ภาพจากทริปนี้ครับ

[ลูกพิ้ง]

ออกจากหอคำหลวงพวกเรามุ่งหน้าไปทางด้านขวาของหอคำหลวง   เพื่อไปยังบริเวณสวนนานาชาติ  ผ่านสวนญี่ปุ่น  มาเลเซีย  ตรงกันข้ามมีสวนทิวลิปพร้อมกังหันลมตั้งตระหง่านอยู่  ด้านข้างก็มีรองเท้าไม้ขนาดยักษ์คล้ายๆ จะบอกว่าที่นี่เนเธอร์แลนด์จริงจริงนะจ้ะ  ใครใครก็มุ่งหน้ามาที่นี่กันเยอะเชียว  ว่าแล้วก็ผลัดกันถ่ายรูปพี่หนึ่งโช๊ะ......น้องหนึ่งแช๊ะ.....  เอ้าไปสวนอื่นกันต่อดีกว่า................

[ลูกพิ้ง]

แสงแดดยามสายเริ่มแรงกล้าขึ้นมาเรื่อยๆ  พวกเราเริ่มอ่อนล้ากันนิดหน่อย.....เฮ้ย...ไม่ได้..แค่นี้ยังไม่พอ.......น้องชาร์ปได้ไปจองทริปการเดินชมสวนไทยกับกรมวิชาการเกษตร  แบบวอร์คกิ้งทัวร์รอบ 11  โมงไว้แล้ว    รอบก่อนหน้านี้เห็นพี่ๆ ซีมะโด่งหลายคนไปด้วย นำโดยทีมโดยพี่สิงห์และคณะ  

การเดินทางด้วยเท้า.......เริ่มต้นขึ้น.......อีกครา........คราวนี้พวกเราไม่ได้เดินเที่ยวกัน
แบบเรามีเรา......อีกแล้ว  พวกเรามีเพื่อนร่วมทางที่เริ่มต้นไปด้วยกันหลายสิบชีวิตดัวยกัน   พร้อมไกด์ที่คอยให้ข้อมูลความรู้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับพันธุ์ไม้ต่างๆ อย่างสนุกและ
น่าสนใจ  ไกด์กลุ่มเราชื่อคุณชาญ  ผู้มาพร้อมมุกตลกสอดแทรกเป็นระยะๆ ทำให้คลายความร้อนที่เริ่มทวีความรุนแรงขึ้นทีละน้อยได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว

[ลูกพิ้ง]

จุดแรกที่พาไปเป็นสวนใต้ร่มยาง  ที่นี่มีสวนยางพาราขนาดใหญ่ที่ปลูกไว้เกือบ 23  ปีมาแล้วสูงตระหง่านและให้ร่มเหงา..... เอ๊ย  ร่มเงา......ได้เป็นอย่างดี  ที่นี่เราได้ทดลองกรีดยางและสัมผัสชีวิตชาวยางด้วยนะจ้ะ  

ออกจากจุดนี้ก็ไปยังเรือนร่มไม้ที่นี่มีมะพร้าวทะเลกับสัปปะรดสี  อิมพีเรียลรีสเป็นพระเอกกับนางเอกของงาน  ภายในนี้ไกด์ให้พวกเราได้สังเกตโครงสร้างของการจัดสวนแบบ Sky walk  การจัดโชว์แสดงพรรณไม้ซึ่งออกแบบได้อย่างสวยงามเลยทีเดียว  เดินไปไกลอีกหน่อยก็เห็นสวนสัปปะรดกับสวนแก้วมังกรปลูกไว้อยู่  แต่ไม่ยักกะมีลูกให้เห็นสักกะต้น........สงสัยรองานนี้เลิกมันคงออกดอกออกลูกละม้างเนี่ย...........ฮา

[ลูกพิ้ง]

ไกด์พาเราผ่านไปยังอาคารไม้ผลต่อด้วยอาคารพืชทะลทราย  บรรายากาศภายในร้อนได้ใจสมชื่อมั่กมากเชียวล่ะ  แกเอ๋ย   มีต้นเด็กผู้ชายดำ  เอ๊ย ไม่ใช่ แบลคบอย ดึงดูดใจให้ใครอยากไปดูด้วยเพราะเป็นไม้ท้องถิ่นและเป็นพืชสงวนของออสเตรเลียจ้ะ  นอกจากนี้ยังมีต้นตะบองเพชรต้นเล็กต้นน้อยกระจุ๋มกระจิ๋ม   อีกทั้งต้นใหญ่เต็มไปหมดเลย  อยู่ที่นี่นานไม่ไหวแล้วไปกันต่อดีกว่าเนอะ

