29 มีนาคม 2567, 04:11:27
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน [สมาชิกเก่าลืมรหัส โทร 081-7611760]
A A A A  ระเบียบปฎิบัติ
   
Languages    
  หน้า: 1 2 [3] 4 5  ทั้งหมด   ลงล่าง
ผู้เขียน หัวข้อ: มีพาดหัวข่าวมาให้อ่าน  (อ่าน 63989 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
WARM
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,871

« ตอบ #50 เมื่อ: 24 ตุลาคม 2550, 19:57:42 »

ชั้นชอบคนขยัน
.....นักเรียนช่างกลพวกนั้น

นอกจากจะเรียน(แย่)แล้ว
ยังทำกิจกรรมต่างๆมากมาย
เพื่อสร้างสีสัน(สีแดงเลือดสด)ให้กับสังคม
ทำให้เรารู้ว่า คนติดยาหน้าตาเป้นยังไง(เรียน สปช.มา เป้นรูปขาวดำ เห็นไม่ชัด)

เสื้อผ้า หน้าตา สกปรก เห็นแล้วอยากจะมีอาชีพขายตรง จะเปิด แคตตาลอก แฟ้บ ครีม โลชัน หารายได้เพิ่ม

เป็นพวกที่มีวินัย มีที่นั่งชัดเจนเ(เบาะหลัง)หมือนกันทุกสถาบัน

ทำให้รู้ว่าพวกเค้าก็อยากจะ อ่านออกเขียนได้เหมือนคนทั่วไป...คงเป้นเพราะเรียนแย่ตั้งแต่เด็ก
หรืออาจจะขาดโอกาสในการคัดไทย

พวกเขาจึงใช้โอกาสที่ได้นั่งเบาะหลังสุด คัดไทยลงบนพนักพิงของ เบาะข้างหน้าเสมอ(พยายามเข้านะ ทุกคน)

นอกจากนี้ ยังทำให้เรารู้ด้วยว่า พวกเค้าก็มีพ่อ.......พ่อทุกสถาบัน
 Cool


วันไหนหิวจัดให้บอก........"น้องๆ ปอกมะม่วงให้พี่ที่ แม่ค้าบอกว่าลูกนี้ มัน..มาก" (จงเชื่อว่า พวกเค้าพกมีดติดตัวตลอด)

 Cool


รถเมล์ก็ชอบนะ

บางทีก็อยากจะซื้อพวงหรีดแจกให้ทุกคนที่นั่งบนรถเมล์เอาแขวนคอไว้...แล้วก็ถ่ายรูป ทำโฆษณาประชดซะเลย

บางคนขับแบบว่า อยากทำความเร็วเหนือเสียงได้บ้าง....

สงสารคนใส่วิกขึ้นรถ เมล์บ้างเหอะ...

ปัจจุบันยังสงสัยอยู่ว่า เวลารับพนักงานขับรถเข้ามาทำงาน  เค้าทดสอบกันยังไง...

...ไม่โหด ไม่ซิ่ง ไม่ปาด ไม่รับ...


ฝากนิดนึง...

ใครก็ได้ไปถามกระเป๋ารถเมล์หน่อย

จะเขย่าอะไรมากมาย ไอ้กระบอกเงินน่ะ

เหรียญห้ามันจะกลายเป็นเหรียญสิบรึไง Cool


ไปหละ



แก้ไข เข้า เป็น เขย่า
บันทึกการเข้า
por-sim
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,123

« ตอบ #51 เมื่อ: 24 ตุลาคม 2550, 22:34:37 »

พี่วอร์ม ก็อบมาหรือคิดเอง ถ้าคิดเองนะ สุดยอด ขอยกนิ้วให้เลย เจ๋งจริง ๆ
บันทึกการเข้า
WARM
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,871

« ตอบ #52 เมื่อ: 24 ตุลาคม 2550, 22:54:05 »

อ้างจาก: "por-sim"
พี่วอร์ม ก็อบมาหรือคิดเอง ถ้าคิดเองนะ สุดยอด ขอยกนิ้วให้เลย เจ๋งจริง ๆ



คิดเองดิ

ถ้าก๊อปก็จะบอกว่าก๊อปมา
บันทึกการเข้า
por-sim
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,123

« ตอบ #53 เมื่อ: 26 ตุลาคม 2550, 17:29:35 »

สุดยอด ชั้นยกนิ้วโป้ง ให้หมด 4 นิ้วเลย ถ้ารวมนิ้วอื่น ๆ ทีมีอยู่ก็เป็น 20 นิ้ว สุดยอดจริง ๆ เธอน่าจะไปเขียนหนังสือประมาณนี้ขายนะ รับรองเกิดแน่
บันทึกการเข้า
por-sim
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,123

« ตอบ #54 เมื่อ: 26 ตุลาคม 2550, 21:41:22 »

มีบ้าง

1. บางสิ่งก็ไม่ควรจำ ถ้ามันทำให้เราเจ็บ แต่บางสิ่งก็ควรจะเก็บถ้ามันเป็นความเจ็บที่น่าจำ

2. คบคนพาลถ้าจริงใจก็ไม่ผิด คบบัณฑิตไม่จริงใจก็ไร้ผล

3. อย่ามีหัวไว้แค่ให้ผมขึ้น

4. ความดีก็เหมือนกางเกงใน มีติดตัวไว้แต่ไม่ต้องโชว์

5. จุดยืนของเราทุกคนคือ...ส้นตีน!!

6. สามี คือ...เป้าหมาย  
     ผู้ชาย คือ...ทางผ่าน

7. คบเด็ก คือ นิพพาน
     ขึ้นคาน คือ ตายทั้งเป็น!!

8. เพื่อนกินเพื่อนกัน เพื่อนกินไม่ทัน เพื่อนกันเอาไปกิน

9. ชะตาฟ้าลิขิต แต่ชีวิตน่ะ ...ของกู

10. "กาเม มอระนัง ทุกขังโลเก" ความตายด้านทางกามเป็นทุกข์ในโลก

11. มาสาย กลับก่อน นอนกลางวัน มันส์กลางคืน

12. ทำดีย่อมได้ดี ทำอัปรีย์มันจะได้ดีได้ยังไง

13. เจ็บแล้วจำ คือ ...คน  เจ็บแล้วทน คือ...ควาย

14. พอใจเท่าที่มี ยินดีเท่าที่ได้

15. สิ่งที่โรงเรียนสอนไม่ได้ คือ สามัญสำนึก

16. จงซื่อสัตย์กับแฟนตัวเอง จงครื้นเครงกับแฟนคนอื่น

17. สุขใดไม่เท่า ล้วงกระเป๋าแล้วเจอตังค์ Cheesy

18. สุราไม่ได้สร้างวีรบุรุษ แต่วีรบุรุษก็ขาดสุราไม่ได้
บันทึกการเข้า
WARM
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,871

« ตอบ #55 เมื่อ: 26 ตุลาคม 2550, 21:43:37 »

