It's me Joy
มือใหม่หัดเมาท์
ออฟไลน์
กระทู้: 123
|
|
« ตอบ #75 เมื่อ: 18 เมษายน 2550, 17:36:16 » |
|
โอ น้องปาร์ตี้ ทำพี่แล้วไง...แล้วพี่จาเอาไรมาเขียนเนี่ยะ ยังไม่เล่าเรื่องตัวเองได้ปะ แต่อยากจองไว้ล่วงหน้าว่าจะ tag ใครต่อดี 1. พี่ตุ๊ 14 2. พี่โจ้เลีย 38 3. 4. 5. ครายยังไม่โดน tag มั่งเนี่ยะ :?:
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
: Nuu joy ::
|
|
|
iamfrommoon
|
|
« ตอบ #76 เมื่อ: 18 เมษายน 2550, 17:40:42 » |
|
มิน่า..... กระจ่างอีกเรื่องแล้ววันนี้..... พี่ไข่รับประทานหมาไปนี้เอง.... คุณน้องคะ โดนเขา Tag ตั้งนานแล้ว ไม่รีบมาตอบ เดี๋ยวโดนแย่งชิงชื่อคนที่จะต้อง Tag ต่อนะเออ ตอนนี้เหลือเหยื่อน้อยเต็มทีแล้ว...หรือน้องจะตีหัวลากพวกไม่เคยเข้าเว็บฯมาเพิ่ม ความหฤหรรษ์จ๊ะ...อิอิ
ประกาศ..."WANTED" - Shade40 and Tri 83 มาโดน Tag เลยจะได้ครบซะที...พี่ลุ้นอยู่นา...มานะคนดี มามะ มามะ :lol: :lol:
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
@@ธรรมชาติสร้างความขัดแย้ง เพื่อให้คนเรียนรู้ซึ่งกันและกันได้ดียิ่งขึ้น@@@
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #77 เมื่อ: 18 เมษายน 2550, 17:51:03 » |
|
where is the picture...sao,sao,num,num? p.nn
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Junphen Juntana
|
|
« ตอบ #78 เมื่อ: 18 เมษายน 2550, 18:54:42 » |
|
อันเนื่องมาจากที่น้อง Party คนงามของหมู่เฮา Tag มา พี่ก็สาธยาย 5 ข้อตามกติกานะคะ...1. เด็กหัวโต+เหม่ง กับทุกข์ 2 ข้อ
ด.ญ. จันทร์เพ็ญ จันทนา ลูกหลงที่เกิดมาตอนแม่อายุ 40 ใครๆ ก็ยุให้แม่เอาออก กลัวว่าจะปัญญาอ่อน แต่พ่อแม่ก็รักลูกคนสุดท้องคนนี้ เกิดมาตัวดำ หัวโต เหม่ง และไม่ปัญญาอ่อน ความหัวโตเหม่ง สร้างความทุกข์ 2 ข้อ คือ ใส่เสื้อยืดคอกลมธรรมดาๆ ไม่ได้ติดหัวเหม่งโต ต้องเอากรรไกรขยายคอเสื้อเองเกือบทุกตัว และอีกข้อคือผู้ใหญ่คาดหวังว่าหัวโตแล้วน่าจะฉลาด แบกความกดดันเต็มหัวโตๆ นั้น ในที่สุด ก็บิดพลิ้วไม่ยอมเข้าเรียนชั้นอนุบาล โดยเด็กหัวโตก็หัวหมออ้างว่าพรบ.ประถมศึกษาแห่งชาติบังคับตอน ป.1 ตอนนี้หนูใจยังไม่พร้อมจะเรียน ก็เลยเป็นเด็กที่ไม่เคยเรียนชั้นอนุบาลใดๆ เลย ไปโรงเรียนวันแรกก็ไปเข้า ป.1 เลย ผลคือไม่รู้เรื่อง ไม่ทันเพื่อน ร้องไห้แงๆ กับตัวเองว่า เราหัวโตแต่เราโง่ เราไม่เห็นเข้าใจที่เค้าเรียนกันเลย (เพื่อนๆ เรียนอนุบาลกันมาหมดแล้ว สะกดคำได้แล้ว เราเพิ่งหัดเขียน ก ไก่) ในที่สุด ใช้เวลาราวครึ่งเดือน ก็เรียนทันเพื่อน หัวโตรอดชีวิตมาได้อย่างหวุดหวิด2. รู้จักสัจธรรมของชีวิตตอน 9 ขวบ
ย้อนไปตอนเกิด ปี 2517 น้ำท่วมหนักพื้นบ้านทั้งหมด แม่เจ็บท้องพอดี พ่อและพี่พาขึ้นเรือหางยาววิ่งบนถนนใหญ่มาหาที่คลอดบ้านยาย แล้วก็อยู่กะยายและป้าที่เป็นสาวโสดมาจนถึงป.3 วันหนึ่งมีการจัดกิจกรรมที่โรงเรียน ให้เด็กๆ ได้แสดงความสามารถ ด.ญ.จันทร์เพ็ญ ชนะเลิศร้องเพลง, วาดภาพ, พูดในที่ชุมชน, แต่งกลอน กวาดรางวัลเพียบ ดีใจสุดขีด รอป้ามาที่โรงเรียน เพราะเค้าเชิญผู้ปกครองทุกคนมาด้วย เราลุ้นอยู่ว่า ถ้าป้ามาคงปลื้มมาก ที่หลานรักได้รางวัลเยอะแยะ พลัน ร.ร. ก็ประกาศว่ามีคนจมน้ำตายที่คลองใกล้ๆ นี้ เด็กๆ ทุกคนรวมทั้งเราก็วิ่งไปดู พอไปถึงพบว่า คนจมน้ำตายคือป้าของเรา...ฝันสลาย จากความสุขสุดปลื้มสูงสุดของเด็กคนหนึ่ง สู่ความทุกข์จากการสูญเสียอันยิ่งใหญ่...เรียนรู้ว่าชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน ทำให้กลายเป็นคนที่ไม่ค่อยทะเยอทะยานกะชีวิตแต่นั้นมา เพราะเห็นว่าทุกอย่างล้วน "อนิจจัง"3. กินเก่งมหาศาล พรสวรรค์เชิงศิลป์