 คราวนี้ไกด์พาเราหนีร้อนมาพึ่งเย็นที่อาคารไม้เมืองหนาวที่ปรับอุณหภูมิภายในไว้สมชื่อ  
เพื่อฟูมฟักต้นไม้เหล่านี้ไว้  อาคารนี้ใครๆ ก็อยากเข้า......จริงมะ......ก็เพราะมันติดแอร์เย็นฉ่ำนะซี้.........คราวนี้.ต้องต่อแถวรอเข้าไปจ้ะเจ้าหน้าที่จะให้เวลากรุ๊ปละ 10 นาทีด้วยกัน  

ที่นี่มีพรรณไม้เมืองหนาวเยอะแยะเชียว คล้ายกับขึ้นไปชมที่ดอยอ่างขางหรือโครงการหลวงทีเดียวเชียวล่ะ  อาทิเช่น กีวีฟรุต พริกหวานสีสีม่วงและช๊อคโกแลต มะเขือเทศสีดำ  เฟินรัศมีโชติ ฯลฯ

 

[ลูกพิ้ง]

แต่ที่นี่ดูเหมือนทุกคนต่างตื่นเต้นกับดอกทิวลิปที่ปลูกไว้ 1 แปลงและเราสามารถเอาหน้าและตัวของเราไปประชันโฉมกับดอกไม้ได้อย่างสมใจเสียที  ใครไปเที่ยวงานนี้หากอยากประจันหน้ากับดอกทิวลิปชนิดที่ลมหายใจรดกัน.........มาที่นี่เลยจ้ะ อาคารพรรณไม้เมืองหนาว

นี่แก......ใครบอกเมืองไทยไม่มีทิวลิป.......เออ...มันก็ไม่มีจริงนี่หว่าว่าป่ะ......(เอ้า  ถามเองตอบเองซะเลย....เฮ้อ....) จะว่าไปแล้วไทยเราก็มีดอกไม้ชนิดหนึ่งซึ่งรูปทรงสวยงามไม่แพ้ดอกทิวลิปเลยน๊า  รู้มั้ยเอ่ย.....บอกให้ก็ได้........ดอกปทุมมาหรือดอกกระเจียวยังไงเล่า.......
ลองหลับตาดู(มันคงไม่เห็นหรอกเนอะ)  เอางี้มีรูปมาฝาก.....ถ้าเห็นแล้วไม่ถูกใจไปเปิดหนังสือท่องเที่ยวที่เค้าถ่ายแบบเป็นทุ่งดอกกะเจียวดูดิ่  พอไหวไหม...สูสีกันกะทุ่งดอกทิวลิปอ๊ะป่าว

[ลูกพิ้ง]

เอ้าไปกันต่อที่อาคารปลูกพืชไร้ดิน  มีการแสดงการปลูกพืชโดยไม่ใช้ดินใช้อุปกรณ์ต่างๆ มาช่วยในการปลูกได้ดีเลยทีเดียว            ตรงกันข้ามกับอาคารนี้เราได้พบกับอาคารรูปโดมที่เรียกว่า โดมพรรณไม้เขตร้อนชื้นหายาก   ที่นี่ล่ะพรรณไม้เด่นที่น่าสนใจมาประชันกันอยู่ที่นี่เพียบเลย  อาทิ  โวเลเมียพายหรือต้นสน
ดึกดำบรรพ์  เฟิร์นแคระ  ปาล์มศรีสยาม  ใครมาเที่ยวงานนี้ไม่ได้ดูไฮไลต์ตามสวนที่กล่าวมาที่ว่าน่าเสียดายเหมือนกัน เนอะ

