลาม ซึ่งมาเตือนให้รู้เส้นทางผ่านของเขา
ซึ่งเชื่อกันว่าใครปลูกบ้านขวางเส้นทางผ่านของชิน ก็จะได้รับอันตราย

จากนั้นที่บ้านก็ไปเชิญผู้ใหญ่ทางอิสลามที่มีความรู้มาทำพิธี เพื่อบอกกล่าวขอขมาให้ ชิน เปลี่ยนเส้นทางผ่าน

จนถึงตอนนี้ก็ยังงงๆอยู่ ถึงเหตุการณ์ในคืนนั้น


      บันทึกการเข้า
ชัยหลอ30
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #346 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 22:53:42 »

อ้างถึง
ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 16 พฤษภาคม 2552, 22:46:43
ก็กำลังอร่อยห่าน-หงส์
จู่ๆ...ผีโผล่!


nn.22+5

อิอิ   แหม  พี่หนิงก็......ยิ่งย้ำให้ช้ำใจ เข้าไปอีก     หึหึ

      บันทึกการเข้า
เจตน์
Cmadong Member
Cmadong ชั้นเซียน
****


ใครๆเรียกผมว่า "กุ๊ปปิ๊"
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2534
คณะ: ครุฯ พลศึกษา
กระทู้: 6,520

« ตอบ #347 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 22:59:11 »

สงสัยต้องหนีห่างจากบอร์ดหอไปสักอาทิตย์แล้ว smoke
      บันทึกการเข้า

ชีวิตผมเป็นดั่งวงกลม จึงได้แต่ดอมดมความสุขจากคนอื่นๆ
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #348 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 23:01:37 »

ทำไมหรือน้องเจตน์ต้องหนีบอร์ด  เชียวรึ
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
ชัยหลอ30
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #349 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2552, 23:03:27 »

อ้างถึง
ข้อความของ เจตน์ PE เมื่อ 16 พฤษภาคม 2552, 22:59:11
สงสัยต้องหนีห่างจากบอร์ดหอไปสักอาทิตย์แล้ว smoke

อย่าเพิ่งน้อยใจไปเลย อยู่ต่อไปเหอะ  พี่ไปเองล่ะกัน    bye bye   smoke  sleep
      บันทึกการเข้า
  หน้า: 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 64   ขึ้นบน
  
กระโดดไป:  

     

สมาคมนิสิตเก่าหอพักนิสิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มวลสมาชิกสมาคม คณาจารย์ และนิสิตเก่าทุกคน ขอน้อมเกล้าถวายความอาลัย  พระผู้เสด็จสู่สวรรคาลัย ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ <;))))><