พอป้าตาย ต่อมาอีกปียายก็ตาย สุดท้าย กลับมาอยู่กะพ่อแม่ซึ่งแก่แล้ว ต้องดูแลพ่อแม่ เพราะพี่ๆ โตกันหมดแล้ว ที่บ้านชอบทำและกินอาหารมาก เห็นพ่อแม่มีความสุขที่เรากินเก่ง ก็เลย กิน กิน กิน จึงเป็นเด็กที่กินจุเพราะสุขลิ้นตัวเองและสุขใจที่เห็นพ่อแม่มีความสุข เรียนประถมที่ ร.ร. วัดหลวงฯ มัธยมสายวิทย์ ที่พนัสพิทยาคาร ชลบุรี มีพรสวรรค์ด้านการคิด เขียน แบบศิลปะ ได้รางวัลระดับประเทศในงานประพันธ์ทุกชนิด อ่านทำนองเสนาะ ฯลฯ กว่าร้อยรางวัล รวมถึงรางวัลจากในหลวง พระเทพฯ พระบรมวงศานุวงศ์หลายสิบหน รวมถึงองคมนตรี, นายก, คนสำคัญต่างๆ อีกหลายสิบหนเช่นกัน ลังเลกับการเรียนมหาลัย ว่าเอาไงดี สอบเทียบม. 6 เสร็จ ตอนม. 5 ก็เลยลองเอ็นท์ดู ติดพยาบาล มหิดล แต่คิดว่าเราคงไม่เหมาะ พอจบม.6 จริงๆ เลยตัดสินใจมาเรียนอักษร (เคยเข้าเฝ้ารับรางวัล พระเทพฯ ท่านเคยเชียร์ให้เรียนอักษร) สอบเข้าโครงการช้างเผือก รู้สึกว่าใช่เลยๆ (ตอนเรียนวิทย์ เคมีกะชีวะพอได้ แต่ฟิสิกส์อ่อนมั่กๆ ลอกเพื่อนตลอด เลยคิดว่าถ้าเรียนวิทย์ น่าจะไม่เวร์คเท่าหร่าย) 4. กินจุ หลังยาว โดดเก่ง และกิจกรรมมือปืนรับจ้าง
ตอนอยู่หอซีมะโด่ง กินข้าววันละ 4-5 มื้อทุกวัน และนอน 8-10 ชั่วโมงเกือบทุกคืน (อาหารในมหาลัยแสนถูกและหอพักของเราก็แสนอบอุ่น กินอยู่ซำบายสุดๆ) เราได้ทุนเรียนปีละ 2 หมื่น ค่าหอก็ถูก ชีวิตก็อยู่ได้ โชคดีที่ได้เงินจากการประกวดเรื่อยๆ ด้วย (เลี้ยงแม่ได้อีกต่างหาก) เรียนๆ โดดๆ เป็นแกะดำที่เกียจคร้านสันหลังยาวในหมู่เพื่อนอักษร แต่ก็พอรักษาเกรดไว้ไม่ต่ำกว่า 3 ก็โอเค (ต่ำกว่านี้ หลุดทุน!) ที่เหลือก็ช่วยทำกิจกรรมมือปืนรับจ้างแบบไม่ต้องคลุกรายละเอียด ใครขอให้ช่วยอะไร ก็ช่วยไปเท่าที่ทำได้ เช่น เป็นคนสอนร้องเพลงหอพักของหอหญิง 3 รุ่นติดกัน, เป็นคนเขียนสคริปต์การแสดงงานบอลประเพณี 2 ปี, นำปาเจราวันไหว้ครู, อ่านบทอาศิรวาทตัวแทนจุฬาทางทีวี, เขียนโน่นนี่สารพัดของสิ่งพิมพ์ในจุฬาฯ, เป็นพิธีกรประกวด Miss & Mr RCU ฯลฯ แต่ก็ไม่ค่อยรู้จักใครเท่าไหร่ เพราะมักเป็นงานกิจกรรมที่ช่วยเป็นครั้งๆ ไป ไม่ได้ขลุกอยู่กะชมรมใดเป็นพิเศษ อีกอย่าง คือกลับบ้านที่เมืองชลบ่อย เพราะพ่อเสียชีวิตแล้ว และแม่ก็แก่แล้ว5. ผสมศาสตร์ศิลป์ ทำงานมัลติมีเดีย
เพราะเรียนสายวิทย์และต่ออักษร ทำให้เป็นลูกครึ่งวิทย์กะศิลป์ สุดท้าย เลยทำงานด้านมัลติมีเดีย เริ่มจากเป็น copywriter สื่อมัลติมีเดีย ตอนหลังก็ทำครบ แบบมีทีมงาน ทั้งสาย programmerและ graphic designer ตอนนี้ก็มีความสุขดีกะงานดูแลสื่อมัลติมีเดียและเว็บไซต์ของบริษัทโทรคมนาคมแห่งหนึ่ง (ปี 2000 เคยสอบชิงทุน GSE เป็นตัวแทนประเทศไทยไปดูงานสื่ออินเทอร์เน็ตที่ USA แต่เป็นระยะสั้นๆ นะคะ) จริงๆ ลงมือออกแบบ และเขียนเอว็บเองไม่เป็นเท่าไหร่ เน้นคิดๆ ดูๆ บริหาร จัดาการเป็นหลักอ้ะจ้ะ จัดได้มั่ง ไม่ได้มั่ง ปนๆ กัน อิอิ ณ วันนี้
ยังกินจุ นอนอืด เวลาว่างก็ไปเดินตลาด ทำอาหาร กินอาหาร ปลูกต้นไม้ บางทีก็ไปวัด บางทีก็ไปเที่ยว แต่ส่วนใหญ่วันหยุดจะเดินทางไปต่างจังหวัด เพื่อเยี่ยมและดูแลญาติๆ ผู้มีพระคุณ ชีวิตเรื่อยเรื่อย มาเรียงเรียง ไม่ทะเยอะทะยาน ทำงานหลักเป็นงานที่รักและถนัด นึกครึ้มๆ ก็เขียนโน่นเขียนนี่ ไม่เก่งขนาดที่จะพิมพ์หนังสือของตัวเอง แต่ก็เขียนเล่นๆ ในเว็บพลางๆ