 อ้าว  ดูเวลาอีกที....เฮ้ย...มันจะบ่ายโมงอีกแล้ว...เรารีบจากไกด์และกลุ่มที่เราร่วมทางมาด้วยกันด้วยความเสียดาย....แม้เป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่ความรู้ที่เราได้รับจากไกด์
 มันมีคุณค่า  ทำให้เราได้รู้จักและเข้าใจลักษณะชนิดของพรรณไม้มากเลยทีเดียว  อย่างไรก็ตามต้องเอ่ยถึงพี่สิงห์13 ที่ได้บอกกล่าวให้เราได้มีโอกาสไปร่วมเดินชมสวนกับกรมวิชาการเกษตร    
มิฉะนั้นการเที่ยวงานพืชสวนโลกครั้งนี้คงไม่ได้ความรู้และการได้เดินชมอย่างทั่วถึงในสวนไทยอย่างทั่วถึงเป็นแน่แท้  ขอบคุณพี่สิงห์มากเลยค่ะ

[ลูกพิ้ง]

บ่ายโมงล้อหมุน.....คราวนี้ชาวหอซีมะโด่งส่วนหนึ่งก็พร้อมใจกันลี้ภัยแดดจากงานพืชสวนโลกในยามบ่ายต่างก็มาเจอกัน   พี่ๆ ซีมะโด่ง หลายคนที่อยู่รถอีกคันก็มารวมตัวกันเพราะคราวนี้เราเดินทางด้วยรถบัส  1  คัน  เพื่อไปยังอำเภอแม่ริม  อันเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์พระตำหนักดาราภิรมย์  ระหว่างการเดินทางพี่ปิ้ง07 ก็ได้มาให้ข้อมูลคร่าวๆ เกี่ยวกับพระตำหนักแห่งนี้  

นอกจากนี้แล้วพี่สิงห์ก็ได้ครวญเพลงคืนนี้พี่คอยเจ้า  ด้วยความไพเราะ ซึ่งเรียกเสียงฮือฮาจากทุกคนได้เป็นอย่างดี.......  เพลงเดียวยังไม่พอ......  เมื่อพี่ปุ๊กกี๊ขอให้พี่สิงห์ร้องเพลงให้เป็นของขวัญในวันคล้ายวันเกิดของน้องวิน  พี่สิงห์ได้ขับร้องเพลงค่าน้ำนม  คงความซาบซึ้งใจให้ทุกคนเป็นยิ่งนัก

[ลูกพิ้ง]

เวลาบ่ายสองโมงตรงรถบัสพาพวกเรามาถึงยังพิพิธภัณฑ์พระตำหนักดาราภิรมย์  ที่ตั้งอยู่ในค่ายดารารัศมี    พวกเราลงจากรถและขึ้นไปยังด้านบนของพระตำหนัก  ที่ห้องโถงทางเดินพวกเราได้รวมตัวกันนั่งพับเพียบฟังไกด์ที่เล่าพระประวัติพระราชชายาดารารัศมี   พระองค์เป็นพระธิดาในพระเจ้าอินทวิชยานนท์ เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่  เจ้าดารารัศมีเป็นเจ้าจอมที่เป็นที่โปรดปรานของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมากองค์หนึ่ง เพราะนอกจากเจ้าดารารัศมีมีพระอัธยาศัยอันงดงามแล้ว ยังทรงเป็นผู้เสริมสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างพระบรมราชวงศ์จักรีกับดินแดนล้านนา

 พระตำหนักดาราภิรมย์ สร้างขึ้นหลังจากพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานพระบรมราชานุญาตให้พระราชชายาเจ้าดารารัศมี ทรงย้ายกลับมาประทับที่เชียงใหม่หลังจากที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จสวรรคต เจ้าดารารัศมีทรงใช้พระตำหนักหลังนี้ปฏิบัติพระกรณียกิจอันเป็นคุณูปการทั้งทางด้านเกษตร และศิลปะวัฒนธรรม อาทิ ทรงทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา ทรงฟื้นฟูศิลปหัตถกรรมล้านนาให้เป็นที่เชิดหน้าชูตาของชาวเหนือ

[ลูกพิ้ง]

ที่นี่อยู่ในความดูแลของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยซึ่งได้ซื้อที่ดินดังกล่าวต่อจากทายาทของเจ้าดารารัศมี  เมื่อปี พ.ศ 2492  และได้ทำการบูรณะเมื่อปี พ.ศ 2541  พระตำหนักดาราภิรมย์ให้อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์งดงามใกล้เคียงกับสภาพเดิมเมื่อกาลก่อน เพื่อจัดตั้งเป็นพิพิธภัณฑ์และเปิดให้ประชาชนทั่วไปเข้าชม ในวันที่  9  ธันวาคม  2542   พระตำหนักดาราภิรมย์เป็นพระตำหนักที่ประทับสุดท้ายที่พระราชชายาเจ้าดารารัศมีทรงรักและผูกพันอย่างยิ่ง

