16 เมษายน 2567, 17:10:56
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน [สมาชิกเก่าลืมรหัส โทร 081-7611760]
A A A A  ระเบียบปฎิบัติ
   
Languages    
  หน้า: 1 ... 129 130 [131] 132   ลงล่าง
ผู้เขียน หัวข้อ: ►►► โรงเรียนบ้านโนนทัน ◄◄◄ ณ จังหวัดหนองบัวลำภู  (อ่าน 868182 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
เหยง 16
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2516
คณะ: เภสัชศาสตร์ 2516
กระทู้: 23,533

« ตอบ #3250 เมื่อ: 12 พฤษภาคม 2556, 14:46:56 »

น้องเริง


แย่จังที่พี่ไม่เล่น FB
      บันทึกการเข้า
เริง2520
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 6,341

« ตอบ #3251 เมื่อ: 12 พฤษภาคม 2556, 14:54:00 »

ผมก้ไม่ได้เล่นเหมือนกัน

ทราบจากห้องเมียงูของหยี
      บันทึกการเข้า
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #3252 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2556, 21:23:06 »

55555 พี่ๆ ครับผมจนลืมเว็บซีมะโด่ง  เปิดเทอมพรุ่งนี้ 15 พค.56  คิดถึงเด้กแล้วครับ
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #3253 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2556, 21:31:01 »

      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
เหยง 16
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2516
คณะ: เภสัชศาสตร์ 2516
กระทู้: 23,533

« ตอบ #3254 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2556, 10:16:58 »

มีเพิ่มเติม อย่าหยุด
      บันทึกการเข้า
ti2521
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,987

« ตอบ #3255 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2556, 22:37:10 »


.....สวัสดีครับ ครูตุ๋ย.....
      บันทึกการเข้า

เพื่อซีมะโด่งจุฬาฯ
สำหรับผม
อย่างไรก็ได้
เหยง 16
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2516
คณะ: เภสัชศาสตร์ 2516
กระทู้: 23,533

« ตอบ #3256 เมื่อ: 21 พฤษภาคม 2556, 10:41:37 »

ครูตุ๋ย


เปิดเทอมแล้ว เด็กๆ มาเรียนตามปกติมั้ย ??
      บันทึกการเข้า
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #3257 เมื่อ: 21 พฤษภาคม 2556, 20:07:48 »

ปีนี้นักเรียน  เพิ่มมากขึ้น กว่าเดิม 9 คน  รวม 129 คน  เปิดเทอมสดใจกันหมด  สนุกกับการสอนมากเลยครับ
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
เหยง 16
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2516
คณะ: เภสัชศาสตร์ 2516
กระทู้: 23,533

« ตอบ #3258 เมื่อ: 27 พฤษภาคม 2556, 07:58:58 »

ครูตุ๋ย.......

จากไทยรัฐออนไลน์ วันนี้


ยุบโรงเรียนขนาดเล็ก


เรื่องราวของการยุบโรงเรียนขนาดเล็กกลายเป็นประเด็นที่ได้รับความสนใจและมีการแสดงความเห็นกันหลากหลาย

ดร.เมตต์ เมตต์การุณ์จิต ผู้อำนวยการโรงเรียนสาธิต มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ เป็นอีกรายที่เสนอทางเลือกของปัญหาโรงเรียนขนาดเล็ก โดยได้สรุปให้เห็นภาพรวมเพื่อร่วมกันหาแนวทางแก้ไข ดังนี้

ด้านกระทรวงศึกษาธิการ มีนโยบายที่จะยุบรวมโรงเรียนขนาดเล็ก (นักเรียนตั้งแต่ 120 คนลงมา) ด้วยเหตุผลสำคัญที่น่ารับฟังก็คือ โรงเรียนเหล่านี้ต้องใช้ทรัพยากรสูงและการศึกษาไม่ได้คุณภาพ ตัวอย่างเช่น โรงเรียนที่มีครู 2-3 คน และมีนักเรียน 5-10 คน ย่อมไม่คุ้มค่ากับงบประมาณ โรงเรียนที่มีครู 2 คน และมีนักเรียน 15-20 คน ถ้าผู้บริหารไม่อยู่ก็จะเหลือครูเพียง คนเดียว เช่นนี้การเรียนอาจไม่ได้คุณภาพ เป็นต้น