อืม Cool
บันทึกการเข้า
por-sim
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,123

« ตอบ #56 เมื่อ: 26 ตุลาคม 2550, 21:45:06 »

ตอนนี่ที่นั่น 5 ทุ่ม 40 ใช่ป่าว
บันทึกการเข้า
WARM
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,871

« ตอบ #57 เมื่อ: 26 ตุลาคม 2550, 21:45:57 »

อ้างจาก: "por-sim"
ตอนนี่ที่นั่น 5 ทุ่ม 40 ใช่ป่าว


ห้าทุ่มสี่สิบสอง แล้ว
บันทึกการเข้า
por-sim
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,123

« ตอบ #58 เมื่อ: 26 ตุลาคม 2550, 21:49:17 »

ก็นั่นแหละ คือต่างจากที่นี่ 2 ชม. อยากรู้แค่นี้แหละ
บันทึกการเข้า
WARM
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,871

« ตอบ #59 เมื่อ: 26 ตุลาคม 2550, 21:52:17 »

อ้างจาก: "por-sim"
ก็นั่นแหละ คือต่างจากที่นี่ 2 ชม. อยากรู้แค่นี้แหละ


แกเคยมาแลล้วนี่
จำไม่ได้หรอ
บันทึกการเข้า
veekung
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,361

« ตอบ #60 เมื่อ: 27 ตุลาคม 2550, 08:41:05 »

คนแก่ก็อย่างนี้แหละขี้หลงขี้ลืม :lol:  :lol:
บันทึกการเข้า

quot;อยากทำได้ให้ถามหญิงต่ำหูก อยากทำถูกให้ถามเด็กเลี้ยงควาย คนหลายคนกินน้ำบ่อเดียว เดินทางเดียวไม่ซ้ำรอยกัน" หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
<img src="[url]http://images.veejang.multiply.com/badge/U2FsdGVkX1.NpQZsTXem61w2P0GWCkA-bbo-041zLltmdDT.VkgnNuJu42GDLoxDzp2qkya
WARM
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,871

« ตอบ #61 เมื่อ: 29 ตุลาคม 2550, 20:18:44 »

อ้างจาก: "veekung"
คนแก่ก็อย่างนี้แหละขี้หลงขี้ลืม :lol:  :lol:



นั่นน่ะสิ ซิ่มนี่ มันแก่แล้วจริงๆ
บันทึกการเข้า
por-sim
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,123

« ตอบ #62 เมื่อ: 30 ตุลาคม 2550, 13:59:30 »

อ้างจาก: "WARM"
อ้างจาก: "por-sim"
ก็นั่นแหละ คือต่างจากที่นี่ 2 ชม. อยากรู้แค่นี้แหละ


แกเคยมาแลล้วนี่
จำไม่ได้หรอ


รู้ว่าต่าง 2 ชม. แต่ไม่แน่ใจว่า เร็ว/ช้ากว่า

ชั้นกำลังอินเทรนด์ เป็นอาการตามอายุ ถ้าไม่เคยเลย ระวังเอ้าท์นะคุณ
บันทึกการเข้า
PUI
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 45

« ตอบ #63 เมื่อ: 31 ตุลาคม 2550, 10:59:28 »

วิธีแก้ความเครียดในลิฟต์ ลองทำดูนะ ได้ผลแล้วบอกด้วย

ธรรมชาติประการหนึ่งของคนในลิฟท์คือ ทุกคนจะวางตัวเย่อหยิ่ง ไม่รู้จัก ไม่มองหน้ากัน ไม่ยิ้มแย้ม ตาจ้องที่เลขบอกชั้น บรรยากาศเย็นยะเยือกเหมือนเกิดสงครามเย็น แต่คุณอาจเปลี่ยนแปลงมันได้โดย

1. กรณีที่ขึ้นหลายชั้น แกว่งตัวไปมาให้ลิฟท์โยกเยก พลางร้อง \'ฮุยเลฮุย\'

2. แจกนามบัตรและขอนามบัตรทุกคนในลิฟท์

3. ทำเสียงบึ้มทุกครั้งที่มีคนกดปุ่ม

4. จับมือคนที่เข้าใหม่ พลางพูดว่า \'ยินดีต้อนรับ ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ

5. ร้อง \' ติ๊งต่อง \' ทุกครั้งที่ประตูปิด-เปิด

6.ไอแห้งๆ เป็นระยะ บ่นพึมพำว่ายาวัณโรคหมดมาหลายเดือนแล้ว

7.ยืนเงียบๆ ที่มุมในสุด หันหน้าชิดฝา ไม่ขยับร่างกาย พึมพำคาถา
ไม่ต้องลงแม้ลิฟท์จะขึ้นสุดแล้ว

8.ผายลมต่อเนื่อง มองผู้หญิงข้างๆ แล้วยิ้ม

9. รำมวยไทเก็ก

10. พูดเสียงดังว่า \' เอ๊ะ ปุ่มอะไร ? \'แล้วกดปุ่มสีแดงที่เขียนว่าหยุดฉุกเฉิน

11. แง้มกระเป๋าถือ ชะโงกหน้าดูข้างใน พูดกับกระเป๋าว่า \'คุณสบายดีไหม?อากาศในนั้นพอหายใจหรือเปล่า? เดี๋ยวก็ถึงแล้ว\'

12. พอประตูปิด ก็วิ่งไปทุบประตูแล้วร้องไห้ \"เปิดๆๆ\"

13. หันไปมองคนข้างหลัง แล้วถามว่าจับก้นผมทำไม

14. เอามือปิดจมูกแล้วบ่นดังๆ ใครตดฟะ

15. หันไปถามคนข้างๆ ว่าชั้น 19 ค่าโดยสารเท่าไหร่

16. หยิบโทรศัพท์มาเม้าท์กับเพื่อน บ่นว่าตึกนี้ทำไมมีแต่คนหน้าตาอุบาทว์

17. มองผู้ชายข้างๆ แล้วทำน้ำลายไหล

18. หยิบโทรสับมือถือขึ้นมาเลือกเสียง ringtone เพลง asarejeแล้วให้เต้นท่าตรงท่อนฮุค สะกิดคนข้างๆให้เต้นตามพร้อมๆกัน

19. ทำตัวเป็นกระเป๋าลิฟต์ คอยเก็บค่าโดยสารคนเข้าใหม่

20. เอาถุงตดไปบีบในลิฟต์

21.กดโทรศัพท์(แกล้งก็ได้)แล้วพูดว่า\"ระเบิดที่ให้วาง...เรียบร้อยแล้วครับ\'

22. ซื้อข้าวกระเพราะEZ-Go ของเซเว่น เอาแบบร้อนๆ กลิ่นจะได้ฉุยๆแล้วตักกินอย่างเอร็ดอร่อย พร้อมส่งเสียง\" ซื้ดดด..อา ซื้ดดดด...อา\"