จากนั้นพวกเราก็ได้เยี่ยมชมห้องต่างๆ ในพระตำหนักดาราภิรมย์  ได้แก่ ห้องรับแขกและห้องบรรทม จัดแสดงของถวายอันเกี่ยวเนื่องกับพระราชชายาเจ้าดารารัศมี และเครื่องเรือนร่วมสมัย   ห้องพักผ่อนพระอิริยาบถ จัดแสดงจานชาม เครื่องเสวย ของใช้ส่วนพระองค์ และเครื่องดนตรี  ห้องจัดแสดงพระกรณียกิจ ด้านการศาสนา ด้านการเกษตร และด้านศิลปะศาสตร์   ห้องจัดแสดงชุดเครื่องทรง ผ้าทอที่พระราชชายาฯทรงออกแบบลวดลายและส่งเสริมการทอ ชุดการแสดงที่พระราชชายาฯได้ทรงฟื้นฟูและทรงดัดแปลงศิลปะภาคกลางให้เข้ากับศิลปะภาคเหนือ  และห้องสรง  เป็นที่น่าเสียดายเหลือเกินที่ฉันไม่สามารถเก็บภาพห้องต่างๆ เหล่านี้มาฝากแกได้  เนื่องจากทางเจ้าหน้าที่ไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพ   แต่ไม่เป็นไร......ฉันมีภาพพระตำหนักภายนอกมาฝากจ้ะพร้อมกับภาพดอกกุหลาบดอกใหญ่สีชมพู  ซึ่งพระราชชายาเจ้าดารัศมีทรงตั้งชื่อถวายเป็นพระบรมราชานุสรณ์แต่พระบรมราชสวามีว่า “จุฬาลงกรณ์”

[ลูกพิ้ง]

จากนั้นพวกเราก็ได้ถ่ายรูปร่วมกันที่อนุสาวรีย์พระราชชายาดารารัศมี  ที่ประดิษฐานอยู่ด้านหน้าของพระตำหนักและเดินไปขึ้นรถเพื่อเตรียมตัวเดินทางไปยังจุดหมายต่อไป  

แต่แล้วก็มีสิ่งล่อใจที่หยุดพวกเราไว้....ก่อนจะขึ้นรถบัส    เมื่อรถมอเตอร์ไซค์ขายไอศกรีมมาจอดเทียบท่า   โดยเฉพาะน้องๆ ไม่รอช้ากรูกันไปรุมรอบรถเพื่อสั่งไอศกรีมมาทานกัน  คงไม่ต้องบรรยายถึงความน่ากินของไอศกรีม...........ซึ่งทำให้พี่ๆ หลายคนอดใจไม่ไหวต้องลงจากรถบัสมาต่อแถวกินไอติมมั่งดีกว่า..........ฮา...........  งานนี้เลยได้เห็นทั้งพี่ๆ น้องๆ ทานไอศกรีมกันอย่างเอร็ดอร่อย  

[ลูกพิ้ง]

บ่ายสามโมงสี่สิบ หมดเวลาความอร่อยแล้ว  พี่สิงห์แจ้งให้ทราบว่ามีการเปลี่ยนแปลงแผนการเที่ยวนิดหน่อยจากเดิมที่เราจะไปเที่ยวสวน.........กันก็เปลี่ยนเป็นไปเยือนเวียงกุมกาม  นครโบราณใต้ภิภพแทน  แกคงเคยได้ยินมาบ้างแล้วใช่มั้ยจ้ะ

ระหว่างทางที่เดินทางไปเวียงกุมกาม  พี่ปิ้งได้ให้ความรู้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยอีกเช่นเคย..........แถมได้ตั้งข้อสังเกตว่าพี่เล็ก 22 ช่างมีใบหน้าประพิมพ์ประพายละม้ายเจ้าทางเหนือเหลือเกิน  ทั้งนี้พี่เล็กก็ได้ออกมาด้านหน้าให้ทุกคนในรถได้ยลโฉมพร้อมทั้งเล่าเกร็ดเกี่ยวกับประเทศเกาหลีที่พี่เล็กเคยไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นด้วย (ฉันจำไม่ได้เหมือนกันว่าเรื่องเจ้าทางเหนือกับประเทศเกาหลี........เนี่ย......มันเกี่ยวกันยังไงแล้วล่ะแก......อ้าว)

