29 มีนาคม 2567, 00:15:43
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน [สมาชิกเก่าลืมรหัส โทร 081-7611760]
A A A A  ระเบียบปฎิบัติ
   
Languages    
  หน้า: 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 9  ทั้งหมด   ลงล่าง
ผู้เขียน หัวข้อ: รำลึก "โรงเรียนบ้านหนองหว้า" โดย พี่สิงห์ - มานพ กลับดี  (อ่าน 97317 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #100 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2552, 10:16:59 »

ตอนที่22ฝ่ายสัตวรักษ์
เช้าวันที่สอง
ชาวค่ายเริ่มรู้หน้าที่ของตนเองดีขึ้น ต่างแยกย้ายกันไปปฎิบัติหน้าที่ตามที่ได้รับมอบหมาย
ยกเว้นกุศล ต้องตกงานอีกเช่นเคย แทนที่จะสำนึกกลับชอบ
เดินไปเดินมา ทักคนโน้นทีคนนี้ทีทำเหมือนว่ามีภาระกิจเยอะแยะ
สวัสดีจะ น้องกุศล มาทำอะไรอยู่แถวนี้จ๊ะ.....พี่สำเริง กิมกุลสัตวแพทย์สุดหล่อแต่ผอมเข้ามาทักทาย
จุ้น จะไปใหนก็ไป.....กุศลทำเป็นเล่นตัวได้อย่างน่าเหยียบ
อ้าวกุศลมาด้วยเหรอเข้าหมู่บ้านกับพี่ไหม......สัตวแพทย์ดิเรก กิ่งเนตร คนรูปงามสูงใหญ่ถามต่อ
ไปๆ  มีอะไรให้ผมช่วย...... กุศลรีบรับคำไม่รอให้พี่ดิเรกถามซ้ำ
แหม ทีกับพี่หน้าก็ไม่มอง.....พี่สำเริงกล่าวน้อยใจ
มาๆ กุศลช่วยยกของให้พี่ดิเรกคนเดียว คนอื่นออกไปห่างๆ....กุศลประจบต่อ
ก่อนถึงหมู่บ้าน กลางลานสนามฟุตบอล มีชาวบ้านต้อนวัวมาเข้าคอกหลายตัว
บางตัวอยู่ในคอกถูกขึงใว้เรียบร้อยเตรียมการตอน
พี่ดิเรกกับพี่สำเริงช่วยกันทายาชาที่อัณฑะของวัวลงมือตอน มีชาวบ้านช่วยกันยึดวัวไว้
น้องกุศลถือจานพี่จะส่งใข่วัวที่ตอนแล้วมาให้.....พี่ดิเรกว่า
พอถูกเชือดทีไร เสียงวัวร้องลั่น สักครู่พี่ดิเรกส่งใข่วัวที่เปลอะเลือดมาลงในจานที่กุศลถือใว้
ส่งมาได้ไม่กี่ตัว กุศลทำท่าจะเป็นลม โอยเลือดสดๆทั้งนั้น
พี่ครับผมกลับไปค่ายก่อนนะครับ.....กุศลบอกลาพี่ดิเรกกับพี่สำเริง
หนึ่งชั่วโมงต่อมาได้เวลาอาหารเช้า
พรุ่งนี้เช้าไปทำงานกับพี่อีกใหมจ๊ะน้องกุศล...พี่ดิเรกถาม
ไม่.....กุศลตอบไม่ยอมมองคนถามเพราะยังกลัวไม่หาย
ผัดผักใส่ใข่วัวมื่อเช้านี้อร่อยไม๊จะน้องกุศล....พี่สำเริงแซวต่อ
ผัดใข่วัว....กุศลตะโกนลั่นจ้องหน้าพี่ทั้งสองคนเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #101 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2552, 10:21:54 »

กุศลสำรวจรายชื่อแล้วพบว่ามีรายชื่อพี่สำเริงอยู่แผนกสัตวรักษ์
แต่ไม่พบรายชื่อพี่ดิเรกสุดหล่อและใจดีอยู่ด้วย
เดาว่าเพราะพี่ดิเรกไปเยี่ยมค่ายชั่วคราวแบบเดียวกับพี่สักดิ์และพี่พยุห์เป็นแน่
      บันทึกการเข้า
manopkd
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #102 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2552, 14:24:13 »

เมื่อคืน ตื่นมาตีสี่ นอนไม่หลับ ได้แต่หลับตานึกถึงความสุขเก่าๆ สมัยอยู่ค่าย เป็นชีวิตที่มีความสุขจริงๆ ที่ได้ทำประโยชน์ให้ส่วนรวม ทำให้ความทรงจำดีๆที่ค่ายกลับมาสู่สมองพี่สิงห์ทั้งหมด พอที่จะบรรยายลงในห้องนี้ได้แต่กลัวเสียอรรถรสของ ดร.กุศล  รอให้ละคร....จบก่อนก็แล้วกัน คงรอกันได้
สวัสดี
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #103 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2552, 15:31:06 »