นับวัน น้ำหนักก็มากขึ้น เผละพลุ้ยตามวัย ล่าสุด ปวดท้องอย่างหนัก เพิ่งไปส่องกล้องกระเพราะมา หมอบอกว่า กระเพราะอักเสบ ลำไส้อักเสบ และมีศัพท์ทางการแพทย์บางอย่าง ที่สรุปออกมาเป็นภาษาชาวบ้านได้ว่า "กระเพราะคราก"...กรรมทั้งหลาย ล้วนเกิดแต่เหตุจริงๆ...
ความพยายาม+ใฝ่ฝัน: เพลาๆ การกินลงบ้าง จากวันละหลายๆ มื้อเป็นเหลือแค่ 3 มื้อเหมือนคนปกติ และลดจำนวนจานแต่ละมื้อจากหลายๆ จานเป็นแค่ 1-2 จาน
เรื่องเล่า ของพระจันทร์หัวเหม่ง ก็เป็นเช่นนี้แล...
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
MahDee
|
|
« ตอบ #79 เมื่อ: 18 เมษายน 2550, 19:01:56 » |
|
พี่เพ็ญ สุดยอดจริง ๆ ครับ ชีวิตพวกเราชาวหอนี่ คุณภาพคับแก้วครับ....
ยินดีที่ได้อ่านเรื่องราวของพี่เพ็ญ และทุก ๆ คน ทำให้รู้จักกันมากขึ้นทีเดียว
ใครอยากจะเขียนอีกตามสบายเลยนะครับ กี่ข้อก็ได้ ไม่มีกำหนดครับ
รออ่านของพี่แอ๊ะ และของทุก ๆ คนอยู่นะครับ
ใครที่ยังเขียนไม่ครบ รีบเขียนให้ครบ หากติดใจก็เขียนต่อได้เรื่อย ๆ ครับ :lol: :lol:
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #80 เมื่อ: 18 เมษายน 2550, 20:10:08 » |
|
(Nong Mahdee offers the chance...can write more,weiii..I love you!)
I grow up near the beach...see and live by the sea...it is my life but why I can not swim??this question I asked myself more and more often as I lived abroard! Samila beach is well known in the southern of Thailand with its brand...The golden mermaid...like in Belgium.They said if any visitor comes and takes a photo by her ,they have to touch her breast and they will be back again...nice place for sit,lay down on thewhite sand,picnick with the family at the weekend,playing volleyball-football on the beach...but few people will jump to the sea for..swim! there were strong waving and not quite deep have to go too far for deep area...dangerous to swim or even learn to swim. When I were in BKK,if anyone asked me whether I can swim,I will say yes..even I knew I always "play"in the sea / with the wave..but swim by your own body in the deep...would not imagine!.So when I have to go by boat,ship...I was never happy as I always fear inside. I were in Germany,did many sport types with my husband(valleyball,tennis,badminton,gymnastic,bike tour,learn skiing,ski walking)within a short time...no problem...untill swimming!I have horror in my head,what if,and any other bullshit about deep sea...most of all I think if I apply any swim course,they will set me to learn with a small kids I were so shy and ashame! Robin was 3 years old,I figured out how afraid I was when I were with the family near the sea,a park sea people can swim in the summer.So I decided finally to apply swim course for adult..it cost 120 Euro for 12 times 1,5 hours each every weekend. There were 12 persons in the group and I ..was....the..youngest...one!not only youngest but I also belongs to advance, not the beginner!!