[ลูกพิ้ง]

มาถึงแล้วล่ะเวียงกุมกาม  รถบัสจอดให้พวกเราลงที่วัดเจดีย์เหลี่ยม (กู่คำหลวง) และมีรถม้าพร้อมไกด์คอยบริการพาพวกเราชมที่นี่โดยรอบ  

เวียงกุมกาม เป็นเมืองโบราณที่พญามังราย (พ่อขุนเม็งราย) ทรงโปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 1829 มีคูเวียงอยู่ 4 ด้านเพื่อไขแม่น้ำปิงให้ขังไว้ในคูเมือง จากการสำรวจพบว่ามีโบราณสถานที่ปรากฏอยู่ในเวียงกุมกาม และใกล้เคียง 20 แห่ง โบราณสถานที่สำคัญ ได้แก่ วัดเจดีย์เหลี่ยม วัดช้างค้ำ วัดน้อย วัดปู่เปี้ย วัดกู่ขาว วัดอีก้าง วัดหัวหนอง และ วัดปู่ซ้ง  
     
เวียงกุมกามถูกทิ้งเป็นเมืองร้างเพราะน้ำท่วมใหญ่ทำให้เวียงกุมกามจมอยู่ใต้ดินและพญามังรายก็สร้างเชียงใหม่เป็นเมืองหลวงแทนเพราะพื้นที่เหมาะสมกว่าเวียงกุมกามถูกสร้างก่อนเวียงเชียงใหม่สร้างขึ้นเพื่อมาแทนเมืองหริภุญไชย   ดังนั้นเวียงกุมกาม นครโบราณใต้พิภพ จึงเป็นเมืองที่ถูกกลบฝังด้วยตะกอนจากน้ำท่วมครั้งใหญ่ในอดีต วันเวลาผ่านไป กลืนหายเรื่องราวจากครั้งโบราณ   เมื่อวันเวลาแห่งการค้นพบมาถึงเมื่อกรมศิลปากรได้มาขุดพบและทำการบูรณะผืนแผ่นดินแห่งนี้ก็ถูกเผยถึงความรุ่งเรืองยิ่งใหญ่ ที่ได้จมอยู่ใต้พิภพมานานแสนนาน  

[ลูกพิ้ง]

ได้เวลายามเย็นแล้ว  พวกเราจะกลับไปที่งานพืชสวนโลกอีกครั้ง  ตามโปรแกรมที่พวกเราจะไปชมการแสดงมนต์แห่งรัตติกาลตอนหกโมงครึ่งกันจ้ะ  ตอนนี้พวกเราต้องเข้าทางประตูทางออกกันเพราะเป็นกฎกติกาว่าผู้ที่ออกต้องประทับตราขาออกและหากอยากจะกลับเข้ามาก็ต้องเข้ามาทางนี้ล่ะ  

ยังมีเวลาเหลือก่อนที่การแสดงจะเริ่มในเย็นนี้  ฉันรีบบึ่งไปเก็บ RC จุดที่เหลือต่อไปที่สวนนานาชาติ  ไปยังสวนโมร๊อคโค  ซูดาน แอฟริกาใต้  อิหร่าน  ซึ่งแต่ละประเทศได้นำเอกลักษณ์ของตนมาจัดแสดงอย่างสวยงาม  จากนั้นก็ไปยังประเทศลาว ซึ่งจำลองวัดเชียงทอง  หลวงพระบางมาอย่างดงาม  ไปดูต้นโพธิ์ที่สวนอินเดียและเห็นอาคารรูปโดมสีชมพูที่เนปาล  ตรงกันข้ามเป็นสวนของเบลเยี่ยม  ซึ่งจัดเป็นประติมากรรมรูปทรงคล้ายท่อนไม้ที่ใครมางานนี้ต่างก็มาถ่ายรูปกัน  