ตอนที่23 นางร้าย
พอเอ่ยชื่อนางร้าย หลายคนเสียวสันหลัง
เอาเหอะเป็นนางร้ายนะเดี๋ยวนี้ใครๆเขาก็อยากเป็นกันทั้งนั้น
เป้ย(ปานวาด)เอย น้องแพนเค็กเอย ล้วนโด่งดังเพราะบทนางร้าย
แล้วนางร้ายในค่ายชาวหอเป็นใคร เห็นมีแต่นางเอกทั้งนั้น
เดี๋ยวจะสมมุติคัวละครให้ดูพอสังเขป
ที่แผนกเวรเลี้ยง
หน่อย นี ป้อม วันนี้มีอะไรกินบ้างจ๊ะ......กุศลเดินเข้าไปในครัวด้วยความหิว
อยากกินก็ต้องช่วยงานก่อน แกจะโขรกน้ำพริกหรือขูดมะพร้าว....ไอ้หน่อย ดัมมี่ทำเป็นขู่
โอ๊ย สากกะเบืออันเบอเร่อเบอร่า ใครจะยกใหว.....กุศลรำพัน
ยกไม่ใหวก็ต้องอด.....ยายนีว่าพลางค้อน
ว่าแต่เมื่อวานนี้เห็นพี่ที่มาเยี่ยมค่ายเอาขนมปังกับชอกโกแล๊ตมาให้ตั้งแยะ พวกเราเอาไปซ่อนใว้ใหนหมด...กุศลไม่ลดละ
หมดแล้วมีแต่ซองเปล่าๆกินไหม....ไอ้หน่อยยังกวนไม่เลิก
ใช่เขาให้ตั้งแต่เมื่อวาน มาขออะไรกันตอนนี้....ยายป้อมเข้ามาสมทบ
เออดี ทีใครทีมัน.....กุศลนางร้ายเจ้าเก่าไม่ลดละพลางเดินออกไป
มีพริกขี้หนูสด กินไหมยะ.....ยายป้อมออกฤทธ์
แถมมะขามเปียกอีกต่างหาก กุ๊ยๆๆ  หุยฮา....หน่อยนำพวกสาวๆโห่ไล่
กุศล หิวเหรอ เข้าไปตรวจคนใข้กับพี่และพี่ตู่ เดี๋ยวมีของกินเยอะแยะ....เสียงพี่ประสิทธ์แหบๆ
ว้าย พี่ประสิทธ์ ป้อมไปด้วย.....ป้อมว่าพลางวิ่งไปจับมือพี่ประสิทธ์
พี่ว่าไปแค่สามคนพอแล้ว.....พี่ประสิทธ์พูดอย่างเกรงใจ
ก็นี่ไงสามคน ป้อม พี่ประสิทธ์ และเอ่อ ใครก็ช่าง....ป้อมทำเป็นไม่เห็นพี่ตู๋
ไป สามคนพอคนที่พี่หมอไม่ได้ชวนอย่าสะเออะ....กุศลจำมาจากสำนวนโทรทัศน์
ต๊าย พี่ประสิทธ์ มันว่าป้อมเสียๆหายๆ.....ป้อมก็แสดงบทได้ไม่แพ้นังอิจฉาในโทรทัศน์
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #104 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2552, 15:37:48 »

กุศลเรียบเรียงงานค่ายไป3งานแล้ว คิดว่าที่เหลืออีกไม่เกิน10ตอนคงจบอวสาน
ตอนนี้ใครมีอะไรดีๆก็โปรดเข้ามาสอดแทรกหรือส่งภาพมาให้ชมกันก็จะดีไม่น้อยครับ
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #105 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2552, 15:52:38 »

ตอนที่24 สมัครเป็นลูกเสือชาวบ้าน
ที่ประชุมค่ายคืนวันนั้นพี่สิงห์ในฐานะประธานค่ายกล่าวอย่างเป็นงานเป็นการว่า
ผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านข้างเคียงขอร้องให้พวกเราช่วยส่งตัวแทนไปเป็นลูกเสือชาวบ้านสัก3-4คนใครสนใจบ้าง....พี่สิงห์ถาม
หนูสนใจคะ.....เสียดว่า
ใครคัดค้านบ้าง....ประธานถาม
เงียบแสดงว่ไม่มีใครคัดค้านนะครับ....ประธานสรุป
ผมไป หนูไป......เสียงหน่อย กุศลและหนิงหน่องสมัครพร้อมกัน
มีใครคัดค้านไหม....ประธานถามต่อ
ผมขอคัดค้าน....บวรกล่าวเสียงดังฟังชัด
คัดค้านเรื่องอะไร...ประธานถามต่อ
เพราะกุศลไม่ใช่คนท้องถิ่น ไม่ควรไป....บวรแย้ง
คนอื่นๆที่สมัครไม่ใช่คนอิสานทั้งนั้น อนุมัติกุศลไปได้....ประธานสรุป
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #106 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2552, 16:11:08 »

บวรเพื่อนรัก
ถ้าบวรมีเวลาเข้ามาอ่านตอนนี้
กุศลจะถามว่า วันนั้นคัดค้านเพราะเหตได
กุศลจำได้ดีวันที่เราไปเตรียมค่าย
จู่ๆบวรขอย้ายจากที่นั่งด้านหน้ารถจิ๊บมานั่งด้านหลังข้างๆกุศล
พอรถเบลกก่อนประสบอุบัติเหตุพลิกคว่ำ
แรงอัดบวรแทรกตัวรองรับกุศลเต็มๆ
ผลคือบวรเจ็บหลังมาจนทุกวันนี้ ส่วนกุศลปลอดภัย
ต้องขอจดจำความดีของบวรไม่เคยลืม
      บันทึกการเข้า
wannee
Global Moderator
Cmadong พันธุ์แท้
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: จุฬาฯรุ่นประวัติศาสตร์ 2516
คณะ: ทันตแพทยศาสตร์
กระทู้: 4,806

« ตอบ #107 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2552, 16:20:45 »

อ้างถึง
ข้อความของ KUSON เมื่อ 18 ธันวาคม 2552, 09:28:03
สมน้าหน้า...พรชัย  ใข่เล็กหรือเกตุเล็ก ผมจำไม่ได้
ทีหลังหัดเข้าเว็บบ่อยๆ จะได้ฝึกฝีปากดีกว่านี้ คิกๆๆ
........