(big boss has tried,but not succeed so he gave up,he said he could not take my fear away but the pool attandant may can!),we 3 ,who came from sea country,grow up near the sea but can not swim...have to train at the deep side of the city indoor pool(swim course offers in winter in indoor pool)...very fun to see how other can not better than you!! this is the secret of any course we have learned. After finish,I still drive extra to"practice" I found that I have learned only the crawl,which your head always upon the water..you will never die....I still can automatically backstroke...from my childhood...when we go to the sea,if I was in deep sea and I find I can not anymore.I will backstroke! I sent the kids to swimcourse since they were 4....so Thailand visit we four will be together on the boat by Chaopraya express and I have no strange feeling that one of us can not swim. I love swimming! nungning
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
MahDee
|
|
« ตอบ #81 เมื่อ: 18 เมษายน 2550, 20:30:36 » |
|
เอาอีก ๆ ๆ ๆ :lol: :lol:
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
MahDee
|
|
« ตอบ #82 เมื่อ: 18 เมษายน 2550, 20:36:14 » |
|
พี่เฉด เข้ามาอ่านแล้ว ตอบด้วยเน้อ แควน ๆ รออ่านอยู่ค้าบบบบ :lol: :lol:
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
shade80
Full Member
ออฟไลน์
กระทู้: 281
|
|
« ตอบ #83 เมื่อ: 18 เมษายน 2550, 22:50:24 » |
|
ผมว่ากะจะย่องมาแอบอ่านเงียบๆแล้วเชียว
โดนจาบบบบบด้ายยยยยยยย ซะแล้วเหวย
ช่วงนี้อารมณ์ส่วนตัวค่อนข้างจะขุ่นมัวอย่างแรง ไม่รู้จะเขียนได้ออกมาแบบไหนเหมือนกัน
อีกอย่างไม่รู้จะ Tag ใครต่อยังไงขอจองไว้เฉยก่อนละกัน
1. ไอ้ท่านเต้ 40 เดี๋ยวนี้ไม่โผล่กบาลเข้ามาเวปเลยนะ เหล้าเบียร์น่ะกินเข้าไปเห๊อะ ชอบชวนเพื่อนไปเมามายที่ห้อง รู้ทั้งรู้ว่าเพื่อนตะละคนเมาปุ๊บก็หลับปั๊บ สุดท้ายท่านเต้ก้อต้องเป็นแม่บ้านคอยเก็บกวาดทุกคราไป
2. นู๋ First 40 ยัยเพื่อนคนนี้ตั้งกะลี้ภัยทางทะเล(จัย) มาอยู่ในอ้อมอกป่าป้าหม่าม้าที่บ้านเกิด ก็พาลหายหน้าไปอีกคน หมอฟันอ่ะเค้าให้ซ่อนใบหน้างามๆ ไว้หลังผ้าปิดปาก เฉพาะเวลาทำฟันนะจ๊ะ เลิกงานแล้วก็แวะเข้ามาเฉิดฉายในบอร์ดบ้างเน้อ 3. ท่านก้อง 40 หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีๆ แพนด้า หมีแพนด้าเค้าว่าน่ารัก ผมนี้ชัก ชักอยากจะเห็น อยากสัมผัสหมีตัวเป็นๆ อยากจะเห็น เห็นหมีแพนด้า อยากจะรู้มันอยู่ยังไง มันกินอะไรถึงได้โตมา กินยอดไม้ยอดไผ่ยอดหญ้า หรือกินพิซซ่าเหมือนกันกับคน (มันกินอะไรน๊อ.....) หมีแพนด้าเค้าว่าสีสวย น่ารักเสียด้วยเพราะไม่ซุกซน มันมีปากมีหูมีตา มีแขนมีขาเหมือนกันกับคน แพนด้าเค้าว่ามีขน แพนด้าเค้าว่ามีขน ขาวดำปะปน ดูขนปุกปุย (สวยเนาะ.....) หมีแพนด้ามันหาดูยาก ได้มาจากจีนแผ่นดินใหญ่ เป็นของฝากมาจากแดนไกล เขามอบให้คนไทยได้ดู ไปดูหมีกันดีไหม ถ้าจะไปก็รีบมา เหมาเครื่องบินขี่ขึ้นฟ้า มาเรามามาไปดูหมี (ไปดูด้วยกัน นะ นะ....) เคยเห็นไหม นั่นไงหมี มันสวยดี ดูน่ารัก คนมุงดู ดูกันมาก เพราะเขาอยาก อยากจะดูหมี เด็กๆ ถามเพราะสงสัย ถามว่าใครดูแลหมี มันสะอาดและสวยดี เจ้าของหมีนี้เก่งจังเลย หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีๆ แพนด้า (เก่งเนาะ มีแต่ตัวสะอาดๆ น่ารักทุกตัวเลย) (นั่นเห็นไม๊ สะอ๊าดสะอาด น่ารักทุกตัวเลย) 4. หมออีฟ+บักโหนด 40 คงไม่ผิดกติกาใช่ป่ะ ก็ผมถือว่าเป็นคนๆเดียวกันแล้วนี่นา 555 ทวินเทอร์โบ tag ทีเดียวได้รู้จักเพื่อนอีกสองคนดีขึ้น ดีจัยด้วยนะ ที่ทั้งคู่จูงมือกันมาถึงจุดนี้ได้ จากนี้ไปก็ขอให้ประคองมือกันไปตลอดนะครับ ต้องขอโทษเพื่อนทั้งคู่ด้วยที่ไม่ได้ไปร่วมงานนะ เห็นรูปแล้วแอบอิ่มจัยอย่างบอกไม่ถูกดิแฮะ อิจฉาตาร้อนผ่าว (มิใช่เผ่านะ) ชาตินี้จะมีวาสนาได้จัดงานแต่งกะเค้าบ้างมะหนอเรา เห้อ