อ๊ะ อ๊ะ จะไม่ไปที่นี่ก็ไม่ได้เดี๋ยวไม่ได้ไปอวดใครๆ ว่าฉันไปเยือนดินแดนที่มีเจ้าชายรูปงามนามเจ้าชายจิกมีมาแล้ว  ไปภูฏาณกันเถอะ   ผ่านไปไม่นานเวลา...ก็เข้ามากระชั้นชิด....มาบีบหัวใจให้ฉันต้องอำลาสวนภูฏาณแล้วเหรอนี่  บ๊ายบายแล้วไว้มีโอกาส...ฉันจะมาเยือนอีกครานะจ้ะ

[ลูกพิ้ง]

เดินมาถึงบริเวณลานด้านหน้าถนน  ทางที่จะเข้าไปยังหอคำหลวงก็พบกับผู้คนจำนวนมากมายที่ต่างมาจับจองพื้นที่เพื่อเตรียมชมการแสดงในยามค่ำคืนนี้กัน  เวลาแห่งการรอคอยได้สิ้นสุดลง.....

การแสดง “มนต์แห่งรัตติกาล ดาวห่มดอย... ราชพฤกษ์ห่มฟ้า” ได้เริ่มต้นขึ้นและจัดอย่างยิ่งใหญ่อลังการ  ผสานความสนุกสนาน  ทุกคนต่างประทับใจกับการแสดงแสง สี เสียงสุดอลังการในการแสดง มนต์แห่งรัตติกาล โคมทิพย์เฉลิมพระเกียรติ   การปรากฏตัวของ พญานาค เรือใบไม้แห่งราชพฤกษ์  และสีสันของพลุดอกไม้  

นอกจากนี้แล้วเรายังรอคอยขบวนพาเหรดแสงสีที่มีตัวตุ๊กตามาสคอตอย่างน้องคูณ  น้องบัว  น้องมังคุด  ฯลฯ  มาสร้างสีสันและสร้างความน่ารักจนทำให้พวกเรารวมทั้งพี่แก้ว17  อดใจไม่ไหววิ่งวนตามขอถ่ายรูปด้วยจ้า.......พอๆ กับเด็กตัวน้อยๆ  ที่งุนงงกับพี่ๆ ตัวใหญ่ๆ พวกเนี๊ยะ  แง้......มาแย่งหนูถ่ายรูปอีกแล้น......ฮา.......

[ลูกพิ้ง]

วันนี้พวกเราเที่ยวงานพืชสวนโลกอย่างจุใจและได้เวลาที่งานจะเลิกในวันนี้แล้ว
 ฉันมองเห็นพี่ๆ ซีมะโด่งหลายคนที่มารอชมงานในเย็นนี้ด้วยกัน  พาทยอยกันเดินลงมาจากเนินภูเขาหย่อมๆ  ใกล้กัน  ผู้คนจากสารทิศต่างทยอยเดินออกจากบริเวณงาน   พร้อมกับเสียงขอบคุณจากเจ้าหน้าที่สต๊าฟที่มาตั้งแถวขอบคุณคนที่มาร่วมเที่ยวชมงานในวันนี้  

ทันใดนั้นฉันได้ยินเสียงเพลงนึงดังขึ้นในงาน..วันเวลาดีดีเหล่านั้น....เธอยังคงจำมันได้ไหม........วันที่เคยร่วมทุกข์และสุขล้นหัวใจ....วันที่เราเคยผ่านมาด้วยกัน......./////.......
เราจะมีกัน......เป็นหนึ่งในดวงใจตลอดไป......เพราะหัวใจเราผูกกัน.......  
นั่นสิ.......  เพลงนี้ในยามนี้ช่างไพเราะอะไรเช่นนี้.....เพลงหัวใจผูกกัน.........
ฉันอยากให้แกมาได้ยินกับฉันจัง  

[ลูกพิ้ง]

ออกจากบริเวณงานเกือบสามทุ่ม  พวกเรายังไม่ระย้อกับความเหน็ดเหนื่อยที่เริ่มมาเยือนพร้อมกับความหิวที่ส่งเสียงทักทาย   ค่ำคืนนี้เราจะไปตะลุยชอปปิ้งกันที่ถนนคนเดินตรงประตูท่าแพกันจ้ะ  รถบัสปล่อยให้พวกเราลงตรงบริเวณลานขายของด้านหน้าประตูท่าแพ

 พวกเราไม่รอช้าตรงดิ่งไปหาของกินทันใด  แต่แล้วก็ต้องพบกับความผิดหวัง....ทุกอย่างตรงที่นั่นขายดี....หมดเกลี้ยง.....ไม่เหลือหลอ...โฮะโฮะ........ตอนนั้นไม่อารมณ์ดูของ...ต่อรองราคากับแม่ค้าแล้ว...ขอท้องตูอิ่มก่อนเต๊อะ.....

