ภาพจากทริปนี้ครับ

[shade80]

เป็นทริปที่สนุก และอบอุ่นมากๆครับ

แอบมาเปิดกระทู้ไว้ก่อนละนะ ฮิ้ว ฮิ้ว

[iamfrommoon]

ศุกร์ที่ 12 เสียงโทร.เช็คกันให้วุ่น ถึงไหนๆๆๆ รถติดเหลือเกิน แต่ละคนกระหืดกระหอบ บางคนต้องดักขึ้นสถานีอื่น...เมื่อไปถึงก็เจอโต๊ะบริการของศิษย์เก่าแพทย์ศิริราช และอีกโต๊ะของรพ.ราชวิถี...เอ!! แล้ว "ซีมะโด่ง" ฉันอยู่ไหนเนี่ย...ว่าแล้วก้อพาน้องแอน 39 จ้ำอ้าวหา เพราะเวลามันบีบหัวใจเหลือเกิ๊น...ข้างตู้รถไฟของคนอื่นมีด้วยว่า ที่ไหน แล้วเราจะมีมั้ยเนี่ย ตั้ง 2 ขบวนแน่ะ...

และแล้ว...ก็ยิ้มออก ว้าว!!! ป้าย "ซีมะโด่ง" เสียดายที่ไม่ได้แช๊ะรูปที่ขบวนรถไฟ เพราะกลัว "รถไฟจ๋า ปุ๊กและแอนลาก่อน"...เด๋วอดไปเที่ยวกับพี่ๆ..

เดี๋ยวมาเขียนต่อค่ะ... :lol:

ปล.ปุ๊กกี้กับแอน ใส่ชุดเตรียมนอนค่ะ เลยได้แบบนี้ อิอิ

[iamfrommoon]

อาจารย์เผ่าท่านได้นำเสื้อฟุตบอลประเพณีมาจำหน่ายด้วยเพื่อชาวซีมะโด่งโดยเฉพาะ...กว่าจะเอามาได้แทบบีบคอมา เพราะมันไม่มีเลย ขาดตลาดสุดๆ...พี่ๆ ก็เลยนัดกันใส่วันที่ 13 ม.ค. เข้างานซะเลย คิดดูสิคะ...หลงกันคงจะยากส์มาก หาเสื้อทีมสีชมพูเข้าไว้ เดี๋ยวเจอเองค่ะ

[iamfrommoon]

ขอเอาภาพบรรยากาศของกลุ่มเด็กมาลงให้ก่อนนะคะ...เพราะงานนี้พอรถเคลื่อนแนะนำสถานที่แต่ละที่แล้ว...ต่างคนต่างก็แยกย้ายไปชมกันเอง แบบตามใจฉันค่ะ...กล้องพี่ๆ น้องๆ ก็เอามาลงเพิ่มเยอะๆ เลยนะคะ...เดี๋ยวแพ้น้องนะคะ จะบอกให้! เหอเหอ

 :lol:    :lol:

[Platongkoh]

วันนี้มาเฝ้าดูรูปสวยๆครับ.......เอามาลงกันเยอะนะครับ
 :wink:  :wink:  :wink:

[mot]

มาตีตั๋วแถวหน้ารอชมภาพด้วยอารมณ์แอบอิจฉาลึก ๆ :wink:  :wink:

[MahDee]

แฟน ๆ มาปูเสื่อแถวหน้าด้วยคน  :shock:   :shock: มาลุ้นว่าทริปนี้จะทำให้บอร์ดล่มหรือป่าว ฮ่า ฮ่า ฮ่า... :lol:  :lol:

[iamfrommoon]

ต้องบอกว่า...เสื้อกันหนาวที่เตรียมไปไม่ได้ใช้ แต่ใช้กันแดดมากกว่า...หน้าดำไปแปดแถบค่ะ...รุ่นพี่เราที่เชียงใหม่ให้ความอนุเคราะห์รถที่นำเที่ยวชมในงาน ไม่ต้องต่อคิวเลย..เยี่ยมจริงๆ ค่ะ ภาพส่วนใหญ่จะขอเอาบรรยากาศชาวซีมะโด่งที่ไปเที่ยวแบบว่า 80 กว่าคนมาลงนะคะ เพราะคงเห็นภาพต้นไม้บรรยากาศจากน้องโก๋ พี่มด และกลุ่มพี่ตู่บ้างแล้ว...