เลยโดนพี่กุศลเหน็บ  เหอๆๆ เหอๆๆ เหอๆๆ
      บันทึกการเข้า

"เสียด" ภาษาจีนฮากกา แปลว่า หิมะ
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #108 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2552, 16:24:57 »

ตอนที่25 ข้อดีของลูกเสือชาวบ้าน
รัฐบาลสมัยนั้นมองว่านักศึกษาเป็นนักประชาธิปไตยจนเกินเหตุ
จึงพยายามละลายพฤติกรรมโดยให้ไปอยู่ไปกินนอนร่วมกับชาวบ้าน
พวกเราทั้ง4คนถูกแยกให้อยู่กันคนละบ้าน
แต่ละบ้านจะมีคนจากหมู่บ้านต่างๆ8-10คนมารวมกัน
การฝึกเน้นความจงรักภักดีต่อชาติ ศาสน์และกษัตริย์
พวกเราทำหน้าที่เป็นตัวแทนชาวหอได้ดีกันทุกคน
ฝึกอยู่5วัน พอวันสุดท้ายพวกลูกเสือชาวบ้านมีน้ำใจไปส่งพวกเราถึงค่าย
สิ่งดีๆที่เรานำติดตัวมาคือเพลงลูกเสือที่พวกเรานำมาสลับกับเพลงชาวค่ายนั่นเอง
เพลง ฝั่งโขงเมื่อยามค่ำแลง
เพลงเดียมบงด๋าวได่
และเพลงอื่นๆที่นักเรียนร้องกันกระหึ่มค่าย
ล้วนแล้วแต่มาจากเพลงลูกเสือชาวบ้านทั้งสิ้น
      บันทึกการเข้า
suriya2513
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 9,457

« ตอบ #109 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2552, 16:51:35 »

อ้างถึง
ข้อความของ manopkd เมื่อ 18 ธันวาคม 2552, 14:24:13
เมื่อคืน ตื่นมาตีสี่ นอนไม่หลับ ได้แต่หลับตานึกถึงความสุขเก่าๆ สมัยอยู่ค่าย เป็นชีวิตที่มีความสุขจริงๆ ที่ได้ทำประโยชน์ให้ส่วนรวม ทำให้ความทรงจำดีๆที่ค่ายกลับมาสู่สมองพี่สิงห์ทั้งหมด พอที่จะบรรยายลงในห้องนี้ได้แต่กลัวเสียอรรถรสของ ดร.กุศล  รอให้ละคร....จบก่อนก็แล้วกัน คงรอกันได้
สวัสดี
สิงห์ มานพ ตกภาษาไทยหรือเปล่า...ที่ถูกควรเป็นดังนี้
เมื่อคืน ตื่นมาตีสี่ นอนไม่หลับ ได้แต่หลับตานึกถึงความสุขเก่าๆ สมัยอยู่ค่าย เป็นชีวิตที่มีความสุขจริงๆ ที่ได้ทำประโยชน์ให้ส่วนรวม ทำให้ความทรงจำดีๆที่ค่ายกลับมาสู่สมองพี่สิงห์ทั้งหมด พอที่จะบรรยายลงในห้องนี้ได้แต่กลัวเสียอรรถรสของเพราะ ดร.กุศล  รอให้ละคร....จบก่อนก็แล้วกัน คงรอกันได้
สวัสดี
      บันทึกการเข้า

[โบราณคดี]จุดกำเนิดเริ่มต้นของ cmadong.com by : มานพ กลับดี  คลิ๊ก->
tavon
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 95

« ตอบ #110 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2552, 17:22:47 »

อ้างถึง
ข้อความของ suriya2513 เมื่อ 18 ธันวาคม 2552, 16:51:35
อ้างถึง
ข้อความของ manopkd เมื่อ 18 ธันวาคม 2552, 14:24:13
เมื่อคืน ตื่นมาตีสี่ นอนไม่หลับ ได้แต่หลับตานึกถึงความสุขเก่าๆ สมัยอยู่ค่าย เป็นชีวิตที่มีความสุขจริงๆ ที่ได้ทำประโยชน์ให้ส่วนรวม ทำให้ความทรงจำดีๆที่ค่ายกลับมาสู่สมองพี่สิงห์ทั้งหมด พอที่จะบรรยายลงในห้องนี้ได้แต่กลัวเสียอรรถรสของ ดร.กุศล  รอให้ละคร....จบก่อนก็แล้วกัน คงรอกันได้
สวัสดี
สิงห์ มานพ ตกภาษาไทยหรือเปล่า...ที่ถูกควรเป็นดังนี้
เมื่อคืน ตื่นมาตีสี่ นอนไม่หลับ ได้แต่หลับตานึกถึงความสุขเก่าๆ สมัยอยู่ค่าย เป็นชีวิตที่มีความสุขจริงๆ ที่ได้ทำประโยชน์ให้ส่วนรวม ทำให้ความทรงจำดีๆที่ค่ายกลับมาสู่สมองพี่สิงห์ทั้งหมด พอที่จะบรรยายลงในห้องนี้ได้แต่กลัวเสียอรรถรสของเพราะ ดร.กุศล  รอให้ละคร....จบก่อนก็แล้วกัน คงรอกันได้
สวัสดี
เยี่ยมมาก
ผมอ่านแล้วเห็นภาพ บ่าง ชัดเจนเลย
      บันทึกการเข้า
manopkd
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #111 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2552, 19:38:10 »