เดินไปเรื่อยๆ ถัดจากลานนั้นไป....มีถนนเข้าไปที่สองข้างทางคึกคักไปด้วยนักท่องเที่ยว และบรรดาพ่อค้าแม่ค้าที่เอาของมาขายกัน.......พวกเราเจอแล้ว......อาณาจักรของกินที่ตั้งอยู่ในบริเวณวัดนั่นไง........โอ้ย........อยากกินไปหมด......มาเอาป่านนี้สี่ทุ่มครึ่งแล้ว.....มีอะไรให้กินมั่งเนี่ย ......ขนมจีนน้ำเงี้ยวหมด.......ข้าวซอยเกลี้ยง.....เอ้า......ข้าวไข่เจียวก็ได้.....ยอมแล้ว.....ติดใจที่สุดเห็นจะเป็นไข่ป่ามนี่แหละ  แกเคยกินไหม...... ป่ามเป็นวิธีการทำให้อาหารสุก  โดยการนำอาหารใส่ลงในใบตองแล้วนำไปปิ้งหรือย่างบนไฟอ่อนๆ  ไข่ป่ามมีลักษณะคล้ายไข่เจียว....

เสียดายที่ฉันหิวจนหูตาลาย......ไม่ได้ถ่ายรูปมาอวดแกให้น้ำลายไหลเล่นๆ.......แถมด้วยบรรยากาศที่ตรงหน้าพวกเรานั่งยองๆ บนเก้าอี้ไม้เตี้ยๆ ตรงหน้าโต๊ะไม้ไผ่..........ที่ดูยังไงมันน่าจะเป็นแคร่ไว้นั่งมากกว่าโต๊ะ......ที่มีอาหารการกินมากมายวางอยู่ จนกินกันแทบไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียว
(พึงสังวรณ์ไว้...ซื้อตอนหิว...มันก็เป็นยังงี้แหละ.....ฮา........)

[ลูกพิ้ง]

หลังจากกองทัพเดินด้วยท้องแล้ว  ครานี้ถึงเวลาเดินด้วยเท้าเสียที   ฮ่ะ  ฮ่า  
อำนาจในการจับจ่ายใช้สอยอยู่ในมือเราและป๋า.....แล้ว (เขียนให้สำหรับคนที่มี... นะค่ะ อิ๊อิ)      พวกเราแยกย้ายกันไปช้อปปิ้งตามอัธยาศัย  จะบอกอะไรให้ยิ่งเดินลึกไปตามถนนเท่าไหร่ของก็ยิ่งถูกลงตามนั้น  เอ้า  เดินตามมาเล้ย  ใครชอบอะไร ประสงค์สิ่งใด ก็ใช้มธุรสวาจาต่อรองราคากันดู  รูดปื้ด...  รูดปื้ด....  กว่าจะมารู้ตัวอีกที....กระเป๋าข้อยแฟ่บแล้ว........ฮือ....ฮือ  

เกือบเที่ยงคืนพวกเราจึงได้เจอกันและรวมพลนั่งรถสองแถวแดงกลับโรงแรม  หมดแรงกันไปตามๆ กัน  สำหรับวันนี้พอแค่นี้ก่อนละกันน๊า  ราตรีสวัสดิ์นะจ้ะ......ที่รัก.......

[mot]

:oops: ตามคำเรียกร้องของพี่ mot เอารูปนางเอก-ดอกทิวลิปมาฝากนะค่ะ

ขอบคุณมากครับ  มีหลายสีกว่าที่คิดเสียอีก ชอบมัก ๆ  :shock:  :shock:  เสียดายจังช่วงที่ไปมีแต่แพงพวย    

[iamfrommoon]

:oops: ตามคำเรียกร้องของพี่ mot เอารูปนางเอก-ดอกทิวลิปมาฝากนะค่ะ

ขอบคุณมากครับ  มีหลายสีกว่าที่คิดเสียอีก ชอบมัก ๆ  :shock:  :shock:  เสียดายจังช่วงที่ไปมีแต่แพงพวย    