คืนแรก...Dinner กันที่ร้านเรือนแพ 2 ได้เจอน้องโต 40 ด้วย...ตัวจริงสูงจัง งานนี้พี่เลี้ยงให้ 1 ขวดกับน้องๆ ว้าวววววววววววว...และมีการเปิดคอนเสิร์ต โดยมีขาแด๊นซ์เพียบไล่จากพี่ปิ้ง 07 พี่หลิว 15 ---> ที่น้องออย 41 รุ่นเล็กสุดของงานนี้ คงมีภาพบรรยากาศมาโพสต์เพิ่มค่ะ ส่วนตากล้องประจำตัว...ตกตะลึงเลยลืมถ่ายรูป...เฮ้อ  :shock:  :lol:  :lol:  :lol:

[iamfrommoon]

...รอน้องแอน39 มาเล่าเรื่องต่อแล้วกันนะคะ ขานี้เขานักเล่าเรื่อง...ช่วยกันนะจ๊ะสาวน้อย

[iamfrommoon]

...กลุ่มเด็กประกอบด้วย...

1. ออย บัญชี 41
2. ชาร์ป วิศวะ 41
3. อ๋อย นิเทศฯ 41
4. เฟิร์ส ทันตะ 40
5. เฉด บัญชี 40
6. เอ วิทยาฯ 39
7. แอน ครุ 39
8. หัวหน้าแก๊ง ปุ๊กกี้ บัญชี 35
9. เด็กที่โดนหลอกมาด้วย: น้องกวิน หนุ่มจาก Boston, USA ลูกชายพี่แอ14 กับพี่ปี๊ด15 ค่ะ

 :lol:    :lol: Thank you มากๆ na ja สำหรับน้องๆ ที่บริการพี่ทุกท่าน...แอบได้ยินพี่ชมกันทั้งนั้นเลยค่ะ...

[iamfrommoon]

...เอาฮา โดยเฉพาะ...ความงามไม่ต้อง :shock:  

[iamfrommoon]

ต้องบอกว่า กระเฉดนี่นอกจากจะน่าตาดีแล้วยังฉลาด... :lol: แล้วเมื่อไปซื้อน้ำส้มที่แถมที่สะพายแล้วเอาเฉพาะสายมาห้อยน้ำต่อ...(แต่สาวอ๋อยเราไม่ทิ้งขวด ล้างแล้วใช้ใหม่ เพราะมัน "น่ารัก" แค่คำๆ เดียว)

[iamfrommoon]

...มาต่อ...

[iamfrommoon]

...แม่หญิงกับป๊อชาย ณ เวียงกุมกาม...

[iamfrommoon]

บรรยากาศ..ณ รถไฟตอนกลางคืนวันกลับที่ไม่มีใครได้อาบน้ำ ยกเว้น พี่เมา 15 เป็นแกะดำคนเดียว อิอิ ลุ้นทั้ง 2 คันว่า จะทันรถไฟมั้ย เฉียดฉิวสุดๆ ตั้งแต่ขึ้นรถไฟมาไม่เคยสนุกและฮา พร้อมความอบอุ่นได้ขนาดนี้...นอกจากพี่น้องได้ดื่มยอดข้าวและโค้ก ยังมีการร้องเพลงร่วมกัน แบบทั้งเต็มเพลงและบุ๋งๆ ไปตามน้ำ กว่าจะนอนก็ปาไป 4 ทุ่ม พี่ชรินทร์จำเนื้อเพลงไม่ได้ ควักสมุดเพลงหอเมื่อปี 2519 มาเปิด โอ้!!! กลัวมาเลยค่ะ มันจะละลายคามือพี่ อิอิ ส่วนพี่ทองอู่ก็มานั่งฟังและร้องเพลงไปพร้อมๆ กับเราทั้งๆ ที่มันมีที่แค่ที่เห็นนั่นหล่ะ...อ้อ เปิดคอนเสิร์ตเล็กๆ บนขบวนด้วยค่ะ...

