คุยกันเรื่อง ซิกเซ้นต์ และผีๆ

[พธู ๒๕๒๔]

   วันที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 ปีที่ 21 ฉบับที่ 7484 ข่าวสดรายวัน


จองเวร

ขนหัวลุก-ใบหนาด


"คนบ้านนา" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากคนเล่นของ

สมัยเด็กผมอยู่ อ.บ้านนา จ.นครนายก ได้พบเห็นเรื่องแปลกๆ ทางไสยศาสตร์ นอกจากพระเครื่องกับตะกรุดและผ้ายันต์แล้ว ยังมีการเคี้ยวว่านให้หนังเหนียวและการสักยันต์

ในหมู่บ้านมีชายชราอายุห้าสิบเศษชื่อลุงดั่น ทำสวนผักอยู่ใกล้ๆ กัน ลูกเต้าแกล้วนเติบโตแยกย้ายไปหมดแล้ว อยู่กับเมียชื่อป้าแวว เป็นคนเล่าเรื่องของขลังต่างๆ ให้ผมฟังหลายเรื่อง โดยเฉพาะความเชื่อถือกฎเกณฑ์เก่าๆ อย่างเคร่งครัดแทบไม่น่าเชื่อด้วยซ้ำไป!

ลุงดั่นบอกว่าคนเล่นของจะไม่ยอมกินอาหารในงานศพ ถ้าไปงานศพกลับมาต้องล้างหน้าด้วยน้ำมนต์ หรือน้ำแช่ใบทับทิม

ไม่กินผลไม้ เช่น มะเฟืองและละมุดเด็ดขาด เพราะ ถือว่าคล้ายกับอวัยวะเพศสตรี แม้แต่น้ำเต้าก็ไม่ ยอมกิน เนื่องจากทั้งชื่อและลักษณะเหมือนทรวงอก ผู้หญิง

ไม่ลอดราวตากผ้า ไม่ลอดใต้บันได เชื่อว่าจะทำให้ "ของเสื่อม"

ถ้าเข้าส้วม (หรือเวจ) ข้างบ้าน แล้วมีใครมาตะโกนเรียกก็จะไม่ยอมขานรับเลย จนกว่าจะเสร็จธุระ โผล่ออกมาแล้ว

ทำน้ำมนต์เอาไว้กินเอง! เสกทั้งน้ำล้างหน้าและแป้งผัดหน้า จะไปไหนก็ดูเมฆ สังเกตลมหายใจว่าคล่องจมูกด้านซ้ายหรือด้านขวา จะได้ก้าวขาข้างนั้นออกไปก่อน

ลุงดั่นมีห้องพระเล็กๆ อยู่ข้างห้องนอน แกเคยพาผมเข้าไปดูครั้งหนึ่งก็เห็นบรรยากาศทึบทึมน่ากลัว มีทั้งพระพุทธรูปกับเทวรูป ตุ๊กตาเด็กสูงราวหนึ่งศอกปิดทองแทบทั้งตัว...แกบอกว่าเลี้ยงกุมารทองไว้เฝ้าบ้านด้วย

"ถ้าใครคิดร้ายบุกเข้ามา กุมารทองของข้าก็จะจัดการมันเอง!"

แกบอกผมเสียงหัวเราะ แต่แววตาดูเหี้ยมเกรียมน่าขนลุก พ่อผมเล่าว่า เมื่อยังหนุ่มๆ ลุงดั่นเป็นนักเลงใหญ่ ก่อศัตรูไว้มากมาย แม้ว่าต่อมาแกจะวางมือหรือ "ถอดเขี้ยวถอดเล็บ" แล้ว แต่ก็ไม่แน่ว่าพวกศัตรูเก่าๆ ยังจะตามอาฆาตจองเวรอยู่หรือเปล่า?

ด้วยเหตุนี้เอง ลุงดั่นจึงต้องระวังตัวอยู่ตลอดเวลา!

วันหนึ่งก็เกิดเหตุร้ายขึ้น เมื่อชาวบ้านได้ยินเสียงสัตว์ขู่คำราม กับเสียงเด็กแผดร้องโหยหวน ตามด้วยเสียงแช่งด่าของลุงดั่น...จนกระทั่งเสียงน่ากลัวต่างๆ เงียบหายไป พวกเราจึงจุดไฟออกไปดู

ภาพที่เห็นทำให้ตกตะลึงไปตามๆ กัน!