แต่ทั้งนี้มิได้ยุบทั้งหมด เพียงแต่ให้พิจารณาโรงเรียนขนาดเล็กที่มีนักเรียนไม่ถึง 60 คน ซึ่งพบว่ามีประมาณ 600 โรง และส่วนใหญ่มีไม่ถึง 20 คน โดยให้เขตพื้นที่การศึกษาทำความเข้าใจกับชุมชนและทำแผนเพื่อบริหารจัดการ เช่น สภาพโรงเรียน ความต้องการของผู้ปกครอง/ชุมชน ความเหมาะสม ฯลฯ

กล่าวคือ โรงเรียนใดที่สามารถไปควบเรียนรวมกับโรงเรียนที่มีความพร้อมได้ก็ให้ดำเนินการ ทางราชการจะรับภาระค่าใช้จ่ายการเดินทางให้แก่ผู้เรียน โรงเรียนใดที่มีความจำเป็นหรือเป็นความต้องการของชุมชนก็ให้คงอยู่

ด้านผู้บริหารสถานศึกษา ย่อมไม่เห็นด้วยเพราะได้รับผลกระทบต่อตำแหน่ง ส่วนด้านครูผู้สอนก็มีทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย

ด้านสังคม ผู้ปกครอง คณะกรรมการสถานศึกษาฯ และผู้มีส่วนได้เสีย ก็มีทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย

ผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับนโยบายนี้ต่างก็มีเหตุผลมากมายที่น่ารับฟังเช่นกัน ในประเด็นด้านคุณภาพมองว่าเมื่อยุบไปควบรวมแล้วจะได้ผลจริงหรือไม่ เพราะคุณภาพโรงเรียนขนาดเล็กบางแห่งกลับดีกว่าโรงเรียนขนาดกลางและใหญ่ เช่น โรงเรียนที่มีครู 2-3 คน และมีนักเรียน 10-15 คน ย่อมดูแลได้ทั่วถึง ปัญหาอยู่ที่คุณภาพของครูต่างหาก

นอกจากนี้ ในการจัดการศึกษาไม่ควรมุ่งเน้นถึงผลว่าคุ้มค่าหรือไม่ เพราะการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เป็นงานสำคัญจำเป็นต้องลงทุนสูง

วันนี้ยังไม่ถึงทางตันที่จะต้องหาทางออก การยุบควบรวมโรงเรียนขนาดเล็กมีทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย มีทั้งข้อดีและข้อเสีย

ปัญหาที่เป็นโจทย์ใหญ่ก็คือ เราจะมีแนวทางใดให้เป็นทางเลือกอย่างเหมาะสมเป็นที่พึงพอใจแก่ทุกฝ่าย

ก่อนที่กระทรวงศึกษาธิการจะประกาศเป็นนโยบายก็น่าจะศึกษาหาข้อสรุปให้ชัดเจนเสียก่อน แล้วจึงไปสร้างความเข้าใจให้สังคมยอมรับก็จะไม่มีเสียงคัดค้านอย่างที่เห็น

สำหรับทางเลือกของเรื่องนี้ถ้าคิดจะปฏิรูปการศึกษากันจริงๆ ก็ควรกระจายอำนาจให้ท้องถิ่นจัดการศึกษาด้วยตนเอง

ถึงเวลาแล้วหรือยังที่กระทรวงศึกษาธิการจะยุติบทบาทในส่วนนี้แล้วมอบให้ท้องถิ่นที่อยู่ใกล้ชิดกับประชาชนจัดการศึกษากันเองอย่างเช่น
ในนานาประเทศ

คำถามของ ดร.เมตต์ ไม่เพียงแต่ต้องการคำตอบ แต่จะต้องดำเนินการอย่างจริงจัง เพียงแต่ยังมีข้อกังขาอยู่บ้างว่า ผู้บริหารท้องถิ่นขนาดเล็กหลายแห่งที่เห็นๆ กันอยู่มีศักยภาพถึงพอที่จะรับภาระนี้หรือไม่.