[Platongkoh]

บรรยากาศสนุกสนานดีจังเลยครับ

[MahDee]

หมดแย้วเหยอ....เฮ้อ...โล่งอก  - -''' บอร์ดไม่ล่มแฮะ  :lol:    :lol:

[party]

ไม่เอา...จะดูอีกๆๆๆๆๆๆๆ...... :cry:  :cry:  :cry:

[ลูกพิ้ง]

สวัสดีจ้ะ......ที่รัก

 กลับมาแล้วนะจ้ะ......ที่รักจ๋า  ฉันกลับมาจากทริปซีมะโด่งราชพฤกษ์ทัวร์แล้วน๊า   คิดถึงฉันมั้ยล่ะ ........ส่วนฉันได้ส่งความคิดถึงแกมาเป็นระยะ.......ยามที่อยู่เพียงลำพัง........ โถ.........อย่าเพิ่งน้อยใจไปสิจ้ะ   เพราะอะไรนะหรือ    เพราะว่าการได้ไปทริปกับพี่ๆ น้องๆ ซีมะโด่งครานี้เวลาที่อยู่แต่เพียงผู้เดียว........มันน้อยเหลือเกิน   เมื่อเทียบกับการได้รวมกลุ่มกันเที่ยว  พูดคุยสรวลเสเฮฮา ร้องรำทำเพลงท่ามกลางบรรยากาศอบอุ่นฉันพี่น้องชาวหอซีมะโด่ง  

แกอยากรู้ล่ะสิว่าทริปประสาพี่น้องซีมะโด่งเค้ามีอะไร  แล้วทำยังไง ฮ่า ฮ่า   เอ๊ย  ไม่ช่ายไม่ไช่  เค้าเที่ยวกันยังไง  สนุกกันขนาดไหน   ต้องเปิดหูรึเปล่า (อันนี้ไม่แน่ใจ)   ว่าแต่ว่ามาเปิดตาอ่านและเปิดใจดวงน้อยๆ แต่ยิ่งใหญ่ของแกมารับรู้เรื่องราวนี้กันเลยแล้วกันนะ

[ลูกพิ้ง]

เย็นวันศุกร์ฉันรีบบึ่งจากที่ทำงานตรงแน่ว....มายังที่บ้านเพื่อมาอาบน้ำแต่งตัวและรอคำบัญชาการจากหัวหน้าคณะ....เด็กเด็กเด็ก..เป็นใครไปไม่ได้นอกจากพี่ปุ๊กกี๊35  ว่าจะให้ฉันไปรับกี่โมง....เวลาก็ผ่านไป   และแล้วพี่ปุ๊กกี๊ก็โทรมาบอกว่าเราออกกันตอน  5  โมงครึ่งแล้วกันเนอะ   ได้เวลาฉันรีบจับแท็กซี่ไปเล้ยพี่  หัวลำโพง  อ้อ  อย่าลืมไปรับเพื่อน (รุ่นพี่ ) อีกซอยนึงด้วยค๊า

ฉันกับพี่ปุ๊กกี้ออกจากถนนศรีนครินทร์มุ่งหน้าขึ้นทางด่วนพระรามเก้าแล้วจะผ่านด่านต่อไปเรื่อยๆ  ให้ถึงที่หมาย  แต่แกเอ๊ย  กว่าจะถึงที่หมายสบายผิดกัน.....ตอนนั้นมันไม่ค่อยรู้สึก.....เพราะมันลุ้นระทึกกับการที่ขบวนรถติดยาวในยามเย็นของวันศุกร์สุดสัปดาห์  พี่ปุ๊กกี้ก็โทรหาน้องๆ ที่ไปด้วยกัน  ทุกคนก็ยังอยู่ในขบวนรถไฟใต้ดินกันอยู่ฉันก็ลุ้นอยู่เหมือนกันว่าเมื่อไหร่  ฉันจะได้ยินเสียงพูดว่า  Next  station  หัวลำโพง.......สักทีหนอ........เฮ้อ

[ลูกพิ้ง]