ลุงดั่นนุ่งกางเกงขาก๊วยตัวเดียว หน้าอกกับแผ่นหลังพราวด้วยลายสักยันต์ มือถือดาบจังก้าอยู่ที่หัวบันได สายลมพัดยอดไม้ดังซู่ซ่าเกรียวกราว ฟังเหมือนเสียงใครกลุ่มหนึ่งกำลังหัวเราะครืนอย่างเย้ยหยัน...ขบขันเต็มประดา

"มาฆ่ากูซีวะ ไอ้เดนนรก! เมียกูไปทำอะไรให้มึง ไอ้หน้าตัวเมีย...รังแกผู้หญิงไม่มีทางสู้"

เพื่อนบ้านช่วยกันปลอบโยน ลุงดั่นโยนดาบทิ้ง นั่งลงซบหน้ากับฝ่ามือสะอื้นฮัก...เมื่อคนอื่นๆ เข้าไปในห้องนอนก็ผงะหน้าไปตามๆ กัน

ป้าแววนอนหงายลืมตาโพลงเลือดแดงฉานท่วมตัว ส่งกลิ่นคาวคละคลุ้งจนหลายคนเบือนหน้าหนี...ที่ใบหน้าและทรวงอกมีริ้วรอยเหมือนถูกกรงเล็บสัตว์ฉีกเหวอะหวะน่าสยดสยอง...ใกล้ๆ กันนั้นมีร่างของตุ๊กตาที่เรียกว่ากุมารทอง คอขาด แขนขาหักรุ่งริ่งแทบกลายเป็นเศษดินด้วยซ้ำไป!

ไม่ต้องบอกก็รู้กันดีว่า ศัตรูเก่าของลุงดั่นตามอาฆาตจองเวรอย่างไม่ลดละ...แม้ว่าจะทำร้ายลุงดั่นไม่ได้ เมียของแกก็ต้องรับเคราะห์แทน

เมื่อเผาศพป้าแววแล้ว ลุงดั่นก็เอาสายสิญจน์มาล้อมบ้านไว้ ตอนกลางคืนก็ถือดาบลงไปเดินวนเวียนรอบบ้าน ด้วยความหวาดระแวงว่าศัตรูยังไม่เลิกราที่จะล้างผลาญชีวิตแกให้จงได้

สิ่งที่ทำให้เพื่อนบ้านขนหัวลุกก็คือ ตอนดึกๆ เมื่อลุงดั่นขึ้นไปนอนแล้ว มักมีเสียงหมาหอนโหยหวน ดังเยือกเย็นเข้าไปถึงหัวใจ...หลายๆ คนโผล่หน้าต่างดูก็เห็นป้าแววเดินเลาะอยู่ริมรั้วที่มีสายสิญจน์ล้อมรอบ พลางร่ำไห้สะอึกสะอื้นน่าสะเทือนใจ...ก่อนจะลับหายไปทางป่าช้า

อีกราวเดือนเศษ ลุงดั่นก็นอนหลับไปตลอดกาล...

น่าประหลาดที่ตามร่างกายไม่ปรากฏว่ามีบาด แผลใดๆ เลย คนลือกันว่าป้าแววหาโอกาสเข้าไปในบ้านจนได้ แล้วเอาชีวิตลุงดั่นไปอยู่ด้วย! บางคนก็เชื่อว่าเป็นฝีมือของศัตรูเก่า ผู้ติดตามอาฆาตจองเวรอย่างไม่ยอมเลิกรา

เรื่องราวชีวิตคนเล่นของอย่างลุงดั่นจึงปิดตำนานลงเพียงนี้เองครับ!

หน้า 30

[Leam]

ขอบคุณครับ....น้องป๋า

เรื่องฝันมาหลอน คล้ายๆเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในอเมริกาหรือยุโรปนี้แหละครับ....

มีคนรอบๆปราสาทร้างแห่งหนึ่งมักจะเห็นเงาคล้ายร่างคนที่ปราสาท
และมีคนๆหนึ่งฝันเป็นประจำว่าได้ไปเที่ยวชมปราสาทร้างแห่งหนึ่งบ่อยๆ.......

เป็นเรื่องของ เจตสิก,เจตภูติ ...

[too_ploenpit]

...สวัสดีค่ะ...น้องแหลม...น้องป๋าทู...

...คุยเรื่องฝันเหรอคะ...อยากถามว่า...ถ้าเราฝันเรื่องเดิมบ่อยๆ...เป็นเพราะอะไรคะ...