23. ตอนมีคนเข้ามาก็ทักสวัสดีค่ะ/ครับ ตอนออกก็พูดว่ารับขนมจีบซาละเปาเพิ่มมั้ยคะ/ครับ

24. เวลามีคนเข้ามาเพิ่ม ทำเสียง \"อ๊อดดดด.. \" สัญญาณเตือนน้ำหนักเกิน

25. แกล้งพูดภาษาพรายกับเพื่อน ภาษางูก็ได้นะ(สำหรับสาวกแฮรี่โดยเฉพาะ) หรือจะแกล้งเสกคาถาใส่ใครก็ได้
บันทึกการเข้า
WARM
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,871

« ตอบ #64 เมื่อ: 31 ตุลาคม 2550, 18:29:35 »

Cool
บันทึกการเข้า
khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #65 เมื่อ: 31 ตุลาคม 2550, 18:59:32 »

อ้างจาก: "WARM"
Cool
that is a reaction of Nong Warm after :wink:  :wink: เอาถุงตดไปบีบในลิฟต์!!!
p. :twisted:
บันทึกการเข้า


WARM
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,871

« ตอบ #66 เมื่อ: 31 ตุลาคม 2550, 19:27:00 »

อ้างจาก: "khesorn mueller"
อ้างจาก: "WARM"
Cool
that is a reaction of Nong Warm after :wink:  :wink: เอาถุงตดไปบีบในลิฟต์!!!
p. :twisted:


ผมตด จิงๆ เลย คับพี่หนิง  5555 :lol:  :lol:  :lol:
บันทึกการเข้า
khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #67 เมื่อ: 31 ตุลาคม 2550, 21:55:56 »

That why Nong Tritti เอามือปิดจมูกแล้วบ่นดังๆ....ใครตดฟะ!!!
p.nn
บันทึกการเข้า


Tritti_83
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,481

เว็บไซต์
« ตอบ #68 เมื่อ: 01 พฤศจิกายน 2550, 10:07:02 »

เหม็นกลิ่นปากพี่วอร์มครับ.... :x
บันทึกการเข้า
party
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,875

« ตอบ #69 เมื่อ: 01 พฤศจิกายน 2550, 11:11:15 »

:shock:
บันทึกการเข้า

http://happinessparty.multiply.com/
<embed src=\\\"http://images.multiply.com/multiply/horizontal-headshot-badge.swf\\\" type=\\\"application/x-shockwave-flash\\\" wmode=\\\"transparent\\\" FLASHVARS=\\\"user_id=happinessparty&enc=U2FsdGVkX1.XgxV7rEZX6q1u2Jyr2y9bKY8Amx,Hc,GTybsHCwE8.8sOCJWnoHQj
ป.ปลา
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,100

เว็บไซต์
« ตอบ #70 เมื่อ: 01 พฤศจิกายน 2550, 12:47:00 »

อ้างจาก: "Tritti_83"
เหม็นกลิ่นปากพี่วอร์มครับ.... :x



นึกว่าเหม็นกลิ่นตัว  :lol:  :lol:  :lol:
บันทึกการเข้า
por-sim
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,123

« ตอบ #71 เมื่อ: 02 พฤศจิกายน 2550, 01:39:49 »

ชั้นว่าคนที่กล้าทำ ถ้าไม่บ้าก็ต้องป็นดารา
บันทึกการเข้า
PUI
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 45

« ตอบ #72 เมื่อ: 06 พฤศจิกายน 2550, 15:28:00 »

มารำลึกความหลังกัน ไม่รู้อ่านกันยัง

รวมข้อมูลจากหนังสือบ้าง เว็บบ้าง เกี่ยวกับการ์ตูนอมตะ Doraemon กำลังจะเข้า ฉายอีกครั้งแว้ว


ที่มาของ"โดราเอม่อน"

ตัวละครโดราเอมอนนั้น ได้รับแรงบันดาลใจเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2512 เนื่องจากนักวาดการ์ตูนทั้ง 2 ฟูจิโกะ ฟูจิโอะ ได้ลงโฆษณาการ์ตูนเรื่องใหม่ของเขาทั้งสองไว้ว่าจะมีตัวเอกที่ออกมาจากลิ้นชัก ในนิตยสารการ์ตูนฉบับต้อนรับปีใหม่ แต่ในความจริงแล้วทั้งสองยังไม่มีไอเดียเกี่ยวกับการ์ตูนเรื่องนี้แม้แต่น้อยเลย เมื่อใกล้ถึงเวลาส่งต้นฉบับก็ยิ่งเพิ่มแรงกดดันให้กับทั้งสองเป็นอย่างมาก

ฮิโรชิ ฟุจิโมโตะ หนึ่งในนักวาดการ์ตูน ได้เผอิญเห็นแมวจรจัดที่มักแอบเข้ามาเล่นที่บ้านของตนเองเป็นประจำ เขามักจะชอบจับแมวตัวนี้มาหาหมัด จนเวลาล่วงเลยมาถึง 4.00 น. ก็ยังไม่มีไอเดียเกี่ยวกับการ์ตูนเรื่องใหม่ ทำให้ฮิโรชิโมโหตัวเองเป็นอย่างมาก และคิดเลยเถิดไปว่าโลกนี้น่าจะมีไทม์แมชชีน เพื่อย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีต หลังจากนั้นฮิโรชิได้เผลอหลับไปด้วยความอ่อนล้า เมื่อเขาสะดุ้งตื่นขึ้นมา ทำให้เขาตกใจว่าตนเองเผลอหลับไป จึงรีบวิ่งลงจากบันไดบ้านไปสะดุดกับตุ๊กตาล้มลุกญี่ปุ่นของลูกสาวที่ตกอยู่บนพื้น

เหตุนี้เองทำให้ฮิโรชิเกิดไอเดียขึ้นโดยนำหน้าแมวจรจัดมาผสมกับตุ๊กตาญี่ปุ่น สร้างออกมาเป็นตัวละครหุ่นยนต์แมวจากอนาคตคอยช่วยเหลือเด็กชายที่แสนจะไม่ได้เรื่อง และตั้งชื่อว่า โดราเอมอน เป็นคำผสมระหว่าง "โดราเนโกะ" กับ "เอมอน" ในภาษาญี่ปุ่น โดราเนโกะนั้นแปลว่าแมวหลงทาง ส่วนคำว่า "เอมอน" เป็นคำเรียกต่อท้ายชื่อของเด็กชายในสมัยก่อนของประเทศญี่ปุ่น

แป้งทอด ของโปรด?
โดราเอม่อนเป็นหุ่นยนต์แมวที่ชอบกินเอามากๆ ที่ชอบมากที่สุดก็คือแป้งทอด (โดรายากิ) ขนมปังที่มีไส้เป็นถั่วแดง (อยากลองชิมหาซื้อได้ที่ร้านยามาซากิ) แต่แป้งทอดไม่ใช่อย่างเดียวที่โดราเอม่อนโปรดปราน เขายังชอบขนมโมจิ เทมปุระ โซบะ ซุปเต้าหู้ และปลาโทโรอีกด้วย