“ซี.12”

http://www.thairath.co.th/column/pol/corner/347180
      บันทึกการเข้า
เหยง 16
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2516
คณะ: เภสัชศาสตร์ 2516
กระทู้: 23,533

« ตอบ #3259 เมื่อ: 25 มิถุนายน 2556, 10:39:21 »

ครูตุ๋ย


ฟังมาว่า รถยนต์ตู้คือเป้าหมายหลักที่โรงเรียนขนาดเล็กจะถูกยึดไปด้วย
ไม่ทราบเท็จจริงอย่างไร ??
      บันทึกการเข้า
เหยง 16
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2516
คณะ: เภสัชศาสตร์ 2516
กระทู้: 23,533

« ตอบ #3260 เมื่อ: 25 มิถุนายน 2556, 10:40:26 »

แล้วช่วงนี้ ที่โรงเรียนเป็นอย่างไร ??

รร.บ้านโนนทัน ยังอยู่ในใจของชาวหออยู่น่ะ !!
      บันทึกการเข้า
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #3261 เมื่อ: 04 กรกฎาคม 2556, 19:50:28 »

สรุปแล้วยังไม่กล้ายุบโรงเรียนขนาดเล็ก  ครับ  เพราะมีแรงต้านเยอะ  แต่โรงเรียนได้รับงบประมาณสนับสนุนน้อย  แหมจะเจริญได้ไง ผุ้บริหารก้ด้อยคุณภาพ  ไม่มีใครอยากมาอยู่โรงเรียนเล็ก   แล้วมันจะพัฒนาได้อย่างไร  รถตู้ยังไม่ทันยุบโรงเรียนเล็กเลยตั้งงบซื้อไปเสียแล้ว  รัฐบาลไทย เป้นซะอย่างนี้เห็นประโยชน์ส่วนตนและพวกพ้องมากกว่าเด็กตาดำๆ
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #3262 เมื่อ: 04 กรกฎาคม 2556, 19:51:24 »

พี่เหยงครับไม่ค่อยได้เข้ามาเว็บ เพราะติดเฟสบุ๊ค  ได้พบได้เจอพี่น้องหออยู่ตลอดเวลาเหมือนกันครับ
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
เหยง 16
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2516
คณะ: เภสัชศาสตร์ 2516
กระทู้: 23,533

« ตอบ #3263 เมื่อ: 04 กรกฎาคม 2556, 21:09:35 »

ครูตุ๋ย

แบ่งภาคหน่อย เอาว่าเว็ปหอสัก 3 ใน 7 วันก็พอ ที่เหลือ FB ไปเลย
      บันทึกการเข้า
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #3264 เมื่อ: 08 กรกฎาคม 2556, 22:04:16 »

5555   ว่าอย่างงั้นแหละครับพี่เหยง  วันนี้ไปหาหมออีกรอบ โรคเก่ากำเริบ  โรคเครียดนี่มันรักษาหายยาก  อ้าวมียาให้กินก็กินไป
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
เหยง 16
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2516
คณะ: เภสัชศาสตร์ 2516
กระทู้: 23,533

« ตอบ #3265 เมื่อ: 09 กรกฎาคม 2556, 11:34:59 »

ครูตุ๋ย


ไม่ต้องเครียด ถือว่างานทุกอย่างต้องเผชิญทั้งหมด
ขอให้สนุกกับงาน โรคเครียดก็จะหมดไป
ออกไปเดินออกกำลังกายบ้าง
      บันทึกการเข้า
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #3266 เมื่อ: 09 สิงหาคม 2556, 22:37:48 »

ขอบคุณครับพี่เหยง
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
Pete15
Cmadong Member
Cmadong ชั้นเซียน
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 9,460

« ตอบ #3267 เมื่อ: 10 สิงหาคม 2556, 07:59:28 »