และแล้วแท็กซี่ก็พาพวกเรามาถึงหัวลำโพงได้ในเวลาเกือบ 1  ทุ่ม พี่แท็กซี่จอดรถจ่อท้ายรถที่มาส่งพี่อ๋า 14  ประธานชมรมและพี่จิ๋ม  ภรรยา  พอดิบพอดี  พวกเราก็เลยได้เข้าไปพร้อมกับพี่ทั้งสอง  พอเดินเข้าไปยังชานชลา  เอ๊ะ  แล้วน้องพี่ซีมะโด่งอยู่ไหนกันหมดเนี่ย  ไหงมีแต่ป้ายทริปราชพฤกษ์ของหมอศิริราชล่ะ  และแล้วพี่ปู  ปาริชาติก็เดินตรงมาอยู่โบกี้นี้กันค่ะ  เล่นเอาฉันกับพี่ปุ๊กกี้เกือบจะไปราชพฤกษ์กับทริปอื่นเสียแล้วไม่ล่ะ  ฮา..........

ขึ้นไปบนโบกี้เจอะเจอกับพี่ๆ ซีมะโด่งทั้งคุ้นหน้าคุ้นตา....และพี่ๆ ท่านใหม่.....ที่เราจะร่วมเดินทางไปด้วยกัน  อดตื่นเต้นซะมิมี......เอ๊ะ.......เราจะโดนรับน้องรถไฟมั้ยหนอ.........แกรู้ใช่มั้ยล่ะ........น้องใหม่อย่างพวกเราและพี่ใหม่ (หมายถึงพี่ๆ.....ทุกคนล่ะ  เข้าใจมั้ยน๊า  อิ๊อิ)

  แต่ละคนต่างก็มีป้ายชื่อคล้องคอเหมือนก็ตอนที่พวกเรารับน้องใหม่กันยังไงล่ะ  ป้ายบอกชื่อ  คณะและรุ่นของตัวเอง  เดาเอาว่าพี่ๆ รุ่น 14 (ผู้จัดทริปนี้)  คงอยากสลับตัวเลขสองตัวนี้ให้เหมือนน้องน้อยซีมะโด่ง 41 รุ่นเล็กสุดเป็นแน่แท้ ฮา........... แล้วฉันก็ได้ยินต่างคนต่างก็ทักทายและแนะนำตัวกันใหญ่เชียวล่ะ

เข็มกลัดที่ระลึกงานนี้ อาจารย์เผ่าติดที่หน้าหมวกเลยค่ะ เห็นมาแต่ไกล

[ลูกพิ้ง]

ทุ่มสี่สิบรถไฟเคลื่อนขบวนออกจากสถานีหัวลำโพง     ทริปนี้สมาชิกรวม 84 คน  รถนอนแอร์  2  โบกี้ที่ทำให้เราไปมาหาสู่กันได้โดยง่าย  อยากเจอใครทักทายกันได้เลยโบกี้ 7 กะ 8 จ้า

 แกอยากรู้ล่ะสิว่าซีมะโด่งรุ่นไหนเกี่ยวก้อยไปกันบ้างบอกได้เลยว่ามีตั้งแต่รุ่นพี่ที่เข้าจุฬา  2492 ...95….96  ต๊กกะใจละซี  ขอบอกเลยว่าพี่แต่ละคนสปิริตแรงกล้า...เที่ยวทุกที่และร่วมทุกกิจกรรมไม่มีเว้นเลยล่ะจ้ะ   ชื่นชมพี่ๆ ทุกคนเลย  โดยเฉพาะพี่ทองอู่  งานนี้พวกเราเที่ยวไปที่ไหน  พี่ทองอู่และองครักษ์ก็ไปด้วย  เย้  เย้

ไล่ลงถึงมารุ่นโครมันยอง 07- 08-09  ที่พี่ปิ้งได้สถาปนาขึ้น  ตามด้วยรุ่น........สิบยังแจ๋ว 10, 11,13 ,14,15,16,17,18  ตามติดด้วยรุ่นยังแอทฮาร์ท   20,22  ตบท้ายด้วยรุ่นละอ่อนน้อย.........ผู้ร่วมสร้างสีสันให้กับทริปนี้  ขอจารึกชื่อไว้หน่อยล่ะค่ะ  น้องปุ๊กกี้35  
น้องแอนและเอ39  น้องเฟิร์สและเฉด40  น้องรุ่น41 น้องออย,อ๋อย (ปล.เกือบพิมพ์ชื่อพี่อ้อย14 ไปแล้วมั้ยล่ะ  จะได้ผันตามเสียงวรรณยุกต์ซะเลย ฮา...........)  