ข้อมูลจำเพาะของโดราเอม่อน
สูง 129.3 ซม. (เวลานั่งจะเหลือ 100 ซม.)
หนัก 129.3 กิโลกรัม <<<< นอนในตู้เก็บที่นอนแล้วตู้ไม่พังหรือไง
รอบตัว 129.3 ซม.
กระโดดสูง 129.3 ซม. (เวลาที่ตกใจตอนเจอหนู)
วิ่งปกติในระยะ 50 เมตรใช้เวลา 15 วินาที แต่ถ้าเจอหนูจะวิ่งได้เร็วถึง 129.3 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
มีพละกำลัง 129.3 แรงม้า

129.3 เลขที่บอกทุกความเป็นโดราเอม่อน รวมไปถึงวันเกิด (ปี 2112 เดือน 9 วันที่ 3) ซึ่งที่มาของตัวเลขนี้ ฟูจิโกะ เอฟ ฟูจิโอะเอาตัวเลขค่าเฉลี่ยความสูงของเด็ก ป.4 ในญี่ปุ่นมาใช้นั่นเอง และต้องการใช้เลขชุดเดียว เพื่อให้เด็กๆนั้นสามารถจดจำรายละเอียดของโดราเอม่อนได้ง่าย

ส่วนประกอบในร่างกาย

เนื่องจากโดราเอม่อนเป็นหุ่นยนต์แมวที่ผลิตขึ้นในอนาคตคือคริสต์ศตวรรษที่ 22 ตามจินตนการของผู้แต่งและวาดการ์ตูน โดราเอมอนจึงผลิตด้วยเทคโนโลยีขั้นสูงมีความคุณสมบัติดังต่อไปนี้

ตา
ตาแสงอินฟราเรด สามารถมองเห็นได้แม้แต่ในที่มืด

จมูก
มีลักษณะเป็นลูกกลมๆ สีแดง เหมือนกับปลายหาง มีความไวในการรับรู้กลิ่นได้ไวกว่ามนุษย์ 20 เท่า แต่ปัจจุบันชำรุดเพราะตอนผลิตในโรงงานชิ้นส่วนหลุดไป 1 ชิ้น จึงสามารถดมกลิ่นได้เท่าจมูกคนเท่านั้น

หนวด
มี 6 เส้น เป็นหนวดเรดาร์ สามารถจับวัตถุระยะไกลได้ แต่อยู่ระหว่างรอซ่อมแซมเพราะตอนผลิตในโรงงานชิ้นส่วนหลุดไป 1 ชิ้น

ร่างกาย
ผิวหนังเป็นโลหะผสมพิเศษต้านแรงดึงดูด ทำให้ฝุ่นละอองไม่สามารถจับเกาะได้ นอกจากนี้ยังมีความทนทานสูง แม้อยู่ในอวกาศหรือใต้ทะเลลึกก็ไม่เป็นปัญหา (จากตอนพิเศษ "ตะลุยปราสาทใต้สมุทร") โดนของเหลวคล้ายกรดสาดใส่ก็ไม่ละลาย (จากตอนพิเศษ "ไซอิ๋ว") แต่ก็มีข้อเสียหลายอย่างเช่นกัน คือ แพ้อากาศร้อน (จากตอนพิเศษ "ตะลุยปราสาทใต้สมุทร") และแพ้อากาศหนาว จนถึงขั้นเป็นหวัดได้ (จากตอน "นางฟ้านำทาง") หากโดนไฟฟ้าช็อตก็จะเสียหาย (จากตอนพิเศษ "บุกอาณาจักรเมฆ" และ "ฝ่าแดนเขาวงกต")

มือ
รูปร่างกลมสีขาวไม่มีนิ้วมือ จึงไม่สามารถเล่นพันด้าย และเป่ายิ้งฉุบได้ แต่ก็สามารถดูดจับสิ่งของได้ทุกอย่าง จริงๆ แล้วโดราเอมอนถนัดทั้ง 2 มือ แต่ส่วนใหญ่มักจะใช้แต่มือขวา ไม่ค่อยใช้มือซ้ายเท่าไหร่นัก

ปาก
ปากขนาดกว้าง สามารถรับประทานได้ทุกอย่าง โดยจะเปลี่ยนเป็นพลังงานปรมาณู ภายในปากจะมีฟันที่เรียกว่า "ฟู้ดคัตเตอร์" ซึ่งจะปรากฏให้เห็นเฉพาะเวลาที่โดราเอมอนโกรธจนต้องยิงฟันเท่านั้น แต่ในตอนพิเศษ "ไดโนเสาร์ของโนบิตะ 2006" โดราเอมอนกลับถูกวาดให้มองเห็นซี่ฟันอย่างชัดเจน

กระพรวน
ไว้ห้อยคอ มีสีเหลือง ส่วนสายคาดมีสีแดง เมื่อสั่นกระพรวนจะสามารถเรียกแมวที่อยู่ใกล้เคียงมาชุมนุมกันได้ โดยจะปล่อยคลื่นเสียงพิเศษ แต่น่าเสียดายตอนนี้ใช้งานไม่ได้เพราะตอนผลิตในโรงงานชิ้นส่วนหลุดไป 1 ชิ้น

กระเป๋าหน้าท้อง
กระเป๋าสี่มิติ ไว้สำหรับเก็บของวิเศษ พื้นที่เก็บของไม่มีจำกัด สามารถถอดไปทำความสะอาดได้ โดยระหว่างนั้นจะนำกระเป๋าสี่มิติใบสำรอง หรือที่มักเรียกว่า "กระเป๋าสำรอง" มาใช้แทน ซึ่งกระเป๋าทั้งสอง จะมีมิติที่เชื่อมต่อกัน ของที่เอาใส่ในกระเป๋าใบหนึ่ง จะสามารถนำออกมาจากกระเป๋าอีกใบหนึ่งได้

เท้า
ลักษณะแบนเรียบ สีขาว มีพลังต้านแรงดึงดูด ส่งผลให้เท้าอยู่ลอยจากพื้น 3 มิลลิเมตร เลยไม่จำเป็นต้องใส่รองเท้าเพราะไม่มีฝุ่นผงติดเท้า เดิมทีเท้าของโดราเอมอนจะเป็นแบบที่สามารถเดินได้โดยไม่มีเสียงเหมือนกับแมวย่อง แต่ปัจจุบันชำรุดไปแล้ว ทำให้เวลาเดินจึงมีเสียงจากแรงเสียดสีกับอากาศ เพราะตอนผลิตในโรงงานชิ้นส่วนหลุดไป 1 ชิ้น
สำหรับเวลาขี่จักรยานต้องใช้ปากจับแฮนด์ และใช้มือถีบที่ปั่นจักรยานแทน เนื่องจากขาหยั่งไม่ถึง (จากตอน "จิโซ เทพเด็กทิ่มสวรรค์")

หาง
เป็นสวิตช์ปิด-เปิด ถ้าถูกดึง ทุกอย่างจะหยุดทำงาน โดราเอมอนสามารถดึงหางเพื่อปิดสวิตช์ตัวเอง แต่ไม่สามารถดึงเพื่อเปิดเองได้


มาศึกษากายวิภาคโดราเอม่อนกันเถอะ

หูของโดราเอม่อนหายไปไหน?