ผมว่าของผม ความหมายถูกต้องแล้ว ครับ
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #112 เมื่อ: 19 ธันวาคม 2552, 16:12:43 »

อ้างถึง
ข้อความของ tavon เมื่อ 18 ธันวาคม 2552, 17:22:47
เยี่ยมมาก
ผมอ่านแล้วเห็นภาพ บ่าง ชัดเจนเลย
ใช่เลยถาวร
เดี๋ยวกุศลค่อยตามไปลุยช่อง13 คิกๆๆ
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #113 เมื่อ: 19 ธันวาคม 2552, 16:44:30 »

ตอนที่26โครงการสอน1
กลับจากการเป็นลูกเสือชาวบ้าน กุศลดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นแยะ
เพราะถูกฝึกความเป็นผู้นำไปใหนพอร้องเพลงลูกเสือชาวบ้านก็มีเสียงตอบรับจากเด็กๆและชาวบ้านทั่วไป
ตกเย็นวันนั้น
กุศล พี่สิงห์ขอให้เอ็งไปเป็นประธานโครงการสอนแทนยายอ้อยได้ใหมเพราะเขาจะกลับกรุงเทพด่วน...พี่สิงห์ขอร้อง
ได้ครับ...กุศลไม่ปฏิเสธเพราะเรียนครูมาโดยตรงแถมคุยได้อีกต่างหาก
วันรุ่งขึ้น กุศลไปสำรวจโรงเรียนตั้งแต่เช้า เดินดูที่ศาลา มีนักเรียนยี่สิบกว่าคน
สายหน่อยชาวค่าย4คนตามมาสอนโดยแบ่งเด็กเป็น4ห้อง สอนป.1-ป4
พอเพื่อนๆเข้าสอนกุศลเดินไปพบครูใหญ่ทันที
มีนักเรียนแค่นี้หรือครับครู.....กุศลถามครูใหญ่
จริงๆแล้วเกือบร้อยแต่ต้องช่วยงานบ้านเพราะพ่อแม่เขาไปอยู่ที่โรงเรียนกันหมด......ครูใหญ่ตอบ
ขณะนี้เหลือห้องละไม่ถึงสิบคน.....กุศลครุ่นคิดในใจ
นักเรียน ออกมาทำโจทย์บนกระดานซิ....เสียงครูสมเดชสั่งการที่เหลือฟุบหลับหมด
นักเรียนคะ ค-ควายเข้านา.....เสียงครูกัลยาดังลั่นโมโหที่เด็กออกเสียงเป็นค-ควย
ไม่ได้การแล้ว เราต้องเอาเด็กในหมู่บ้านมารวมกันที่นี่ให้มากที่สุด.....กุศลคิดในใจ
เก๊งๆๆๆๆ ครูใหญ่กุศลเคาะระฆังสั่งระดมพลนักเรียนทุกคน
พี่กุศลจะสอนคนเดียวทุกชั้นหรือคะ....น้องกัลยาถามดีใจ
เปล่า พี่จะระดมนักเรียนมารวมกันที่นี่.....กุศลตอบน้องกัลยา
นักเรียนทุกคนฟังนะให้ไปตามเพื่อนๆมา เย็นนี้ครูจะแจกแปลงสีฟัน ยาสีฟันและของกินเยอะแยะ...กุศลประกาศ
เย้ๆๆๆ.......เสียงนักเรียนแสดงความดีใจต่างกระจายกันกลับไปตามเพื่อนๆ
วิธีนี้สำเร็จรึกุศล.....สมเดชไม่หายแครงใจ
สำเร็จไม่สำเร็จบ่ายนี้รู้....กุศลกัดฟันตอบ
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #114 เมื่อ: 19 ธันวาคม 2552, 17:00:06 »

ตอนที่27 โครงการสอน2และทันตกรรม
ตอนทานอาหารกลางวันกุศลขอความร่วมมือพี่ดี(ประวิทย์ โยทีพิทักษ์และกรองแก้ว นิสิตทันตทั้งคู่ให้มาสอนเด็กแปลงฟัน
ส่วนพวกครูทั้ง4คนก็ให้มาเป็นครูพี่เลี้ยง
บ่ายเศษๆมีนักเรียนทะยอยมาที่โรงเรียนประมาณหกสิบคนได้ สามเท่าของตอนเช้า
หลังจากแจกแปลงสีฟันกับยาสีฟันแก่นักเรียนทุกคนรวมคั้งครูด้วย
เอ้านักเรียนทุกคนร้องเพลงและปฏิบัติตามครู...ครูดีสั่ง
ฟันล่าง สลัดขึ้นบน.....ครูดีหยิบแปลงสีฟันมาสาธิตและร้องเพลงประกอบ
ฟันล่างสลัดขึ้นบน.......นักเรียนปฏิบัติตาม
ฟันบนสลัดลงล่าง....ครูดีร้องเพลงและสาธิตต่อ
นักเรียนทุกคนปฎิบัติตามพร้อมกันอย่างสนุกสนาน
เสร็จจากเปลงฟันพวกครูพาเด็กไปอาบน้ำที่สระน้ำในหมู่บ้าน วันนี้เราเรียนสุขอนามัย....กุศลออกคำสั่ง
เย็นวันนั้น ทั้งครูและนักเรียนลอยคอในสระอย่างสนุกสนาน
พรุ่งนี่ชวนกันมาแยะๆนะ ครูจะแจกชุดนักเรียนและกำจัดเหาด้วยกัน..... ครูกุศลสั่งอย่างปลื้มใจ
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #115 เมื่อ: 19 ธันวาคม 2552, 17:11:48 »