อ้อ! ไม่มีทางที่จะลืมน้องน้อยที่แจ้งเกิดในงานนี้.........น้องชาร์ป41    ชายหนุ่มโสดที่แสนดี.....อบอุ่น.....โรแมนติก  แต่.....ไม่มีใคร.........(พี่ๆ ค่ะ  บ้านไหนมีลูกสาว...หลานสาว...โปรดรับหนุ่มน้อยคนนี้ไว้ในอ้อมใจ............  ไว้พิจารณาด้วยเถิดค่ะ...........ฮิ้ว.........)

[ลูกพิ้ง]

บนขบวนรถไฟในวันนั้น พี่อี๊ด14และพี่ตุ๊14 ก็คอยดูแล ให้พวกเราแจกจ่ายอาหารกล่องให้กับพี่ๆ เพื่อรับประทานอาหารเย็นร่วมกัน  หลังจากอิ่มกันแล้วอาจารย์เผ่าได้นำเสื้อเชียร์ฟุตบอลประเพณีมาจำหน่ายและให้พวกเราเร่ขายไปตามตู้รถไฟกันด้วย  พี่ๆ รีบจับจองกันยกใหญ่   ยังไงก็ต้องขอขอบคุณอาจารย์เผ่ามากค่ะที่ได้นำของหายาก.........มาให้พวกเรา  เพราะได้ข่าวว่าทางกรุงเทพฯ สินค้านี้ ดีมานด์และซัพพลายสูงมาก  พี่ๆ หลายคนชื่นชมกับเสื้อฟุตบอลที่ออกแบบมาแล้วก้อนัดกันใส่ในวันพรุ่งนี้เลยล่ะ  

ดึกแล้วหลายที่นั่งก็แปลงสภาพเป็นเตียงนอนชั้นบนชั้นล่าง   พี่ๆ หลายคนก็เริ่มเอนกายานอนหลับพักผ่อนกันแล้ว  ฉันก็ปีนบันไดขึ้นไปนอนบนเตียงบน  พรุ่งนี้จะได้ตื่นแต่เช้ามาลอดอุโมงค์ถ้ำขุนตานกับดูรอดูสะพานทรงโค้งสีขาวที่คล้ายกับสะพานรัษฎาภิเษกที่ตัวเมืองลำปาง  ฉันเคยอ่านในหนังสือท่องเที่ยว เจอน่ะ เห็นบอกว่าสะพานที่รถไฟจะวิ่งผ่านนี้อยู่ใกล้กับสถานีแม่ทาลำพูนดีกว่า  ว่าแล้วฉันก็ผล๊อยหลับไป

[ลูกพิ้ง]

เสาร์ที่ 13 มกราคม 2550

ตื่นมาในยามเช้าตรู่  นี่มันหกโมงแล้ว  ตื่นมาชมธรรมชาติสองข้างทางดีกว่า  ว่าแล้วฉันก็ไต่บันไดลงมาจากเตียงนอนชั้นบน  เห็นพี่ๆ หลายคนก็ตื่นกันแล้ว  เจ้าหน้าที่ก็เริ่มมาจัดเตียงให้แปรสภาพเป็นเก้าอี้นั่งตามเดิม  คราวนี้ล่ะฉันได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศสองข้างทางอย่างจุใจ  
ฉันอยากให้แกมานั่งชิดขอบหน้าต่างแล้วมองไปที่วิวข้างทางกับฉันจัง  เห็นโน่นไหม  ทิวเขาทอดยาวสุดลูกหูลูกตา   ดอกไม้ป่าบานเต็มต้น  ลำธารที่อยู่เบื้องล่างยามรถไฟวิ่งผ่าน  วิ้ดวิ้ว วี้ดวิ้ว  จะลอดถ้ำขุนตานแล้ว  มืดตีดตื๋อเล้ย  แล้วรถไฟก็ลอดออกมาแล้ว  เย้  แล้วก้อผ่านสะพานสีขาวโค้งที่แสนสวยงามแล้วจ้า   วิวสองข้างทางมันโรแมนติกมั่กมาก   รู้มั้ย......ตอนนี้แอบคิดถึงแกมากเลยล่ะ.......จะบอกให้