โอกาสหน้าก็ชวนสาวๆ ไปเที่ยวด้วยกันกับชาวซีมะโด่งสิคะ จะได้รู้จักกันด้วยเนอะ แต่ที่แน่ๆ ปลายปีเจอกันนะคะ "งานคืนสู่เหย้า" คืนวันเสาร์ที่ 3 พฤศจิกายน 2550 ค่ะ ส่วนสถานที่นั้น คณะกรรมการชมรมฯ จะแจ้งให้ทราบอีกครั้งหนึ่งค่ะ

[A79]

ฮาโหล...ทุกคน เอ วิทยา39 รายงานตัวค่ะ
ดีใจจังที่ได้ไปเที่ยวกะพี่ๆ น้องๆ ซีมะโด่ง ต้องขอบคุณน้องแป้งที่ใ้ห้ที่นั่งไปแทน...ไปเที่ยวกะพี่ๆ มันส์มาก อยากไปด้วยอีกจังเลย แต่ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสอีกเมื่อไหร่    

ตอนนี้บินกลับมาถึงแมสเรียบร้อยแล้วค่ะ......
คิดถึงทุกๆคนจังเลย

[iamfrommoon]

ฮาโหล...ทุกคน เอ วิทยา39 รายงานตัวค่ะ
ดีใจจังที่ได้ไปเที่ยวกะพี่ๆ น้องๆ ซีมะโด่ง ต้องขอบคุณน้องแป้งที่ใ้ห้ที่นั่งไปแทน...ไปเที่ยวกะพี่ๆ มันส์มาก อยากไปด้วยอีกจังเลย แต่ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสอีกเมื่อไหร่    

ตอนนี้บินกลับมาถึงแมสเรียบร้อยแล้วค่ะ......
คิดถึงทุกๆคนจังเลย

พี่โทร.หา A วันที่ 23 ตอนเช้า แต่คุณพ่อน้องเอรับสาย เลยรู้ว่า บินแล้ว  :cry:  เลยไม่ได้อวยพรเลย...ขอให้จบดร.ในเวลาที่หวังไว้นะจ๊ะ

ยินดีและดีใจที่ได้รู้จักน้องที่น่ารักเพิ่มขึ้นอีก 3 คน ประทับใจเด็กๆ ทุกคนเลยนะจ๊ะ


รักนะ

 :lol: :oops:  :lol:

ปล.อยากได้อีเมล์เอจัง

[A79]

พี่โทร.หา A วันที่ 23 ตอนเช้า แต่คุณพ่อน้องเอรับสาย เลยรู้ว่า บินแล้ว  :cry:  เลยไม่ได้อวยพรเลย...ขอให้จบดร.ในเวลาที่หวังไว้นะจ๊ะ

ยินดีและดีใจที่ได้รู้จักน้องที่น่ารักเพิ่มขึ้นอีก 3 คน ประทับใจเด็กๆ ทุกคนเลยนะจ๊ะ


รักนะ

 :lol: :oops:  :lol:

ปล.อยากได้อีเมล์เอจัง

เห็นพ่อบอกเหมือนกัน นึกว่าใครที่แท้พี่ปุ๊กกี้นี่เอง
นี่ค่ะ อีเมลล์ achem3@hotmail.com

[shade80]

Hello Mas...Mas Ha Sa Ra Kam
หุหุหุ
สบายดีบ่จ๊ะพี่เอ

[A79]

สบายดีค่ะน้องเฉด...อยากได้รูปจากกล้องน้องเฉดง่ะ จะทำไงดี    

[shade80]

พอดีช่วงนี้งานหนักครับพี่
ว่าจะเอามา post ก็ไม่ได้ทำซะที

งั้น ไปดูบางส่วนที่นี่ก่อนนะครับ

http://mrmooncake.spaces.live.com/

ทำไปแล้วสองตอนครับ แล้วจะค่อยๆ เอาตอน 3 4 5 ... ไปเพิ่มนะครับ

ตอนที่ 1 : กรุงเทพ-เชียงใหม่ บนรถไฟกะฉึกกะฉัก
ตอนที่ 2 : ราชพฤกษ์วันแรก แหวกพันธุ์ไม้ ถ่ายดารา

ถ้ามีแรงจะเอามาแปะที่นี่ครับ