ตอนที่28 โคลงการสอน3และสวัสดิการ
ขอเอ่ยเรื่องของโครงการสอนเป็นฉากสุดท้าย
วันนี้กุศลและน้องๆพาเด็กไปริมสระเพื่อสางผมเอาเหาออกและสระผมพร้อมๆกัน
แต่พอไปถึงริมสระ ก็พบว่ามีสาวนางหนึ่งนั่งคอตกอยู่ริมสระ
เดินเข้าไปใกล้ๆพี่ตู่นั่นเอง
อ้าวพี่ตู่มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้ ....กุศลถาม
พี่อยูฝ่ายสวัสดิการเขาให้มาซักผ้ากองใหญ่.....พี่ตู่ชี้ไปที่ผ้ากองเพนิน
อ้าวแล้วเพื่อนไปใหนมด ป้อมเอย หนิงเอย สี่ห้าคน....กุศลถาม
ฮือๆเขาทิ้งพี่ไปหมดแล้ว ทิ้งให้ทำคนเดียว....พี่ตู่มองกุศลตาปริบๆ
โถ นางซิน กุศลซํกผ้าไม่เป็นเสียด้วย จะทำไงดี....กุศลได้แต่สงสาร
ผมซักเป็นครับ หนูวักเป็นคะ.....พวกเด็กๆแย่งกันซักคนละชิ้นสองชิ้น
เพียงครู่เดียวทุกอย่างเสร็จสิ้น
แล้วพี่ประสิทธืจะรู้ไหมนะว่านางซินถูกกลั่นแกล้ง
      บันทึกการเข้า
wannee
Global Moderator
Cmadong พันธุ์แท้
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: จุฬาฯรุ่นประวัติศาสตร์ 2516
คณะ: ทันตแพทยศาสตร์
กระทู้: 4,806

« ตอบ #116 เมื่อ: 22 ธันวาคม 2552, 10:39:21 »

Post รูปที่มีเพิ่มเติมค่ะ จะได้ทราบว่ามีใครบ้าง



      บันทึกการเข้า

"เสียด" ภาษาจีนฮากกา แปลว่า หิมะ
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #117 เมื่อ: 22 ธันวาคม 2552, 12:53:05 »

ตอนที่29 ฝ่ายอนามัย
ผ้ากว่า90ชิ้นถูกนักเรียนและคณะครูชาวค่ายนำขึ้นราวตากอย่างเป็นระเบียบ
ต่อจากนั้นเด็กๆและครูทั้งหลายลงเล่นในสระน้ำของหมู่บ้านอย่างสนุกสนานจนเย็นเริ่มทยอยแยกย้ายกลับบ้าน
ตู่ กุศล ไปตรวจใข้ชาวบ้านกับพี่ใหม....พี่ประสิทธ์ คุณหมอผู้อารีนั่นเองตะโกนเรียก
ไปครับพี่ ครูสมเดช ครูกัลยา ฝากเด็กๆด้วยนะ....กุศลและพี่ตู่ตอบพลางเดินตามพี่ประสิทธ์
พี่ตู่โดนแกล้งให้ซักผ้าคนเดียวกองพะเนิน.....กุศลฟ้องพี่ประสิทธ์ทั้งๆที่พี่ตู่ห้ามใว้
อ้าว เห็นยายป้อมกับเพื่อนๆไปชวนพี่เล่นเก้าเก เห็นคุยว่างานเสร็จเร็ว....พี่ประสิทธ์งุนงง
หนีงานละไม่ว่า แถมยังชวนพี่ประสิทธ์เสียคนอีก....กุศลรำพัน
คิกๆๆ พี่หนีมันออกมาข้างนอก ปล่อยให้ไอ้หน่อยเล่นแทน.....พี่ประสิทธ์พูดแบบเอาใจพี่ตู
เชิญคุณหมอขึ้นไปดูคนใข้บนเรือนครับ....ชาวบ้านออกมาต้อนรับคุณหมอ ส่วนกุศลและพี่ตู่รออยู่ใต้ถุนบ้าน
ขณะนั่งรอคุณหมอเยี่ยมคนใข้นั้น ชาวบ้านผู้เป็นสามีก็มีน้ำใจเอามะม่วงดิบมาให้เราจิ้มกะปิกินกัน
กินยาแล้วนอนพัก อย่าเพิ่งออกไปทำงาน พรุ่งนีถ้าอาการยังไม่ดีต้องส่งโรงพยาบาล....พี่โอภาสสั่งและลาคนใข้
กว่าคณะเยี่ยมใข้จะกลับค่ายก็เย็นพอดี ชาวบ้านต้อนวัวควายผ่านมาฝูงใหญ่
คิกๆหมวกสีแดงที่ผมกับพี่ตู่สวม ชาวบ้านให้มา....กุศลอวดพี่ประสิทธ์
แหม เท่ย์น่าดู ทีพี่เขาไม่ยักให้....พี่ประสิทธ์แกล้งแซว
กรี๊ด คุณๆระวัง ควายไล่ขวิด....เสียงชาวบ้านตะโกนมาจากด้านหลัง
คิกๆๆ ควายยังอิจฉา....กุศลนึกขำคิดว่าโดนแซว
ควา ควายจริงๆกุศล พี่สิทธ์ หนีเร็ว.....พี่ตู่ดะโกนตกใจ
กุศลหันไปเห็นควายทะมึนควบตรงดิ่งมาที่เราทั้งสามคน.....