...เดี๋ยวนี้จะฝันเรื่อยๆว่า...ก้าวขาไม่ค่อยไปค่ะ...ในฝันว่าไม่มีแรงก้าว...

...ตกใจมากเลย...คิดว่าเป็นจริง...ที่แท้ก็ฝัน...

...เมื่อคืนเป็นครั้งแรกเลยที่เต็มใจดูหนังผีๆ...เพราะว่ามี...ศรราม...แสดง...

...ฝังใจกับ...ชายกลางแห่งบ้านทรายทอง...ดูยังไงก็ไม่น่ากลัวค่ะ...

[Leam]

โบราณว่า....... กินมากฝันมาก

ไม่ทราบเท็จจริงเป็นเช่นไรนะครับ พี่ตู่

[Leam]

คืนนี้ปล่อยผีตอนหัวค่ำดีกว่า........

[Leam]

...เหมาโทษ - เหม เวชกร...

<a href="http://www.youtube.com/v/MYaiHsuVCR8" target="_blank">http://www.youtube.com/v/MYaiHsuVCR8</a>

[Leam]

<a href="http://www.youtube.com/v/JG43Sznd0yQ" target="_blank">http://www.youtube.com/v/JG43Sznd0yQ</a>

[Leam]

<a href="http://www.youtube.com/v/INrL3AcVcIs" target="_blank">http://www.youtube.com/v/INrL3AcVcIs</a>

[Leam]

<a href="http://www.youtube.com/v/2CrwQHY7O9c" target="_blank">http://www.youtube.com/v/2CrwQHY7O9c</a>

[Leam]

<a href="http://www.youtube.com/v/8TM6sB0u14Y" target="_blank">http://www.youtube.com/v/8TM6sB0u14Y</a>

[Leam]

พี่ป้อม...ครับ

ชมเรื่องเหมาโทษจบเมื่อไรบอกด้วยนะครับ.....จะได้ลงเรื่องใหม่

[pusadee sitthiphong]

เดี๋ยวนะคะ เพิ่งเข้าบ้านมา วันนี้กลับดึก แต่จะดูคืนนี้แหละค่ะ
ขอบคุณค่ะ

[Leam]

ครับผม...

[too_ploenpit]

		อ้างถึง			ข้อความของ Leam เมื่อ 01 มิถุนายน 2554, 15:49:42
	โบราณว่า....... กินมากฝันมาก ไม่ทราบเท็จจริงเป็นเช่นไรนะครับ พี่ตู่

...ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ...น้องแหลม...จริงหรือเปล่าไม่รู้...

...บางคนบอกว่าเพราะคิดมาก...จิตใจพะวงอยู่กับเรื่องนั้นๆ...แต่จะเกี่ยวกับเรื่องการเดินของพี่ตู่อย่างไรคะ...

...แต่ก่อนนี้ตอนเรียนจบและทำงานใหม่ๆจะฝันเรื่องทำข้อสอบไม่ทันค่ะ...

...จบมาตั้งสิบกว่าปีแล้วก็ยังฝันอยู่...ตอนนี้เปลี่ยนเรื่องใหม่...จนสามารถทักในฝันได้แล้วว่าฝันซ้ำค่ะ...อิอิ...

[Leam]

ความฝันของผมนะ....

ไม่เคยกลัวฝันร้ายเลย เพราะทุกครั้งที่ฝันร้าย....
จิตใต้สำนึกก็จะบอกว่าเป็นแค่ความฝัน....แล้วก็รู้สึกตัวตื่น.

[too_ploenpit]

...น้องแหลมเคยโดน...แบบที่เค้าเรียกว่า...ผีอำ...มั้ยคะ...

...มันเป็นความฝัน...ที่เหมือนเกิดขึ้นจริงๆน่ะค่ะ...

...พี่ตู่เคยฝันว่า...ขโมยกำลังงัดหน้าต่างเข้ามาในห้องนอนได้ค่ะ...

...และพี่ตู่ก็แกล้งหลับ...แต่ตอนหลังจะร้องให้คนช่วยแต่มันร้องไม่ออกค่ะ...

...สุดท้ายตกใจตื่น...และเพิ่งรู้ว่ามันเป็นความฝันค่ะ...แต่มันเป็นแบบผีอำ...