5. น้องปอร์ท 42 เฉด...พี่ปุ๊กกี้ ผมหมดมุขแล้วอ่ะ ไม่รู้จะ tag ต่อให้ใครดีอ่ะพี่ พี่ปุ๊กกี้...นี่ไง น้องปอร์ท 42 เพิ่งเข้ามาตอบในห้อง 42 อ่ะ เฉด...แล้วน้องคนนี้เค้าเป็นใครอ่ะ ผมไม่รู้จัก tag ไปเค้าจะมาเล่นเหรอ พี่ปุ๊กกี้...แหมคุณน้องคะ ก็ tag ไปดี๊ จะได้รู้จักกันไงละคะ เข้าจัยมะคะ เฉด...ผมเองก็ยังนึกไม่ออกเลยครับพี่ว่าจะเขียนอะไร พี่ปุ๊กกี้...ก็อะไรในตัวน้อง ที่คิดว่ายังไม่มีใครเคยรู้อ่ะ ก็มาเล่าสู่กันฟัง เฉด...ละทำไมผมต้องมาเล่าให้คนอื่นฟังด้วยอ่ะพี่ พี่ปุ๊กกี้...ก็ให้เรารู้จักในอีกแง่มุมของกันและกันไง จะได้เข้าใจกันมากขึ้น เฉด...ละตกลงคนสุดท้ายนี่ผมจะ tag ไปให้ใครดีล่ะพี่ พี่ปุ๊กกี้...ป๊าดธ่อว้อยยย ก็บอกอยู่นี่ไงว่าน้องปอร์ทอะ น้องปอร์ท เฉด...แล้วไมไม่เป็นคนอื่นอ่ะ ครับพี่ พี่ปุ๊กกี้...คุณน้องกะเฉดขา tag ไปเลยคะ tag ไปเหอะคะ เฉด...เอ่อ แล้วถ้า... พี่ปุ๊กกี้...พอคะพอ ไอ้คุณน้องกะเฉด คนสวยเริ่มจะมะโหแล้วนะคะ เฉด...คือ ผมแค่กลัวว่า... พี่ปุ๊กกี้...ว๊ากกกก ย๊ากกกก ฉั๊วๆๆๆๆๆ เพี๊ยะๆๆๆๆๆ อึ๊ก!!! เฉด...คร้าบๆ ยอมละคร้าบ มะถามและคร้าบ tag ละคร้าบ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
หล้า
|
|
« ตอบ #84 เมื่อ: 18 เมษายน 2550, 23:18:49 » |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
shade80
Full Member
ออฟไลน์
กระทู้: 281
|
|
« ตอบ #85 เมื่อ: 18 เมษายน 2550, 23:26:54 » |
|
อ่ะแถมๆ ตอนแรกตั้งใจจะ tag ให้น้องจอย 41 แต่แอบเห็นว่ามีน้องปาร์ tag ไปซะแล้ว
t a g ม า t a g ไ ป t a g ต่อ t a g แ ล้ ว เ ค้ า ไ ม่ ม า ต่ อ ก็ ค ง เ ห ง า t a g ใ ห้ เ ค้ า เ ข้ า ม า แ ต่ ง แ บ่ ง เ รื่ อ ง ร า ว t a g ใ ห้ เ ค้ า เ ข้ า ม า เ ล่ า ที่ เ ข า เ ป็ น
t a g ต่ อ t a g ไ ป t a g ม า t a g แ ล้ ว เ ค้ า ไ ม่ ต่ อ ม า ค ง คิ ด ถึ ง t a g ไ ป ใ ห้ ค น ที่ เ ร า เ ฝ้ า ค ะ นึ ง t a g ไ ป ถึ ง เ ธ อ แ ล้ ว น ะ จ ะ ร อ ฟั ง
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
suriya2513
|
|
« ตอบ #87 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 00:59:31 » |
|
แค่เห็นจำนวนครั้งที่น้องเพ็ญรับรางวัลก็เหนื่อยแทนแล้ว
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
[โบราณคดี]จุดกำเนิดเริ่มต้นของ cmadong.com by : มานพ กลับดี คลิ๊ก->
|
|
|
party
|
|
« ตอบ #88 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 10:00:20 » |
|
ความต่อเนื่องจากTagที่แล้ว.....
4. ชีวิตการทำงาน เริ่มต้นที่ บ. JSL จำกัด ผลิตรายการทีวี เป็นเลขาฯผู้ช่วยผู้บริหาร แผนก Marketing เป็นระยะเวลา 8 เดือน ชีวิตก้อพลิกผันได้มาทำงานที่ บ.การบินไทย จำกัด(มหาชน) จนปัจจุบันนี้ จากที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ไปเที่ยวเมืองนอก ประเดิมงานแรกบริษัทฯ ก้อส่งไปดูงานที่ฝรั่งเศส-เบลเยี่ยม 1 อาทิตย์ ไปเข้า class เรียน MBA กับเด็กที่นั่น แม่เจ้าโว้ย...ภาษาอังกฤษ...ก้องูๆปลาๆ โดนจับแยกกลุ่มอภิปราย เอางัยวะ ไม่ได้เราต้องสู้มาถึงนี้แล้ว หลังจากนั้น ก้อได้มีโอกาสเรียนรู้ภาษาอังกฤษมาเรื่อยๆจากสิ่งแวดล้อมที่นี้ และตั้งปณิธานเอาไว้ว่า.....