แต่ก่อนนั้นโดราเอม่อนมีหูและตัวเป็นสีเหลือง แต่แล้วในวันที่ 30 สิงหาคม ค.ศ. 2122 ขณะที่โดราเอมอนหลับอยู่นั้น ใบหูก็โดนหนูแทะจนแหว่งไปทั้ง 2 ข้าง และไม่สามารถซ่อมแซมให้เหมือนเดิมได้ หลังจากรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล หุ่นยนต์แมว "โนราเมียโกะ" แฟนสาวของโดราเอมอนก็มาเยี่ยม แต่พอทราบว่าโดราเอมอนไม่มีหู เหลือแต่หัวกลม ๆ โนราเมียโกะถึงกับหัวเราะเป็นการใหญ่ ทำให้โดราเอมอนเสียใจเป็นอย่างมาก แต่ก็พยายามทำใจด้วยการดื่มยาเสริมกำลังใจ แต่ว่าโดราเอมอนหยิบผิดกินยาโศกเศร้าแทน ทำให้โศกเศร้ากว่าเดิม และเริ่มร้องไห้ไม่หยุด จนสีลอกเปลี่ยนเป็นสีฟ้าอย่าที่เราคุ้นเคยกันในปัจจุบัน หลังจากนั้นโดราเอมอนจึงเกลียดและกลัวหนูเป็นอย่างมาก และไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเองเกี่ยวกับเรื่องความรัก

ข้อมูลตัวละคร

โนบิตะ
ชื่อจริง โนบิ โนบิตะ
เกิด 7 สิงหาคม 1964
อุปนิสัย ขี้เกียจ ขี้แย จิตใจอ่อนโยน จินตนาการสูง อารมณ์อ่อนไหว ขี้สงสาร และรักความยุติธรรม
สิ่งที่กลัว แม่
ความสามารถพิเศษ ยิงแม่นปืน เล่นพันด้าย
ข้อมูลอื่นๆ 0.93 วินาที คือความรวดเร็วในการหลับของโนบิตะ


ไจแอนท์
ชื่อจริง โกดะ ทาเคชิ
เกิด 15 มิถุนายน 1964
อุปนิสัย ขี้โมโห เจ้าอารมณ์ รักพวกพ้อง รักน้องสาวมากๆ ดูเป็นเด็กอันธพาลแต่ที่จริงอ่อนไหวง่าย
สิ่งที่กลัว แม่
ความสามารถพิเศษ เบสบอล
ข้อมูลอื่นๆ ชอบร้องเพลงมากแต่เสียงไม่เอาไหน ไจแอนท์ยังอยากเป็นพ่อครัวแต่ฝีมือทำอาหารของไจแอนท์ก็ไม่เอาไหนไม่ต่างจากการร้องเพลง เรียนไม่เก่งเท่าซูเนะโอะแต่ยังเก่งกว่าโนบิตะ ไจแอนท์มีสุภาษิตประจำตัวที่มาจากสุภาษิตอังกฤษว่า"ของๆ นายก็เหมือนของๆ ฉัน ของๆ ฉันก็คือของๆ ฉัน"(What's yours is mine, and what's mine is mine.)


ชิซูกะ
ชื่อจริง มินาโมโตะ ชิซูกะ
เกิด 2 พฤษภาคม 1964
อุปนิสัย อ่อนโยน รักสะอาด
สิ่งที่กลัว ตัวบุ้ง
ความสามารถพิเศษ วาดรูป เย็บปักถักร้อย
ความลับ ชอบกินมันเผาที่สุด
ข้อมูลอื่นๆ สิ่งเดียวที่ไม่เก่งคือ"ไวโอลิน"ซึ่งเสียงไวโอลินของ ชิซุกะนั้น เทียบเท่ากับเสียงร้องเพลงของ ไจแอนท์ เลยทีเดียว


ซูเนโอะ
ชื่อจริง โฮเนะกาว่า ซูเนโอะ
เกิด 29 กุมภาพันธ์ 1964
อุปนิสัย ขี้โม้ โอ้อวด ติดแม่
ความสามารถพิเศษ วาดภาพ เล่นมายากล
ความลับ ซูเนโอะชอบฉี่รดที่นอน แต่ป้องกันไว้ด้วยการใส่ผ้าอ้อม
ข้อมูลอื่นๆ มีความใฝ่ฝันอยากจะเป็น"ดีไซเนอร์" มีน้องชายชื่อ สเน็ก (สุเนซุกุ) อยู่ในการอุปการะของคุณลุงของเขาเองที่นิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา

เคยมีการตั้งข้อสังเกตว่าบ้านซูเนโอะนั้นรวยจริงหรือ เพราะในทุกตอนที่บ้านซูเนโอะไปเที่ยวตากอากาศที่ฮาวาย มักประสบปัญหาบังกะโลหลังคารั่วบ้างเรือยอชจ์เสียบ้าง รถเสียบ้าง และพ่อหรือแม่ของซูเนโอะที่อยู่ในเหตุการณ์นั้นมักบ่นออกมาว่า"ของถูกๆก็อย่างนี้แหละ"ซึ่งทำให้อดคิดไม่ได้ว่าจริงๆแล้วบ้านโฮเนคาวารวยจริงหรือไม่?


เดคิสุงิ
ชื่อจริง เดคิสุงิิ ฮิเดโทชิ (บางแหล่งบอกว่านามสกุลคือ เออิซาอิ)
เกิด เมษายน 1964 (ไม่ได้ระบุวันที่?)
อุปนิสัย รอบรู้ เรียนเก่ง ชอบช่วยเหลือผู้อื่น
ข้อมูลอื่นๆ เป็นตัวละครคนเดียวในเรื่องที่ทุกคน จะเรียกนามสกุลแทนที่จะเรียกชื่อ เพอร์เฟกต์ เป็นตัวละครที่ถูกสร้างมาให้ตรงข้ามกับโนบิตะโดยสิ้นเชิง


โดเรมี่
เกิด 12 ธันวาคม 2114
อุปนิสัย หวังดี เป็นห่วงเป็นใยผู้อื่น จนบางครั้งดูเคร่งครัดและจุ้นจ้านไปบ้าง ท่าทางน่ารัก สมกับเป็นเด็กผู้หญิง
ชอบที่สุด เมล่อน
เกลียดที่สุด แมลงสาบ
สูง 100 ซม.
หนัก 91 กิโลกรัม
น้องสาวของโดราเอม่อน เป็นหุ่นยนต์รุ่นใหม่กว่า มีประสิทธิภาพมากกว่าโดราเอม่อน อาศัยอยู่กับเซวาชิ เหลนของโนบิตะในศตวรรษที่ 22 มักมาช่วยพวกของโดราเอม่อนและโนบิตะในยามคับขัน หูที่เห็นเป็นสีแดงนั้น ที่จริงแล้วเป็นโบว์ที่ผูกเอาไว้