อ้างถึง
ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 08 กรกฎาคม 2556, 22:04:16
5555   ว่าอย่างงั้นแหละครับพี่เหยง  วันนี้ไปหาหมออีกรอบ โรคเก่ากำเริบ  โรคเครียดนี่มันรักษาหายยาก  อ้าวมียาให้กินก็กินไป
  สวัสดี ครับ น้องตุ๋ย
      โรคเครียด หายอยาก เพราะเป็นโรคทางจิตชนิดหนึ่ง แก้ไม่ง่าย แต่ไม่ใช่ยาแน่นอน (ยาไปกดประสาทเป็นการแก้ชั่วคราว).....ถ้าจะแก้แบบถาวร ต้องไปที่แก้ตรง ที่ถูกต้อง คือ  จิต.....เพราะจิตสั่งงาน(ควบคุม)ไปที่ สมอง ก่อที่เราจะ
แปลงสัญญาณ เป็น ความคิด ......ความเครียด ของมนุษย์ ทั่วโลก เกิด จากการคิด  ซํ้าในปัญหานั้นๆ หรือ หัวข้อเดิมๆ    ความถี่อย่างต่อเนื่องของความ คิดเดิมๆ จะแปลผันตาม กลายเป็น ความเครียด ( มาก- น้อย) พี่ปิ๊ดไม่ได้พูดเอง เป็นผล
วิเคราะห์และวิจัยของหมอทางด้านจิตวิทยา....ไปแก้ให้ถูกจุด ก็คือ
            1. เมื่อเกิดการคิดซํ้าๆ ให้หยุด เตือน ตัวเองว่าเครียดแล้วนะ (ก่อนที่จะเครียด จริงๆ) หยุด และเปลียน Topic
                เปลียนหัวข้อ คิดที่ ยังค้างอยู่ ไปคิดเรื่องอื่นๆ (ให้เวลา) แล้วค่อยกลับมาคิดใหม่ วนเวียนไป หัวข้ออื่น หรือ
                เปลียนไปออกกำลังกาย/ดนตรี ฯลฯ ซึ่งเป็นการเปลียนประเภท-ชนิด สารเคมีภายในร่างกาย ที่ผลิต ชนิด
                เดียวออกมามากจนเกินความจำเป็น ซึงเป็นที่มาของสวนเกิน และไปมีผลต่อการบังคับกล้ามเนื้อ (นั้นแหละ เครียด)
            2. ปล่อยว่าง หยุดกิจกรรมทางจิต เป็นการเบรค สงบ แต่ก็ได้ ชั่วคราว คือจิตสงบ แต่เวลาคลายกลับมาในชีวิต
ปรกติ ก็จะเครียดใหม่ ต้องมีการ หลอกจิต ให้หันมาสังเกตุดู การเคลื่อนไหวของร่างกาย อะไรก็ได้ ก้าวเดิน  นิ้วกระดิก
ขยับมือ ฯลฯ ที่ร่างกายเรากำลัง เคลื่อนไหว ....(ความจริงก็คือหัวข้อที่1 นั้นแหละ) เปลี่ยน การ Focus ของสมอง ไปตาม
จุดต่างของร่างกาย
        หมายเหตุ  การนอนหลับ ก็ยังไม่ใช่ การ เปลียน หรือ การพักสมองอย่างแท้จริง.....เพราะยังฝันอยู่ ก็ไม่ได้พักจริงๆ
อยู่ดี จิตไปใช้สมองให้ออกมาทางความฝัน...(ความเครียดยังอยู่)....พักจริง ต้องหลับแล้วไม่ฝัน (อันนี้ต้องฝึก  ครับ)  
        พี่ปิ๊ด ได้ใช้กับตัวเองแล้วได้ ผล....ยา ไม่ต้อง จึงมาบอกต่อ เชื่อ ไม่เชือ ละไว้/ แต่อยากให้ ทดลอง ยังมีรายละเอียด
อีก....ถ้าสนใจถามพี่หลังไมก็ได้ ยินดี......เดี๋ยวนี้พี่สนใจธรรมชาติ ไม่หมอ และไม่ยา มานานพอควรแล้ว  ครับน้องตุ๋ย

      บันทึกการเข้า
หนุน'21
Global Moderator
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
*****


ซีมะโด่ง'จุฬาฯ ที่มาของผม
ออฟไลน์ ออฟไลน์

คณะ: "ครุศาสตร์"
กระทู้: 26,927

« ตอบ #3268 เมื่อ: 10 สิงหาคม 2556, 22:10:46 »