จะไปเที่ยวต่างประเทศ ทุกๆปี ปีละประเทศเล้ยยยย......
5.ชีวิตครอบครัว ปาร์ค่อนข้างจะโชคดี ที่เกิดมาท่ามกลางพ่อ แม่ ที่ส่งเสริมให้เรากล้าคิด กล้าทำ ตั้งแต่เด็ก ส่งเสริมให้แสดงออกทุกอย่าง และ มีพ่อ แม่ที่เคารพการตัดสินใจของลูก และจะคอยให้คำปรึกษาอยู่ห่างๆ ท่านทั้ง 2 จะทำให้หนูรู้ว่า....ทั้งชีวิตไม่เคยแม้แต่นาทีที่ “อยู่คนเดียว”…… ถึงแม้ว่าท่านทั้ง 2 จะอยู่พัทลุง แต่เราจะคุยกันทุกวันทางโทรศัพท์ ถ้าวันไหนหายไปสัก 2 วัน แม่จะโทรตาม 5555555
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Tritti_83
|
|
« ตอบ #89 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 10:42:50 » |
|
พี่มะดีฟังไว้ครับ...แจ้งข่าวทุกๆ 2 วันนะครับก่อนถูกโทรตาม :lol:
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
MahDee
|
|
« ตอบ #90 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 10:52:52 » |
|
ตริ ไม่ต้องทำเฉไฉ ตัวเองโดน tag แล้ว ทำไมไม่ตอบซะที :lol: :lol:
ชวนน้องแมวเหมียวเข้า web มั่งดิ :lol: :lol:
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
A79
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #91 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 12:25:10 » |
|
อยู่เฉยๆๆ ก้อโดน That's why I have been looking for 'toilet' everywhere I go. I was tagged!!!
1. I am from Narathiwas 2. I went to Mahavajiravudh School 3. Entered CU in 2526 4. Worked at US. Peace Corps, United Nations, Baker & McKenzie, Asia Foundation, ...... member of Law Society, National Human Rights Commssion. 5. Teach law, business and English at many universities 6. Trave....... to New Zealand, Australia, USA, Mexico, Japan, UK, Walse, Indonesia, Malaysia, Singapore, Philippines, 4. Future....... don't know yet!!!!
I would like to tag ......
1. P'Gung 14 2. Nong A79 3. P'Kaeow 4. Nong Phen 5. Miss Bamboo
I will have to go to the toilet again... see you.
P'Yas แหม พี่ยาส Tag แล้วไม่สะกิดให้รู้ตัวเลยนะคะ ตัวเองล่ะเขียนซะสั้นเชียว :evil:
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
หล้า
|
|
« ตอบ #92 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 12:52:11 » |
|
แค่เห็นจำนวนครั้งที่น้องเพ็ญรับรางวัลก็เหนื่อยแทนแล้ว เห็นด้วยกับพี่ป๋องค่ะ ไม่อยากนึกเลยว่าที่บ้านพี่เพ็ญจะมีที่เก็บรางวัลเยอะขนาดไหน คงจะมีรางวัลวางอยู่ทุกมุมเลย
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
A79
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #93 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 13:06:12 » |
|
1. ชื่อจริง ศิริภรณ์ ต้องเขียนให้ถูก เพราะว่าชื่อโหล คนชอบเขียนเป็น "พร" แอบเคืองนิดหน่อย เพราะจะได้คิดเข้าข้างตัวเองว่าชื่อชั้นไม่โหล ซะหน่อย เขียนไม่ค่อยเหมือนใครย่ะ หรือว่าตอนนั้น ป๊า สะกดผิดหว่า ถามป๊าว่าทำไมสะกดแบบนี้ ป๊าบอก เคยเห็นมันเขียนที่ท้าย รถบรรทุก หยี๋ยยยย :shock: :shock: ชื่อเล่น เอ ค่ะ ป๊า กะแม่อยากให้คล้องกันสามพี่น้อง เอก เอ โอ๋ แต่พี่ชายไม่เห็นมีใครเรียกเอก เรียกแต่เฮียสิต มาอยู่นี่ชื่อเอ เลยขำๆ เพราะมันเขียนแค่ A เหมือนชื่อเล่นว่า นาย ก. (ถ้าเป็นภาษาไทย)
2. สมัยเด็ก พี่ชาย กะน้องชายชวนเล่นแต่ เตะบอล มีวันนึงเรียนอนุบาล เพื่อนเอาลูกบอลมาเล่น เราก็เลยวิ่งเข้าไปเตะบอล แต่เพื่อก้มหน้ามาจะจับลูกบอลพอดีเลยเตะเพื่อนซะปากแตก เลือดหยดติ๋งๆ กลัวมาก กลัวครูตี แต่จริงๆ เป็นเด็กเรียบร้อยนะคะ เคยได้รางวัลความประพฤติดีด้วย (จริงๆ กลัวครูยึดรางวัลคืน)