หุ่นยนต์เป็นพี่น้องกันได้ด้วยหรือ?
มนุษย์เป็นพี่น้องกันทางสายเลือด หุ่นยนต์ก็เป็นพี่น้องกันทางน้ำมันยังไงล่ะ ก็คือโดราเอม่อนและโดเรมี่ใช้น้ำมันจากถังเดียวกันนั่นเอง แต่ของโดเรมี่ใช้จากก้นถังที่เข้มข้นกว่า จึงฉลาดกว่าโดราเอม่อน


มินิโดร่า
หุ่นยนต์รูปแบบแมวที่มีความสามารถเหมือนกับโดราเอม่อน ลักษณะเลียนแบบจากโดราเอม่อนแต่ว่ามีขนาดเล็กกว่ามาก นิสัยเหมือนเด็ก 3 ขวบ ตัวจะประมาณช่องทางออกของกระเป๋ามิติที่ 4 มีอยู่หลายตัว ส่วนใหญ่จะมาช่วยป่วนซะมากกว่า ผลิตเป็นที่ระลึกจากการที่โดราเอม่อนเคยช่วยตำรวจ Time Patrol จับคนร้ายโดยการวิ่งชนยานคนร้ายจนร่วงลงมาอย่างไม่ตั้งใจ


เซวาชิ
เป็นหลานของโนบิตะ อาศัยอยู่ในศตวรรษที่ 22 เป็นคนที่ขอให้โดราเอมอนย้อนอดีตมาอยู่กับโนบิตะ เพื่อที่จะให้ความช่วยเหลือ และเปลี่ยนแปลงอนาคตของโนบิตะ และหลีกเลี่ยงไม่ให้โนบิตะได้แต่งงานกับไจโกะ


โนบิสุเกะ
เป็นลูกของโนบิตะกับชิซูกะ ในอนาคต มีนิสัยตรงข้ามกับโนบิตะทุกอย่าง เป็นเด็กที่แข็งแรง ซุกซน และออกจะเป็นเด็กอันธพาลนิด ๆ


ไจโกะ
น้องสาวของไจแอนท์ ซึ่งในอนาคตหากโนบิตะไม่มีโดราเอมอนมาอยู่ด้วย เขาจะต้องแต่งงานกับไจโกะ แต่เมื่อโดราเอมอนมาอยู่กับโนบิตะด้วยทำให้อนาคตเปลี่ยนแปลงไป ให้โนบิตะได้แต่งงานกับชิซูกะแทน

เนื่องจากไจโกะเป็นน้องสาวไจแอนท์ที่หน้าตาเหมือนกับพี่ชาย ราวกับเป็นไจแอนท์ใส่ที่ใส่วิกผม ในเล่มแรก ๆ นั้น ผู้เขียนได้วาดคาแร็คเตอร์ให้ไจโกะเป็นเด็กผู้หญิงที่ดื้อ ซน เอาแต่ใจ และชอบเล่นอะไรแผลง ๆ

ในช่วงหลังของการ์ตูน คาแร็คเตอร์และนิสัยของไจโกะได้เปลี่ยนไป กลายเป็นเด็กผู้หญิงที่มีความเป็นผู้ใหญ่เกินตัวมาก ๆ ไจโกะใฝ่ฝันที่จะเป็นนักเขียนการ์ตูนอย่างยิ่งและเฝ้าเพียรพยายามที่จะส่งต้นฉบับการ์ตูนของตัวเองให้สำนักพิมพ์พิจารณา ถึงแม้จะถูกปฏิเสธหลายครั้ง แต่ก็ยังไม่ย่อท้อ เพื่อที่จะได้นำผลงานของตัวเองได้ตีพิมพ์ให้ได้ เราจึงมักจะเห็นไจโกะปรากฏตัวโดยสวมหมวกนักเขียนการ์ตูนญี่ปุ่นเอาไว้เสมอ

โดยส่วนตัวไจโกะนั้นเองไม่ได้ชอบโนบิตะแต่อย่างใด แต่กลับสนิทสนมกับเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่ง(โมเตะ โมเตโอะ) และพยายามที่จะทำหนังสือร่วมกันโดยให้เพื่อนเป็นบรรณาธิการ มีบางตอนที่ไจโกะแอบตามโนบิตะจนทำให้คนอื่น ๆ เข้าใจผิดว่าแอบชอบโนบิตะ แต่แท้จริงแล้ว แอบตามเพราะอยากจะให้โนบิตะมาเป็นตัวเอกในการ์ตูนตลกที่ตัวเองเป็นคนเขียนนั่น
เอง


แม่โนบิตะ
แม่ของโนบิตะ มีชื่อเต็มว่า โนบิ ทามาโกะ จู้จี้ขี้บ่นกับลูกชายที่สุดแสนจะขี้เกียจ ชอบออกอาการโกรธเสมอเมื่อโนบีตะสอบได้คะแนน 0 และมักจะใช้ให้โนบีตะออกไปซื้อของ แต่ในความเป็นจริง เป็นคนที่รักโนบีตะมาก ๆ


พ่อโนบิตะ
โนบิ โนบิซูเกะ พ่อของโนบิตะ เป็นพนักงานบริษัทกินเงินเดือนธรรมดาๆ คนหนึ่ง ครั้งหนึ่งในวัยเด็กเคยฝันอยากเป็นจิตรกร ดูท่าทางใจดีกับโนบีตะ ชอบตีกอล์ฟ และชอบตกปลา ขับรถไม่เป็น มีนิสัยเสียคือ สูบบุหรี่จัด


คามินาริ
ภาษาญี่ปุ่นแปลว่าฟ้าผ่า ฟ้าร้อง คุณลุงที่มีบ้านอยู่ติดสนาม ที่พวกโนบุตะชอบไปเล่นเบสบอล ในเรื่อง โดราเอมอน ก็ชื่อว่า คามินาริ เป็นนัยว่า คุณลุงขี้โมโห




ในภาพมีไม่ครบนะ โดยเฉพาะคุณลุง คามินาริ ไม่ค่อยได้ยินชื่อ แต่น่าจะรู้หน้าค่าตากันดี หัวล้านๆ ใส่แว่น ชอบทำคิ้วขมวด ใส่ชุดญี่ปุ่นๆ

ตอนจบที่แท้จริงของโดราเอม่อน???