[pusadee sitthiphong]

ของป้อมยังมีอีก 3 ครั้งนอกจากเรื่องลูกที่คิดว่าเจอเขา
ตอนนั้นตื่นอยู่ค่ะ ไม่ฝันแน่นอน แล้วจะเล่านะคะ ติดไว้ก่อน

[ตุ๋ย 22]

ผีไม่มีในโลก  แต่ผมกลัว

[pusadee sitthiphong]

น้องแหลมคะ
สมัยนู๊นตอนเข้าทำงานใหม่ๆ  เริ่มทำงานครั้งแรกที่เชียงราย พี่ทำงานอยู่เชียงรายได้สัก 6-7 ปีก็ได้ย้ายไปทำงานที่ลำปาง ตอนเดินทางเพื่อนก็ไปส่งกัน พอเพื่อนๆกลับก็เหงามาก  วันจันทร์ไปทำงาน ปรากฏว่าในวันนั้นมีพนักงานที่ลำปางจะย้ายไปเชียงรายพอดี  พรรคพวกที่ลำปางก็จะไปส่งกัน พี่ก็โดดขึ้นรถกลับเชียงรายกับเขาทันที  พอไปถึงพรรคพวกเขาก็ไปเที่ยวแม่สายกันต่อ  แต่พี่ไม่ได้ไปคอยอยู่ที่บ้านแล้วตอนเย็นก็ไปทานข้าวกับเพื่อนๆที่บ้านพักพนักงาน แล้วก็จะขับรถกลับลำปางกัน  เป็นธรรมเนียมกินข้าวก็มีเหล้าก็คุยกันไปทานกันไปสนุกสนาน  พี่ทานอิ่มแล้วไม่รู้จะทำอะไรก็เดินสำรวจบ้านพักตามประสา พวกเราไปกันเยอะ นั่งล้อมวงทานกันทุกห้องแหละ แต่มีห้องนึงน่าจะใช้เก็บของอยู่ชั้นสองหลังบ้าน พี่ก็เกิดอยากรู้อยากเห็นว่าเป็นยังไง ก็เลยเปิดเข้าไปดู ห้องมืดตึ๊ดตื๋อพอเราเปิดประตูแง้มๆพี่กลับเห็นคนกลุ่มหนึ่งนั่งล้อมวงทานข้าวกันในความมืด ตายละวา ไม่ใช่มั๊ง พี่เลยปิดประตูกลับเข้าที่ บอกเขาในใจว่าต่างคนต่างอยู่นะจ๊ะ แล้วพยายามเดินออกจากที่นั่น ทำตัวให้เป็นปกติไม่บอกใคร แล้วก็ไม่เดินผ่านไปทางนั้นอีกเลย
น่าจะใช่ไม๊คะเนี่ย คนอะไรกินข้าวเงี๊ยบเงียบในความมืด จะมองเห็นกับข้าวรื๊อออออออ

[Leam]

ผมว่ายังไม่ชัดเจนเท่าไร..... ที่จะระบุว่าที่พี่เห็นเป็นผีหรือวิญญาณ

แต่บรรยากาศที่พี่ป้อมเล่า......ชวนให้ขนลุกเหมือนกันครับพี่

[Leam]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 02 มิถุนายน 2554, 22:36:02
	ผีไม่มีในโลก  แต่ผมกลัว

ก็เมื่อคิดว่าไม่มี แล้วกลัวทำไมครับ.....ครูตุ๋ย

[Leam]

		อ้างถึง			ข้อความของ too_ploenpit เมื่อ 02 มิถุนายน 2554, 17:32:51
	...น้องแหลมเคยโดน...แบบที่เค้าเรียกว่า...ผีอำ...มั้ยคะ... ...มันเป็นความฝัน...ที่เหมือนเกิดขึ้นจริงๆน่ะค่ะ... ...พี่ตู่เคยฝันว่า...ขโมยกำลังงัดหน้าต่างเข้ามาในห้องนอนได้ค่ะ... ...และพี่ตู่ก็แกล้งหลับ...แต่ตอนหลังจะร้องให้คนช่วยแต่มันร้องไม่ออกค่ะ... ...สุดท้ายตกใจตื่น...และเพิ่งรู้ว่ามันเป็นความฝันค่ะ...แต่มันเป็นแบบผีอำ...