3. สมัยเรียน ม.1 ครูคัดไปสามคน ให้ไปวิ่งแข่ง บอกว่าถ้าใครวิ่งชนะ จะให้ไปออกรายการ รักษ์สิ่งแวดล้อม กะคุณ นางลดาวัลลิ์ วงศ์ศรีวงศ์ ตอนนั้นผอมเพรียวเลยวิ่งชนะ อิอิอิ ได้ไปออกรายการ ตอบปัญหา ตอบไม่ได้ซักกะข้อ คนอื่นๆ ที่มา เค้า ม.ปลายกันหมด แต่อ่ะนะ เจอแสง เจอไฟ ก็หูอื้อตาลาย ฟังไรไม่รู้เรื่องเลย รอบตอบปัญหาหมดไป รอบสองให้วิ่งแข่ง เอาต้นไม้ไปกระดาษไปปลัก เลยถึงบางอ้อว่า ทำไมครูถึงให้ิวิ่งแข่ง คุณลดาวัลลิ์ คงสงสารเห็นเล็กสุด เลยเอาต้นไม่ที่ทำให้เราได้คะแนน มาไว้ไกล้ๆ เราเยอะๆ ผลสรุป ได้คะแนนรวมสูงสุด จากการวิ่ง บ่ใช่การตอบคำถาม อิอิอิ
4. จำได้ว่าตอนอยู่หอซีมะโด่งปีแรก อยู่ห้อง 505 เตียง ค หอพุฒตาล เพื่อนเมทปีเดียวกัน ชื่อแจ๋ว อยู่ ครุ และีพี่เมท เป็นสาวอักษรชื่อพี่อุ๊ พี่อุ๊นี่น่าจะรหัส 36 พี่อุ๊เรียกเอกภาษาอังกฤษ แต่ฟังเพลงจีนตอนอ่านหนังสือ น้องเมท เป็น งง เจ้าค่ะ แต่พี่แก ก็เหรียญทอง อักษร ตอนนี้เป็นอาจารย์ที่ มณ มีอยู่วันนึงเอไม่สบาย ไข้ขึ้นสูงปรี๊ด ก็ได้พี่ๆ ชั้นห้า ผลัดกันมาเช็ดตัวให้ เหมือนตอนนั้นจะไข้ขึ้นจนไม่รู้สึกตัว ต้องขอบคุณพี่ๆ ด้วยนะคะ
5. สมัยปีหนึ่ง ชีวิตสดใส ไม่ค่อยเข้าเรียน มาถึงเรียนแคลก่อน เพราะเรียนเช้า เพื่อนๆ ยังไม่มา พอพวกมาครบ ก็ไปนั่งเมาท์กันตรงอุโมงค์ ตึกฟิสิกส์ กลุ่มมีสิบกว่าคนโดดเรียนกันเป็นอาชีพ ปัจจุบันยังเสียใจไม่หาย นี่ถ้าเข้าเรียนคงได้อะไรดีๆ มาเป็นพื้นฐานบ้าง แต่ก็ดีที่รู้จักได้เกรดต่ำๆ แต่เด็ก โตมาทำข้อสอบไม่ได้เลยไม่ค่อยหวั่น :lol: :lol: ปีหนึ่งเทอมแรกได้ 2.23 เทอมสองไม่ต่างกัน 2.32 ไม่กล้าบอกแม่เลยว่าที่ได้น้อย เพราะโดดเรียน บอกแม่ว่าเพื่อนมันเก่ง สู้ไม่ได้ อิอิอิ รอดตัวไป โตมาตั้งตัวใหม่ กะว่าจะเอาดีทางเรียนให้ได้ อีกสามปีครึ่ง จะเอา PhD มาครอง แต่ตอนนี้กำลังท้อแท้ ทั้งเรื่องสอบ เรื่องงาน เรื่องไรๆ มากมาย....เฮ้อ...ต้องสู้กันต่อไป
Tag ต่อนะคะ
1. พี่แอร์ 39 เอ๊ย พี่ Air14 2. Imm (เพื่อน อิ๋ม 39) 3. คนจอนจัด (เพื่อนโรจน์ 39) 4. wanwee (พี่เสียด 16) 5. weerapong_rx (น้องพงษ์ 42)
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
It's me Joy
มือใหม่หัดเมาท์
ออฟไลน์
กระทู้: 123
|
|
« ตอบ #94 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 17:39:11 » |
|
ได้เวลามารับ tag จากน้องปาร์ละนะ 1. ชื่อเสียงเรียงนาม มีชื่อว่า สุชาดา นามสกุล เลาหะประทุมบุตร รวม ๆ ความหมายของชื่อและสกุลก็คือ ธิดาแห่งตระกูลดอกบัวเหล็ก ตอนแรกที่ได้รู้ความหมาย รู้สึกชอบใจ๊ ชอบใจ แต่พอเข้ามหาวิทยาลัยรู้สึกว่าชื่อนี้+สกุลนี้เป็นภัยแก่การทำข้อสอบยิ่งนัก..ก็กว่าจะเขียนชื่อ เขียนนามสกุลในกระดาษคำถามครบหมดทุกหน้า กินเวลาไปกว่า 5 นาที..เพื่อนเค้าทำไปได้หลายข้อแย้วววววววว 2. ความกลัวที่มาพร้อมกับห้องน้ำ เป็นคนกลัวห้องน้ำที่ไม่ได้เปิดไฟมาก ๆ เหตุเพราะฝังใจในวัยเด็ก แม่เล่าให้ฟังว่าตอนเด็กช่วง 3-4 ขวบจะงอแงเป็นพิเศษ พอพลบค่ำ ราว ๆ สัก 6 โมงเย็นจะเริ่มร้องไห้โดยไม่มีสาเหตุ ไปหยุดอีกทีก็ราว ๆ 1 ชั่วโมงหลังจากนั้น ทำยังไง๊ ยังไง ก็ไม่หยุดร้อง (ไม่รู้มันเป็นไงเหมือนกัน จำมะได้)เป็นอย่างนี้ตลอดทุกเย็น จนใคร ๆ ในบ้านทนรับไม่ไหวกับพฤติกรรมนี้ เจ้าคุณตาเลยพาไปจองจำในห้องน้ำ จนกว่าจะหยุดร้องไปเอง เลยวาดฝันว่าถ้ามีบ้านเป็นของตัวเอง จะทำให้ห้องน้ำดูดีพิเศษกว่าห้องใด ๆ 3. รักข้างเดียว น๊าน นาน จำได้ว่าพบรักครั้งแรก แบบรักข้างเดียวตอนอยู่ ป.6 อบรมผู้นำนักเรียน ไปเจอ ด.