สวัสดี ครูตุ๋ย
แวะมาคุยบ่อยๆ ก็ดีนะคร้าบบบบบ



 หลั่นล้า sing
      บันทึกการเข้า

“สิ่งที่ล้ำค่าที่สุดในใต้หล้า ทั้งมิใช่ชื่อเสียง และไม่ใช่ทรัพย์ศฤงคาร หากแต่เป็นน้ำใจระหว่างคน ท่านหากได้มา พึงทะนุถนอมไว้
อย่าได้สร้างความผิดหวังต่อตนเองและผู้อื่น.” “วีรบุรุษสำราญ” “โกวเล้ง”
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #3269 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2556, 16:06:28 »

ขอขอบคุณน้องหยีที่มอบอุปกรณ์การศึกษาให้กับนักเรียนยากจน จนซะจริง 5 คน เป็นเงิน 2700 บาท  
และยังมอบอีก 2000 บาทสมทบทุนซื้อคีย์บอร์ดสำหรับนักเรียนเรียนดนตรี  
โรงเรียนบ้านโนนทัน อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู


      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #3270 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2556, 16:07:06 »

อ้างถึง
ข้อความของ หนุน'21 เมื่อ 10 สิงหาคม 2556, 22:10:46

สวัสดี ครูตุ๋ย
แวะมาคุยบ่อยๆ ก็ดีนะคร้าบบบบบ

สวัสดีพี่หนุน  ตอนนี้  เป้นนนักบุยหาบริจาคโน่นบริจาคนี่อยู่ไม่หยุดจริงๆ


 หลั่นล้า sing
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
เหยง 16
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2516
คณะ: เภสัชศาสตร์ 2516
กระทู้: 23,533

« ตอบ #3271 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2556, 21:45:58 »

ครูตุ๋ย


ยินดีที่เข้าเว็ป
เอากิจกรรมของนักเรียมขึ้นโชว์บ่อยๆ
      บันทึกการเข้า
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #3272 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2556, 23:07:50 »

5555 ผมติดเฟสติด ไลน์ วะงอมแงมเลยพี่เหยง
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #3273 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2556, 23:30:38 »