พบกันวันพรุ่งนี้ต่อนะครับ
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #118 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2552, 13:07:14 »

ตอนที่30ฝ่ายศิลปกรรม
หนีการถูกไล่ล่าจากควายวันนั้น
กุศล หมอประสิทธ์ และพี่ตู่ต้องหนีกระเจิงคนละทิศคนละทางเข้าไปในป่า
พี่ดี หมอฟันคนงามเข้ามาแนะนำว่า วัวควายมันไม่ชอบสีแดงๆพอเห็นเข้ามันก็วิ่งไล่ทันที
กุศล ใจยังสั่นไม่หายรีบเดินขึ้นไปบนโรงเรียนที่สร้างพื้นล่างเสร็จใหม่ๆเพราะคิดว่าที่นั่นปลอดภัยที่สุด
นอนแผ่หลาหมดเรี่ยวแรงได้ไม่ทันไร ได้ยินเสียงป๊อกๆดังมาจากใต้ถุน
จึงแอบมองผ่านร่องกระดานเห็นปี๊ด รองรัตน์รูมเมตเราเองนั่งแกะสลักไม้ทำป้ายโรงเรียน
เลยใต้ถุนออกไปมีแสงสว่าง มองเห็นเจ้าน้อย ฉัตรชัยนั่งเขียนป้ายชั้นเรียนเหยงๆ
แอบดูอะไรวะกุศล....เจ้าหน่อยจอมจั่วเพื่อนกุศลมายืนมองกุศลและถาม
ดูหนุ่มสาวเขาจู๋จี๋กัน....กุศลทำกระซิบเจ้าหน่อยหูผึ่ง
ใหนๆ เราแอบดูมั่ง โรแมนติกรึเปล่า....เจ้าหน่อยระรี้ระริก
ดื่มน้ำไหมจะปิ๊ด น้ำแดงหวานชื่นใจ....เสียงพี่แอ นราพรอุตส่าห์เอาน้ำไปเสริบปี๊ด
จ๊วบ.....ขอบใจนะจ๊ะ แอ......เสียงปี๊ดดูดน้ำพลางยิ้มหวานให้พี่แอ
ชั้นว่าคู่นี้ ขืนแต่งกัน ลูกออกมาจะเป็นไง....เจ้าหน่อยปากมอมดูถูกเพื่อน
ก็ดีกว่าแกแหละ ลูกเกิดในบ่อน เพราะพ่อแม่งนั่งจั่วทั้งวัน.....กุศลจี้ใจดำเจ้าหน่อย
แกเสือกรู้ได้ไงว่าชั้นชอบจั่ว....เจ้าหน่อยทำกลบเกลื่อน
รู้สิ แกเพิ่งโดนสาวๆหลอกเล่นไพ่จนหมดตูดเมื่อบ่ายใช่ไหมละ....กุศลพูดความจริง
ทำเป็นรู้ดีเดี๋ยวปั๊ด เตะถวายเจ้าซะนี่....หน่อยโกรธเพราะถูกจี้ใจดำ
กุศลไปอาบน้ำที่สระกันไป....พี่โอภาสเข้ามาขัดจังหวะชวนกุศลไปอาบน้ำ
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #119 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2552, 13:10:49 »

มาค่ายครั้งนี้จะเห็นว่า ความเห็นอกเห็นใจในการทำงาน
ทำให้ชาวค่ายหลายคนกลายเป็นแฟนกันจริงๆ
เช่นพี่ตู่กับหมอประสิทธ์
คู่ของปี๊ดกับพี่แอ เป็นต้น
แต่คู่นี้มาแปลก
หนุ่มชาวหอกับสาวชาวบ้าน
เป็นอย่างไรโปดติดตาม
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #120 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2552, 13:35:31 »