ช. ต่างโรงเรียนแล้วรู้สึกประทับใจในการตีกลองทอม เลยแอบฝันว่าจะมีเค้าคนนั้นเป็นคนข้างกายมาตลอด จนมารู้จักเค้าจริง ๆ ตอนเรียน ม.ปลาย มันยิ่งเป็นอะไรที่ประทับใจเข้าไปใหญ่ เพราะเค้าเป็นนักบาส (ไม่อยากจะบอกตอนนั้น สะกุระหงิ กะลังระบาด) แบบว่าช๊อบ ชอบ จนเข้ามหาวิทยาลัย ก็ลืม ๆ ไปเพราะมัวแต่ยุ่งกะการเรียน แต่ก็ใช่ว่าจะสนใจใครอื่นใด ยังไม่เค้าเป็นคนที่แอบรักเรื่อยมา กระทั่ง 2 ปีที่แล้วเค้าก็แต่งงานไปเสร็จสรรพ จนตอนนี้มีลูกไปแล้ว 1 คน จึงได้รู้สึกว่า ไม่น่าแอบรักมาตั้งนานเล้ย...ปูโธ่เอ้ย 4. ทัวร์ต่างประเทศ จำได้ว่าไปต่างประเทศครั้งแรกตอนปี 46 อะไรมันจะตื่นเต้นปานนั้น จำได้ว่าใช้บริการ สิงค์โปรแอร์ไลน์ ซึ่งมีทีวีให้ดูส่วนตัวในแต่ละที่นั่งด้วย เพอร์เฟ็คจริง ๆ กะการไปครั้งแรก ได้ไปเที่ยวเซ็นโทซ่า กะ ไนท์ซาฟาร์รี ดี๊ ดี กะอีกครั้งได้ไปสัมผัสหิมะของจริงที่เยอรมันเมื่อกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ประทับใจสุดซึ้ง เพราะคนที่นั่นจัดงานวันเกิดให้ ตั้งแต่โรงแรมที่พัก ไปจนถึงออฟฟิต มีเค้กให้กินจนอิ่มแปล้ ไปทั้งวัน แต่ความฝันสูงสุด อยากไปเรียนภาษาญี่ปุ่นที่ญี่ปุ่นสัก 1 ปี ... เพี้ยง 5. ประทับใจ เรื่องประทับใจมีความมากมาย แต่เหนืออื่นใดคือคนในครอบครัว ตั้งแต่พ่อ แม่ พี่ น้อง ตา ยาย จนไปถึงหมาที่ตายไปแล้ว "ไอ้โบ้ต" แต่ก็ยังไม่หายคิดถึง ทุกคนเป็นอะไรที่เหมือนสวรรค์ประทานมา อาจจะมีดีบ้าง ไม่ดีบ้าง แต่เมื่อประกอบเป็นครอบครัวเลาหะประทุมบุตร แล้ว มันเยี่ยมไปเลย ไปแระ เด้วหาคนมารับแท็กนะ วันนี้บ๊าย บาย ได้และ 1. หนิง 41 2. โจ้ 43 3. หม่อม 41 4. พี่โจ้เลีย 38 5. JKL http://img169.imageshack.us/img169/4094/j1fq0.jpg
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
: Nuu joy ::
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #95 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 19:41:02 » |
|
Oh,how wonderful story !! you are all wonderful people.... let me hear more.... nn.27
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Dr.Poot
|
|
« ตอบ #96 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 19:52:23 » |
|
Oh,how wonderful story !! you are all wonderful people.... let me hear more.... nn.27 โอ๊ะโอ๋ รูปพี่หนิงเปลี่ยนไป :oops: :oops:
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #97 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 19:54:07 » |
|
agree with me?...black is beautiful! I'm brown ...it take in summer... p.nn
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Dr.Poot
|
|
« ตอบ #98 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 19:55:22 » |
|
agree with me?...black is beautiful! I'm brown ...it take in summer... p.nn ค่า :oops: :oops:
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Nupu
Full Member
ออฟไลน์
กระทู้: 266
|
|
« ตอบ #99 เมื่อ: 19 เมษายน 2550, 20:09:28 » |
|
Tag ต่อให้
1. พี่จอย 41 2. พี่ junphen 3. ป้าไก่ 43 4. ตาล 44 5. พี่ Nupu
นึกว่าจะรอด รับ Tag มาจากน้องปาร์ตี้ ขอรับไว้ก่อนนะจ๊ะ แค่อ่านพี่ก็เหนื่อยแล้ว ถ้าต้องเขียนสงสัยจะท้องอืด เป็นแน่แท้เลย และประการสำคัญพี่ก็ไม่รู้จะ Tag ต่อให้ใครจ๊ะ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|