หลังจาก ฟูจิโอะ ฟูจิโกะ จากโลกนี้ไปตั้งแต่ปี 1996 (พ.ศ.2539) ในขณะที่สื่ออย่างอินเตอร์เน็ตก็ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว ทำให้เกิดกระแสอย่างหนึ่งของโดราเอม่อน นั่นก็คือ ตอนจบของโดราเอม่อน นั่นเอง ซึ่งมีทั้งหมดอยู่ 2 แบบ และ ต่างก็อ้างว่า ตอนจบทั้ง2แบบนั้น ฟูจิโอะ ฟูจิโกะ เป็นคนแต่งขึ้นมาเอง ทำเอาแฟนๆโดราเอม่อนทั้งในญี่ปุ่นและในบ้านเรา นั้นต่างก็รู้สึกสับสนว่าตอนจบที่แท้จริงเป็นแบบไหนกันแน่ ถึงลูกศิษย์ของอ.ฟูจิโกะจะออกมาแก้ข่าวว่าไม่เป็นความจริงแล้วก็ตาม แต่ก็ยังเป็นหัวข้อที่กลุ่มสาวกคนรักโดราเอม่อนยังถกเถียงกันไม่รู้จักจบ จนอาจกลายเป็นมลภาวะทางสายตาของคนที่เข้าอ่านกระทู้ในเว็บบอร์ดบางแห่งเสียด้วย

บางคนอาจสงสัยว่า ตอนจบทั้ง2แบบนั้นเป็นแบบไหนกันบ้าง ซึ่งถ้าจะพูดกันจริงๆ น่าจะเรียกว่า เป็น 2 เวอร์ชั่นมากกว่า เพราะมีทั้งจบแบบแฮปปี้ และจบแบบเศร้าหักมุมสุด ซึ่งผมจะขอเล่าคร่าวๆก็แล้วกัน อ่านแล้วก็ขอให้ใช้วิจารณญาณกันดีๆนะครับ

จบแบบแรก(เศร้า) โนบิตะที่นอนป่วยอยู่ ตื่นขึ้นมาก็พบว่า เรื่องราวเกี่ยวกับโดราเอม่อนนั้น กลับกลายเป็นเรื่องที่โนบิตะฝันไปเอง และโดราเอม่อนก็ไม่มีอยู่จริง สุดท้ายอาการป่วยของโนบิตะก็ทรุดลงหนักจนสิ้นใจตาย

จบแบบที่สอง(แฮปปี้) วันหนึ่งโนบิตะกำลังจะชวนโดราเอม่อนออกไปข้างนอก แต่โดราเอม่อนกลับนอนนิ่ง โนบิตะปลุกขึ้นมาเท่าไหร่โดราเอม่อนก็ไม่ยอมตื่น ร้อนไปถึงโดรามีต้องมายังในโลกยุคปัจจุบัน และโนบิตะก็ได้รับรู้ข่าวร้ายว่า แบตเตอรี่ของโดราเอม่อนหมด ถ้าจะเปลี่ยนแบตเตอรี่ใหม่ก็ไม่ได้ ถ้าทำอย่างนั้นโดราเอม่อนก็จะจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับโนบิตะไม่ได้เลย(ประโยคนี้อย่าคิดลึก!) โนบิตะเสียใจมาก จึงกลับตัวกลับใจเป็นเด็กที่ขยัน และในที่สุด เขาก็กลายมาเป็นนักวิทยาศาสตร์ และทำการทดลองเกี่ยวกับโดราเอม่อน จนกระทั่งวันหนึ่ง โนบิตะ ก็ได้เรียก ชิซูกะซึ่งภายหลังได้กลายเป็นภรรยาของโนบิตะ ให้เข้ามาที่ห้องทดลอง เพื่อดูผลงานที่ตัวเองทำขึ้น หลังจากที่โนบิตะจัดการเสียบปลั๊กโดราเอม่อน โดราเอม่อนก็ฟื้นขึ้นมาแล้วพูดว่า โนบิตะ นายทำการบ้านเสร็จหรือยัง

ใครก็ตามที่ได้อ่านตอนจบทั้ง2แบบนั้นแล้ว ใครจะเชื่อหรือไม่ก็ตามแต่ แต่มีอีกสิ่งหนึ่งที่เป็นเกร็ดน่ารู้เกี่ยวกับตอนจบของโดราเอม่อน ซึ่ง อ.ฟูจิโกะเป็นคนแต่งเองจริงๆ ซึ่งไม่ใช่ 2 แบบข้างต้น โดยทีแรกอาจารย์ตั้งใจจะเขียนตอนนี้ให้เป็นตอนจบจริงๆ นั่นก็คือตอนที่ชื่อว่า ลาก่อน โดราเอม่อน (หาอ่านได้ในเล่มที่ 6 ตอนสุดท้าย) แต่ก็มีกระแสจากคนอ่านให้อาจารย์กลับมาเขียนโดราเอม่อนต่อ และอาจารย์ก็ตอบรับกระแสจากแฟนๆ ด้วยการเขียนตอนที่ชื่อว่า น้ำยาโกหก ซึ่งเป็นตอนที่โดราเอม่อนกลับมาหาโนบิตะอีกครั้ง (ตอนแรกของเล่ม 7) และจากนั้นเป็นต้นมา โดราเอม่อนก็มีทีท่าจะเป็นการ์ตูนไม่มีวันจบอีกเรื่องหนึ่ง

แต่หลักฐานส่วนหนึ่งที่บ่งบอกว่า อ.ฟูจิโกะ ไม่เคยคิดที่จะเขียนตอนจบ 2 แบบที่ว่านั่นเลย จากหนังสือการ์ตูนอัตชีวประวัติของ ฟูจิโกะ ฟูจิโกะ ที่ได้กล่าวถึงช่วงเวลาสุดท้ายของอาจารย์ ว่า เขาต้องการให้เด็กๆที่มีความสุขกับโดราเอม่อนนั้นมีความสุขให้เต็มที่ และ ฉากที่อาจารย์หมดสติขณะเขียนการ์ตูนอยู่ก่อนไปจบชีวิตที่โรงพยาบาลนั้น เป็นตอนที่อาจารย์เป็นลมหมดสติขณะกำลังร่างต้นฉบับอยู่นั้น เป็นโดราเอม่อนตอนพิเศษตะลุยเมืองตุ๊กตาไขลาน นั่นเอง

เกร็ดอีกอย่างหนึ่งสำหรับสิ่งสุดท้ายที่อ.ฟูจิโกะทำก่อนที่จะเสียชีวิต ก็มีดังนี้

- โดราเอม่อนที่เขียนเป็นตอนสุดท้าย ผู้มาจากดาวการาป้า(ตอนสุดท้ายของเล่ม 45)

- คิดพล็อตเรื่องตอนสุดท้าย ตอน ผจญภัยเกาะมหาสมบัติ ซึ่งเป็นภาคหนังโรง เพราะมีแหล่งอ้างอิงหลายที่ที่ให้ Credit ว่าตอนนี้เป็นตอนที่ท่านวางโครงเรื่องไว้ก่อนที่อ.ฟูจิโกะจะเสียชีวิต

- โดราเอม่อนตอนที่เขียนเป็น comic" เป็นตอนสุดท้าย "ผจญภัยสายกาแล็กซี่" เพราะเป็นเวลาพอดีกับที่อ.ฟูจิโกะเสียชีวิตและลายเส้นหลังจากเล่มนี้จะดูแปลกตาไปเลย



ส่วนหนึ่งของตอนจบของโดราเอม่อนในแบบที่ 2 ซึ่งจบแบบแฮปปี้ เอ็นดิ้ง เป็นผลงานการวาดโดย ทาจิม่า ยาสุเอะ ที่เอาโครงเรื่องจากตอนจบที่แต่งโดย โนบุโอะ ซาโต้ ซึ่งลายเส้นนั้นดูเนียนมาก ราวกับ อ.ฟูจิโอะ เป็นคนแต่งขึ้นมาเองจริงๆ!!!