อ้างถึง
ข้อความของ Pete15 เมื่อ 10 สิงหาคม 2556, 07:59:28
อ้างถึง
ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 08 กรกฎาคม 2556, 22:04:16
5555   ว่าอย่างงั้นแหละครับพี่เหยง  วันนี้ไปหาหมออีกรอบ โรคเก่ากำเริบ  โรคเครียดนี่มันรักษาหายยาก  อ้าวมียาให้กินก็กินไป
   สวัสดี ครับ น้องตุ๋ย
      โรคเครียด หายอยาก เพราะเป็นโรคทางจิตชนิดหนึ่ง แก้ไม่ง่าย แต่ไม่ใช่ยาแน่นอน (ยาไปกดประสาทเป็นการแก้ชั่วคราว).....ถ้าจะแก้แบบถาวร ต้องไปที่แก้ตรง ที่ถูกต้อง คือ  จิต.....เพราะจิตสั่งงาน(ควบคุม)ไปที่ สมอง ก่อที่เราจะ
แปลงสัญญาณ เป็น ความคิด ......ความเครียด ของมนุษย์ ทั่วโลก เกิด จากการคิด  ซํ้าในปัญหานั้นๆ หรือ หัวข้อเดิมๆ    ความถี่อย่างต่อเนื่องของความ คิดเดิมๆ จะแปลผันตาม กลายเป็น ความเครียด ( มาก- น้อย) พี่ปิ๊ดไม่ได้พูดเอง เป็นผล
วิเคราะห์และวิจัยของหมอทางด้านจิตวิทยา....ไปแก้ให้ถูกจุด ก็คือ
            1. เมื่อเกิดการคิดซํ้าๆ ให้หยุด เตือน ตัวเองว่าเครียดแล้วนะ (ก่อนที่จะเครียด จริงๆ) หยุด และเปลียน Topic
                เปลียนหัวข้อ คิดที่ ยังค้างอยู่ ไปคิดเรื่องอื่นๆ (ให้เวลา) แล้วค่อยกลับมาคิดใหม่ วนเวียนไป หัวข้ออื่น หรือ
                เปลียนไปออกกำลังกาย/ดนตรี ฯลฯ ซึ่งเป็นการเปลียนประเภท-ชนิด สารเคมีภายในร่างกาย ที่ผลิต ชนิด
                เดียวออกมามากจนเกินความจำเป็น ซึงเป็นที่มาของสวนเกิน และไปมีผลต่อการบังคับกล้ามเนื้อ (นั้นแหละ เครียด)
            2. ปล่อยว่าง หยุดกิจกรรมทางจิต เป็นการเบรค สงบ แต่ก็ได้ ชั่วคราว คือจิตสงบ แต่เวลาคลายกลับมาในชีวิต
ปรกติ ก็จะเครียดใหม่ ต้องมีการ หลอกจิต ให้หันมาสังเกตุดู การเคลื่อนไหวของร่างกาย อะไรก็ได้ ก้าวเดิน  นิ้วกระดิก
ขยับมือ ฯลฯ ที่ร่างกายเรากำลัง เคลื่อนไหว ....(ความจริงก็คือหัวข้อที่1 นั้นแหละ) เปลี่ยน การ Focus ของสมอง ไปตาม
จุดต่างของร่างกาย
        หมายเหตุ  การนอนหลับ ก็ยังไม่ใช่ การ เปลียน หรือ การพักสมองอย่างแท้จริง.....เพราะยังฝันอยู่ ก็ไม่ได้พักจริงๆ
อยู่ดี จิตไปใช้สมองให้ออกมาทางความฝัน...(ความเครียดยังอยู่)....พักจริง ต้องหลับแล้วไม่ฝัน (อันนี้ต้องฝึก  ครับ) 
        พี่ปิ๊ด ได้ใช้กับตัวเองแล้วได้ ผล....ยา ไม่ต้อง จึงมาบอกต่อ เชื่อ ไม่เชือ ละไว้/ แต่อยากให้ ทดลอง ยังมีรายละเอียด
อีก....ถ้าสนใจถามพี่หลังไมก็ได้ ยินดี......เดี๋ยวนี้พี่สนใจธรรมชาติ ไม่หมอ และไม่ยา มานานพอควรแล้ว  ครับน้องตุ๋ย


เป้นๆ หายๆ  บางทีก้ทำใจได้ บางทีมันก้รุมเร้าเราจนลืมตัวเลยครับ
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #3274 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2556, 23:31:52 »

ผมรบกวน พี่น้องซีมะโด่งมามาก  เลยไม่ค่อยอยากนำชีวิตรันทดแบบนี้มาเล่าให้พี่น้องเราฟัง  พี่น้องเราบางคนอาจมีชีวิตแบบนี้ในวัยเด้ก ผมเป้นคนหนึ่งที่มีชีวิตแบบนี้ จึงเข้าใจความรู้สึกนักเรียนว่าเป็นอย่างไร เลยไม่คิดอยากจะประกอบอาชีพอื่น แล้วก้อยากเป็นครูน้อย เพราะเห้นเค้าแล้วเป้นห่วงเป็นใย  ครูในโรงเรียนหลายท่านก็คิดแบบผม ต้องเสีสละทรัพยืกระจายไปให้เด้กพวกนี้  กันพอสมควรนับตั้งแต่ ผม เสื้อผ้า ค่ารักษาพยาบาล สารพัดตามความจำเป้น แต่ครูไทยเหล่านี้เค้าไม่ได้ประกาสออกมายังคนทั่วไป  บางทีเราทำไปเพราะความสุขที่ได้เอื้อเฟื้อมนุษย์ด้วยกัน ความสุขตรงนี้ทำให้เราเป็นครูอยู่ได้ โดยไม่คิดจะเปลี่ยนสายงานไปเป้นอย่างอื่นจริงๆ
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
  หน้า: 1 ... 129 130 [131] 132   ขึ้นบน
  
กระโดดไป:  

     

สมาคมนิสิตเก่าหอพักนิสิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มวลสมาชิกสมาคม คณาจารย์ และนิสิตเก่าทุกคน ขอน้อมเกล้าถวายความอาลัย  พระผู้เสด็จสู่สวรรคาลัย ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ <;))))><