ตอนที่31 ฝ่ายสวัสดิการ
การบริการชาวค่าย หรือการติดต่อราชการในหมู่บ้านเป็นหน้าที่ของฝ่ายสวัสดิการ
ชาวค่ายเมื่อจากบ้านมานานๆก็มีการเขียนจดหมายส่งข่าวถึงทางบ้าน
วันนี้พี่จะเข้าไปรับจดหมายในตำบล กุศลจะไปกับพี่ใหม.....พี่ตาหรือพนัสถามขึ้นเช้าวันหนึ่ง
ไปครับผมมาอยู่นี่นานแล้วไม่เคยออกไปใหนเลย....กุศลรับปากพี่ตา
ประมาณโมงเศษมีรถอีแต๋นจากหมู่บ้านเข้าตัวเมือง พี่ตาพากุศลไปดักขึ้นรถ
ความจริงกุศลยังกลัวรถอีแต๋นไม่หาย แต่เพราะไม่มีทางเลือกจึงขึ้นไปนั่งดีกว่าต้องเดินตั้งครึ่งค่อนวัน
นั่งรถอีแต๋นประมาณชั่วโมงเศษ พอถึงสถานีรถไฟ พีตาชวนลงจากรถ
ไปใหว้แม่พี่ก่อนนะกุศลแล้วเดี๋ยวเราค่อยเดินทางต่อ....พี่ตาบอก
บ้านพี่ตาเป็นห้องแถวเรือนไม้ชั้นเดียวแบบโบราณ แต่สะอาดสะอ้านน่าอยู่
ฝั้งตรงกันข้ามเป็นห้องแถวสองชั้นมีร้านกาแฟตรงหัวมุม พี่ตาบอกว่าเป็นบ้านของหมออี๊ด ไชวิทย์
ที่น่าแปลกใจคือลูกของคนบ้านนั้น เรียนหมอทุกคน....พี่ตาเล่าให้กุศลฟัง
เจี๊ยะๆก่อนนะ อาตากะเพื่อนๆ....อาม้าของพี่ตาใจดีเรียกลูกหลานมากินข้าว
ทำไมลื้อไม่กลับมานอนที่บ้านก่อนละอาตา...อาม้าถามพี่ตา
เดี๋ยวพองานค่ายเสร็จแล้วจะกลับมานอนนี่ก่อนกลับกรุงเทพ....พี่ตาตอบอาม้า
โสภาอีถามถึงลื้อทุกวันว่าเมื่อไหร่จะกลับ...อาม้ารายงาน
..........พี่ตาก้มหน้าพุ้ยข้าว แต่หูคอยฟังต่อ
ระวังนา อั๊วได้ข่าวมีครูพละที่โรงเรียนมาสนใจอีอยู่....น้องชายพี่ตารายงาน
แล้วเอ็งเคยเรียนกับครูโสภาไม๊...พี่ตาถามน้องชาย
ไม่เคย อั๊วเรียนชั้นมัธยมแต่อีสอนเด็กเล็ก....อาตี๋น้องชายพี่ตารายงาน
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #121 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2552, 14:06:22 »

ตอนที่32 ครูโสภา
ครูโสภาในดดีตเคยเรียนชั้นประถมและมัธยมมาพร้อมๆกับพี่ตา
เพราะความที่เป็นดาวเด่นของโรงเรียน นางสาวโสภาจึงเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆในละแวกนั้น
แต่เพราะความใกล้ชิดสนิทสนมและบ้านพักก็อยู่ในละแวกเดียวกัน
โสภาจึงมีความสนิทสนมกับนายพนัสมากกว่าคนอื่นๆ
สร้างความอิจฉาให้กับเพื่อนๆในละแวกบ้านเป็นอย่างยิ่ง
เหมือนพรหมลิขิต พนัสสอบติดคณะวิศวะจุฬา
ส่วนโสภาไปเรียนปกศ.ที่วิทยาลัยครูใกล้บ้าน
พอเรยนครบ1ปีก็มาสอบรรจุเป็นครูในหมูบ้านที่ตนอยู่
พวกนุ่มๆพอรู้ว่าพนัสต้องไปเรียต่อที่กรุงเทพต่างดีใจกันยกใหญ่
โดยเฉพาะเบิ้ม ครูพละซึ่งจบแค่ม.ศ.3ก็ได้เป็นครูอยู่ที่เดียวกับครูโสภา
เดี๋ยวพี่ขอแวะที่โรงเรียนประจำตำบลก่อนไปรับจดหมายนะกุศล...พี่ตาบอก
ครับ .....กุศลรับปากเพราะตัวเองก็ไปใหนไม่ถูก
พอไปถึงโรงเรียน พี่ตาถามหาครูโสภาทันที
อยู่ในห้องพักครูคะ...ครูที่นั่นบอก โชกดีเราไปในช่วงพักครูพอดี
ตา มาได้ไง.....ครูโสภีดีใจทันทีที่เห็นพี่ตา
พี่มาออกค่ายที่หนองหว้า จึงแวะมาเยี่ยม....พี่ตายิ้มสดใส
กุศลขอออกไปรออยู่หน้าห้องนะ.....กุศลขอตัวตามมารยาท
นักเรียนช่วยยกน้ำไปเสริบเพื่อนครูด้วย....โสภาบอกนักเรียนช่วยเสริบน้ำกุศล
กุศลนั่งรอหน้าห้องพักครูสักครู่ได้ยินเสียงเอะอะเหมือนคนเถียงกันจึงชะโงกเข้าไปดู
คุณไม่ควรเข้ามายุ่งกับคนของผมที่นี่...เบิ้มครูพละเสียงดังเหมือนคนเมา
ผมจะมาหาเพื่อน คุณไม่มีสิทธิไล่.....พี่ตาไม่ละลด
พอเถอะเบิ้ม คุณไม่ควรมาหาเรื่อง อายคนเปล่าๆ....ครูโสภาเตือนเบิ้ม
อ้อ คุณเห็นคนอื่นดีกว่าผม.....ครูเบิ้มเสียงดังมากขึ้นพลางเข้าไปผลักอกพี่ตา
เบิ้ม อยุดเดี๋ยวนี้ นี่เป็นสถานที่ราชการ ถ้าเมาไปเมาที่อื่น....เสียงครูใหญ่สาวใหญ่ดังลั่น
ได้ผล พอเหตการณ์เงียบสงบพี่ตาจำได้ว่าครูใหญ่คือครูเก่าของพี่ตานั่นเองส่วนครูเบิ้มมองพี่ตา ตาเขียวปัด