เท่าที่จำได้.....ไม่เคยนะครับ พี่ตู่

โบราณสอนว่า......อย่านอนใต้ขื่อใต้คาน,อย่าขอนขวางประตูหรือทางเดิน... จะโดนผีอำ
บางคนบอกว่า......เป็นอาการของคนนอนทับเส้น(ประสาท) หรือเส้นยึด

ทางแพทย์อธิบายว่า......เกิดจากการที่สมองตื่นไม่พร้อมกัน
สมองเรานั้นมีบริเวณต่างๆ ที่ทำหน้าที่ต่างๆ บริเวณด้านหน้าจะทำหน้าที่สั่งให้เคลื่อนไหว ส่วนรับความรู้สึกนี่จะเป็นแกนกลาง กับด้านค่อนมาหลังเล็กน้อย
เวลาเราตื่นสมองจะมีกระแสไฟฟ้าเป็นตัวทำงาน เวลาเราหลับกระแสเหล่านี้ก็ลดลง (เข้าสู่ระยะพัก) ดังนั้นเมื่อเราตื่น ถ้าบริเวณรับความรู้ตัวตื่น แต่บริเวณสั่งการเคลื่อนไหวยังไม่ตื่น ก็เป็นอาการผีอำ
แต่ก็มีโรคบางโรคที่มีลักษณะเหมือนกันนี้เรียกว่า Lockin Syndrome จะรู้ตัวแต่ขยับอะไรไม่ได้ ได้แต่กลอกลูกตาไปมา

[Leam]

		อ้างถึง			ข้อความของ pusadee sittipong เมื่อ 02 มิถุนายน 2554, 20:04:28
	ของป้อมยังมีอีก 3 ครั้งนอกจากเรื่องลูกที่คิดว่าเจอเขา ตอนนั้นตื่นอยู่ค่ะ ไม่ฝันแน่นอน แล้วจะเล่านะคะ ติดไว้ก่อน

สะดวกเมื่อไร ก็เล่าสู่กันฟังนะครับพี่.....

[พธู ๒๕๒๔]

		อ้างถึง			ข้อความของ pusadee sittipong เมื่อ 03 มิถุนายน 2554, 21:45:48
	น้องแหลมคะ สมัยนู๊นตอนเข้าทำงานใหม่ๆ  เริ่มทำงานครั้งแรกที่เชียงราย พี่ทำงานอยู่เชียงรายได้สัก 6-7 ปีก็ได้ย้ายไปทำงานที่ลำปาง ตอนเดินทางเพื่อนก็ไปส่งกัน พอเพื่อนๆกลับก็เหงามาก  วันจันทร์ไปทำงาน ปรากฏว่าในวันนั้นมีพนักงานที่ลำปางจะย้ายไปเชียงรายพอดี  พรรคพวกที่ลำปางก็จะไปส่งกัน พี่ก็โดดขึ้นรถกลับเชียงรายกับเขาทันที  พอไปถึงพรรคพวกเขาก็ไปเที่ยวแม่สายกันต่อ  แต่พี่ไม่ได้ไปคอยอยู่ที่บ้านแล้วตอนเย็นก็ไปทานข้าวกับเพื่อนๆที่บ้านพักพนักงาน แล้วก็จะขับรถกลับลำปางกัน  เป็นธรรมเนียมกินข้าวก็มีเหล้าก็คุยกันไปทานกันไปสนุกสนาน  พี่ทานอิ่มแล้วไม่รู้จะทำอะไรก็เดินสำรวจบ้านพักตามประสา พวกเราไปกันเยอะ นั่งล้อมวงทานกันทุกห้องแหละ แต่มีห้องนึงน่าจะใช้เก็บของอยู่ชั้นสองหลังบ้าน พี่ก็เกิดอยากรู้อยากเห็นว่าเป็นยังไง ก็เลยเปิดเข้าไปดู ห้องมืดตึ๊ดตื๋อพอเราเปิดประตูแง้มๆพี่กลับเห็นคนกลุ่มหนึ่งนั่งล้อมวงทานข้าวกันในความมืด ตายละวา ไม่ใช่มั๊ง พี่เลยปิดประตูกลับเข้าที่ บอกเขาในใจว่าต่างคนต่างอยู่นะจ๊ะ แล้วพยายามเดินออกจากที่นั่น ทำตัวให้เป็นปกติไม่บอกใคร แล้วก็ไม่เดินผ่านไปทางนั้นอีกเลย น่าจะใช่ไม๊คะเนี่ย คนอะไรกินข้าวเงี๊ยบเงียบในความมืด จะมองเห็นกับข้าวรื๊อออออออ

เขาเรียกว่าซนไม่เข้าเรื่อง ดีนะเขาไม่ชวนร่วมวงด้วย

[Leam]

ป๋าทู ตื่นเช้าจัง....