การกลับมาของโดราเอมอนฉบับภาพยนตร์ ตอน ไดโนเสาร์ของโนบิตะ

โดราเอมอนฉบับภาพยนตร์ ตอน ไดโนเสาร์ของโนบิตะ กำลังจะเข้าฉาย 11 ตุลาคมนี้ มีจุดพิเศษคือเป็นการนำโดราเอมอนฉบับภาพยนตร์ตอนแรกสุดกลับมารีเมคใหม่ ด้วยทีมพากย์ชุดใหม่ทั้งหมด มีการเปิดตัวที่ญี่ปุ่นไปแล้วเมื่อ 2 ปีก่อน

ไดโนเสาร์ของโนบิตะเป็นเป็นตอนที่ 1 ของ โดราเอมอนฉบับภาพยนตร์ ออกฉายที่ญี่ปุ่นครั้งแรกเมื่อ 15 มีนาคม ค.ศ. 1980 และเข้าฉายในประเทศไทย เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม ค.ศ. 1982 (พ.ศ. 2525) โดยใช้ชื่อตอนว่า " โดเรม่อนผจญไดโนเสา" (สะกดตามต้นฉบับ)

พีสุเกะ ไดโนเสาร์หลงยุค ซึ่งโนบิตะ พบหินไดโนเสาร์โดยบังเอิญ จึงใช้ผ้าคลุมกาลเวลา ย้อนเวลากลับไปในอดีต แล้วจึงฟักออกมาเป็นตัว แต่เมื่อเลี้ยงแล้ว พีสุเกะตัวใหญ่ขึ้นจนไม่สามารถเลี้ยงได้ไหว จึงพากลับไปยังอดีต แต่ทว่า ไทม์แมชชีน ที่พากลับไปอดีตกลับพังเสีย จึงต้องเดินทางผจญภัยในโลกดึกดำบรรพ์ ต่อสู้กับเหล่าวายร้าย นักล่าไดโนเสาร์ จากอนาคต ที่จ้องจะจับพีสุเกะไปเป็นสัตว์เลี้ยง

โดราเอมอนฉบับภาพยนตร์ก่อนหน้านี้มีทั้งหมด 25 ตอน ออกฉายปีละตอน ตั้งแต่ปี 1980 ซึ่งเรื่องราวพวกนี้หลายคนคงได้อ่านจากหนังสือการ์ตูนไปแล้ว

หมายเหตุ ประเทศไทยจะเข้าฉายช้ากว่าญี่ปุ่น 2 ปี

ไดโนเสาร์ของโนบิตะ (1980)
โนบิตะนักบุกเบิกอวกาศ (1981)
บุกดินแดนมหัศจรรย์ (1982)
ตะลุยปราสาทใต้สมุทร (1983)
ตะลุยแดนเวทมนตร์(1984)
สงครามอวกาศ (1985)
ผจญกองทัพมนุษย์เหล็ก (1986)
เผชิญอัศวินไดโนเสาร์ (1987)
ไซอิ๋ว (1988)
กำเนิดประเทศญี่ปุ่น (1989)
ตะลุยดาวต่างมิติ (1990)
แดนอาหรับราตรี (1991)
บุกอาณาจักรเมฆ (1992)
ฝ่าแดนเขาวงกต (1993)
สามอัศวินในจินตนาการ (1994)
บันทึกการสร้างโลก (1995)
ผจญภัยสายกาแล็คซี่ (1996)
ตะลุยเมืองตุ๊กตาไขลาน (1997)
ผจญภัยเกาะมหาสมบัติ (1998)
บันทึกท่องอวกาศ (1999)
ตำนานสุริยกษัตริย์ (2000)
โนบิตะและอัศวินแดนวิหค (2001)
อาณาจักรหุ่นยนต์ (2002)
มหัศจรรย์ดินแดนแห่งสายลม (2003)
ท่องอาณาจักรโฮ่งเหมียว (2004)


หลังจากที่ตอนท่องอาณาจักรโฮ่งเหมียว ได้ออกฉาย นับว่าจบชุดซีรี่ส์นี้แล้ว
จึงได้นำไดโนเสาร์ของโนบิตะมาสร้างใหม่ โดยมีการใส่คอมพิวเตอร์กราฟฟิกมากขึ้นให้ภาพสวยงาม โดยเฉพาะฉาก แต่มุมมองภาพทำให้ดูตระการตามากขึ้น แต่ตัวละครยังคงลักษณะเดิมไว้

ที่จริงมีให้ดูใน Youtube หมดแล้วนะ
ปล. ไม่ค่อยชอบเสียงร้องพีสุเกะ เสียงเหมือนคนมากเกินไป

เรื่องต่อไปที่นำมารีเมค และจะเข้าฉายในไทยปีหน้าคือ ตอนตะลุยแดนปีศาจ (2007) เป็นการนำ โดราเอมอนฉบับภาพยนตร์ ตอน ตะลุยแดนปีศาจ ในปี ค.ศ. 1984 กลับมาสร้างใหม่

ใบปิดหนังของ พ.ศ. 2525 และของรีเมค
บันทึกการเข้า
PUI
มือใหม่หัดเมาท์
*


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 45

« ตอบ #73 เมื่อ: 06 พฤศจิกายน 2550, 15:29:32 »

ว้า....รูปประกอบไม่ขึ้น อ่ะ

ทำไม่เป็นด้วย....
บันทึกการเข้า
เอ๋อ
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,793

« ตอบ #74 เมื่อ: 06 พฤศจิกายน 2550, 23:06:49 »

แล้วแกจะมางานคืนสู่เหย้ารึเปล่า อีปุ้ย  :?:
บันทึกการเข้า

ไม่สวย แต่ Self !

ขวัญใจคนใหม่ น้องจางกึนซอก...

  หน้า: 1 2 [3] 4 5  ทั้งหมด   ขึ้นบน
  
กระโดดไป:  

     

สมาคมนิสิตเก่าหอพักนิสิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มวลสมาชิกสมาคม คณาจารย์ และนิสิตเก่าทุกคน ขอน้อมเกล้าถวายความอาลัย  พระผู้เสด็จสู่สวรรคาลัย ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ <;))))><