      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #122 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2552, 14:15:40 »

ตอนที่33รับจดหมาย
ตอนไปรับจดหมายที่ไปรษณีย์
พี่ตาแอบเขียนจดหมาย1ฉบับส่งถึงครูโสภา
ขณะที่เขียนจดหมายพี่ตาลุกไปห้องน้ำปล่อยจดหมายเขียนค้างใว้ว่า
"เรียนจบผมจะรีบกลับมาขอครูโสภาแต่งานโดยเร็ว"
อยากอ่านต่อแต่เกรงใจเพราะพี่ตากลับมาพอดี
พอรับจดหมายของชาวค่ายเสร็จแล้วพี่ตาพากุศลไปหาของทานและซื้อกับข้าวในตลาด
ขณะที่นั่งรถอีแต๋นกลับเข้าค่ายกุศลรู้สึกพี่ตามีสีหน้าหม่นหมองใจลอยชอบกล
อาจเป็นลางความผิดหวังหรือไม่ในขณะนั้นไม่มีใครสามารถเดาได้
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #123 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2552, 14:31:08 »

ตอนที่34 อำลา
พอถึงปลายเดือนค่ายใกล้ปิดฉากลง
โครงงานสร้างโรงเรียนเกือบเสร็จสมบูรณ์
ภายในโรงเรียนสร้างเกือบเสร็จ เหลือแค่ติดป้ายห้องเรียนเป็นอันเสร็จสมบูณ์....ครูใหญ่รายงาน
คณธกรรมการทุกฝ่ายทำหน้าที่เสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว...กองอำนวยการรายงาน
คืนนี้เราจะมีกิจกรรมสังสรรค์ก่อนอำลา....ฝ่ายประชาสัมพันรายงาน
ยัง ยังไม่สมบูรณ์ ......ฝ่ายวิจัยรายงาน
ยังมีอะไรอีกละ.....ชาวค่ายถามขึ้น
พวกเราต้องไปวิดน้ำลอกสระให้ชาวบ้าน  มิฉนั้นแล้งนี้ชาวบ้านไม่มีน้ำใช้.....ฝ่ายวิจัยยืนยัน
เอ้าพวกเราทุกคน ไปช่วยกันลอกสระเดี๋ยวนี้ก่อนค่ำเป็นงานสุดท้าย....ประธานมานพสรุป
ได้เลยพวกเรา ลุย....พี่ตาเสริม พวกสาวๆไม่รอช้ากระโดดลงสระกันเป็นแถว
ไม่ถึงชั่วโมง น้ำในสระเริ่มแห้งขอดชาวค่ายถือโอกาศจับปลาเป็นผลพ่วง
กรี๊ด  ฉวีวรรณ จับได้ปลาหมอ....ฉวีวรรณจับปลาหมอลงข้องพวกเราเฮ
กรี๊ด วรรณีจับได้ปลาช่อน.....วรรณีจับปลาช่อนลงข้องพวกเราเฮ
กรี๊ด เกี้ยวนิดาจับได้ปลาชะโด......วนิดาตะครุบปลาชะโดสุดแรงดึงเท่าไรไม่ขึ้น
ใกล้ๆเกี้ย คุณมานพประธานค่ายยืนจุกหน้าเขียว
เหมือนมีใครมากระชากของรักของหวงไปอย่างนั้น
      บันทึกการเข้า
KUSON
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,125

« ตอบ #124 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2552, 14:55:37 »

ตอนที่35 ปิดค่ายที่หนองหว้า
คืนวันสุดท้ายก่อนอำลาจากกัน
หน้าเวทีการแสดงของเด็กนักเรียน
เสียงเพลงค่ายและเพลงลูกเสือชาวบ้านก้องกังวานไปทั้งหมู่บ้าน
พรุ่งนี้แล้วสินะ พวกนักศึกษาเขาจะกลับกรุงเทพ...ชาวบ้านต่างอาลัยอาวรณ์
พรุ่งนี้แล้วสินะ เราจะได้กลับบ้านไปหาพ่อแม่ของเราเสียที...นี่คือมุมคิดของชาวค่าย
เวทีการแสดงของนักเรียนปิดฉากลง
พรุ่งนี้รถจะมารับนักศึกษากลับกรุงเทพแต่เช้า
พวกเรามีแต่ความรู้สึกอำลาและอาลัย
แม้เหตการณืจะผ่านไปกว่าสามสิบปี
แต่ความรู้สึกดีๆระหว่างชาวค่ายและชาวบ้านยังผูกพันไม่มีวันลืม
จริงอยู่ งานค่ายเป็นงานที่หนักมากสำหรับคนที่มีแค่มันสมอง และสองมืออย่างพวกเรา
ผู้เขียนอาจแต่งต่อเติมเลอะเทอะไปบ้าง
แต่นี่คืองานของพวกเรา ชาวค่ายทุกคนที่ไม่มีวันลืม..........
อวสาน
      บันทึกการเข้า
  หน้า: 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 9  ทั้งหมด   ขึ้นบน
  
กระโดดไป:  

     

ทำไมหอพักนิสิตจุฬาจึงเป็นดินแดนมหัศจรรย์            " ไม่ได้เป็นแค่หอให้นอนพัก  แต่เป็นบ้านอบอุ่นรักให้อาศัย  ไม่เป็นแค่ที่ซุกหัวยามหลบภัย  แต่สร้างใจให้เข้มแข็งแกร่งการงาน"  <))))><