7 โมงครึ่งรถไฟเริ่มเคลื่อนขบวนเข้าจอดที่สถานีนครลำปาง  พร้อมกับการต้อนรับของพี่ๆ ซีมะโด่ง ลำปางด้วยพวงมาลัยคล้องคอที่งดงามและอาหารเช้าที่สุดแสนอร่อยภายใต้การกำกับของพี่ทองอู่  ที่ให้ทุกคนได้ลิ้มรสกับไส้อั่ว  ข้าวมันไก่  ซาลาเปา  ข้าวหลาม  ข้าวเกรียบ  ปาท่องโก๋และน้ำเต้าหู้  ของอร่อยที่ขึ้นชื่อของเมืองลำปาง  ขอบคุณมั่กมากค่ะ  น้องๆ กินกันเสียอิ่มแปล้เลยล่ะค่ะ



เมนูอาหารตอนเช้า ไม่ค่อยจะหนักเล๊ย


ไม่เอาน่า อย่าคิดมาก ไม่เอาน่า อย่าคิดไปกันใหญ่...อิอิ  :wink:


เมื่อความรัก "หวานชื่น" ระหว่าง เฉด วโรภาส กับ ชายไม่ทราบชื่อ


เมื่อรักนั้นกลายเป็น "ขม"

[ลูกพิ้ง]

สิบโมงเช้าได้เวลารถไฟเทียบท่าเข้าสถานีเชียงใหม่  มีรถทัวร์ 2  คันมาจอดรอพวกเราอยู่แล้ว  พวกเรารีบขนของและขึ้นรถตามเลขที่ที่ได้จัดไว้  พวกเรากระจายกันไปในแต่ละคัน  กลุ่มละอ่อนน้อยอยู่รถคันที่ 1  ส่วนพี่ๆ ก็บ้างรวมรุ่นบ้างก็กระจายในแต่ละคัน  รถคันที่ 1  มีพี่สิงห์13  เป็นหัวหน้าคอยให้ข้อมูลและเกร็ดความความรู้ต่างๆ พวกเราในรถคันนี้  

อากาศเย็นสบายยามเช้าที่สถานีรถไฟเชียงใหม่เจ้า


เดิน ๆ เดินเถิดฤา นิสิตมหาจุฬาลงกรณ์
 

รถเคลื่อนพาพวกเรามุ่งหน้าไปยังโรงแรมสุริวงศ์ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับไนต์บาซาร์  ถึงโรงแรมแล้วพวกเรีบขนของลงจากรถ  เตรียมจะเช็คอินปรากฏว่ามีห้องไม่พอกับจำนวนพวกเราในขณะนี้  แต่ยังไงทุกคนก็อยากจะอาบน้ำก่อนไปเที่ยวในบ่ายนี้  พวกเราเลยต้องแบ่งกลุ่มกันไปอาบน้ำในห้องพักที่สามารถจะเช็คอินได้ก่อน แล้วมาทานข้าวกลางวันที่ห้องอาหารในโรงแรม  แล้วจะออกไปเที่ยวงานพืชสวนโลก  



ทั้งพี่ๆและน้องๆ กระจายกันไปอาบน้ำ  ฉันมองเวลาแล้วยังมีเวลาพอที่ฉันจะเดินเที่ยวแถวบริเวณใกล้ๆ โรงแรมในยามเที่ยงวันได้ก่อน  ใจหนึ่งก็อยากอาบน้ำใจหนึ่งก็อยากออกไปสำรวจบริเวณใกล้ ๆ โชคดีที่ฉันได้ไปอาบน้ำที่ห้องของพี่ๆ 14   อย่างทันใจและได้ออกไปเดินเที่ยวสมใจ  ขอบคุณพี่แววตา  พี่แอและพี่อีกหลายคนในห้องดังกล่าวที่ว่ามา มากเลยค่ะ